Савол:бугунги кунда хам макка даврига ўхшаб сабр қилиб ўзимизни поклаш билан машғул бўлишимиз керак, хукуматга оид масалалар билан шуғулланиш ва ўзимизни кофир хукуматлар ва махаллий секуляр ахзоблар билан овора қилиш тўғри эмас. Ислом хам мана бундан бошқачароқ нарсани хохлайдими?
Жавоб: “бизлар макка давридамиз” дейдиган кимсаларнинг макка ахдида бўлишдан мақсадлари шуки, улар макка даврини мубораза ва кураш мархаласи эмас,балки тазкия ва нафсни қайта қуриш мархаласи дейишади. Улар нихоятда дахшатли хатога дучор бўлишяпти, улар биринчи бўлиб макка даври хақида ғалати тасаввур ва тушунчага,умумий холатда исломий тузум хақида хам ғалати тушунчага эгадирлар.
Энди ўша маккани даврига эътибор берадиган бўлсак:
-Фикрий ва ақидавий-иймоний кураш бўйича энг оғир мархала макка даврида содир бўлмаганми?
-Мана шу мубораза ва таблиғий кураш сабабли пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васаллам, Билол,Аммор,Ёсир,Сумайя ва ….. розиаллоху анхум ажмаъин қийноқ,азоб-озорларга гирифтор бўлишмаганми?
-Макка даврида қилинган хижратни далили нима бўлган?
-Пайғамбаримиз секуляр мушрикларни ақида борасида муборазага чақирмагандиларми?
-Исломни жохилий тафаккуротларни устидан афзаллигини эълон қилиб , мушрик кофирлар ва бошқа кофирлар эътиқод қилишган жохилона кўз-қарашни,тасаввурни йўқотиб ботил қилинмаганми?
Мана бу даврдаги ботил билан курашиш,аслида кишилардаги исломий шахсиятни қуришни,тазкияни бир қисми хисобланади. Исломий шахсият жохилият билан амалда курашмасдан ва ахлоқлар билан безанмасдан туриб, қиём ва таблиғий мубораза пайтида қандай қилиб шаклланиши ва қурилиши мумкин?! Сабрни мана шундай равишда тушуниб қолишганми,яъни мусулмон киши манфий ва мағлубиятга учраган бир ўринда туриши ва ботил ,вайронгар қонунларни ва уларнинг масхаралари баробарида оғиз очмай тоқат қилиб туриши керакми?
Албатта пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васаллам ва у кишини ёронлари розиаллоху анхум ажмаъин сабр қилишган,аммо қачон? Вайронгар тафаккуротлар ва андишаларга қарши таблиғий ва инсонсоз мубораза пайтида ва мана бу андишаларни ботил эканини исботлаш вақтида ,хилма-хил тухматлар ва қийноқларга сабр,шижоат, мустахкам иймон билан тоқат қилишди ва покланишди.
Тўғри, бугунги кундаги аксар мусулмонлар жохилиятзада бўлиб қолишган, уларни таблиғ қилиш хам аввалги маккий даврдаги равиш билан олиб борилиши керак, “ла илаха – тоғутга куфр келтириш ва иллаллох – аллохга иймон келтириш” хақида айтилган нарсалар хам шуни жумласига киради. Аммо мусулмонлар учун ислом комил бўлган ва хозирги даврда улардан исломни хаммасига амал қилишни талаб қилинади. Рўза, закот, хаж,жиход ва ……ларни маккий мархалада бўлганлик бахонаси билан тарк қилиб бўладими? Биз бу ерда мусулмонлар хақида сухбат қиляпмиз, мана бу амалларни бажармайдиган ғайри мусулмонларни масаласи булардан фарқ қилади.
Хурматли биродарлар ва опа-сингиллар “зарурот тубихул махзурот” кичкина ва андак баъзи бир заифликликларни заруратини таблиғга,хидоятга,умумий ишларга,ўзаро хамкорликка,амру маъруф ва нахий аз мункарга,тазкияга,жахон секуляр кофирларига ва ўзини йўқотиб қўйган махаллий сотқинларга қарши жиходга тўсиқ қилиб бўлмайди. Ички шахсий доирадаги мана бу майда нуқсонлар мубораза таъсирида ва исломий мубораза пайтида бартараф бўлиб кетади.
“ла илаха иллаллох ва Мухаммадур росулуллох” га нисбатан руйи- рост бўлишга даъват қилинганимиздан сўнг, тоғутга куфр келтиришга даъват қилишлик ва тавхидга иймон келтиришлик қонунда,программаларда,шиорларда,хокимиятда, вожиб таклифларни адо қилишда ( билим олиш,техлоногия…..) ахлоқ умуман қилиб айтганда мушрик маккадаги ёки мўъмин мадинадаги (я айюхаллазина аману) хаётни хаммасида бажарилиш лозим. Буларни хаммаси билан бирга бошқа мавзуларни хам йўлга қўйилади ва бу нарса хеч қачон тўхтаб қолмайди. (нисо/136) Ахли тавхид мўъминларнинг белгиларини баён қилинган пайтда ,яна я айюхаллазина аману хитоби билан хитоб қилинади. (бақара/285) бизлар мана бу йўлда хатоларга,камчиликларга дучор бўлишимиз мумкин,уларни ислох қилиш учун эслатмаларга,танқидга эхтиёжимиз бўлади, шунинг учун хам “мўъмин мўъминни ойинаси” хисобланади.
Бугунги кунда мусулмонлар мисли кўрилмаган рухий ва хатто қуролли жангларни рўбарўсида қолиб кетишган, мана бу шароитда қодир бўлиб туриб ўзини четга тортиш ё бурилиб кетиш ё тамошогар бўлиб туриш,исломга ва мусулмонларга нисбатан ошкор зулм ва ташқи,ички душманларга қарши эса ошкора хизмат қилиш бўлади.