Бизнинг ироқ ва шом ва ямандаги алқоиданинг фирқаларининг баъзисини рахбарлари ва катталаридан бир неча марта эшитишимизга қараганда, шиъалар муртаддир, иртидод ва муртад ўзи нима эканини ёритиб берасизми? Шиъалардаги иртидодни сабаби нима?
(18- қисм)
Муртад шахсни ўлдиришни, уни жазолашни инкор қилган кимсани хукми.
Агар бундай шахс қуръон ва суннатдаги нарсаларга шубха билан қараган бўлса ёки нотўғри тафсир ва таъвил сабабли бўладиган бўлса, бу суратда масалани унга ойдинлаштириб хужжатни қоим қилинади, мана шу мархалардан сўнг хам олдинги гапида туриб оладиган бўлса кофир бўлади. Аммо агар шахс мунофиқ ва секуляр бўладиган ва уни мақсади аллохни шариатидаги қонунларни масхара қилиш ва уни арзимаган холда кўриш бўлса,унда уни қўлга олинган пайтда риддаси ва куфри сабабли ўлдирилади.
Ибни Хазм махаллий номли китобида росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хеч кимни иртидод сабабли ўлдирмаган,дейдиган кимсаларга жавоб тариқасида мархамат қиладики:
” و من ظن أن رسول الله صلي الله عليه وسلم لا يقتل من وجب عليه القتل من أصحابه فقد كفر و حل دمه و ماله لنسبته الي رسول الله الباطل و مخالفه الله تعالي …. من الكفر الصريح : أن يعتقد أو يظن أن يعطل إقامه الحق الواجب في قتل المرتد علي كافر يدري أنه ارتد ، ثم لا يقنع بهذا حتي يصلي عليه و يستغفر له و هو يدري أنه كافر ” .
Яъни: агарчи ўлимга сазовор бўладиган бўлса хам, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ёронларини хеч қайси бирини ўлдирмайди,деб гумон қиладиган кимса кофир бўлади, уни моли ва қони халолдир,чунки аллохни буюрган нарсаларидан бўйин товлашни ,ботилни росулуллох саллаллоху алайхи васалламга нисбатлаган………..қуйидагилар аниқ ва ошкор куфрлардандир: ақиданг шундай бўлса ёки муртадни ўлдиришдан иборат вожиб хукмни ,кофирлиги аниқ бўлган кишига нисбатан бекор қилса бўлади,деб гумон қилсанг,сўнгра бунга хам қаноат қилмасдан унга намоз ўқиб мағфират дуоси қиладиган бўлсанг,бўлиб хам мана бу шахсни кофир эканини билсанг.
Жамланган суратдаги иртидодни тарихи.
Энг қўрқинчли ва мусибатли иртидодларни тури шуки, жамланган суратда ва хаммани қоплаб олган холда бўлади, одамлар икки қисматга тақсим бўлишади, муртадлар хам қудрат ва хукумат эгаси бўлишади. Худди:
1-Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни умрларини охирида ва Абу Бакрни хилофатини аввалидаги арабларни муртад бўлиши.
Бу борада жуда кўп гувохлар мавжуддир, мисол тариқасида:
Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху айтадики:
- · ” إن العرب قد إرتدت علي أعقابها كفارا ” . (كتاب رده واقدي )
Албатта араблар орқага қайтишди ва кофир бўлишди.
Уммул мўъминин Оиша розиаллоху анхо мархамат қилади:
- · ” ارتدت العرب قاطبه و اشراب النفاق ” .
Яъни: тамоми араблар муртад бўлишди ва иккиюзламачилик ва нифоқ эгаллаб олди.
Анас розиаллоху анху айтадики:
- · ” ارتدت العرب ” .
Яъни: араб муртад бўлди.
Абу Хурайра розиаллоху анху айтади:
- · ” ارتد من ارتد من العرب و قال : ارتد عامه العرب . ”
Араблардан қолган хаммаси муртад бўлди, яна айтадики: барча араблар муртад бўлишди.
