шайх мужохид Абу Хамза хўромийни ўзбек тилидаги асарлари – برگه 18

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(14-қисм)

Хамма хам хазинага етиб бора олмаслиги хам мушаххас, чунки хазина бир жойда жойлашган ва уларни хар бири алохида йўлдан кетишган. Бу ердаги мухим нарса шуки, биз уларни хазинага ишонадиган ва унга етиш учун қўлларидан келгунча харакат қиладиган кишилар деб биламиз, аммо уларни кўплари хато йўлдан юришади ва уларни тўғри йўлга йўллайдиган хеч ким йўқ. Хаммани ўзини вохид ижмоъси билан тўғри йўлга йўллайдиган улил амр шўроси хам мавжуд эмас, шу сабабли хам уларни хар бири ўзини махкам эътиқоди билан хақиқатни кашф қилиш учун ва хазинани қўлга киритиш учун ўзи ишонган ва эътиқод қилган йўлдан харакат қилади.

Хўп, энди мана булар қаерда-ю яхудий кофирлар,насронийлар,мажусийлар, собеинлар,секулярлар айтаётган нарсалар қаерда? Мана бу кофирлар ё қуръон ва суннатни ва хазинани мавжуд эканлигини аслан қабул қилмаймиз дейишади, ё шариатдаги қонунларни хеч қайси бирини ёки инсонларни дунёвий хаётидаги ишлар бўйича аллохни шариатидаги қонунларни бир қисмини хам қабул қилмаймиз,дейишади.

Ёки бир мазхаб ё бир мужтахид фалон хукмни қандай ижро қилиш борасида бошқа бир мазъаб ва тафсир билан ихтилофга эга, аммо кофир шахс ахли китоб бўладими ё шибхи ахли китоб ёки кумалага,демократларга, курдларни хозирги даврдаги мусайламайи каззоби бўлмиш ужалонни тўдасига, портиларга, екитиларга ўхшаш секуляр кофир бўладими фарқи йўқ, уларни хаммаси аллохни хукмини аслан қабул қилишмайди,энди уни қандай ижро қилиш хақида гапирмаса хам бўлади. Бир мужтахид бошқа мазхаб ва тафсир билан бирга мана бу хукмни қандай ижро қилиш борасида ихтилофга эга, аммо мана булар уни қандай ижро қилиш у ёқда турсин, мана бу хукмларни қабул хам қилишмайди.

Шахс ахли китобни,шибхи ахли китобни,секулярларни кофир эканини яхши билади, аммо уни ўзини мен яхудийман, насронийман, мажусман ё секулярман ёки аниқроқ қилиб айтганда мен кумаламан, демократман,пикакаман, портиман, екитиман деса, бундай шахс ўзини кофир эканини таъкидлайди ва ўзини кофир эканига гувохлик беради:

«وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ»،

Ўзларини нафслари кофир эканига гувохлик беришади. Уларни кофир эканликлари ошкордир, ўзи хам мен уларни бириман деб турибди. Зохирда у шуни айтиб турибди, уни нияти,қалби қиёматга қолади, бу дунёда инсонлар у хақида хукм қила олмайдилар. У зохирда ўзини кофир эканига ва мана бу гурухлардан эканига гувохлик беряпти,

«وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ»

Мен кумаламан,демократман,пикакаман дегандан сўнг мана бу секуляр ахзобларни бириданман деб турибди.

Хўп, амал хақида хам ўзини ихтиёри билан ошкор кофирларни сафига кирган ва ошкор кофирларни сафида мусулмонларга қарши жанг қилаётган кишига ишора қилса бўлади, ёки уларни жумласидан бўлган ё уларни қонунларига тобеъ бўлган ва ўзини ихтиёри билан уларни динини қабул қилган ва бунга қўшимча равишда мусулмонларга қарши жангда хам иштирок этаётган ёки секулярист ахзобларни бирига аъзо бўлиб мана бу хизбни қонунларига ахд берган ёки яхудиятга ё насрониятга кирган кишига хам ишора қилса бўлади. Ёки ўзини ихтиёри билан қуръонни ифлосликларни,ахлатни орасига ташлаган ёки ўзини ихтиёри билан қуръонга қарата ўқ узган киши хам шунга ўхшайди. Агарчи мана бу шахслар бир нарса демасалар ёки ёлғон ва бахоналар келтирсалар хам,қилган амаллари сабабли ислом доирасидан чиқишади.

Баъзиларни кумалага,демократларга,пикакага, портиларга ўхшаган ошкор секуляр кофирларни ахзобларига хилма-хил бахоналар билан жазб бўлишганини ва одамларни мана бу кофир хизбларга эргашганини кўрганмиз, масалан одамлар бу ерда ўзларини тиллари билан ўқишни ва ёзишни таълим олишади ёки ташқи кофирни ўрнига одамларни устида махаллий секуляр муртад кофир хоким бўлади, дўстлар диққат қилинглар, ёки бўлмасам одамларни фақирликни ўртадан йўқотамиз,деган тасаввурда, хаёлда ушлаб туради, худди шу ишни ироқни курдистонида 20 йилдан ошиқ муддат ичида қилишганини кўрдик, аммо миллат учун фасод,бадбахтлик, хаёсизлик,зулм ,адолатсизлик,ўғирлик, талон-тарождан бошқа нарсани келтиришгани йўқ. Улар фақат секуляризмни озодликларини,тартибсизликларини хоким қилиб қўйишади ва демократия,озодлик,маданиятли жамият шиорлари остида ўнлаб фитналар,ёлғонларни ўрнатишади.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

(13- қисм)

Демак, аллохни шариатидаги бир хукмни инкор қилишлик, мана бу шариатдаги хамма қонунларни инкор қилиш билан биробардир. Бир ўриндаги аллохни хукмини бошқа ўриндаги хукмлардан фарқи йўқ. Бир ўриндаги аллохни хукмини қабул қилмаганингдан сўнг, уни ўрнига бошқа хукмни қўйгансан, яъни аллох мана бу ўринда хаким,дилсўз, олим ва бизларни хозирги вазиятимиздан огох эмас, балки ўзим ва бошқалар ё фалон кофир секуляр хизб мана шундайдир. Хатто агар садрил исломдаги мана бу ягона хукмни қабул қилсанг-да, аммо уни хозирги замонга муносиб деб кўрмасанг ва уни қабул қилмасанг, хақиқатда аллох таоло наъузу биллах 1400 йил олдин олим,хаким бўлган эди ва уни хукми ўша замонни дардига еган, аммо хозирги пайтда аллох таоло олим,доно,хаким, дилсўз эмас ва уни қонунлари хам хозирги кунни дардига емайди,деган бўласан; ислом динидаги халол ва харом то қиёмат кунигача эмас,балки маълум бир замонгача бўлган эди ва энди тамом бўлган,деган бўласан. Мана бу шубхасиз ошкор куфр бўлади.

