Сизни “дин”ингиз нима? Ислом ё секуляризм?
Бисмиллахир рохманир рохим
«إنِ الْحَمْدَ لِلَّهِ، نَحْمَدُهُ، وَنَسْتَعِينُهُ، وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْشُرُورِ أَنْفُسِنَا، وَمِنْ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا، مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلَا مُضِلَّ لَهُ ، وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَا هَادِيَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّااللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ»
Албатта хамд ва сано танхо аллохга лойиқдир, унга шукр айтамиз ва ундан ёрдам сўраймиз, ва ундан мағфират талаб қиламиз ва ўзимизни нафсларимизни шарридан ,амалларимизни ёмонлигидан аллохдан панох сўраймиз, кимни аллох хидоят қилса уни хеч ким гумрох қила олмайди, кимники аллох гумрох қиладиган бўлса уни хеч ким хидоят қила олмайди, ва аллохдан ўзга илох йўқлигига ва уни шериксиз эканига гувохлик бераман, Мухаммад уни бандаси,элчиси эканига шаходат бераман.
یأْ أیهَاْ الَّذِینَ آمَنُوْاْ اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقَاْتِهِ وَلاَتَمُوْتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُون” (آل عمران /102)
“Эй мўъминлар, аллохдан хақ-рост қўрқиш билан қўрқинглар ва фақат мусулмон бўлган холларингда дунёдан ўтинглар!”
یأْ أیهَا النَّاْسُ، اتَّقُوْاْ رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُم مِنْ نَّفْسٍ وَّاحِدَةٍ وَّ خَلَقَ مِنْهَاْ زَوْجَهَاْ وَ بَثَّ مِنْهُمَاْ رِجَالاً کَثِیراً وَّ نِسَاءً وَّاتَّقُوْاْ اللهَ الَّذِی تَسَاءَلُوْنَ بِهِ وَالأرْحَاْمَ إِنّ اللهَ کَاْنَ عَلَیکُمْ رَقِیبَاً (نساء /1)
“Эй инсонлар! Сизларни бир жондан (одамдан) яратган ва ундан жуфтини (хавони) вужудга келтирган хамда у икковидан кўп эркак ва аёлларни тарқатган парвардигорингиздан қўрқингиз! Яна ораларингиздаги савол- жавобларда ўртага номи солинадиган аллохдан қўрқингиз ва қариндош- уруғларингиз ( билан ажралиб кетишдан сақланингиз)! Албатта аллох устингизда кузатувчи бўлган зотдир.”
-یأْ أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوْاْ اتَّقُوا اللهَ وَ قُوْلُوْاْ قَوْلاً سَدِیداً * يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَن يُطِعْ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا (احزاب / 70)
“Эй мўъминлар, аллохдан қўрқинглар, тўғри сўзни сўзланглар! ( шунда аллох) ишларингизни ўнглар ва гунохларингизни мағфират қилур. Ким аллохга ва унинг пайғамбарига итоат этса, бас у улуғ бахтга эришибди.”
Аммо баъад:
“إِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيثِ كِتَابُ اللَّهِ وَ خَيْرَ الْهَدْىِ هَدْىُ مُحَمَّدٍ وَشَرَّ الأُمُورِ مُحْدَثَاتُهَا وَكُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَكُلَّ ضَلاَلَةٍ فِي النَّارِ ”
Энг рост сўз аллохни китоби ва энг яхши равиш Мухаммад саллаллоху алайхи васалламни равишидир, энг ёмон иш динда янгилик вужудга келтиришдир, динда янги пайдо бўлган нарса, бидъатдир; хар қандай бидъат гумрохлик ва хар бир гумрохлик эса жаханнамдадир.
Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.