Яна Абу Хурайра розиаллоху анху айтадики:
- · ” يخرج الناس اليوم من دين الله أفواجا كما دخلوا أفواجا “
Яъни: бугунги кунда одамлар жамланган суратда аллохни динидан чиқиб кетишяпти, худди бир пайтлари жамланган холда динга кириб келишгандек.
Ибни Касир ва ибни Хишом Исхоқдан ривоят қилишадики: нажддаги ғатафон ва асад қабиласи пайғамбарликни даъво қилган Тулайха фарзанди Хувайлид асадий бошчилигида муртад бўлишди; ямомадаги бани ханифа қабиласи мусайламани рахбарлигида муртад бўлишди, тамим қабиласи эса пайғамбарликни даъво қилган, сўнгра эса мусайламага никохланган хорисни қизи Сажжох билан бирга муртад бўлишди, фазора қабиласи хам хасанни фарзанди Увайнани рахбарлигида муртад бўлди, бахрайндаги робиъа, бакр ибни воил қабилалари нўъмонни фарзанди мунзир рахбарлигида муртад бўлди, канда ва хазрамавт қабилалари хам ашъас ибни қайс канди рахбарлигида муртад бўлди, мазхаж уни орасидаги ямандаги Аннос ва мурод қабилалари асвад унсийни рахбарлигида муртад бўлишди, асвад росулуллох саллаллоху алайхи васалламни вафотларидан сўнг ўлдирилади, сувайлим ва қузоъани бир неча тоифалари хам муртад бўлди.”
2-Қуромита
3-Сафавия
4-Муғул
Ибни Таймия айтадики: одамларни орасида шундай кишилар бор эдики, агар душман ғалаба қозонадиган бўлса ўзларини куфр ва иртидодларини ошкор қилишарди, хозирги замондаги аксарият мусулмонлар қийинчилик,мушкилотларга дучор бўлишган пайтда муртад бўлишади, бу борада ўзимиз етарли миқдорда кўрганмиз,ана ўша кўрганларимиз ибрат олишга кифоя қилади.
() الإیمان ص 281 )
5-Андалусда қолиб кетган ва хижрат қилмаган бир даста мусулмонларни муртад бўлиши…..899 йилда вафот топган Абу Аббос ибни Зикрий мусулмонларга қарши насронийлар билан муттахид бўлган ва насронийларни химоя қилиб уларга ёрдам берган қабилалар хақида мархамат қиладики:
” ما وصف به القوم المذكورون يوجب قتلهم كالكفار .” ( النوازل 1/419 )
Сифатлари айтиб ўтилган қавмни ўлдириш кофирларни ўлдиришдек вожиб вожиб бўлади.
6-Охирги бир икки асрда мусулмонларнинг секуляризм ва ундан чиқиб келган социализм,социал демократ, либирал демократ,коммунизмга…….. ўхшаш мазхаблар унвони остида муртад бўлишлари.
7-Бутун жахондаги босқинчи секуляр кофирларни ва махаллий секуляр муртадларни химоя қилишни орқасидан муртад бўлган мусулмонзодаларни муртад бўлиши, мана бу бечораларни сони қанча эканини аллохни ўзи билади.
Муртадни мужозот қилишни ижросидаги хикмати
Диндан чиқиб ўзини чиқиб кетганини ошкор суратда эълон қилган кишини мужозот қилса бўлади, аммо агар ўзини иртидодини ошкор изхор қилмаган ва хеч ким уни иртидодан хабардор бўлмаган бўлса, мужозот бўлмайди. Чунки эътиқод қалбга оид нарсадир. Шунинг учун хам муртадни дунёда мужозот қилиш уни шахсий ақидаси сабабли эмас,балки уни ижтимоий жинояти,гунохи сабаблидир.
