Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(67- қисмат)
Хуб алъон ,чанин ашхоси дар чанин жавомеъи медонемки ба нисбатхойи мухталиф аз конолхойи чун масжид ва ғейрих талош кардандки жахли худишонро ба ахкоми шариат аз бейн бибаранд ,кутохи накарданд аммо , бо ин вужуд агар кор,даромад ва зиндаги худишонро хам рахо кунанд ва танхо аз тариқи ин конолхо ба тахқиқ ва ёдгирий бипардозанд боз қодир ба рафъи мушкилоти ақидатий ва шаръий худ дар хадди ек мусалмони бесавод асри нубувват нахоханд буд.Инхо аслан фирқаи ножияиро хам нашносанд то алоими онро бидонанд,бишносанд ва аз саргардони хам берун биёянд.
Дар ин холат метавон гуфтки омили ба вужуд омадан ва давоми ин жахл , дар ингуна маворид ва дар миёни ин ашхос ,худи ашхос нест ; балки мусибати астки ба сурати муназзам ва систематик аз хориж бар у тахмил шуда аст, ва коргардони сенариойи ин сериали дунболадор ,хукуматхои тоғути ,қавонини жохилий ва созмонхойи таълимий ва омузиший онхостки манбаъи тафарруқ ва жахл буданд ; ва то замоники ин манбаъ ва иллат тағйир накунад ,жахл ва тафарруқ ва соири мусибатхо хамки маълули хамон иллатанд,камакон ба умри худишон идома хоханд дод.
Дар ин сурат ,ошкоро ва бидуни парда мушохада мешавадки аз тариқи қудрати хукуматий хокима ,новъи ижбор дар тахмили жахл бар муслимин хоким шуда ва муслимин бо онки дар миёни хам мазхабийхо ,хам динийхо ва хамкишони худ ба сар мебаранд ва дар тамоми марокизи таълимий чун хутбахо ва ғейрих мушорикат хам доранд ва суъолотишонро хам муллохойи таъйин шуда мепурсанд ,аммо боз қодир ба бартараф кардани жахли худ нестанд ва ба он шинохти шаръий намерасанд. Охар ,чигуна метавонанд аз ек олими суъ ё секулярзада шинохти дақиқиро ба даст биёваранд? Магар метавон аз шайтон тўвхидро омухт? Ё аз шайтон воқеияти шайтонро фахмид?
Холо, агар мусалмони ” огохона ” ин воқеийяти ошкорро нодида бигирад ва бо рахо кардани иллат ва омили ин хамма мусибат ва жахл ,худишро ба ғалат машғул ва саргарми бародар ва хохари мусалмониш кунад , ва бар онхо забандирози ва хатто дастдирози кунад ва душманон дар атрофи худишон ва атрофи онхо озодона рахо кунадки озодона ба тохт ва тоз ва хамла ба дин ,обрў ,номус ,хок ва хастишон машғул бошанд ва машғул хастанд ва ин мусалмонон ба корхоишон ошкора ба сурати мустақим ва ғейри мустақим ,шайтон ва хампеймонишро алайхи хохар ва бародари мусалмониш ёри бирасонад; он вақт чи жавоби барои аллохи мутаол хозир карда аст? Чи жавоби мехохад ба аллохи мутаол бидихадки огохона ин воқеияти ошкорро медонад аммо борхо кардани ин хамма омили мусибат ва жахли худишро ба мусалмон машғул карда ва куффори ишғолгари жинояткорро рахо намуда ва ба сурати мустақим ва ғейри мустақим ,шайтон ва хампеймонишро алайхи мусалмон ёри мерасонад ; ин мусалмон чи жавоби барои аллохи мутаол дорад ?
Хукумати исломий танхо абзор ва находи астки ин душманони дохилийро мунзавий ,мунқабиз,контрол ва махор мекунад :
«سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا» (احزاب/۶۲).
Сабки мудирияти ва равиши бархурди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар татбиқи дастуроти аллох дар мовриди куффори пинхон ( мунофиқин) нез танхо бо пуштивонайи қудрат ва бахусус ,қудрати хукуматий сурат гирифт.
Дар ин прусаки ,бахши аз ахлоқ ва тадбири хукуматий аст тадобири ба кор гирифта мешавадки тойи он ,куффори пинхон дар жомеъайи исломий ,мунзавий ,бетаъсир ё камтаъсир мешаванд ва муслимин аз хиёнат ва дасисахойи онхо дар амон мемонанд. Тамоми ин тадобир ва боздорандахо танхо ва танхо аз коноли қудрат ва бахусус қудрати хукумати исломий ва бо пуштивонайи қудрати хукумати исломий сурат мегирад ,холо тасаввур кунидки ин қудрат ва танхо ахроми контрол кунандаи ин куффорики дар миёни муслимини пинхон шуданд ва сукулярзадахо аз миён бардошта шавад ва жомеъа жавлонгохи фаолиятхойи хоинона ва дасисахойи ин мовжудот шавад ,он вақт муслимини бепанох чи мусибатхо ва фожеайиро мутахаммил хоханд шуд?
(идома дорад……)