Аллох таоло мархамат қиладики:
قَاتِلُواْ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْیَوْمِ الآخِرِ وَلاَ یُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَلاَ یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ حَتَّى یُعْطُواْ الْجِزْیَةَ عَن یَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ (توبه/29)
Аллохга ва охират кунига ишонмайдиган, аллох ва унинг пайғамбари харом деган нарсани харом деб билмайдиган, хақ ( яъни ислом) динига эътиқод қилмайдиган ахли китоблардан иборат бўлган кимсаларга қарши то улар хорланган (мағлуб) холларида ўз қўллари билан (зиммаларидаги ) солиқни тўламагунларича жанг қилингиз!
Шубхасиз ахли китоблар худо,қиёмат, харом ва халол борасида ўзларини ақидаларининг асосига кўра ўз тасаввуротларига эгадирлар, аммо аллох таоло бундай тасаввуротларни қабул қилмайди,балким охирги элчиси томонидан баён қилинган ақиданигина қабул қилади.
-Хар бир киши худо хақида ўзини тасаввурига,таърифига эга, аммо бир мусулмон қуръонда ва пайғамбар орқали ўзини таништирган аллохни қабул қилади.
-Хар бир киши “қиёмат” хақида хам ўзини тасаввурига, таърифига эга,аммо бир мусулмон киши аллох таоло ўзини охирги элчиси орқали сифатлаган қиёматни қабул қилади.
-Хар бири кишини “озодлик” ва “мамнуъият” хақида ўзига хос тасаввури бор, аммо бир мусулмон аллох “озод” дейдиган “озодлик” нигина “озодлик” деб ва аллох “мамнуъ” қилган нарсани “мамнуъият” деб қабул қилади.
“Дин” ни таърифи хақида хам инсонларни ўртасида жуда кўп ихтилофлар мавжуд, қуръон нозил бўлган араб тилида ва қуръон оятларида “дин” ни маъноси нима эканини билишимиз керак?
Бир араб учун дин калимаси зикр қилинган пайтда, у тўрт маънони ўз ичига олар эди:
1-Эгаллаб олиш,қудрат, хукмронлик, хокимлик, ўзини итоатида ушлаб туриш. Бир сўз билан айтганда,”хокимият қудрати”.
Данан нас,дейилган пайтда: одамларни мажбурлаб ўзига итоат қилдирди,деган маъно тушунилади. Таълим олса бўладиган бир панд-насихатда айтилишича:
الْكَيِّسُ مَنْ دَانَ نَفْسَهُ وَعَمِلَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ.
яъни: ақлли,зийрак одам ўзини нафсини идора қилиб бошқара олади,уни ўзига ром қилади ва ўлимидан кейинги давр учун харакат қилади.
2-Шаръ,қонун, программа, одоб ва расм-русум. Бир сўз билан айтганда “қонун ва программа” маносидадир.
أنه علیه السلام کان علی دین قومه.
яъни: пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васаллам баъсатдан олдин ( никох, талоқ, меърос ва шунга ўхшаш ижтимоъий,маданий ишлар бўйича) ўзини қавмидаги худудларга, қонунларга,қоидаларга тобеъ бўлган эдилар.
3-Итоат,бандалик, хизмат қилиш. Бир сўз билан айтганда “итоат қилиш, бўйсиниш”.
Хавориж хадисида келтирилишича, пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:
«یَمْرُقُونَ مِنْ الدِّینِ کَمَا یَمْرُقُ السَّهْمُ مِنْ الرَّمِیَّةِ»
Яъни: худди ўқ камондан чиқиб кетгандек хаворижлар хам диндан чиқиб кетишди. Лекин бу ерда хадисда айтилаётган маъно, хаворижларнинг диндан бутунлай чиқиб кетишлари ва кофир бўлишлари хақида эмас; чунки Али ибни Аби Толиб розиаллоху анхудан сўраладики: хаворижлар кофир бўлишдими? Уни жавобига айтадиларки: улар куфрдан қочишди. Шунда хаворижлар мунофиқ бўлишдими?-деб сўрашади. У киши айтдиларки: мунофиқлар худони жуда кам эслашади, хавориж эртаю- кеч худони зикри билан машғулдирлар. Аби ибни Аби Толиб розиаллоху анху мархамат қилган сўзларидан маълум бўладики,” дин” калимасидан мақсад, хақ йўлдаги имомга итоат қилиш ва унга бўйсинишдир.
