دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(69- қисмат)

Мусалмон ,зийрак аст бояд шинохти кофий дар мовриди ин табақа ва соири табақоти ошкорро ба даст биёварад ва набояд ба қовли баъзи аз мардум ,содалувх ва зудбовар ( ва сифотхои дигарки мегуянд набояд ингуна ) бошад ва зуд фариби куффори пинхон ва ошкорро бухурад . Чун ,шинохти дуруст ,ними аз мушкилро хал мекунад. Бояд шинохт ба даст биёварад.

Чунончи ишора шуд ,чизики дар ин шинохт мумкин аст барои муслимин бештарин монеъро ба вужуд биёварад вужуди касони астки аз қуръон ,фиқх ва шариат огохи доранд аммо жузви дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо хастанд ва аксарияти мунофиқин мовжуд дар миёни муслимин хам аз хамин табақа мебошанд.

Бале ,албатта дар ин сурат ,агар пурсида шавадки аксари мунофиқинро дар кудом табақа метавон пейдо кард ё дар кудом табақа хастанд ? Оё инхо дар табақаи пизишкон ,мухандисин ,меконикхо ,нажжорхо ,ронандахо ,бозорихо ва ғейрих хастанд ?Аксари инхо дар кудом табақа пейдо мешаванд ? Аксари инхоро дар кудом табақа бояд жустажу кунем ? Аз кудом табақа бояд бештар аз хамма эхтиёт кунем ва хазар дошта бошем ? Дар ин масала ижоза дихем сукут кунем ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам посух дихад :

«أَکْثَرُ مُنَافِقِی أُمَّتِی قُرَّاؤُهَا»،

Аксари мунофиқини уммати ман қориёни он хастанд; қуръон хунхо мебошанд.

Бале ,мумкин аст бароимон суъол пеш биёядки магар мумкин аст мунофиқ қуръон бихонад ва дар мовриди ахкоми шариат сухбат кунад ? Бале мумкин аст , ва мехонад ва хуб хам мехонад:

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مَثَلُ الْمُؤْمِنِ الَّذِی یَقْرَأُ الْقُرْآنَ کَمَثَلِ الْأُتْرُجَّةِ رِیحُهَا طَیِّبٌ وَطَعْمُهَا طَیِّبٌ وَمَثَلُ الْمُؤْمِنِ الَّذِی لَا یَقْرَأُ الْقُرْآنَ کَمَثَلِ التَّمْرَةِ لَا رِیحَ لَهَا وَطَعْمُهَا حُلْوٌ وَمَثَلُ الْمُنَافِقِ الَّذِی یَقْرَأُ الْقُرْآنَ مَثَلُ الرَّیْحَانَةِ رِیحُهَا طَیِّبٌ وَطَعْمُهَا مُرٌّ وَمَثَلُ الْمُنَافِقِ الَّذِی لَا یَقْرَأُ الْقُرْآنَ کَمَثَلِ الْحَنْظَلَةِ لَیْسَ لَهَا رِیحٌ وَطَعْمُهَا مُرٌّ.

Росулуллох саллаллоху алайхи ва олихи васаллам фармуданд : мисоли мусалмоники қуръон мехонад хамонанди тараннуж ( ва боланг ) астки буйиш хуш ва мазаш хуб аст ; ва мисоли мусалмоники қуръон намехонад монанди хурмойи хушики астки буйи надорад ва ле мазаш ширин аст ; ва мисоли мунофиқики қуръон мехонад хамонанди ( гули ) райхони астки буйи хуши дорад ва ле мазаш талх аст ( ин новъи райхон хийли бузург мешавад хатто ба андозаи дарахтчайи дар хадди ками пойинтар аз қадди инсон хам мерасад ,райхон кучаки нестки мо онхоро мехурем) ; ва мисоли мунофиқики қуръон намехонад хамонанди гиёхи хандала ( хиндувонайи Абу Жахл ) астки буйи надорад ва мазаш хам талх аст. Мунофиқики қуръон мехонад хамонанди райхони астки буйи хуш дорад аммо мазаш талх аст ва мунофиқики қуръон намехонад хамонанди хандала астки буйи надорад ва мазаш хам талх аст.

Аммо ,ин қуръон хондани дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ек мусибати бузурги хамчун забонбози ва суханвари бо адабиёти қуръонийро ба бор меоварадки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аз он бар умматиш тарс ва вохима дошт ва мефармояд :

: «إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِی کُلُّ مُنَافِقٍ عَلِیمِ اللِّسَانِ»،

Хамоно тарсноктарин чизи ман аз он бар шумо ( бар умматам ) метарсам ; хар мунофиқи бисёр огох ба забон ( ва забонбоз ) аст.

Дар мажмуъ бояд бигуемки ,додани шинохт ва огохи ба муслимин яъни додани қудрат ба мардум . Вақти мардум қудратманд шуданд ба сурати мустақим боиси қудратманд шудани хукумати исломий ,находхои тахти пушиши он ва рахбарияти жомеъа мешаванд. Қудрати ақидатий ва огохи ва шинохти мардум боис мешавадки қудрати мардуми ба унвони ек боздоранда амал кунад, ва хатто дар сарзаминхоики мардуми он аз қудрати хукумати исломий бархурдор нестанд ва муслимин дар холати изтирорий қарор мегиранд ,хамин қудрати шинохт ва огохи мардум  ва қудрати боздорандаги муслимин ,дар ин холат заруратики пеш омада метавонад ба унвони ек бадили хукумати аъмол қудрат кунад. Мо дар мовриди мухталиф ,хийли аз муслиминро дар низоми тоғутий дидемки тавонистанд фалон шахси фосид ,машкук ва ё мужримро аз куча ё махалла ва ё хатто рустоишон берун кунанд ,бидуни инки хукумати исломий дошта бошанд.