Риддада риддайи акбар ё риддайи асғар деган нарса мавжуд эмас,ридда ридда бўлиб қолади. Энди бириники (муғаллиза) қўпол,шиддатли бўлиши ва бошқасиники (мужаррада) ва содда бўлиши мумкин. Биттаси бориб яхудий,насроний ё секулярист бўлади ва хеч ким билан иши бўлмайди ва хеч кимга озор етказмайди; ёки биттаси аллохни халолларини харом қилади ё аллохни харомларидан бирини халол қилиб олади. Ёки бир кишига ўхшаб намозни вожиб эканини инкор қилса ва хеч ким билан иши бўлмаса ва хеч кимга озор-азият етказмаса ,унга мужаррада ё содда деймиз, уни иртидоди соддадир; ёки шахс ошкор кофирлардан бирини жумласига кириши мумкин ва манфий даъват қилишни ва исломга,мусулмонларга қарши рухий жангларни ижод қилишни бошлайди ва мусулмонларга қарши жанг қилади,хамда аллохни шариатидаги қонунларни татбиқ қилинишини олдини олади ва хатто ўзини олиб ташланиши лозим бўлган монеъга айлантириб олади ва “аимматул куфрга” яъни пешвога, имомга, куфрни бошига айланади ёки дафъ қилиниши керак бўладиган “аимматул куфр”ни ушлаб турувчи, сақлаб турувчи асосий тошга ёки соил душманга айланиши мумкин. Хар икки суратда содда ва шиддатли бўлишидан қатъий назар риддани хукми ягонадир, албатта уларга қандай муомала қилиш бўйича ё улар ижод қилган хатарни меъзонига муносиб равишда уларни қандай дафъ қилиш бўйича даражаларга бўлиниши мумкин.

Бу ердаги эътибор берилиши лозим бўлган асосий нуқталардан бири шуки, шахсларнинг огохона,ўзини ихтиёри билан қайтишини, фалон олимнинг ё фалон мазхабнинг шаръий манбаълардан қилган ижтиходидан ё таъвилидан асосий фарқларга эга. Мана бу мазхабларни ва мужтахидларни хар бири,бизлар аллохни шариатидаги қонунларга иймон келтирамиз,дейишади. Зохирда улар қуйидагиларни айтишади; бизлар аллохни шариатидаги қонунларга иймон келтирамиз ва ишонамиз,аммо бизни назаримизда аллох таолони мана бу оятдан бўлган манзури шу, ё росулуллох саллаллоху алайхи васалламни мана бу сўздан манзурлари мана будир, улар оят ва ривоят,росулуллох салаллоху алайхи васалламни хадислари ё тарихий тадбирлар хақида алохида кўз-қараш, таъвил ва тафсирга эгадирлар.

Шубхасиз, мана бу раъйларни бири сахих ва бошқалари сахих эмас, аммо ягона шўро мавжуд бўлмаганлиги боис, вохид уммат хам мавжуд эмас ва мусулмонларга вохид раъайни ироя берадиган вохид ижмоъ хам вужудга келмайди, шу сабабли хам мана бундай фурсат келгунича бу ихтилофлар давом этади, мазхаб ва фирқаларни ижтиходларидаги ислом доирасида мавжуд мана бу ихтилофлар ё уларни таъвилидаги ихтилофлар, фалон оятга ё росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қилган фалон ривоятга қарши чиқиш эмас, балки бошқаларнинг мана бу оятдан қилган тушунчасига,таъвилига,тафсирига ё ривоятга мухолифат қилишликдир. Демак бу ерда инсоннинг қуръон ва суннатдан қилган ихтиходларига,таъвилотларига мухолифат қилишлик, қуръоннинг ўзига ва росулуллох саллаллоху алайхи васалалламнинг суннатларига қилинган мухолифат маъносида бўлмайди ва бўлмаган хам. Мана бу жуда кўпчилик диққат қилиши лозим бўлган нуқтадир.

Буларни мисоли худди бир хазинани нақшасига эга бўлган бир гурухга ўхшайди, бу ерда хамма мана бу хазинага етиб боришни хохлайди ва уни қўлга киритиш учун тоқатлари етгунича харакат қилишади, аммо уларни хар бири ўзини равиши бўйича мана бу нақшани ўқийди ва уни тафсир қилади, ўзини тушунчасига асосан хазинага етиб бориш учун харакат қилади ва мана бу мақсадга етиб бориш учун бошқалардан фарқли бўлган йўлни танлайди. Ўзи тўғри деб ўйлаган ва нақшадан тушунган йўли бўйича харакат қилишни хохлайди. Бу ерда хилма-хил йўллар вужудга келиши табиий, аммо уларни хаммасини мақсади ягона экани мушаххасдир.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

(12- қисм)

Аммо мана бу нуқтани,вазифани, биринчи даражали мухим ишни хам биринчи шарти шуки, бизлар аллохни шариатидаги пойдеворни,бошланғич қоидани бир четга суриб қўймаслигимиз ва доно душманлар ва жохил дўстлар томонидан мусулмонлар учун ишлаб чиқилган ва мусулмонларни кейинги даражадаги инхирофий, қийшиқ ишлар билан машғул қилиб қўйган сенорийларга ёпишмаслигимиз керак.

