Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(20-қисмат)
Холо куффори секуляри жахоний ба хамрохи яхуд ва муртаддин барои инки жараёни жангки бар алайхи муслимин рох андохтандро аз тарафи муслимин ба инхироф бикашонанд, ва шариатхойи осмонийро ба хам машғул кунанд ва ё фирақи исломийро ба хам машғул кунанд ва фишори жангро аз руйи худишон сабуктар кунанд, аз хар коноли ва бахусус аз коноли уламои динфуруш ва хоин ва муфтихойи китобхонаий ва муслимини жохил саъй мекунанд масири жангро ба онжойи хидоят кунандки ба нафъишон аст, ва бароишон мухим нест дар ин миён насроний бо насроний қурбоний мешавад ё насроний ва муслимин қурбоний мешаванд ё шиъа ва салафий ва ханафий ва шофеъий ва ғейрих. Хаммайи инхо бароишон ексонанд. Дини секуляризм ва секуляристхо ба қавонини хеч кудомишон иймон надоранд ва бо қавонини хаммайи онхо саржанг доранд. Ин чизи астки хануз иддайи аз ахли қибла муваффақ ба фахм ва даркиш нашуданд ва мужриён бидуни музди сенориохои пур аз макр ва фариби душманонишон шуданд, ва дучори чанон зулм ва беадолати дар хаққи бандагони аллох шудандки ин зулм онхоро ба хар чизи наздик карда аст жуз нусрат ва ёрийи аллох таоло ва пийрузи бар душманони аслийшон. Ин хийли хатарнок аст ва муслимин бояд ба худ биёянд.
Ижоза бидихид дарсимонро бо ду тасвири торихий идома бидихем то мутаважжих бишавид ин бародарони золими номезон ва номутаодил ва аксаран жохил ва бадур аз адолати мо замоники даража банди шаръий душманон тавассути аллохро бахам мезананд ва ба жойиш аз даража банди жаълий ва тақаллубийи тўлид шуда тавассути инсонхо пейравий мекунанд доранд чи балойи сари худишон ва зер дастонишон меоваранд:
Рустами Фарахзод фармондайи хукумати мажусий сосониён қабли аз инки ба қодисия барасад ек асир аз муслиминро пеши у меоваранд ва ба у мегуяд:” чи боис шудаки шумо ба ин сарзамин биёйид ва чи мехохид?” он асири мусалмон посух медихад: “ мо инжо омадемки ваъдайи худовандро анжом бидихемки агар мусалмон нашавид, мо сарзамини шуморо молик хохем шуд” Рустам гуфт: “ агар пеш аз расидан ба ин орзу кушта бишавид чи мегуйи?” асири мусалмон гуфт: “ харки аз мо кушта бишавад дохили бехишт мешавад ва харки зинда бимонад аллох ваъдайи худишро нисбат ба у анжом медихад. Мо ба ин ваъда яқин дорем”. Рустам гуфт: мо ба дасти шумо табох мешавем ( бо ин иймонки дорид). Он асири мусалмон дар жавобиш мегуяд: “корхойи зишти шумо боиси табохийи шумо мешавад. Худованд шуморо ба хақиқати корхойи зишти худитон дучор карда аст”. Рустам аз ин гуфтагу хийли асабоний мешавад ва дастур дод он мусалмонро шахид кунанд.
نحسبه كذلك والله حسيبه.
Сипохони Рустам Фарахзод ба масиришон идома доданд ва замоники ба мантақайи наздики қодисия расидандки жузви хоки Эрон буд даст ба фасод ва чоповул заданд. Амвол ва фарзандони мардумро аз онхо гирифтанд. Иффати занонро табох карданд, шуруъ карданд ба шароб нушидан ва арбада кашидан. Мардумки худишон табъайи Эрон хам буданд бо гиря ва зори пеши Рустам омаданд ва шикоят карданд. Рустам Фарахзод миёни сипох омад ва гуфт:” эй мардуми порс! Ба худо сўганд он асири араб рост мегуфт! Ончи боиси табохийи мо шуда корхойи зишти мост. Ба худо сўганд, аъроб бо онки бо ин мардум дар холи жанг хастанд, рафтори бехтари бо онон доранд. Сирайи онхо бехтар аз кордори шумост”. Бале артеши мажус қабли аз жанг бо муслимин, ба мардуми Эрон хам рахм накард ва амвол ва навомиси мардумро мовриди таъарруз ва хаттоки қарор дод ва ин амри астки дар мутуни торихий мухталиф сабт шуда аст.[1]
Он мужохиди асир рохимахуллох рост гуфт: корхойи зишти сосониёни мажус табохи онхо шуд ва аллох хам онхоро ба хақиқати корхойи зиштишон мубтало кард.
Холо ба сахнайи дигари таважжух кунидки читури корхойи зишти муслимин хам боиси табохишон мешавад: замоники охарин шохи аббосий ба дасти холокухони муғул меофтод холокухон бар сари халифа аббосий фарёд мезанад:” дар хар отоқи аз ин қаср, дах канизаки нозуки бадан хазиданд. Магар ту чанд зан метавони ихтиёр куни? Дар ошпазхонат чанд ошпази мохир таом мепазанд? Аз ин сақфхойи боланд ва деворхойи мохкам ва саропардахойи махмалин чи хосил? Ман, холоку,сардори муғул аз хамон ғазойи мехурамки сипохиёнам мехуранд ва бар хамон асб менишинамки сарбозонам менишинанд ва бар хамон замин мехобамки сарбозонам мехобанд.
(идома дорад………)
[1] محمد بن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک (مشهور به تاريخ طبری)، ترجمه ابو القاسم پاينده، انتشارات اساطير، تهران ۱۳۷۵، ج 5، ص 1677 / ابن اثير جزرى، الكامل في التاريخ، ناشر: دار الصادر، بيروت 1965، ج 2، ص 459-460 ؛ ابن اثير جزرى، تاريخ كامل بزرگ اسلام و ايران، ترجمه: عباس خليلى و ابو القاسم حالت، ناشر: مؤسسه مطبوعات علمى، تهران 1371، ج 8، ص 229-228/ تاريخ ابن خلدون، ترجمه عبد المحمد آيتى، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، تهران 1363، ج ،1 ص 512 ؛ ديوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، الناشر: دار الفكر، بيروت 1988، ج 2، ص