Пас,басиж кардани мардум ,бедор кардан ва додани огохи ба мардум натижаш мешавад қудрат ; ва қудрати хамон чизи астки ек мунофиқ ё секулярзада ба шиддат аз он метарсад . Аммо ,хамон турики ишора кардем ,мушкили аслий муслимин дар ин рох ,хамин секулярзадахои хастандки дар қолиб ва либоси қори қуръон ,мулло ,шайх ,мамусто ва мовлавий фуру рафтанд , ва дар суратики хукумати исломий хам набошад ва ин мовжудот аз пуштибоний тоғутхо ва секуляристхои ошкор хам бархурдор бошанд , ва манобир ва расонахои таблиғий хам дар ихтиёр дошта бошанд, ва тавониста бошанд бо тавассул ба ин пуштивонахо бовархоишонро дар миёни мардум мардумий карда бошанд , ва секуляристхои ошкор хам  бо хар нидои ровшангари мухолифат кунанд , ва бо тахдид ,зиндон ,шиканжа ,табъид ва эъдом ,мухолифини ин муллохо ва шуйухи мунофиқ сифатро аз сари рох бардоранд , ва дар жомеъа ба сиёхнамойи ин ровшангарон бипардозанд ва садхо монеъи дигар бар саррохишон дуруст кунанд; дар ин сурат, фаолият дар ин жомеъа бисёр сахт ва мушкил хохад шуд,аммо боиси инхироф аз манхаж намешавад.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(68- қисмат)

Замоники дар садрил ислом ва бо вужуди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва қудрати хукумати исломий ва он хамма сахобаи бузургвор ,боз мебинемки дар миёни жамиати наздик ба 900 нафари мардони вожидиш шароити жанг , 300 нафар ( яъни ек севум сипохи ислом ) жузви дорудастайи мунофиқин ва секулярзадахо аз об дар меоянд, ва дар ухуд аз жанг бо секуляристхои қурайш худдори мекунанд ва ба хонахоишон бармегарданд; алъон ,дар ин жамияти анбухи муслимин бо вужуди набуди хукумати исломий , бо набуди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва он хамма сахоби ва бо набуди хеч қудрати исломий дар аксари қотиъ сарзаминхои мусалмоннишин ,бояд чанд миллион дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо вужуд дошта бошад?  Равиши бархурд бо ин гурухи анбухики , дар бисёри авқот худишон сохиби хукумат шуданд ва қудрати хукуматий дар ихтиёри онхо қарор дорад ва ё дар панох ва пуштивонайи хукуматхои кофар ва муртад вориди амал шуданд ва вижагихои даруни худро бемахобо ва бидуни тарс зохир мекунанд, ва муносиби калиди дар амри жанги равоний ва ижроий чанин хукуматхоиро хам дар ихтиёр мегиранд,бояд вазъи муслимин чигуна бошад ? бояд равиши бархурд бо инхо чигуна бошад?

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар хар амри усва ва сармашқи муносиб дар хаммаи асрхо ва наслхо барои муслимин аст :

«لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا» (احزاب/۲۱)

Холо дар равиши бархурд бо куффори пинхон ва секулярзадахо дар миёни муслимин ,чигуна метавонем ин хамма хукм дар мовриди онхоро ба сабки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам татбиқ дихем ; дар холики ,аз вужуди довлат ва хукумати исломий ва абзори муносиб амалий кардани ин хукми бебахра хастем ва садамоти ғейри қобили инкори онхо ба зиндаги ақидатий ва дунёвий муслиминро хам мушохада мекунем ?

Аллохи мутаол ин куффори дохилий ва мунофиқин ба зохир мусалмонро машмули хуқуқ ва имтиёзоти дунёвий муслимин карда ,нигох кун, аммо иддаи бар онандки муслимин бечора ва мусибатзадаи кунунийро аз чанин хуқуқи махрум кунанд , хасбуналлохи ва ниъмал вакил.

Касоники беинсофона ва берахмона ба муслимин нигох мекунанд ,харгиз андишидандки ин хамма кофар ва душмани пинхони дохилий секулярзадаки қарнхост дар қолиби мусалмон ,озодона ба жони бовархо ва ақоиди муслимин офтоданд токунун чи садамоти ба бор оварданд?

Пас,касики хохони расидани огохи “комил ” ,шинохти “комил ” ва вокуниши ” комил ” аст бояд бар тўлиди қудрати хукумати исломий ва издиёди он мутамаркиз кунад . Хеч рохи дигари вужуд надорад.

Албатта ,шойеасози ва нашри он хам еки аз бузургтарин ва аслийтарин абзорхои куффори пинхони дохилий будаки хатто худи рахбарияти жомеъа ва хонуводаи ишон хам аз захми чанин силохи нарми дар амон набуданд. Рохи халли шариати аллох дар ин замина хам баёни хақоиқ ва рафъи шубхоти будаки ин куффори пинхони дохилий дар дили муслимин ба вужуд оварданд. Дар холики ,агар хамин харфхоро ек кофари ошкор мезад билофосила саъй мешуд бо у бархурди физики шавад.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар айни бархурдори аз қудрати хукуматий замоники равшан шудани хақоиқ ниёз ба замон дошт сабр мекард ва сукут мекард ,мисли қазияйи ифк ,аммо дар хар сурат равиши ровшангариро дар пеш мегирифт.

Дар ин равиш ,равиши ровшангирона саъй бар ин астки дар панохи қудрат ва бо додани огахихойи лозим ,муслимини заифул иймон ва сода ва хатто содиқики фариб хурдандро аз таваххумот ва шуорхои козиб нажот диханд , ва дубора онхоро жазби сафи мўъминин кунанд.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(67- қисмат)

Хуб алъон ,чанин ашхоси дар чанин жавомеъи медонемки ба нисбатхойи мухталиф аз конолхойи чун масжид ва ғейрих талош кардандки жахли худишонро ба ахкоми шариат аз бейн бибаранд ,кутохи накарданд аммо , бо ин вужуд агар кор,даромад ва зиндаги худишонро хам рахо кунанд ва танхо аз тариқи ин конолхо ба тахқиқ ва ёдгирий бипардозанд боз қодир ба рафъи мушкилоти ақидатий ва шаръий худ дар хадди ек мусалмони бесавод асри нубувват нахоханд буд.Инхо аслан фирқаи ножияиро хам нашносанд то алоими онро бидонанд,бишносанд ва аз саргардони хам берун биёянд.

Дар ин холат метавон гуфтки омили ба вужуд омадан ва давоми ин жахл , дар ингуна маворид ва дар миёни ин ашхос ,худи ашхос нест ; балки мусибати астки ба сурати муназзам ва систематик аз хориж бар у тахмил шуда аст, ва коргардони сенариойи ин сериали дунболадор ,хукуматхои тоғути ,қавонини жохилий ва созмонхойи таълимий ва омузиший онхостки манбаъи тафарруқ ва жахл буданд ; ва то замоники ин манбаъ ва иллат тағйир накунад ,жахл ва тафарруқ ва соири мусибатхо хамки маълули хамон иллатанд,камакон ба умри худишон идома хоханд дод.

Дар ин сурат ,ошкоро ва бидуни парда мушохада мешавадки аз тариқи қудрати хукуматий хокима ,новъи ижбор дар тахмили жахл бар муслимин хоким шуда ва муслимин бо онки дар миёни хам мазхабийхо ,хам динийхо ва хамкишони худ ба сар мебаранд ва дар тамоми марокизи таълимий чун хутбахо ва ғейрих мушорикат хам доранд ва суъолотишонро хам муллохойи таъйин шуда мепурсанд ,аммо боз қодир ба бартараф кардани жахли худ нестанд ва ба он шинохти шаръий намерасанд. Охар ,чигуна метавонанд аз ек олими суъ ё секулярзада шинохти дақиқиро ба даст биёваранд? Магар метавон аз шайтон тўвхидро омухт? Ё аз шайтон воқеияти шайтонро фахмид?