Диққат билан шуни мусулмонларга етказиш лозимки, келажакда фақат аллох томонидан келганига ишонган нарсаларга таслим бўлсинлар, мана бу даъват, вахдат, хамда махрум минтақаларда исломий хукуматни ташкил бўлиши ва мусулмонларни орасидаги ақидавий,рафторий булғанишларни аста-секинлик билан йўқотиш йўлидаги энг катта хизматдир.

Ундан ташқари мусулмон шахс мана бу асосий ва нихоятда мухим нуқтани тушуниб етиши лозим, мусулмон шахс “огохона”, қасддан ва ўзини ихтиёри билан аллохни шариатидаги хукмлари,дастури ва қонунини қайси бирини қабул қилмаслиги ё бир четга суриб қўйишини фарқи йўқ,мухим эмас, бу ерда катта кичик нарса мавжуд эмас, наузу биллах шу нарса мухимки, мана бу ахкомларни бирида аллохни жохил ва ўзини,бошқа махлуқотларни эса олимроқ,оқилроқ, хакимроқ,дилсўзроқ, тадбиркорроқ, фойдалироқ деб билишидир, яъни аллохга шерик қилиш хатто уни хақорат қилиш хисобланади. Мана буни танхо ўзи уни ислом доирасидан чиқариб юборади; агарчи мана бу шариатдаги аллохни дастурларини энг кичиги,арзимагани хақида бўлса хам ё ундан бошқа барча ибодатларни бажарса хам фойдаси йўқ.

Аллох таоло ўзига нисбатан мана бундай хақоратни асло кечирмайди:

«إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا».

Мана шу бир ўриндаги мухолифат ўзини барча ибодатлари,амалларини ботил бўлишига боис бўлади – ўзини мусулмон деб биладиган хар қандай кишини – самарасиз бўлиб қолади, хатто мана бу нотўғри ишни пайғамбар қилганми ё бошқа шахсми фарқи йўқ:

«وَلَقَدْ أُوحِىَ إِلَيْكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلْخَٰسِرِينَ»

Аллох таоло уни мана бу ошкор хақорати сабабли жаханнамга ташлайди. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:

“إِنَّ الرَّجلَ لیكَلَّمُ بِالْكَلِمَةِ مِنْ سُخْطِ اللَّهِ لایرَى بِهَا بَأْسًا فیَهْوِی بِهَا فِی نَارِ جَهَنَّمَ سَبْعِینَ خَرِیفًا”.

Мана бу нихоятда хатарли иш бўлиб унда енгилтаклик қилиб бўлмайди. Мана бу заминада кам бахо бериш, енгилтаклик қилиб бўлмайди, бу нарсада хазиллашиб ё хатарга солиб хам бўлмайди, унда қиморга ўхшаш эхтимол билан иштирок этиб уни хаммасини ютқазиб нобуд қила олмайсан.

Мана бу заминада, сахобаларнинг закотни инкор қилувчиларга нисбатан қилган муомалалари бизларга намуна бўла олади. Инкор қилувчилар бошқа ибодатларни бажарганликларига қарамасдан аллохни мана бу битта хукмини инкор қилганликлари сабабли, уларга муртадлардек муомала қилинди, яъни аллохнинг фақат ва фақат танхо бир хукмини инкор қилганликлари ва қабул қилмаганликлари боис, аллохни шариатидаги хамма қонунларни бир четга суриб қўйган ва хатто пайғамбарликни иддаъо қилган кишиларга қилинган муомала уларга хам қилинди. Уларни барчасига бир хил муомала қилинган.

(давоми бор……)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

(11-қисм)

Хўп, энди бу ерда агар мана бу 10 ё 20 ё 30 та ўринга ё фалон ададдаги ўринга қаршилик қилса шахс ислом доирасидан чиқиб кетади ё мана булар сабабли ислом ноқисликларига дучор бўлади,дейишимиз тўғри бўлмайди. Бу нарса бу ерда хеч қандай маънони англатмайди, 10 ё 20 ё 30 та ўрин хам маъносиз бўлади, мана бундай нарсалар аввалги асрлардаги аиммаларни орасида хеч қандай асосга эга эмас.

Мусулмонларни бир жамиятида мусулмонларни биринчи даражали ишлари инхирофга қарши мубораза қилиш бўлиши мумкин, бошқа бир жамиятда эса бошқа нарса биринчи ўринда туриши мумкин ё одамларни орасида тарқалган бошқа фасодлар бўлиши ва мусулмонлар мана бу ўринларга диққатни қаратган бўлишлари мумкин. бу холатда, хар бир минтақадаги мусулмонлар ўзларининг мавжуд вазиятлари тақозо қилган холатга кўра биринчи даражали ишларни таъйин қилишади ва кундалик саволларга муносиб жавоб беришади. Энди агар сиз бир неча кун ё бир неча ой ё бир неча йил олдин эхтиёж бўлган ўринларга ёпишиб олсангиз ва бугунги кунда сиздаги эхтиёж бошқа нарса бўладиган бўлса ва сиз бошқа эхтиёжлардан ғофил бўлиб қолган бўлсангиз, бу ерда сиз ноўрин тақлид қилиш билан йўлни йўқотиб қўйгансиз ва ўзингизни кундалик янги эхтиёжлар билан янгилай олмагансиз, сиз ўша кунги жамиятга тегишли эмассиз ,деса хам бўлади, сиз тўсиққа айланган гапирувчи, аммо мўмиёланган одам бўлиб қоласиз.

Масалан мисол тариқасида айтилса, саудия арабистонида хукумат қудрати ташкил бўлгандан кейинги даврда ,диққат қилинглар хукумат қудрати ташкил бўлгандан сўнг, уларнинг мушкили мусулмонларнинг қабрлар,нотўғри тавассул қилиш, тахоратни сахих одобларини билмаслик ё мана шунга ўхшаш ўринлар бўлган ва мана бу мушкилотлар хукумат қудратини химояси остида ўзларини равишлари бўйича хал қилишган ва тамом бўлган, бир қанча йиллардан буён арабистонда мана бундай нарсалардан хабар хам йўқ. Аммо баъзилар хозирда хам ана ўша ўринларга ёпишиб олиб жамиятни кундалик эхтиёжларидан,фасодларидан ғофил бўлиб қолади.

