س: اتحاد با چه کسانی؟ با کسانی که منتسب به اسلام هستند و دچار شرک شده اند؟
ج: اولاً شخص یا مسلمان است یا کافر و این ترکیبات منتسب به اسلام جزو اصطلاحات بدعی است که هیچ اساسی در شریعت الله تعالی ندارد بلکه بر اساس آیاتی چون : هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كَافِرٌ وَمِنْكُمْ مُؤْمِنٌ ۚ(تغابن/2) شخص یا جزو مسلمین است یا کفار و هر کسی ترکیب جدیدی بسازد بر خلاف آیات صریح الله سخن گفته است. این نص قرآن است و «لا مساغ للاجتهاد فی مورد النص» در موردی که نص باشد اجتهاد جواز ندارد.
نکته ی دوم اینکه اگر عده ای از مسلمین دچار مفسده ای شده باشند گاه جهت حفظ مصلحت عمومی مسلمین این مفسده ی خاص تحمل می شود.یعنی: یتحمل الضرر الخاص لدفع الضرر العام، برای دفع ضرر عام می بایست ضرر خاص را تحمل کرد. در اینجا این مفسده پذیرفته نمی شود بلکه تا فراهم شدن زمینه های مناسب دفع آن تحمل می شود آنهم برای دفع ضرر عام.
به عنوان مثال همه می دانیم که شرک گوساله پرستی نوعی مفسده ی آشکار است اما شرک تفرق بسیار بسیار بزرگتر از شر گوساله پرستی و است. سیدنا هارون را به یاد بیاورید که در برابر گوساله پرست شدن بعضی از قومش چه واکنشی نشان داد؟
سیدنا هارون شر تفرق را بيشتر از انحراف قوم در شرک گوساله پرستی ديد، و تا برگشت «رهبریت مورد قبول همه»، تا حدی در مبارزه پیش رفت، و زمانی که دید کار به قتال و جنگ و کشت و کشتار کشیده می شود دست برداشت، و کوتاه آمد، و اتحاد را حفظ کرد، و ثابت قدمان را از منحرفین جدا نکرد، و انشعاب نکرد، و تفرق به وجود نیاورد: قَالُوا لَن نَّبْرَحَ عَلَیْهِ عَاکِفِینَ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَیْنَا مُوسَى* قَالَ یَا هَارُونُ مَا مَنَعَکَ إِذْ رَأَیْتَهُمْ ضَلُّوا * أَلَّا تَتَّبِعَنِ أَفَعَصَیْتَ أَمْرِی* قَالَ یَا ابْنَ أُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْیَتِی وَلَا بِرَأْسِی إِنِّی خَشِیتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِی (طه/91-94) گفتند: ما پیوسته به پرستش این گوساله ادامه می‌دهیم تا موسی به پیش ما برمی‌گردد .(موسی) گفت: ای هارون! هنگامی که دیدی آنان گمراه می‌شوند، چه چیز مانع از آن شد که (جلو ایشان را بگیری و نگذاری به بیراهه روند ؟ و) از من پیروی کنی؟!. آیا از دستور من سرپیچی کردی؟(هارون) گفت: ای پسر مادرم! نه ریش مرا بگیر و نه موی سرم را. من ترسیدم که بگوئید میان بنی‌اسرائیل تفرقه انداختی و سفارش مرا به کار نبستی .
الله تعالی بعد از این نمی فرماید که سیدنا هارون در این کارش اشتباه کرده است و کارش را تأئید می کند. در حالی که اگر اشتباه بود قطعا روشنگری می کرد، و می بینیم که در موارد مختلفی به کارهای اشتباه سایر انبیاء حتی در حد دعا کردن سیدنا ابراهیم برای پدر مشرکش و اخم کردن رسول الله صلی الله علیه وسلم برای آن نابینا و موارد اشتباه اینچنینی هم صرف نظر نمی کند.
الله دعوت کرده است به اتحاد و وحدت، حالا اگر کسی مسیر تفرق را برود برخلاف قانون شریعت الله حرکت کرده و دچار شرک شده است و: إِنَّ اللّهَ لاَ یَغْفِرُ أَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَاءُ وَمَن یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً بَعِیداً (نساء/116) پس نمی شود با شرک به شرک جواب داد. حتی: الضرر لا یزال بمثله، ضرر با مثل خود زائل نمی شود چه رسد به اینکه با ضرر و شری بزرگتر قصد از بین بردن ضرر کوچکتر را داشته باشیم. این نکته ی بی اندازه مهمی است که خیلی از اهل قبله و بخصوص برادران مجاهد ما یا نادیده می گیرندش یا زیاد به آن اهمیت نمی دهند و خودشان را به مصیبتی بزرگ دچار می کنند و اکثرا مثل نجدی های آل سعود و جاهلهای مذهبی مورد سوء استفاده ی دشمنان قانون شریعت الله هم قرار می گیرند که نمونه های آن را بارها دیده ایم که از چاله گوساله پرستی به چاه تفرق افتاده اند.
جرم و عذاب تفرق برای دنیای مسلمین بسیار بالاتر از جرم کسانی است که جاهلانه فریب خورده اند و جاهلانه به دلیل وجود زمینه هائی، درعقاید و اعمالشان دچار انحرافات و آلودگی ها و حتی اشتباهات و شرکیاتی شده اند . تشخیص این بسیار مهم است.