Холо, агар мусалмони ” огохона ” ин воқеийяти ошкорро нодида бигирад ва бо рахо кардани иллат ва омили ин хамма мусибат ва жахл ,худишро ба ғалат машғул ва саргарми бародар ва хохари мусалмониш кунад , ва бар онхо забандирози ва хатто дастдирози кунад ва душманон дар атрофи худишон ва атрофи онхо озодона рахо кунадки озодона ба тохт ва тоз ва хамла ба дин ,обрў ,номус ,хок ва хастишон машғул бошанд ва машғул хастанд ва ин мусалмонон ба корхоишон ошкора ба сурати мустақим ва ғейри мустақим ,шайтон ва хампеймонишро алайхи хохар ва бародари мусалмониш ёри бирасонад; он вақт чи жавоби барои аллохи мутаол хозир карда аст? Чи жавоби мехохад ба аллохи мутаол бидихадки огохона ин воқеияти ошкорро медонад аммо борхо кардани ин хамма омили мусибат ва жахли худишро ба мусалмон машғул карда ва куффори ишғолгари жинояткорро рахо намуда ва ба сурати мустақим ва ғейри мустақим ,шайтон ва хампеймонишро алайхи мусалмон ёри мерасонад ; ин мусалмон чи жавоби барои аллохи мутаол дорад ?

Хукумати исломий танхо абзор ва находи астки ин душманони дохилийро мунзавий ,мунқабиз,контрол ва махор мекунад :

«سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا» (احزاب/۶۲).

Сабки мудирияти ва равиши бархурди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар татбиқи дастуроти аллох дар мовриди куффори пинхон ( мунофиқин) нез танхо бо пуштивонайи қудрат ва бахусус ,қудрати хукуматий сурат гирифт.

Дар ин прусаки ,бахши аз ахлоқ ва тадбири хукуматий аст тадобири ба кор гирифта мешавадки тойи он ,куффори пинхон дар жомеъайи исломий ,мунзавий ,бетаъсир ё камтаъсир мешаванд ва муслимин аз хиёнат ва дасисахойи онхо дар амон мемонанд. Тамоми ин тадобир ва боздорандахо танхо ва танхо аз коноли қудрат ва бахусус қудрати хукумати исломий ва бо пуштивонайи қудрати хукумати исломий сурат мегирад ,холо тасаввур кунидки ин қудрат ва танхо ахроми контрол кунандаи ин куффорики дар миёни муслимини пинхон шуданд ва сукулярзадахо аз миён бардошта шавад ва жомеъа жавлонгохи фаолиятхойи хоинона ва дасисахойи ин мовжудот шавад ,он вақт муслимини бепанох чи мусибатхо ва фожеайиро мутахаммил хоханд шуд?

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

 
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(66- қисмат)

Афкори мухталифи уламойи суъ ,куффори пинхони дохилий ва секулярзадахо дар миёни иддаи аз муслимин хамчун ек мазхаб дар баробари даъвати ахли тўвхид амал мекунад ва муслиминро ба новъи муқовамат дар баробари ахли тўвхид суқ медихад. Инхо дар баробари даъвати ахли тўвхид муқовамат ва истодаги мекунанд чун чизхойи дигариро ба номи дин ба онхо хуронданд ва инхо воқеан мухлисона хиёл мекунандки ин дини ислом аст.

Хар мулло ,шайх ва мавлавий бо хамон адабиёти арабий ва бо истефода аз оёт ва аходис ,ахкомро ба туруқи мухталифи ба онхо расонданд, ва чанон онхоро ба номи ислом ,дин ,қуръон ва хадис саргардон кардандки ба ин гуфтахойи фарибанда дил хуш карданд, ва дар баробари хар даъватгари вокуниши манфий нишон медиханд, ва муллохойи секулярзадайи инхо хам зимни бархурдори аз пуштивонайи қудрати хукумати тоғутхо ва находхои тоғути аз хамин мардум хамчун ек абзор барои муқобила ва саркуби мухолифин ва ахли тўвхид истефода мекунанд.

Муслиминики ба чанин мовжудоти гирифтор шуданд дар мовқеияти тоза мусалмонон қарор гирифтандки ,мумкин аст хатто баъзи аз фароизро нодида бигиранд , ё дар баробари он муқовамат хам бикунанд , ва мисли тоза мусалмонони хастандки ниёз ба муроқибат ва дилсузи вижайи доранд.

Бале ,ин бахши аз воқеияти жомеъайи мусибатзадаи муслимин дар чанд қарни собиқ аст. Бахусус дар дахахойи гузашта ва ин асрики аксаран сарзаминхойи исломий тахти ишғол ва сайтараи еки аз мазохиби дини секуляризм ва яхуд буда ва мушкилоти музоъафи бар муслимин тахмил шуда , ва ин боис шудаки баданаи даъвати исломий хам шадидан дучори осиб шуда , ва хубихо ва арзишхои исломий ношнохта боқи бимонанд ва чехраи нуроний дин ,маъюб ва махдуш жилвагар шуда аст.Инхо иддаи мулло хастандки вужуд доранд ва жомеъаро ба чанин жойи кашонданд.

Дар баробари ин гурух,мо хануз дар баъзи аз сарзаминхойи мусалмоннишин рустохо ва жохойиро доремки аз вужуди масжид ва чанин имомони хам махрум хастанд, ва бо тарки намоз ,руза ва соири ибодот чанон ошуфта ва саргардон шудандки ингор мовриди хамлайи дуздон қарор гирифтанд ва ғейри аз шаходатайн ва номгузори исломий фарзандонишон чизи аз ислом барои онон боқи намонда аст.

Дар кул , ин муслимин дар дорул куфр ва шароити рушд карданд ва парвариш ёфтандки аз улуми шаръий махрум буданд. Асосийтарин ва мухимтарин омили махрумияти онхо набуди хукумати исломий ва находхойи тахти хокимияти он буда аст. Мухимтарин ва асосийтарин омили махрумияти онхо илова бар ин ,вужуди дорул куфри астки тамоми ин находхоро ба тасхири худ дар овардаки бо қудрати хукуматий ва хазфи ё мунзавий кардани уламойи ахли тўвхид ,аз тариқи маздурониш жанги равоний ижод карда ва монеъи расидан хақоиқ ва огохихои шаръий ба чанин мусалмонони шуда аст. Дар ин сурат ,муслимин дар сарзамини рушд мекунандки дар ин сарзамин жахл ва хурофот ба номи дини ислом ривож пейдо мекунад ва инро ба сурати ирсий аз падаришон ва жомеъа мегиранд.