4-Жазолаш, мукофот бериш, хукм чиқариш, хисоб-китоб қилиш.
Арабларни масалларида келадики:
کما تُدینُ تُدانُ.
яъни: сен одамларга қандай рафтор қиладиган бўлсанг, ана ўша шаклда сенга хам рафтор қилишади….
Араблар динни маъносини оддий ва кундалик бир холда тушунишарди, бундан бошқа жуда кўп истелохларга ўхшаш росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қавмларига тушунтириб изохлаб ўтирмасдилар, у киши бизларга ўхшаб изохлаб тушунтириб бермаганлар ва бунча вақт хам сарфламаганлар,балки одамларни ўзи мана бу истелохларни яхши тушунишарди, қуръон уларни она тилларида нозил бўлган эди, фақат бу сўзлар уларга етиб борса бўлди эди, улар очиқ-ойдин дарк қилиб бу хақида фикр қилишарди
«إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ» (یوسف/2).
Дархақиқат, биз уни (бу оятларни) ақлларингизни юргизишингиз учун арабий қуръон холида нозил қилдик.
Шу тазда бир араб “дин” калимасини эшитиши билан уни зехнида асосий тўрт маъно мужассам бўларди:
1-Қудрат ва хокимият.
2-Одамлар мана бу хокимиятни остида эргашадиган қонунлар, хадлар,йўл ва равишлар,программалар.
3-Хокимиятни қудратига ва ижро қилинадиган қонунларга итоат қилиш,бўйсиниш.
4-Ва нихоят хисоб-китоб қилиш,мухокама қилиш, мукофотлаш ёки жазолаш.
Умумий қилиб айтганда, “дин” бу хукумат қудратини бир мажмуъаси бўлиб, у ўзидаги қонунларга кўра одамлардан мана бу қонунларга итоат қилишни,бўйсинишни талаб қилади, ва мана бу қонунларга итоат қилиш ёки бўйин товлашни меъзонига кўра улар билан хисоб-китоб қилади,уларга мукофот беради,уларни жазолайди.
Бир араб “дин” калимасини эшитиши билан уни зехнида шу нарсалар жамланарди,агар унга фалон “дин” га эргашгин дейилса, нималарни қабул қилиши лозим эканини яхши биларди; шу сабабли хам огох холда ё уни қабул қиларди ёки рад этарди.
Энди “дин” ни қуръондаги маъносини бир кўрайлик: қуръони каримда “дин” калимаси айтиб ўтилган ўша тўрт рукн,мафхумдан ташкил бўлган бўлса хам, лекин уни луғавий маъносидан кўра комилроқ суратда фойдаланилган ва изох берилгандир:
1-Хокимият ва хукмронлик.
2-Мана бу хокимиятни воситасида вужудга келган қонунлар, ахкомлар.
3-Мана бу хокимиятни қудрати воситасида вужудга келган хукмронликни қабул қилиш ва унга итоат қилиш.
4-Мана бу хокимият қудрати ўзидаги қонунларга итоат қилишни,ихлосни мезонига қараб уларга берадиган мукофоти ёки уларни исёнига нисбатан берадиган жазосидир.
Қуръони карим гохида “дин” калимасини хокимият ва итоат қилиш маъноларида келтирган; гохида эса қонун ва ахкомлар, мукофот бериш ва жазолашни фақат бир маъносидан фойдаланган, баъзи ўринларда эса “дин” калимасини ишлатган ва уни хар тўрт маъносини ирода қилган.
