Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(51- қисмат)
Дар баробар ба касоники аз аллох таоло ва росулиш итоат мекунанд ваъда медихад:
وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا .( النساء/ 70-69)
Ва касики аз худо ва пайғамбар итоат кунад, у хамнишини касони хохад будки худованд бадишон неъмат дода устози пайғамбарон ва ростравон ва шахидон ва шойистагон, ва онон чи андоза дустони хуби хастанд
!« وَ حَسُنَ أُوْلئِکَ رَفِیقاً»
Онон чи дустони нику ва хуби хастанд.
Пас шўхи бардор нест, ту бояд тасмими худитро бигирики мехохи бо адами итоат ва посухи манфий ба даъвати аллох таоло худитро машмули “ шадидул иқоб” куни ё бо итоат кардан худитро машмули “анъамаллоху алайхим” ва онони куники аллох ба онон неъмат дода аст ва хар руз чандин бор дар намозит дуо мекуники аллох таоло туро дар радиф ва дар рохи
«الَّذِینَأَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ»
қарор бидихад? Дар гуфтор ва кордорит содиқ бош ва таклифи худитро ровшан кун то машмули
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ»
нашави.
Туйики медони, ва бо далоили ошкори шаръий бароят ровшан ва возих астки аллох таоло дар холати оддийи он танхо ижтиход ва истинботи аз қуръон ва суннат ва масоили рузиро мепасандадки аз тариқи шўро ироя шуда бошад на ижтиходоти фардий ашхос ва ахзоб ва гуруххойи мухталиф ва мутафарриқро, хар чанд ин ашхос донишмандтарин ва олимтарин шахси замони худиш хам махсуб бишавад, ва медони ва яқин дорики аллох таоло мо ва шуморо ба шўройи вохид ва ижмоъи вохид ва уммати вохид ва жамоати вохид даъват карда аст, дар ин сурат бояд мовзеъи худитро ровшан куники оё бо шўро ва вахдат ва харакат ба самт ва суйи уммати вохида ва жамоати вохида хасти? Ё бо дил бастан ба ижтиходоти фардий ашхос ва гуруххо ва ахзоби мутафарриқ бидуни вобастаги ба жунбуши жахоний муслимин дар масири дигари дар харакат хастики ба тахким ва идома ва хатто тўлиди ширки фирқа сози ва тафарруқ ва идомайи фақр ва гурснагий ва тасаллути душманон бар муслимин ва бехукумати муслимин хатм мешавад?
Нуктаики лозим аст дар инжо ба он ишора бишавад ин астки иддаи аз бародарони мо муваффақ шудандки шўрохойи мудириятиро дар хадди ек хизб ва жамоат ба вужуд биёваранд, ва дар хамин мархала монданд, ва худишон табдил мешаванд ба мазхаби модерн ва имрузий дар кинори даххо ва балки садхойи мазхаби модерники интури тўлид шуданд. Тафовути ин садхо мазхаби модерн бо чохор мазхаби маъруф ба ахли суннах ва ду се мазхаби маъруф ба ташайю танхо дар ин астки инон гох ба равиши шўроий ва аксаран муназзам идора мешаванд ва ин чанд мазхаби махдуди суннати ба сурати ғейри мутамаркиз ба хаёти худишон идома медиханд ва аксаран ихтилофоти ин мазохиби суннати хам танхо дар умури жузъий ва фиқхий шахсий аст аммо ихтилофоти ин мазохиби модерн аксаран дар масоили ақидатий ва манхажий аст.
Мо то замони расидани ба шўройи улил амри вохид ва ижмоъи вохид ба истиқлоли даруни гурухи ва тасмимоти хайъат мудираий тамоми мазохиби суннати ва модерн дар масоили риз ва даруни гурухишон бо тасомух ва мудоро бархурд мекунем, ва ба забони имрузий ба “ асли конфедеролизми “ исломий дар мовриди онхо амал мекунем, аммо таваққуф дар хамин хад ва хидоят накардани тасмимот ба самт ва суйи шўройи бузургтар ва дар нихоят хидоят накардани тасмимот ба самт ва суйи шўройи улил амри жахоний муслиминро ғейри шаръий медонем. Ва хар тасмимики дар ин масири вахдат ва тўлиди ижмоъи бузургтар набошадро зарботи ба хаммаи муслимин ва хидмати ба душманони муттахид медонем.
Касоники дучори таваққуф мешаванд ва шўрохойи худишонро мисли мазохиби модерн дар меоваранд ва ижоза намедихандки дар шўрохойи бузургтари хал бишаванд хаддиақалиш ин астки дучори ширки фирқагероий ва мазхаб сози ва тафарруқ ба шевайи новини шуданд, ва ба сурати тадрижий боиси танхо ва бепанох мондани шўро ва жамоат ва хизб ва созмонишон дар баробари хийли азим ва густардайи жохилият ва тоғутхойи жахоний ва мантақаий муслимини мухолифи худ мешавандки он хамма барояш захмат кашиданд то онро ба ин мархала расонданд.
(идома дорад……..)