Замоники дар чанин жомеъайи муслимин дар масожид хузур пейдо мекунанд,хутбахоро гуш медиханд,суханрони шуйух дар мохворахоро мебинанд,суханронихои забт шударо борхо ва борхо мурур мекунанд,дар мадориси диний матолиби тахти унвони улуми шаръийро мехонанд,дар донишгоххои диний чун Мадина ,Азхар ва ғейрих хам идома тахсил медиханд, бо ин вужуд дар бахши ночизи аз шариати дасткори шуда ,лисонс ё фовқи лисонс ё хатто докторойи худро мегиранд ва солхо дар амри даъват ва таблиғ мушорикат доранд аммо ,боз мебинемки ба умури аз  ” ла илаха иллаллох ” куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ва бисёри аз увлавиятхо ,мақосид ва ахкоми шариати аллох жохиланд.

(идома дорад…..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(65- қисмат)

Агар қудрати хукумати исломий ва находхойи тахти контроли он набошад ,уламои ростин ва доиёни воқеий хам  ё дар миёни мардум бар асари парубол гирифтани уламойи суъ, аррувайбиза ,куффори пинхони дохилий ва секулярзадахо дар ақалият қарор мегиранд , ё ба кулли дар миёни мардум гум мешаванд . Чун хукуматхои фосид тамоми манобир ,конолхо ва расонахоро аз вужуди инхо поксози карданд ва дар ихтиёри бозигарони даст парвардайи худишон қарор доданд ва садойи ин уламо ва даст ва по заданхойи онхо хам ба жойи намерасад.

قال صلى الله عليه وسلم: «إِنَّ اللَّهَ لا يَنْزِعُ الْعِلْمَ بَعْدَ أَنْ أَعْطَاكُمُوهُ انْتِزَاعًا، وَلَكِنْ يَنْتَزِعُهُ مِنْهُمْ مَعَ قَبْضِ الْعُلَمَاءِ بِعِلْمِهِمْ، فَيَبْقَى نَاسٌ جُهَّالٌ، يُسْتَفْتَوْنَ فَيُفْتُونَ بِرَأْيِهِمْ، فَيُضِلُّونَ وَيَضِلُّونَ»

Хийли жолиб аст. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд : ” илмироки худованд ба шумо иноят карда аст , аз шумо пас нахохад гирифт . Албатта илм бо қабзи рухи уламо аз бейн хохад рафт . Ва дар ин сурат ,мардуми нодон боқи хохад мондки дигарон аз онон истефтоъ ( талаби фатво ) мекунанд. Ва онон бар асоси раъйи худ ,фатво медиханд ва мардумро гумрох мекунанд

(فَيُضِلُّونَ)

Ва худишон хам гумрох мешаванд

(وَيَضِلُّونَ)

Жузви золлин қарор мегиранд хамонки мо хар руз дар намозхоимон мегуем худованд моро жузви ин гурух қарор надихад.

Замоники хукумати исломий ва находхойи тахти пушиши он набошанд , ва уламои ахли тўвхид бо марги табиий ё бо хафа кардани садойи онхо ва мунзавий кардани онхо аз миёни мардум бардошта шаванд ,уламои гумрох ва гумрохгар , яъни золлун ва музиллун ,яъни саргардон  ва саргардон кунанда боиси олуда кардани ақоид ва бовархои мардум мешаванд ва бо сахих ва хақнишон додани бовархо ва рафторхои ғалат ,мусалмонро дар масири саргардони,золлин ва секулярзадахо қарор медиханд ; ва ба хамин содаги гумрохи ва залолат ва жахлро бар муслимин ва жавомеъи муслимин дар қолиби дин ,тахмил мекунанд.

Замоники хукумати исломий ва находхои тахти пушиши он набошанд муслимин мутафарриқ ва тика –тика мешаванд , ва иддаи зиёдий аз онхо дар манотиқи парт ва дурофтода аз хидматрасоний ақидатий ва фикрий махрум ва хатто фаромуш мешаванд, ва туъма ва луқмаи омода барои куффори пинхони дохилий, секулярзадахо ва ғуллот мешаванд то ба номи дини ислом ва тахти пушиши дини ислом , ва ба сурати тадрижий ва херфаий ,бовархои ширк олуди худишонро ба онхо тазриқ кунанд . Ин муслимини гургзада ба мурури замон тахти омузишхойи ба номи дин қарор гирифтандки на танхо дини ислом аз ин ақоид ва бовархо бари аст ,балки инхирофи ошкори дар масоили ақидатий ва рафтори исломий махсуб мешавад.

Набуди хукумати исломий ,находхо ва созмонхои тахти пушиши он боис шуда ин муслимин аз неъмати шинохт ва илми шаръий хоста шуда махрум шаванд. Жахли инхо ба  сурати ижборий тавассути ба зохири уламоёни фосиди бар онхо тахмил шудаки набуди хукумати исломий ва вазъи мовжуд боиси он шуда аст.

Иллат ва сабаби жахли ин муслимини бало зада , ба далили набуди хукумати исломий ва кутохи дар расондани илм ва огохи шаръий ба онхо аз тариқи уламои ахли тўвхид буда ва хаст, на кух ва биёбон ва жангал. Инхо қишри махруми жомеъандки аз хаддиақал имконоти зиндаги тўвхидий хам махрум шуданд.

Жахли ин муслимин ва мушобихини онхо ижтиноб нопазир аст ,жабрий бар онхо тахмил шуда ва кори онхо ба чунон фожеайи кашида мешавадки Хузайфа розиаллоху анху онро аз забони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам чанин тўвсиф мекунад:

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «يَدْرُسُ الْإِسْلَامُ كَمَا يَدْرُسُ وَشْيُ الثَّوْبِ، حَتَّى لَا يُدْرَى مَا صِيَامٌ، وَلَا صَلَاةٌ، وَلَا نُسُكٌ، وَلَا صَدَقَةٌ، وَلَيُسْرَى عَلَى كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فِي لَيْلَةٍ، فَلَا يَبْقَى فِي الْأَرْضِ مِنْهُ آيَةٌ، وَتَبْقَى طَوَائِفُ مِنَ النَّاسِ الشَّيْخُ الْكَبِيرُ وَالْعَجُوزُ، يَقُولُونَ: أَدْرَكْنَا آبَاءَنَا عَلَى هَذِهِ الْكَلِمَةِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، فَنَحْنُ نَقُولُهَا فَقَالَ لَهُ صِلَةُ: مَا تُغْنِي عَنْهُمْ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَهُمْ لَا يَدْرُونَ مَا صَلَاةٌ، وَلَا صِيَامٌ، وَلَا نُسُكٌ، وَلَا صَدَقَةٌ؟ فَأَعْرَضَ عَنْهُ حُذَيْفَةُ، ثُمَّ رَدَّهَا عَلَيْهِ ثَلَاثًا، كُلَّ ذَلِكَ يُعْرِضُ عَنْهُ حُذَيْفَةُ، ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْهِ فِي الثَّالِثَةِ، فَقَالَ: «يَا صِلَةُ، تُنْجِيهِمْ مِنَ النَّارِ»