Улар соатлар, кунлар, йиллар давомида вақтларини мана бу ўринларни такрорлаган холда ўзларини миллатларига хослашади ва ўнлаб китоблар,шархлар, овозлар, тасвирларни хилма-хил ахборот воситалари орқали мана бу замина бўйича ироя беришади, аслида эса бир қанча йиллардан буён тоғут,хоин, ғайри исломий салатанат хукумати вахий диёрига хоким бўлиб олган ва арабистон миллати учун эътиқодий,ижтимоъий, ахлоқий, иқтисодий фасодларни манбаъсига айланган, ундан ташқари бошқа мусулмон диёрлари учун хам инкор қилиб бўлмайдиган мусибатга ва озодлик тарафдори бўлган мусулмонларни қаршисида асосий тўсиққа ва англия,америкага ўхшаш секуляр кофирлар учун содиқ ходимга айланган, қаерда озодлик тарафдори бўлган мусулмон ўлдирилган бўлса, ўша ерда оли саъудни ўқлари ё доллорлари хизмат қилган.

Энди, сизни назарингизда мана бундай жамиятда исломни ноқис қилувчи нарсалар сифатида илгари хал бўлиб кетган бир неча ўриндаги мункарларга ёпишиб олиб бошқа асосий ўринларни ташлаб қўйишлик, исломга ва мусулмонларга хизмат қилиш бўладими ё мусулмонларга қарши катта фитна қилиш ва мусулмонларни инхирофий, қийшиқ ишлар билан машғул қилиш бўладими? Мана бу йиллар давомида оли саъуднинг фосид системасини канали орқали ситам кўрган миллатни устидаги фитнасидир, шу холатда фосид бўлиб бораётган миллатни устида мажбурлаб юкланяпган фожеъаси бўлади, бу миллатни кундан кунга фосидроқ қилиб боради.

Хозирги кунда мусулмонлар яшайдиган аксар диёрларда асосий неъмат бўлмиш исломий хукумат нобуд қилинган ва аксар мусулмонлар бундай неъматдан махрумдирлар, мана бу диёрлардаги мусулмонлар мужмал ва умумий исломни қабул қилгандан сўнг,уларни биринчи даражали ишлари ё биринчи пойдеворлари исломий хукуматни ташкил қилиш ва тоғут хукуматларни йўқотиш бўлади, буни фақат ва фақат вахдат,шўро ва тафарруқдан пархез қилиш орқали амалга оширса бўлади. Минтақадаги исломий хукуматни қудрати мусулмонлар асрлар давомида дучор бўлган булғанган фасодларни аста-секин йўқотиш билан баробардир. Мусулмонлар мана бу дастагни,тутқични қўлдан бой бериш билан турли-туман мусибатларга дучор бўлишди. Агар мана бу мусибатларни хаммасини олдини олмоқчи бўлсанг ва булғунишларни йўқотмоқчи бўлсанг, сени биринчи қиладиган ишинг мана бундай хукуматни ташкил қилиш бўлиши лозим. Агар захарланган сувни тўсмоқчи бўлсанг уни аслий ёпувчи йўлини беркитишинг ,яъни мусулмонларни жамиятидаги тоғут хукуматларини йўқотиш йўлини топишинг керак бўлади.

(давоми бор…..)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

(10- қисм)

Хўп, дўстлар диққат қилинглар, айтилган сўз ё амал шундай бўлиши керакки, худо мана буни айтибди ва мен буни айтганига ишонаман ва мен буни қабул қилмайман ва бошқа нарсани қабул қиламан. Диққат қилинглар, иртидодга боис бўладиган сўзлар шуки, шахс айтадики , худо мана буни айтган ва мен буни айтганига ишонаман,бу нарса менга очиқ-ойдин равшандир, аммо мен буни қабул қилмайман ва бошқа нарсани қабул қиламан.

Масалан бу шахс қуйидаги сўзларни айтса, худо аллохни шариатидаги қонунлар бўйича хукм қилиниши керак ,деган аммо мени истагим бўйича секуляризм дини ё секуляризм динидаги мазхабларни бири бўйича хукм қилиниши керак. Ёки бундан хам пастроқда майдалаб айтганда, масалан айтсаки, мен исломни хамма нарсасини қабул қиламан, аммо оилавий алоқалар ,маданият,иқтисод,қазоват,хуқуқ,таълим ва тарбия борасидаги худони мана бу сўзини қабул қилмайман, аллох мана буларни айтганлигини яхши билади ,аммо қабул қилмайман,дейди, ёки шаробни харом экани борасидаги худони сўзини қабул қилмайман ёки худони зино хақидаги сўзини қабул қилмайман ёки худо таомланиш, юриш, салом бериш ва бошқа майда ишлар борасида сўзлаган, буни биламан ва уни худо айтганига хам ишонаман, аммо мен мана бу майда,жузъий ўринларни қабул қилмайман. Мана бу шахс шубхасиз бу сўзи билан исломдан чиқади ва бу сўз уни ортга қайтаради. Мана бу сўз уни ортга қайтишига боис бўлади ,чунки бу сўз хозирги пайтники эмас, бу ўтмишдаги сўз бўлиб куфр дунёсига тегишли, олдин ўша ердан исломга келган эди. Бу сўз уни орқага қайтаради,у олдинга сари харакат қилиб илгарилаган холидан ортга қайтаради, шу биргина сўз.

Бир кўринглар, аллох таоло худонинг шариатидаги қонунларни баъзисига иймон келтириб бошқа баъзиларига иймон келтирмайдиган кишилар борасида нима,деб мархамат қилади:

«أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ* أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ» (بقره/85-86)،

Ё китобнинг (тавротнинг) бир қисмига ишониб,бир қисмини инкор қиласизми? Ораларингиздан ким бу ишни қилса, унинг жазоси бу дунёда расво бўлиш,қиёмат кунида эса қаттиқ азобга дучор қилинадилар. Аллох қилаётган ишларингдан ғофил эмасдир. ** Ана ўшалар охират ўрнига дунё хаётини сотиб олган кимсалардир. Бас, азоблари енгиллатилмайди ва уларга ёрдам хам берилмайди.