Муртад киши ўзини иртидодини жамиятни орасига олиб кирган пайтда, уни рафтори ижтимоий ахкомлар майдонига киради, мана шу кўз- қараш жихатидан у мусулмонларга қарши рухий жангдаги жиноятчи сифатида майдонга кирган бўлади; у ошкора бошқаларни хуқуқларини паймол қилиб уларни иймонлари,ишончларига қарши хамла қилади, умум одамларни зехнида шак-шубхани ижод қилади,албатта умумни фикрида шубхани ривожлантириш жамиятни иймоний рухиясини заъифлаштиради ва одамларни иродасини,иймонини сустлаштиради. Шубхаларни текшириш мутахассислар,диншуносларни зиммасидаги вазифа бўлганлиги боис, умумий диндор одамлар – ўзларида мана бундай қобилиятни йўқлиги сабабли – жамиятдаги умумий фазо ўзлари ва фарзандларини парвариши учун соғлом бўлишини ўзларини хаққи ,деб билишади. Жамиятни иймоний рухиясини сақлашлик,жамиятдаги шахсларни мухофизат қилишни пойдевори,асоси бўлиб, аллохни шариатидаги қонунларни душманларига қарши муқобила қилиш йўлидаги энг кучли абзор ва одамларнинг хаққи бўлади.
Аллохни душманлари мана бу мухим абзорни яхши танишади,шу сабабли хам садрил ислом даврида ислом душманлари режа тузиб зохирда ислом келтиришди ,сўнгра эса кофир бўлишди, улар бу ишлари билан мусулмонларни иймонларини заифлаштиришни ва уларни ўрталарида ихтилофни, бўлинишни ижод қилишни хохлашди. Аллох таоло бу борада мархамат қиладики:
” ” . (آل عمران، 72. )
Шундай бўлгач ислом шариатидаги қонунларга нисбатан қайсарлик билан ва илохий динга зарба уриш ,фитна ва бўлиниш,мусулмонларни ўртасида ихтилофни ижод қилиш учун куфрини эълон қилган кишини устида муртад хукмини ижро қилиниши комилан маъқул ва мантиқийдир. Мусулмонларни вахдатига зарба уриб муваффақиятсизликка ва мусулмонларни обрўсини тўкилишига боис бўладиган кимсаларни жазоси шундай бўлади.
Мана бу хукмни ижро қилишни ва одамларни ижтимоий гунохларни қилишдан узоқлаштиришни хикматларига қуйидаги сатрларда ишора қилинади:
1-Аллохни шариатидаги қонунларни мухофизат қилиш ва жамиятни асосий қонуни сифатида қўлга киритган жойгохига ахамият бериш.
2-Мусулмонларни душманларининг жамиятни иймоний ишончларида ,ахлоқий интизомда парокандаликни ижод қилиш учун амалга ошириляпган рухий жангларини бостириш. Шу сабабли бу мужозотни рухий таъсири умум одамларга ўзидан кўра кўпроқ соғлом фазони вужудга келтира олади.
3-Бошбошдоқликни ва жамиятдаги асосий қонунларни назарга илмасликни олдини олиш.
4-Муртад шахс кофир холида ўлмаслиги учун, шу шахсни жамиятнинг асосий қонунларига итоат қилишга қайтариш.
5-Иртидод хукмини оғирлиги уни таблиғ қилиш йўлларини ёпади, худди ўлдириш,ўғирлик ва бошқаларни хукмини оғирлиги мана бу жиноятларни йўлини беркитканидек.
6-Аллохни шариатидаги қонунларни ахамиятини кўрсатиш ва мусулмонларни иймони ,ақидавий ва рухий саломатлигини мухофизат қилиш. Албатта хар бир тузум жорий қилинган ўзини қонунларини кўрсатиш орқали, қайси ишлар кўпроқ ахамиятга эга эканини намоён қилади. Иртидод учун оғир жазони таъйин қилиниши хам,жамиятни рухий ва ақидавий саломатлигини хамда иймоний рухиясини сақлашдаги ахамиятини кўрсатади.
7-Ислом динига киришдан олдин ислом шариати хақида кўпроқ тахқиқотлар олиб бориш ва фикрлашга тарғиб қилиш.
Исломга кириш мажбурий эмас “ла икроха фид дин”, аммо унга кириб келгач ундаги қонунларга бўйсиниш лозим бўлади. Муртадни жазоланиши, мусулмон бўлмаган халқларни янада кўпроқ диққат ва эътибор билан исломга киришларига тарғиб қилади. Мана бу масала суст иймонни хам олдини олади.
(давоми бор…..)