Саласан,яъни аз ин муслимин танхо калама ва лафзи шаходатайн боқи мемонад ва нисбат ба хамма чиз жохил мешаванд ва хатто мумкин аст мункари хийли аз ахком хам шаванд. Боз инхо муслимини садама дида ва мовриди зулм воқеъ шуда ва бемори хастандки бояд дилсузона бо иқомаи хужжати набавий ба шеваи сахихи он ва дар панохи қудрати хукумати исломий ё хаддиақал ва дар холати зарурат , дар панохи қудрати мардуми дармон шаванд.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(64- қисмат)

Алъон ,хамин хокимиятики бар асоси қонунгузори ва хукм кардан бар асоси хамин қонун ва мурожаъа ба хамин қонун шикл гирифта , дар масалайи омузиш чорчуб ва қавониниро вазъ мекунадки бояд бар асоси ин қавонин амал шавад , ва меъёри подош ва мужозот хам хамин қавонин мухтасси парвариш ва омузиш мешавад . Яъни касики ба хуби аз ин қавонин пейравий кунад ба у подош медиханд ва касики аз ин қавонин  сарпичи кунад мужозот мешавад.Ин раванд пазирофта шуда дар хар жомеъайи башарий токунун буда аст.

Хуб ,омузиши еки аз хуқуқи фардий афроди жомеъа барои ғалаба бар жахл аст. Еки аз хуқуқи афроди жомеъа аст. Имруза ,илова бар намозхойи жумъа ва мажолиси суханрони ба шевайи суннати он ,хокимият аз созмонхо ва находхойи дигари хам бархурдор астки аз конолхойи онхо масалаи омузиш ва ғалаба бар жахлро ба пеш мебурд , ва аз тариқи хамин конолхо мехохад арзишхойи худишро находина кунад . Яъни аз он конолхо омузиш ,ғалаба бар жахл ва находина кардани арзишхойи худишро ба пеш мебурд. Конолхойи чун :

Омузиши хамагоний дар мадорис ,донишгоххо ва дигар амокини тахсилий .

Омузиш аз тариқи нашри китоб ,мажаллот ,рузномахо ,тоблухо ва трокетхойи таблиғоти.

Омузиш аз тариқи конолхойи родиоий ,телевизионий ва мохвораий .

Омузиш аз тариқи конолхойи ижтимоий ва интернет.

Омузиш аз тариқи анжуманхо ва гуруххойи мустақили херфаий ( чизи мисли хелфхо ,синдикохо ва ғейрих .

Ва конолхойи мухталифики хар хукумати аз тариқи находхойи мухталифики дар ихтиёр дорад метавонад ин омузиши худишро ба мардум бирасонад .

Возих ва ровшан аст ,замоники хукумат ,исломий бошад тамоми ин конолхо дар хидмати огохи расондани комил ба муслимин мешавад ва қудрати шинохти муслиминро руз ба руз бештар мекунад ,аммо замоники хукумат бар асоси тахким ба қонуни шариати аллох ва хукумати исломий фуру мерезад ва дорул исломи муслимин аз даст меравад ; тамоми ин конолхо ва абзорхо худ ба худ дар ихтиёри душманони ошкор ва пинхони муслимин қарор мегиранд ва мисли гург ба жони ақоид ,бовархо ва арзишхойи муслимин меофтанд , ва бидуни онки рақиби жиддий дошта бошанд боиси олуда кардани ақоид ,нигариши муслимин ва тасбит ва тулонийтар кардани умри мафосиди эътиқодий ва рафторий дар миёни муслимин мешавандки уламойи усул ин прусаро дар бахси ” аворизул ахлийя ” зикр карданд.

Пас , асосийтарин ,мухимтарин ва пейвастатарин равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ва дорудастаики дўври худишон жамъ карданд огохи бахши ва ровшангари дар бахши жанги нарм ва равоний бо онхо ,он хам дар панохи қудрати хукумати исломий аст.Чун дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ,бархалофи куффори ошкор ,ончики ба он эътиқод дорандро ошкор намекунанд ва дар миёни муслимин худишонро гум карданд . Такияйи қуръон ва суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бар ин астки ибтидо дорудастайи мунофиқин ва секулярзадахо бояд аз тариқи сифот ва вижагихоишон ба бехтарин шевайи мумкин шиносонда шаванд ва бо чанин шинохти дар панохи қудрат ,равиши бархурди муносиби бо онхо дошта бошанд.

Дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо гуфтор ва кордоришон бо ақоид ва дарунишон фарқ дорад , ва танхо замони метавон ин афродро шинохтки дар равобити ижтимоий ва амал ба қонуни шариати аллох хамчун жиход , закот ,намоз ва соири ибодатхо амали онхо бо гуфторишон тазод пейдо мекунад , ва ин замони астки дугона будани онхо барои хамма ошкор мешавад.

Дар ин сурат ,барои мо шинохт, ( шинохтики бояд аз инхо ба даст биёварем ) танхо ба мурури замон ва аз тариқи аъмоли зохирий онхо имкон пазир аст, ва танхо бо чанин шинохти астки ек мусалмон метавонад бархурди муносиб ва бажойи бо онхо дошта бошад ва даруни онхо ба қиёмат ва аллохи мутаол вогузор мешавад.

Дар панохи қудрати хукумати ,огохихо ” комил ” дода мешавад ва аз тарафи муслимин хам ” комил ” гирифта мешавад ва шинохти  ” комил ” касб мешавад на ноқис . Муслимин хам метавонанд дар панохи қудрати хукумати ,вокунишики лойиқ дорудастайи мунофиқин ва секулярзадахостро нишон диханд . Агар қудрати хукумати набошад илова бар онки огохи ва шинохти ,ноқис ба муслимин мерасад , вокуниши муслимин хам дар баробари дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ноқис мешавад.(идома дорад……….

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(63- қисмат)

Инхо дар тамоми находхо табдил ба мутахассисини хосси хамон херфа шуданд. Муллойи мутахассис шуданд , хофизи қуръони мутахассис шуданд ,хадисдони хибра шуданд ,арабидон ва балоғадони хибраи шуданд , ва дар хар чи марбут ба дин ва косиби кардан бо дин бошад ,хибра шуданд.