Аллох бир хукмни нозил қилган бўлса хам ,фақат уни бир қисмига ё бир бўлагига иймон келтирадиган кимсаларни тақдири шудир. Шахсни эътиқод қилишича,аллох қуръонни нозил қилган ва Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам хам аллох томонидан юборилган,аммо бу шахс аллохни қонунларини бир қисмига иймон келтиради ва бошқа бир қисмига иймон келтирмайди ва уни инкор қилиб рад қилади. Улар қуйидаги оятга шомил бўлишади:

«فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ»،

Дунёда хор,паст,расво бўлишига сабаб бўлса, қиёматда энг шиддатли азобга боис бўлади. Аммо агар мана шу шахс хаммасини қабул қиламан,деса,лекин уларни амалда бажармаса гунохкор бўлади. Дунёда хорлик,пастлик, расволикка эга бўлса, қиёматда энг шиддатли азобга қолади. Аммо агар мана шу шахс хаммасини қабул қиламан деса, аммо уларни амалда бажармаса гунохкор бўлади. Яъни бу дегани уларни хаммасини бажармайди ёки уларни баъзисини бажараман дегани эмас, масалан бир шахс худо айтганидек шаробни харом дейди, лекин шаробни ичади, агар шахс буларни хаммасини қабул қиламан деса,аммо фақат мана бу ўринни танхо ўзини риоя қилмаса гунохкор бўлади, аммо исломдан чиқиб кетмайди ; масалан буни аллох харом деганини мен яхши биламан ва уни харом эканини хам қабул қиламан,дейди, аммо уни амалда бажармайди.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(9- қисм)

Ички пинхон кофирни, мунофиқни,секулярзадани ошкор кофирга ва муртадга айланиб қолишига нима сабаб бўлади? Ёки бошқача ибора билан айтганда секулярзада,мунофиқ ва мунофиқларнинг тўдаси қандай қилиб ошкор кофирга,муртадга ва муртадларга айланиб қолади?

Мухтасар суратда шуни айтса бўладики, аввало уни “ошкора” аллохни шариатидаги қонунларни қаршисига қўядиган хар қандай сўз ё амал уни “ошкора” мусулмонларни жамиятидан жудо қилса ва уни ортга қайтарса ва мана бу сўз ва амал бошқа нарсага таъвил қилиб бўлмайдиган “ошкор” бўлиши керак, ва мана бу сўз ва амал мукаллаф шахс томонидан огох бўлган холда ва ўзини ихтиёри билан содир бўлиши лозим.

Албатта шофеъий мазхабидагилар куфрни ният қилишни хам иртидодга шомил дейишган. Ният яъни масалан бир шахс агар келажакда мусулмонларнинг босими камайса ва секуляризм қонунлари хоким бўлса,шахсий озодлик номи остида шароит мухайё бўладиган бўлса , куфрни қабул қилишга ё секуляризм ахзобларини бирига киришга ёки бўлмасам яхудий,насроний,мажус ва бошқа бўлишга ёки бўлмасам агар европага, америкага етиб борса ислом динидан чиқишга қарор қилади.

Шофеъийларни назари бўйича мана бу шахсни келажак учун қилган нияти уни хозирги замонида кофир бўлишига сабаб бўлади. Хатто агар уни келажакда кофир бўлишига шубха мавжуд бўлган тақдирда хам, ёки агар келажакда мана бу иш амалга ошса мен кофир бўламан деган бўлса. Ёки масалан айтсаки, агар мана бу шахс ё гурух ё мана бу хукумат ёлғон айтган бўлса ё хиёнат,ўғирлик ё фалон ишни қилса,мен аллохни шариатидаги қонунларни бир четга суриб қўяман ва фалончи секуляр хизбга аъзо бўламан, ёки яхудий, насроний бўламан; ёки агар кимки менга панох берса мен насроний ё яхудий бўламан, ёки фалончи секуляр хизб мени европага етказиб қўйса, мен мана шу кофир ва секуляр хизбни аъзоси бўламан. Ёки агар келажакда мана бу иш қилинмайдиган бўлса мен кофир бўламан. Ёки агар исломий хукумат мени сувимни, электр энергиямни ва озиқ-овқатимни таъминламаса мен кофир бўламан ва фалон секулярист хизбни аъзоси бўламан.

Бу шахс ўзини исломини келажакдаги ишни қўлига топшириб қўяди, агар уни истагига биноан ишлар жорий бўлса ёки бўлмаса кофир бўлишини шарт қилади. Бу холатда куфрга розилик беришни ўзи уни кофир бўлишига боис бўлади, у бу розиликни келажакга қолдирадими ё хозирги замонда бўладими фарқи йўқ бу шахс хозирги пайтни ўзида кофир бўлади. Фалончи гурухни ё фалончи дастани,фалон шахсни, фалон хукуматни ё фасодни ё яхшиликни ё бутун дунёни яхшилик ва ёмонликларини деб диндан ва иймондан воз кечилмайди. Шофеъийлар мана бу равиш билан куфрни ният қилишлик, кофир бўлишга иртидодга боис бўлади,дейишади.

