Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(65- қисмат)
Агар қудрати хукумати исломий ва находхойи тахти контроли он набошад ,уламои ростин ва доиёни воқеий хам ё дар миёни мардум бар асари парубол гирифтани уламойи суъ, аррувайбиза ,куффори пинхони дохилий ва секулярзадахо дар ақалият қарор мегиранд , ё ба кулли дар миёни мардум гум мешаванд . Чун хукуматхои фосид тамоми манобир ,конолхо ва расонахоро аз вужуди инхо поксози карданд ва дар ихтиёри бозигарони даст парвардайи худишон қарор доданд ва садойи ин уламо ва даст ва по заданхойи онхо хам ба жойи намерасад.
قال صلى الله عليه وسلم: «إِنَّ اللَّهَ لا يَنْزِعُ الْعِلْمَ بَعْدَ أَنْ أَعْطَاكُمُوهُ انْتِزَاعًا، وَلَكِنْ يَنْتَزِعُهُ مِنْهُمْ مَعَ قَبْضِ الْعُلَمَاءِ بِعِلْمِهِمْ، فَيَبْقَى نَاسٌ جُهَّالٌ، يُسْتَفْتَوْنَ فَيُفْتُونَ بِرَأْيِهِمْ، فَيُضِلُّونَ وَيَضِلُّونَ»
Хийли жолиб аст. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд : ” илмироки худованд ба шумо иноят карда аст , аз шумо пас нахохад гирифт . Албатта илм бо қабзи рухи уламо аз бейн хохад рафт . Ва дар ин сурат ,мардуми нодон боқи хохад мондки дигарон аз онон истефтоъ ( талаби фатво ) мекунанд. Ва онон бар асоси раъйи худ ,фатво медиханд ва мардумро гумрох мекунанд
(فَيُضِلُّونَ)
Ва худишон хам гумрох мешаванд
(وَيَضِلُّونَ)
Жузви золлин қарор мегиранд хамонки мо хар руз дар намозхоимон мегуем худованд моро жузви ин гурух қарор надихад.
Замоники хукумати исломий ва находхойи тахти пушиши он набошанд , ва уламои ахли тўвхид бо марги табиий ё бо хафа кардани садойи онхо ва мунзавий кардани онхо аз миёни мардум бардошта шаванд ,уламои гумрох ва гумрохгар , яъни золлун ва музиллун ,яъни саргардон ва саргардон кунанда боиси олуда кардани ақоид ва бовархои мардум мешаванд ва бо сахих ва хақнишон додани бовархо ва рафторхои ғалат ,мусалмонро дар масири саргардони,золлин ва секулярзадахо қарор медиханд ; ва ба хамин содаги гумрохи ва залолат ва жахлро бар муслимин ва жавомеъи муслимин дар қолиби дин ,тахмил мекунанд.
Замоники хукумати исломий ва находхои тахти пушиши он набошанд муслимин мутафарриқ ва тика –тика мешаванд , ва иддаи зиёдий аз онхо дар манотиқи парт ва дурофтода аз хидматрасоний ақидатий ва фикрий махрум ва хатто фаромуш мешаванд, ва туъма ва луқмаи омода барои куффори пинхони дохилий, секулярзадахо ва ғуллот мешаванд то ба номи дини ислом ва тахти пушиши дини ислом , ва ба сурати тадрижий ва херфаий ,бовархои ширк олуди худишонро ба онхо тазриқ кунанд . Ин муслимини гургзада ба мурури замон тахти омузишхойи ба номи дин қарор гирифтандки на танхо дини ислом аз ин ақоид ва бовархо бари аст ,балки инхирофи ошкори дар масоили ақидатий ва рафтори исломий махсуб мешавад.
Набуди хукумати исломий ,находхо ва созмонхои тахти пушиши он боис шуда ин муслимин аз неъмати шинохт ва илми шаръий хоста шуда махрум шаванд. Жахли инхо ба сурати ижборий тавассути ба зохири уламоёни фосиди бар онхо тахмил шудаки набуди хукумати исломий ва вазъи мовжуд боиси он шуда аст.
Иллат ва сабаби жахли ин муслимини бало зада , ба далили набуди хукумати исломий ва кутохи дар расондани илм ва огохи шаръий ба онхо аз тариқи уламои ахли тўвхид буда ва хаст, на кух ва биёбон ва жангал. Инхо қишри махруми жомеъандки аз хаддиақал имконоти зиндаги тўвхидий хам махрум шуданд.
Жахли ин муслимин ва мушобихини онхо ижтиноб нопазир аст ,жабрий бар онхо тахмил шуда ва кори онхо ба чунон фожеайи кашида мешавадки Хузайфа розиаллоху анху онро аз забони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам чанин тўвсиф мекунад:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «يَدْرُسُ الْإِسْلَامُ كَمَا يَدْرُسُ وَشْيُ الثَّوْبِ، حَتَّى لَا يُدْرَى مَا صِيَامٌ، وَلَا صَلَاةٌ، وَلَا نُسُكٌ، وَلَا صَدَقَةٌ، وَلَيُسْرَى عَلَى كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فِي لَيْلَةٍ، فَلَا يَبْقَى فِي الْأَرْضِ مِنْهُ آيَةٌ، وَتَبْقَى طَوَائِفُ مِنَ النَّاسِ الشَّيْخُ الْكَبِيرُ وَالْعَجُوزُ، يَقُولُونَ: أَدْرَكْنَا آبَاءَنَا عَلَى هَذِهِ الْكَلِمَةِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، فَنَحْنُ نَقُولُهَا فَقَالَ لَهُ صِلَةُ: مَا تُغْنِي عَنْهُمْ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَهُمْ لَا يَدْرُونَ مَا صَلَاةٌ، وَلَا صِيَامٌ، وَلَا نُسُكٌ، وَلَا صَدَقَةٌ؟ فَأَعْرَضَ عَنْهُ حُذَيْفَةُ، ثُمَّ رَدَّهَا عَلَيْهِ ثَلَاثًا، كُلَّ ذَلِكَ يُعْرِضُ عَنْهُ حُذَيْفَةُ، ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْهِ فِي الثَّالِثَةِ، فَقَالَ: «يَا صِلَةُ، تُنْجِيهِمْ مِنَ النَّارِ»
Саласан,яъни аз ин муслимин танхо калама ва лафзи шаходатайн боқи мемонад ва нисбат ба хамма чиз жохил мешаванд ва хатто мумкин аст мункари хийли аз ахком хам шаванд. Боз инхо муслимини садама дида ва мовриди зулм воқеъ шуда ва бемори хастандки бояд дилсузона бо иқомаи хужжати набавий ба шеваи сахихи он ва дар панохи қудрати хукумати исломий ё хаддиақал ва дар холати зарурат , дар панохи қудрати мардуми дармон шаванд.
(идома дорад……)