Барои хамин ,аввалин иқдом , поксози инхо аз ин ахзоб ва находхост ва ин амри мухим ,танхо ва танхо аз тариқи қудрати хукумати сурат мегирад. Дар ин сурат ,касики қасди мубораза бо ин жараёни махуфро дорадки дар торупуди муслимин риша даванда  ва риша карда аст. Аввалин ва мухимтарин рох ин астки хукумати исломий ташкил дихад ва агар чанин хукумати вужуд дорад ,бояд онро то жойики метавонад қудратманд кунад . Алъон ин хукумат  хатто агар ек хукумати бадили изтирорий исломий хам бошад ва бар асоси хар ек аз мазохиби исломий ташкил шуда бошад бо тамоми айбхойики дорад боз ин танхо рохкор аст. Бояд онро то жойики метавонад қудратманд кунад . Ин қудрати хукумати бузургтарин ва мухимтарин рохкори барои мудирият ва махори бўхрон ва жараёни куффори пинхони дохилий ва секулярзадахои астки шаб ва руз бо онхо сар ва калла мезанем ва аз мафосиди онхо хам огохем.

Равиши дувум дар панохи қудрати хукумати ,огох кардани муслимин ва ошкор кардани абъод ,мавозеъ ва мохияти воқеий дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахост , дар панохи хукумати исломий. Бояд дар панохи қудрати хукумати исломий жихати огох кардани муслимин ва ошкор кардан аз мохияти воқеий ,абъоди густарда ,васиъ ва мавозеъ ( мовзеъгирийхойи ) ин дорудастаи мунофиқин ва секулярзада иқдом шавад .

Медонемки хокимият дар жомеъайи исломий ва дастёбий ба қудрати исломий хам бар се поя устувор аст:

Қонунгузорий ва ташриъ :

«أَمْ لَهُمْ شُرَکاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّینِ ما لَمْ یَأْذَنْ بِهِ اللّهُ وَ لَوْلا کَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِىَ بَیْنَهُمْ وَ إِنَّ الظّالِمِینَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ» (شوری/۲۱)،

Шояд онон шарикон ва маъбудхойи дорандки барои ишон диниро падид овардандки худо бидон ижоза надода аст ( ва аз он бехабар аст ) агар ин сухани қотиъона ва доваронайи ( худо , мабни бар мухлати кофарон ва таъхири қиёмат то вақти муъаййани он ) набуд, миёнишон ( бо халоки кофарон ва боқи гузоштани мўъминин ) довари мегардид . Қатъан ситамгарон азоби дардноки доранд . Пас ,аввали қонунгузори ва ташриъ аст.

Хукм кардан бар асоси хамин қонун :

«وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ» (مائده/۴۴)

، «وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ»،«وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْظالِمینَ»،

Ва хар каси баробари он чизи хукм накунадки худованд нозил карда аст у ва амсоли у бегумон кофаранд ,

«وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ».

Пас мовзуъи дувум мурожаъа ба хамин қонун дар сурати ниёз ,қонуни ташриъ шуда , бар асоси хамин қонуни астки ташриъ карда аст.

Мурожаъа ба хамин қонун дар сурати ниёз , қонуни ташриъ шуда , бар асоси хамин қонун хукм хам мешавад . Мархалайи севум мурожаъа ба хамин қонун дар сурати ниёз аст  :

«أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَن يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا» (نساء/60)،

( эй пайғамбар !) оё таажжуб намекуни аз касоники мегуяндки онон бидончи бар ту нозил шуда ва бидончи пеш аз ту нозил шуда иймон доранд аммо , мехоханд довариро ба пеши тоғут бибаранд ( ва хукми уро ба жойи хукми худо бипазиранд ?! ). Ва холи онки бадишон амр дода шуда астки ба тоғут иймон надошта бошанд

«وَقَدْ أُمِرُوا أَن يَكْفُرُوا بِهِ»

Ва шайтон мехохадки ишонро баси гумрох кунад.

«أَن يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا»

Шайтон мехохад онхоро дар масири залолат ,гумрохи ва золлин қарор дихад .Касики бар асоси қонуни шариати аллох хукм намекунад ва худишро мусалмон медонад жузви хамон гурухи золлин ва саргардонон қарор мегирад.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(62- қисмат)

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояндки : дастгирахойи ислом ек ба ек шикаста мешаванд ,харгох ек датсгира нобуд шавад мардум ба ончики наздик аст чанг мезаданд ,аввали онхо ( аввал дастаики шикаста мешавад ) шакастани хукм аст ( хукм бар асоси қонуни худо ва хукумати исломий аз бейн меравад ) ва охари онхо намоз аст ( намозро тарк мекунанд ).Яъни ,замоники хукм кардан бар асоси хукми қуръон ва қонуни шариати аллох аз бейн меравад ва хокимияти дигари жойи онро мегирад , уммул фасоди домангири муслимин мешавадки боиси мубтало шудани муслимин ба хазорон бемори ва фасод мегардад то инки охарин бемори тарки намоз мешавад ,яъни куллан муслимин аз қонуни шариати аллох тухи мешаванд.

Яъни аз тарки хукм кардан бар асоси қонуни шариати аллох ва аз бейн рафтани хукумати исломий то тарки намози фардий ,хар мусибат ва фасодики муслимин ба он дучор шуда ва мешаванд ба далили набуди хукумати исломий ва адами тахким ба шариати аллох ва қонуни аллох аст ва то хукумати ғейри исломийки ба унвони ек уммул фасод бар жомеъа хоким шуда аз бейн наравад ва дубора дубора хукумати исломий ташкил нашавад бақияйи мафосид хам аз бейн намераванд ва жомеъайи муслимин хам ислох намешавад. Чун :

: إنَّ اللهَ یَزَعُ بالسُّلطان ما لا یَزَعُ بالقرآن.

Худованд бо қудрати хукумати ,кориро ба анжом мерасонадки бо қуръон ба анжом намерасонад.

Аллох таоло аз хамон ибтидо қудрати хукумати ва хокимият бар асоси қонуни шариати аллохро еки аз ахдофи зербанойи дини ислом ва рисолати тамоми пайғамбарон маърифий мекунад . Ба унвони мисол меоваремки :

«يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ» (ص/۲۶)،

Эй Довуд ! Мо туро дар замин жонишин сохтаем ( ва ба жойи пайғамбарони пешин нишондаем ) пас , дар миёни мардум ба хақ довари кун 

«فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ»

Ва аз хавойи нафс пейравий макунки туро аз рохи худо саргардон ва гумрох месозад . Бегумон ,касоники аз рохи худо гумрох ва саргардон мешаванд азоби сахти ба хотири фаромуш кардани рузи хисоб ва китоб ( қиёмат ) доранд.