Албатта ният бошқалар у хақида хукм чиқарадиган нарса эмас, аммо бу ерда мусулмонлар учун ишора қилинаётган масала шуки, улар муртад бўлишга боис бўладиган ниятлардан хам эхтиёт бўлмоқлари лозимдир. Лекин бу ерда барча иттифоқ қилган нарса , иртидод забон ва амал орқали амалга ошади. Албатта Хотиб розиаллоху анху томонидан қилинганидек сўз ё амал билан иртидодга сабаб бўлиб қолиш мумкин, аммо шахс келтирган далил ва хужжатларга ва шахсни ўтмишдаги қилган ишларига, уни нияти ва қасдига эътибор берилиши лозим.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(8- қисм)

Бу ерда мунофиқлар ва секулярзадаларни тўдасида бўлган ва аллох таоло уни такфир қилишига боис бўлган амални қилган шахсни тавбаси ростми ё ёлғонми ,деган масалада шубха пайдо бўлиши мумкин? Аммо уни тавба қилганига ишонасан. Мана бу ишончни жойгохи шак ва гумондан кўра юқорироқда жойлашган ва ишонч билан исломга кирган киши гумон ва эхтимол билан исломдан чиқариб юборилмайди. Мана бу ахли қибла қабул қилган умумий бир қоида хисобланади.

Дунёда мана бу жиноятлар ва гунохларни хаммаси бир мусулмон учун гунохи кабира ё сағира хаддида бўлади ва агар мусулмон ё мўъмин шахс мана бу жиноятлардан бирортасини қилса уни кофир бўлишига сабаб бўлади, аммо мана бу гунохни кетидан тавба қилса ва ўзини мусулмонларни жамиятидан деб хисобласа ва уларни сафидан жудо бўлмаса, уни мана бу тавбаси қабул қилинади ва қайтадан унга мусулмонлардек муомала қилинади. Хатто агар у мунофиқ ва секулярзадаларни барча жиноятларини қилган тақдирда хам унга нисбатан секулярзада мусулмон сифатида муносабатда бўлинади. аммо агар яна қайтадан мана бу оғир,мушаххас жиноятларни такрорласа ва уни дунёдаги оқибатларидан хам огох бўлса ва биринчи марта бу жиноятни қилган пайтида унга хужжатлари хам келтирилган бўлса ва шаръий узрга эга бўлмаса, мана бу холатда узр ба жахл учун хам унга ўрин қолмайди ва огохона, қасддан, ўзини ихтиёри билан жиноятни қилган кимсалар жумласига шомил бўлади.

Мана шу заминага боғлиқ бўлган бир нуқтага ишора қилиб ўтиш лозим бўлади, бу шахсга набавий хужжатни иқома қилиниш вақтидир. Чунки бир шахс мана бундай катта жиноятни кунлар давомида ёки бутун йил давомида қилиб юриши ва мана шунча вақт ўтгандан сўнг мана бу мусулмон шахсга росулни хужжати иқома қилиниши хам мумкин. Бу холатда мусулмон шахсга набавий хужжатни етиб келиш муддатидаги фарқ хукмни ўзгариб қолишига сабаб бўлмайди, бу мусулмон шахс росулни хужжати етиб келган пайтгача узрга эга бўлган жохил мусулмон хукмида қолади ва агар набавий хужжат унга етказилса, агарчи уни тавбаси ёлғон бўлган тақдирда хам тавбаси қабул қилинади, тавбадан олдин шунчалик оғир гунохни қилганига қарамасдан ва кунлар,ойлар, йиллар давомида мана бу оғир гунох билан яшаб келган бўлса хам, ислом доирасида қолади. Бу ердаги энг мухим нарса унга набавий хужжат етказилгани ва уни қилган жиноятига нисбатан огох бўлгани ва агар яна бу гунохни такрорласа уни хадди нима эканидан хабардор бўлишидир? Уни кетидан қандай оқибат уни кутади? Шахс мана бу мархалага етиб бормаган бўлса мусулмонларни жумласидан хисобланади ва уни ислом доирасидан чиқариб юборилмайди.

Мана бу аслий нуқта, жиноятчи мусумонлар билан муносабатда бўлиш равиши,дипломатикаси бўйича мусулмонлар унутиб қўядиган аслий нуқталардан бири хисобланади,бу нарсани уларга эслатиш керак, ахли қиблани мана бу суннати уларни орасида яна қайтадан тирилиши ва мана бундай жинояткорона амални,сўзни қилган хатокор,жиноятчи мусулмонга нисбатан энг яхши муносабатда бўлиш керак.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(7- қисм)

Аммо бундан баттарроқ жиноятни хам қилишади, бир гурух кишилар мусулмон бўлишликдан кўра хам юқорироқ даражага чиқиб мўъминлар жумласидан бўлишади, лекин шунга ўхшаш гунохни қилиш орқали яна қайтадан кофирларни жумласидан бўлиб қолишади:

«وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ ۚ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ*لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ ۚ إِن نَّعْفُ عَن طَائِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ» (توبه/65-66)،

Қасамки,агар улардан (нега устингиздан кулганлари хақида) сўрасангиз, албатта улар: “биз фақат бахслашиб, хазиллашиб келяпмиз,холос,” дейдилар. Айтинг: ” аллохдан,унинг оятларидан, унинг пайғамбаридан кулувчи бўлдингизми?”. *** Узр айтманглар! Сизлар иймон келтирганингиздан сўнг яна куфрга қайтдингиз. Агар сизлардан бир тоифани (чин ихлос билан тавба қилганлари учун) авф қилсак, бошқа бир тоифани жиноятчи бўлганликлари сабабли азоблаймиз.

Мана бу оят ошкора айтяптики,аллох билан ё уни оятлари,қонунлари,пайғамбари саллаллоху алайхи васаллам билан хазил қилишлик, шахсни иймондан ортга қайтарадиган яъни кофир бўлишига сабаб бўладиган куфр хисобланади, бу ерда фақат хазил хақида гап кетяпти; энди агар қасддан хурматсизлик,одобсизлик қилинадиган бўлса,жиддий ё хазил гапни хукми бир хил бўлади. Шахс аллохни ва уни қонунларини ,оятларини, росулини хазиллашиб ё жиддий холатда масхара қилишида фарқ йўқ. Аллох таоло мана бу оятда мархамат қиладики: ёлғон айтдингиз мана бу сўзларингиз ўйин учун ё хазиллашиб айтилган эмасди, демаяпти, балки мархамат қиляптики: мана бу иш сизларга бахона бўла олмайди, мана буларга нисбатан хазиллашиб бўлмайди, сизлар иймон келтирганингиздан сўнг кофир бўлдингиз…….

