Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(66- қисмат)
Афкори мухталифи уламойи суъ ,куффори пинхони дохилий ва секулярзадахо дар миёни иддаи аз муслимин хамчун ек мазхаб дар баробари даъвати ахли тўвхид амал мекунад ва муслиминро ба новъи муқовамат дар баробари ахли тўвхид суқ медихад. Инхо дар баробари даъвати ахли тўвхид муқовамат ва истодаги мекунанд чун чизхойи дигариро ба номи дин ба онхо хуронданд ва инхо воқеан мухлисона хиёл мекунандки ин дини ислом аст.
Хар мулло ,шайх ва мавлавий бо хамон адабиёти арабий ва бо истефода аз оёт ва аходис ,ахкомро ба туруқи мухталифи ба онхо расонданд, ва чанон онхоро ба номи ислом ,дин ,қуръон ва хадис саргардон кардандки ба ин гуфтахойи фарибанда дил хуш карданд, ва дар баробари хар даъватгари вокуниши манфий нишон медиханд, ва муллохойи секулярзадайи инхо хам зимни бархурдори аз пуштивонайи қудрати хукумати тоғутхо ва находхои тоғути аз хамин мардум хамчун ек абзор барои муқобила ва саркуби мухолифин ва ахли тўвхид истефода мекунанд.
Муслиминики ба чанин мовжудоти гирифтор шуданд дар мовқеияти тоза мусалмонон қарор гирифтандки ,мумкин аст хатто баъзи аз фароизро нодида бигиранд , ё дар баробари он муқовамат хам бикунанд , ва мисли тоза мусалмонони хастандки ниёз ба муроқибат ва дилсузи вижайи доранд.
Бале ,ин бахши аз воқеияти жомеъайи мусибатзадаи муслимин дар чанд қарни собиқ аст. Бахусус дар дахахойи гузашта ва ин асрики аксаран сарзаминхойи исломий тахти ишғол ва сайтараи еки аз мазохиби дини секуляризм ва яхуд буда ва мушкилоти музоъафи бар муслимин тахмил шуда , ва ин боис шудаки баданаи даъвати исломий хам шадидан дучори осиб шуда , ва хубихо ва арзишхои исломий ношнохта боқи бимонанд ва чехраи нуроний дин ,маъюб ва махдуш жилвагар шуда аст.Инхо иддаи мулло хастандки вужуд доранд ва жомеъаро ба чанин жойи кашонданд.
Дар баробари ин гурух,мо хануз дар баъзи аз сарзаминхойи мусалмоннишин рустохо ва жохойиро доремки аз вужуди масжид ва чанин имомони хам махрум хастанд, ва бо тарки намоз ,руза ва соири ибодот чанон ошуфта ва саргардон шудандки ингор мовриди хамлайи дуздон қарор гирифтанд ва ғейри аз шаходатайн ва номгузори исломий фарзандонишон чизи аз ислом барои онон боқи намонда аст.
Дар кул , ин муслимин дар дорул куфр ва шароити рушд карданд ва парвариш ёфтандки аз улуми шаръий махрум буданд. Асосийтарин ва мухимтарин омили махрумияти онхо набуди хукумати исломий ва находхойи тахти хокимияти он буда аст. Мухимтарин ва асосийтарин омили махрумияти онхо илова бар ин ,вужуди дорул куфри астки тамоми ин находхоро ба тасхири худ дар овардаки бо қудрати хукуматий ва хазфи ё мунзавий кардани уламойи ахли тўвхид ,аз тариқи маздурониш жанги равоний ижод карда ва монеъи расидан хақоиқ ва огохихои шаръий ба чанин мусалмонони шуда аст. Дар ин сурат ,муслимин дар сарзамини рушд мекунандки дар ин сарзамин жахл ва хурофот ба номи дини ислом ривож пейдо мекунад ва инро ба сурати ирсий аз падаришон ва жомеъа мегиранд.
Замоники дар чанин жомеъайи муслимин дар масожид хузур пейдо мекунанд,хутбахоро гуш медиханд,суханрони шуйух дар мохворахоро мебинанд,суханронихои забт шударо борхо ва борхо мурур мекунанд,дар мадориси диний матолиби тахти унвони улуми шаръийро мехонанд,дар донишгоххои диний чун Мадина ,Азхар ва ғейрих хам идома тахсил медиханд, бо ин вужуд дар бахши ночизи аз шариати дасткори шуда ,лисонс ё фовқи лисонс ё хатто докторойи худро мегиранд ва солхо дар амри даъват ва таблиғ мушорикат доранд аммо ,боз мебинемки ба умури аз ” ла илаха иллаллох ” куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ва бисёри аз увлавиятхо ,мақосид ва ахкоми шариати аллох жохиланд.
(идома дорад…..)