Бале ,хукм накардан бар асоси қонуни шариати аллох ва аз миён рафтани хукумати исломий , муслимини  бечўпонро тобеъи хавойи нафс ва қарор гирифтан дар масири ” золлин ” ва ба ибороти дигар мунофиқин ,куффори пинхони дохилий ,секулярзадахо ва гургхо қарор медихад ,чи бихохем чи нахохем.

Ин куффори дохилий ва дорудастаики барои худишон фарохам карданд ,барои ошкор кардани сифоти даруний худишон дар мовқеийятхойи мухталиф ба суратхойи мухталифи худишонро нишон доданд; замони дар қолиби ек марказ ( чун зирор ) ,гох ба даруни ек мазхаб ва жараёни хазиданд ва бо шуълавар кардани ихтилофот ва амиқ кардани тафарруқи миёни муслимин ба ахдофи худ расиданд ( жангхойи мухталифики дар сарзаминхойи муслимин садхо сол астки жараён дошта ва холо хам жараён дорад ) ва гох барои нобуди мазхаби хосси ва хатто нобудийи дини ислом ,худишон мустақил иқдом ба тўлиди мазхаб ва хатто дини жудогона мувози бо дини ислом карданд мисли тўлиди алиюллохихои ғарби Эрон ё язидийхои шайтонпарасти Ироқ . Инхо душманони доно ва огохи хастандки аз муслимини жохил ва дустони нодон ба унвони абзор ва сипохи лашкар ва манобеъи таъмини манобеъи инсоний ва таъмини манофеъи моддий ва табақотий худишон истефода карданд.

Ба далили набуди  қудрати боздорандаги муслимин ва бахусус набуди қудрати хукумати ва находхои муртабит ба он , дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо қарнхост жомеъаро жавлонгохи худишон карданд , ва хазорон ва балки миллионхо муслиминро ба беморихойи мухтасси худишон олуда карданд. Жомеъайи кунуний мо хам ин рафторхойи олударо ба унвони дин дарёфт карда ва ба ирс бурда аст, ва ба шикли имрузин ва модерни , мовриди хужуми таблиғоти  васиъ олудагихойи дорудастайи мунофиқин ва секулярзадахойи имрузин дар находхойи хукуматхойи вобаста ва ахзоби рангорангики қиёфайи исломи хам ба худишон гирифтанд ,мо ва жавомеъи моро хам мовриди хужум қарор доданд ва хаммаи мо ба нахви мовриди хужум қарор гирифтаем.

Ин мажмуъаки контроли находхойи диний ,таблиғий ва сиёсий жомеъаро хам дар ихтиёр гирифтанд боиси шуйуъи ва ривожи васиъ ва сариъ анвоъи беморихойи дорудастайи мунофиқин ва секулярзадахо дар тамоми лояхойи жомеъайи муслимин ва монеъи дар ровшангарий ва бедорий шуданд, ва бо пуштувонайи қудрати низомий ва моддий тоғутхо ва қудрати таблиғий худ боиси тасбити ин ахлоқиёти мазмум ва олуда дар миёни муслимин хам шуданд.(идома дорад……

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(61- қисмат)

Қаблан хам арз кардемки дорудастайи куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ё ба забони имрузин ,секулярзадахо ,дар хенгоми қудрати муслимин ба вужуд меоянд , хох қудрати ек шахс дар хонувода бошад, ё чанд нафар дар тоифа , ё гурух ва дорудастаи дар русто , ё қудрати хукумати исломий , ё қудрати афкори умумий муслимин бошад . Дар хар сурат ,нифоқ нишонаи тарс аз қудрат аст. Ба хамин далил , дар Макка мунофиқин набуданд,чун қудрати барои муслимин ва тарси барои куффор вужуд надошт.

Хар чи қудрати муслимин ва хукумати исломий бештар мешавад инхо бештар нифоқи худишонро пинхон мекунанд ва шабихи муслимин мешаванд ,саъй мекунанд бештар худишонро шабихи муслимин кунанд ва саъй мекунанд аломати аз худ нишон надихандки нишон аз нифоқ ва куфри даруни онхо бошад ; ва ба истелох пеши чашми мардум ва дигарон кори накунандки зишт шаванд. Аммо , ба хар мезони аз қудрати муслимин коста мешавад ва кохиш пейдо мекунад ва тарси мунофиқин хам кам мешавад ва ба истелох тарсишон мерезад  ба хамон мезон ,мунофиқин нифоқи худишонро аланийтар мекунанд. Ин ба далили заъфи қудрати боздорандаги муслимин аст ва нишонаи заъфи қудрат дар хонувода ва жомеъа мебошад . Дар мужтамаъи муслимин заъаф ба вужуд омада , заъфи қудрат ба вужуд омада ,халаи қудрат ба вужуд омадаки онхо тавонистанд то ин андоза пешравий кунанд.

Равиши бархурд бо ин куффори дохилий ва пинхон бисёр пичида астки ниёз ба баррасий ва мушкофи дақиқи дорад; ва ин яъни хунари идора ва мудирияти бахши аз афроди мовжуд дар жомеъаи муслиминки душмананд. Ин хийли мухим аст ,хунари идора ва мудирияти бахши аз афроди жомеъаки душмананд .Мубораза бо мунофиқин ва секулярзадахо мушкилтарин мархалаи мубараза ва мудирияти жомеъа астки ғейри аз қудрати хукумати исломий ва шўроийки тахти назорати хамин хукумат бошадки находхойиро сарпарасти мекунад хеч фард ва гурухи ” ба сурати комил ” ,қодир ба анжоми ин вазифаи хассос набуда ва нест. Танхо чанин кори аз ухдайи қудрати хукуматий ва находхои тахти амри он бармеояд.

Ба хамин далил ,саъй мекунем дар ек жамъбанди ва ба сурати мухтасар ва мовридий ба чанд равиши аслий хукумати исломий росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар бархурд бо дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ишора мекунем:

Равиши аввал дар чигунаги бархурд бо дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо : касби қудрати хукуматий ,изофа кардан ва афзудан бар қудрати хукуматий ва изофа кардан ва афзудан бар қудрати боздорандаги ижтимоий ба унвони асосийтарин ва мухимтарин рохкор мебошад.

Қудрати хукуматий ва находхойи тахти мудирияти он , шохкилид ва қавийтарин абзори дар контрол ва мудирияти фаолиятхойи мухарриби секулярзадахойи дохилий ба унвони дорудастаи куффори дохилий астки бидуни қудрати хукумати ,соири фаолиятхо ноқис ва ақим мемонанд.Яъни бидуни доштани қудрати хукумати , соири иқдомот ноқис ва хатто ақиманд.