….«لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ»

яъни мана бу кимсалар аслида хазиллашиб айтган ва ёмон нарсани мақсад қилмаган сўзлари сабабли, икки мархала ортга қайтишади ва кофир бўлишади.

Мана бу дастани гунохи “ислом келтиргандан сўнг кофир бўлишди” эмас, балки уларни мархаласи иймондан юқорироқ даражада бўлишган,уларни иймонларига гувохлик бериляпти ва жиноятлари хам “иймондан кейин куфр келтирдингиз” бўлади. Демак хатто бир мўъмин хам мунофиқлар сифатига эга бўла олади ва баъзи бир мархалаларда мана бу сифатлар уни иртидодига хам сабаб бўлади. Кўриниб турганидек мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасини зохирда мусулмон бўлган мана бундай дасталардан иборат маъжун ташкил қилади.

«كَفَرُوا بَعدَإسلَامِهِم» یا «كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِكُمْ»،

Мана бу бир мусулмон махсусан бир мўъмин қилиши мумкин бўлган энг катта жиноят хисобланади, у шундай холатда бўладики, аллох таоло мусулмон,мўъмин шахсни мана бу катта гунох сабабли такфир қилади ва уни исломдан чиққани яъни исломдан кофирликка қайтгани хақидаги хукмни содир қилади. Аммо мана бундай буюк гунохга эга бўлганликларига ва аллох таоло уларни такфир бўлгани хақида хукм содир қилганига ва улар исломий хукуматни чангалида бўлишганига қарамасдан, уларга муртадларга қилинган муомала қилинмайди ва мусулмонларни сафидан чиқариб ташланмайди,балки бир содда тавба билан уларни гунохини кечирилади, албатта бизларни барчамиз мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасининг қанчалик ёлғончи,қасамхўр, риёкор эканликларини жуда яхши биламиз. Аммо уларни тавбаси қабул қилинади ва уларга муртадларга қилинган муомалани қилинмайди, балки уларга узр ба жахлни ё ундан бошқа узрларни келтириб уларни мусулмонларни чегарасига шомил қилинади ва уларни худди бир мусулмондек химоя қилинади.

Мана бу мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасида бўлган ва шундай буюк жиноятни содир қилган, аммо тавба қилган мусулмонларни,мўъминларни тақдиридир. Бу ерда тавба нихоятда мухим нарса. Шахс уни муртад бўлишига боис бўладиган сўзни айтган ё амални қилган, аммо тавба уни нажот топишига сабаб бўлади. Агарчи биз уларни тавбасини ёлғон ё рост эканига шубхалансак хам шундай бўлади. Лекин биз уни тавба қилганига ишонамиз, у қайтадан мусулмон бўлган ва уни дунёдаги мана шу тавбаси қабул қилинади. Чунки ишонч шак ва гумонни устидан хукмрон бўлади ,шу сабабли шакни ташлаб ишончни ушлаймиз.

( давоми бор……)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(6- қисм)

Муртадга айланиб қолган мана бу секулярзада ё мунофиқларни жойгохи,ўрни аслан мухим эмас:

-Мана бу шахс фурсат кутиб юрган бир мунофиқ ва пинхон кофир бўлиши ёки бир кун фурсат етиб келса озодона ақидасини баён қилишни ва уни асосида амал қилишни кутиб юрган бўлиши мухим эмас.

-Ёки синовдан ўтган иймони заиф бир мусулмон бўлиши хам мумкин. Худди Абдуллох ибни Жахшга ўхшаб оиласи билан хабашага хижрат қилади ва у ерда муртад бўлади.

-Ёки рахбарлик ўрнига нихоятда яқин бўлган кишилардан бўлиши хам мумкин. Худди абдуллох ибни аби сурхга ўхшайди, у аввалги мухожирлардан мусулмонлардан бўлиб вахий котибларидан хисобланган ва мухожирлар билан маккадан мадинага хижрат хам қилади,сўнгра муртад бўлади ва маккага секуляристларни олдига қайтади.

-Ёки биз уни қалбидаги нифоқини, касаллигини ташхис беришга қодир бўлмайдиган ва уни мусулмонларни жумласидан деб хисоблаган, кейинроқ эса ортига қайтиб келган хар қандай киши бўлиши мумкин. Чунки мунофиқлар ва секулярзадалар бахсида айтиб ўтганимиздек, аллох таоло уларни ададини росулуллох саллаллоху алайхи васалламга хабар берган эди, аммо аллох таоло очиқ-ойдин баён қиладики, уларни баъзилари хам борки сиз уни хеч қачон ташхис бера олмайсизлар ва фақатгина аллох таоло уларни танийди холос. Энди мунофиқлар ва секулярзадалар гурухидан қайтиб муртадлар жумласидан бўлган кимсалар мана шу гурухдан бўлиши хам мумкин.

Мана бу хилма-хил гурухлар,мунофиқлар ва секулярзадалардан ташкил топган турли-туман дасталар мусулмонларни орасида яшириниб турган пайтларида хар нарса қилишса хам, биргина ёлғон узр сўраш билан уларни кечириларди, уларни шунчалик кўп кечирилган эдики, хатто улар росулуллох саллаллоху алайхи васалламни содда,ишонувчан одам ва улар хар нарса дейишса ишонаверади,дейишарди:

«وَ مِنْهُمُالَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَأُذُنٌ».

Улар нима дейишса хам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ишонаверади,деб хаёл қилишарди, улар шу равиш билан росулуллохни азият қилишмоқчи бўлишар ва у кишини соддаликда муттахам қилишарди. Агар мана бу кимсалар мунофиқлар ва секулярзадаларга хос бўлган барча жиноятларни мусулмонларни жамиятида қилишса,лекин мусулмонларни ўртасида тафрақага сабаб бўлишмаса ва ўзларини жудо қилиб ошкор бўлиб ортга қайтиб кетишмас экан,уларга сабр-тоқат қилинади ва мусулмонларни жумласидан хисобланишади.