Омили пейдоиши мунофиқин ва секулярзадахо хам хамин қудрати хукумати аст , ва омили хунсо кунанда хам хамин қудрати хукуматий аст. Тамоми фаолиятхои жонибий муслимин алайхи дорудастаи секулярзадахо тахти пушиши қудрати хукуматий маъний пейдо мекунад ва ба хамин натижаи мовриди дилхохи шариат мерасад.

Агар диққат шавад , қудрати дорудастайи мунофиқин ва секулярзадахо мутаносиб бо қудрати хукумати исломий ва шўройи назоратий он ва находхойи тахти мудирияти он дар навасон аст ; ба ин маъники хар чи қудрати хукумати исломий ва шўройи улил амр ва ижмоъи уммат ,қудратманд буда ба хамон мезон қудрати дорудастайи мунофиқин ва секулярзадахо кам шуда ва билакс , ба хар андоза қудрати хукумати исломий ва шўройи назорати он кохиш ёфта ба хамон андоза бар қудрати дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ва тавони моневри онхо дар жомеъаи муслимин изофа шуда аст.Замоники хукумати исломий ва тахким бар асоси қонуни шариати аллох дар миёни муслимин бардошта мешавад ё аз бейн меравад , жомеъа дарбаст жавлонгохи мунофиқин ва секулярзадахо буда ва хар ончики аз фасод хостанд бар сари муслимин оварданд.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(60- қисмат)

Шумо тасаввур кунид хамон фитнаики мехостанд росулуллох саллаллоху алайхи васалламро терор кунанд аллох таоло исми онхоро ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам гуфт аммо натавонист онхоро мухокама кунад . Чиро ? Чун онхо худишон ва чехрахоишонро пушонда буданд ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам далоил ,мадорик ва истинодоти зохирий надошт . Ба хамин далил астки мо ба далоил ва истинодоти зохирий хукм мекунем ва ба зохири онхо хукм мекунем .Чун , мо харгиз наметавонем ба даруни инсонхо нуфуз кунем . Бо ин вужуд ,иддаи муслимин атрофи мо дар барчасб задан ба инхо рохи иштибохро мераванд:

Замоники таъйин карди фалоний мунофиқ аст ,яъни чи ? яъни фалоний кофар аст . Чиро ? Чун аллох онхоро кофар номида . Метавони бигуйи онхо дар дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо хастанд ва ле вақти мегуйи фалоний мунофиқ аст яъни фалоний кофар аст, ва ин яъни такфир , ва бояд филтерхойи чохоргона мисли шурут ва мавонеъи такфирро риоят кард ва бо мустанодот пеш рафт ва агар тавонисти бо далоил ва истинодот собит куники ин банда худо кофар аст фабихо ; агар натавонисти собит куни аз ду холат хориж нест :

1 – шахс кофар нест ва куфр ба худит бармегардад ва дар дунё назди ахли илм расво ва беарзиш мешави ва дар қиёмат хам бояд посихгу боши ва натижаи харфи худитро бипазири.

2 – шахс воқеан кофар аст,ту натавонисти онро собит куни. Куфр ба ту барнамегардад ,аммо боз хам дар дунё назди ахли илм расво ва беарзиш мешави. Дуруст астки куфр ба ту барнамегардад аммо боз дар дунё боиси расвоий мешавад.

Дар ин сурат ,замоники далоили шумо яқини нестанд чиро бо иймон ва обруйи худит дар дунё ва қиёмат бози мекуни? Арзиши онро дорад ?Пас ,бо еки ду ё хатто чанд сифот аз сифоти секулярзадахоки шахс ба онхо гирифтор шуда наметавони шахсро бо онхо кофар ва мунофиқ бидони ,касиро ба ин шикл такфир накун . Чун замоники гуфти мунофиқи яъни кофари.

Инхо куффори пинхони дохилий хастанд агар шумо бихохид бо еки ё хатто чандто аз ин сифот касиро мунофиқ бидонид ,масири иштибохро рафтаид. Яъни шумо бо ек гунох ё чанд гунохи кабира касиро кофар гардид бидуни дар назар гирифтани филтерхойи чохоргона мисли шурут ва мавонеъи такфир.

На ман ,на ту ,на хеч сахобаи ғейри аз Хузайфаки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам усомиро бу у дода буд, бо хар даражаи аз илм ва ихлос ,тажруба ,мардумшиносий ва ғейрих натавониста ва нахохем тавонист мунофиқ будани касиро собит кунем. Пас ,бехуда чиро худитро хаста ва беэътибор мекуни?

-Агар хиёнат карда мисли хар мусалмони хиёнати уро бо далили шаръ пасанд собит кун ва уро ба маржаъи расидаги кунанда биспор .

-Агар дуруғ гуфта ва тухмати зада бо далоил ва мадорик онро собит кун ва хаққи худитро аз у бигир .

-Агар тўвтиъайи чида ,боз хам бо далоил ва санад тўвтиъашро фош кун ва уро биспор дасти қонуни шариати аллох .

-Дар кул агар хар журми муртакиб шуда мисли ек мусалмони мужрим аз тариқи масирхои қазовати шаръий ва бо далоил ва аснод журми уро собит кун ва уро ба қонуни шариати аллох биспор то ончи мустахаққи уст каффи дастиш бигузоранд.

Равишхойи бархурд бо падидаи мунофиқин ва секулярзадахо дар жомеъаи исломий.

Ислом дар бурхурд бо ек душмани дохилий рохкорхойи амалий ва новинро ироа дода аст; мо маъмулан чанин падида ва эпозосион ,мухолифин ва душманони дохилийро бо чанин густардаги амалий аз назари иқтисодий ,низомий ,фархангий,ақидатий ва ………..ро дар хеч хукумати надидаем. Хамин алъон хам каси наметавонад масалан дар артеши хар ек аз кишвархои мудерн ва пешрафта ё кишвархои секуляри дунё хузур пейдо кунад ва мисли жанги ухуд бахона биёварадки ман дар ин жанг ширкат намекунам! Ё бигуяд ман моли хамин кишварам аммо молиёт намедихам , ё сифоти дигарики баён кардем ,чанин шахси , дар чанин мовқеийяти , дар чанин жавомеъи ин иддаохоро баён кунад ё амалий намояд.

Системи хукумати ислом дар жараёни бархурд бо ин падидайи новзухур ва дар жараёни бархурд бо падидайи мунофиқин ё секулярзадахо пруса ва барномаиро ба пеш мебурдки ба сурати систематик харакати жомеъаро бе хамон жойики аллох мехохад суқ медихад , ба хамон жойики аллох мехохад мекашонад.

(идома дорад…….)