Шахс мусулмон бўлса-ю,лекин қасддан ва ўзини ихтиёри билан огох холда бир сўзни сўзласа ё бир ишни қилсаки, мана бу ишлар сабабли мусулмон бўлгандан сўнг яна кофирларни жумласидан бўлиб қолса ортга қайтиб кетса, мана бу жиноятдан кўра хам каттароқ жиноят йўқ, аммо мунофиқлар ва секулярзадалар мана бундай катта жиноятларни хам қилишади:

«یَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ یَنَالُواْ» (توبه/74)،

Улар (яъни,мунофиқлар сизга етиб келган хақорат сўзларини) айтмаганликларига қасам ичадилар. Холбуки, куфр сўзини аниқ айтган эдилар ва исломга кирганларидан сўнг яна куфрга қайтган эдилар хамда ўзлари етолмаган нарсага (яъни,пайғамбарни жонига суиқасд қилишга) қасд қилган эдилар.

Яъни мунофиқлар мана бу даражадаги ишларни қилган пайтларида хам мусулмонларни жамияти уларга сабр-тоқат қилишган, чунки у пайтда мусулмонлар уларни мана бу иш бўйича махкум қилиш учун очиқ-ойдин далилга эга бўлишмаган, бу хабарни аллох таоло мусулмонларга хабар берган эди. Хўп, демак улар катта гунохни қилишиб мусулмон бўлишгандан сўнг куфрга қайтган эдилар.

«وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ».

(давоми бор…..)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(5- қисм)

Абу Бакр розиаллоху анху муртадлар қўзғалон қилишган пайтда мусулмонлар билан масжидда сухбат қилган вақтда, қуйидаги оятни зикр қилгандан сўнг:

«وَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِکُمْ وَمَن یَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَیْهِ فَلَن یَضُرَّ اللّهَ شَیْئاً وَسَیَجْزِی اللّهُ الشَّاکِرِینَ» ‏(آل عمران/144)،

Мухаммад фақат бир пайғамбар, холос. Ундан илгари хам пайғамбарлар ўтгандир. Бас, агар у (яъни Мухаммад алайхиссалом) вафот қилса ё ўлдирилса, кетинигизга (куфрга) қайтиб кетасизми?! Кимда- ким кетига қайтиб кетса, аллохга бирон зиён етказа олмас, (балки фақат ўзига зарар қилади,холос), аллох эса (йўлларидан қайтмай) шукр қилгувчи бандаларини муносиб мукофотлайди.

Очиқ-ойдин қилиб айтадики: хозирги пайтда ўзларини динларига қайтган кимсалар агарчи ўтмишда мусулмон бўлишган бўлса хам, ўзларини ота-боболарини динига кўпроқ мойил эдилар.

Яъни хозирда қайтиб келган кишилар олдин хам мунофиқлар тўдасида бўлишган. Бу ерда нихоятда чиройли баён қилиб беради: Очиқ-ойдин қилиб айтадики: хозирги пайтда ўзларини динларига қайтган кимсалар агарчи ўтмишда мусулмон бўлишган бўлса хам, ўзларини ота-боболарини динига кўпроқ мойил эдилар,яъни бу нима дегани? Яъни улар хануз мўъмин бўлишмаган эди, улар фақат секулярзадалар,мунофиқлар бўлишган. Яъни хозирда қайтиб келган кимсалар олдин хам мунофиқларни тўдасида сафида бўлишган. Ёки бизни бугунги тилимиз билан айтганда улар иртидоддан олдин секулярзада бўлишган, энди улар хозир хам мунофиқ бўлиб қолишган. Муртад бўлган кишиларни хаммаси ундан олдин секулярзада бўлишган. Бизларни хаммамиз уларни рафторлари,сўзларидан ташхис бера оламиз.

Хўп, Абу Бакр бу сўзларни қуйидаги гурух хақида айтади, ўша садрил ислом замонида тағлиб қабиласидан бўлган сажжох бинти хориса исмли аёл хам пайғамбарликни иддао қилиб чиқади, у олдин насроний бўлган эди, аммо кейин ислом келтиради ва яна қайтадан муртад бўлади ва сўнгра ўзи янги динни вужудга келтиради ва пайғамбарликни иддао қилади, иртидоддан олдин хам мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасидан хисобланар эди ва исломдан қайтгандан сўнг эса унга нисбатан худди секуляристларга қилинганидек муомала қилинади. Мана бу худони бандаси хатто янги динни вужудга келтиради, энди хар қандай янги динни вужудга келтиришлик инсонни секуляристларни жумласига қўшилишига боис бўлади. Ундан ташқари муртадлар Жузъий ихтилофлар билан умуман секуляристлар жумласидан хисобланишади.

Шу билан бирга башар томонидан вужудга келтирилган хар қандай дин мушриклар ё бугунги тил билан айтганда секуляризм дини,дейилишини хаммамиз яхши биламиз, улар ахли китоб ё шибхи ахли китобни жамиятига хам қўшилишмайди, хатто агар мусайламайи каззобга ё бошқаларга ўхшаш масалан секуляристик, ислом,яхудийят, насроният, мажусият ёки булардан ташқари бошқа нарсалардан, ақлга ва тажрибага,илмга суянган (бугунги кундаги омонизмга ўхшаш) нарсаларга ўхшаш таркибий диндан иборат бўлишса хам фарқи йўқ.

Бу холатда муртадлар мунофиқлар ва секулярзадаларнинг ошкор кофирлар кўринишидаги такомуллашган шакли хисобланади. Мана бу нихоятда ажойиб нуқта. Муртадлар мунофиқ ва секулярзадаларнинг ошкор кофирлар кўринишига ўтиб олган такомуллашган шакли бўлиб олишади, улар бир шаклдан бошқа бир шаклга ўтишган холос. Улар муртад бўлишган. Умуман олганда муртадлар мунофиқлар ва секулярзадаларнинг тўдасида бўлган уларни сифатларига эга бўлган мусулмонлардан вужудга келишади,мана бу нуқтага жуда кўп мусулмон биродарларимиз ва опа-сингилларимиз диққат қилишмайди.

(давоми бор…….)