(Хокимият ва итоат қилиш) маъносидаги дин, аллох таоло мархамат қиладики:
وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاء وَیُقِیمُوا الصَّلَاهَ وَیُؤْتُوا الزَّکَاهَ وَذَلِکَ دِینُ الْقَیِّمَهِ (بینه/۵)
Холбуки, улар фақат ягона аллохга, у зот учун динни холис қилган, тўғри йўлдан оғмаган холларида ибодат қилишга ва намозни тўкис адо этишга хамда закотни ( хақдорларга) ато этишга буюрилган эдилар. Мана шу тўғри йўлдаги ( миллатнинг) динидир.
Мана бу ва бу оятга ўхшаган оятларда, дин калимаси қудрат ва аллохни хукмронлигига бўйсиниш, итоат ва бандаликни қабул қилиш маъносида келган; оятларда ишора қилинган динни фақат аллохни ўзига холис қилишликдан мақсад, инсон аллохни хокимиятидан,буйруғидан бошқа хокимиятга,буйруқларга таслим бўлмаслигидир, ўзини итоати ва бандалигини шу даражада холис қилиши лозимки, ундан бошқа хеч кимга ибодат қилмаслиги,эргашмаслиги керак.
(бир фикрий,амалий тузум, яъни қонунлар ва ахкомлар) маъносидаги дин, аллох таоло мархамат қиладики:
إِنِ الْحُکْمُ إِلاَّ لِلّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ (یوسف/۴۰)
Хукм- хокимлик фақат аллохникидир. У зот сизларни фақат ўзигагина ибодат қилишга буюргандир. Энг тўғри дин мана шудир.
کَذَلِکَ کِدْنَا لِیُوسُفَ مَا کَانَ لِیَأْخُذَ أَخَاهُ فِی دِینِ الْمَلِکِ (یوسف/۷۶)
Биз Юсуфга мана шундай хийла-тадбирни билдирдик. (чунки миср) подшохининг динида у биродарини (ўғрилик қилгани учун қул қилиб) олиб қола олмас эди.
Бошқа бир ўринда мархамат қиладики:
: أَمْ لَهُمْ شُرَکَاء شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّینِ مَا لَمْ یَأْذَن بِهِ اللَّهُ (شوری/۲۱)،
Балким улар (макка мушриклари) учун (куфр ва ширк каби) аллох буюрмаган нарсаларни- “дин”ни,уларга шариат қилиб берган шериклари- бутлари бордир?!
Мана бу оятлардаги “дин” калимасини маъноси қонун,худудлар, шариат, йўл, бир фикрий ва амалий тузумни ўз ичига олади ва инсон ўзини унга нисбатан муқайяд қилиши керак.
Динни тўртинчи маъноси: ( мукофот бериш ва жазолаш) аллох таоло мархамат қиладики:
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ* وَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ (ذاریات/۶-۵)
Сизларга ваъда қилинаётган нарса (қайта тирилиш) шак-шубхасиз хаққи – ростдир! Ва албатта ( қиёмат кунида хисоб- китоб қилингандан кейин) жазо-мукофот воқеъ бўлгувчидир.
Ёки бошқа бир ўринда мархамат қиладики:
أَرَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ* فَذَلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ* وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ (ماعون/۳-۱)
Динни (охиратдаги жазони) ёлғон,дейдиган кимсани(нг қандай кимса эканлигини )кўрдингизми- билдингизми? Бас,бу етим- есирни (қўполлик билан) хайдаб соладиган ва (кишиларни) мискин- бечорага таом беришга тарғиб қилмайдиган кимсадир.
Бошқа бир ўринда мархамат қиладики:
: وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ* ثُمَّ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ*یوْمَ لَا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَیْئًا وَالْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (انفطار/۱۹-۱۷)
(эй инсон), сен жазо куни нима эканини қаердан хам билурсан?! Сўнгра (яна такрор айтаманки,) сен жазо куни нима эканини қаердан хам билурсан?! У кунда хеч бир жон (бошқа) бир жонга бирон нарса қилишга (яъни бирон фойда етказишга ёки ундан бирон зиённи кетказишга) эга бўлмас! У кунда барча иш ёлғиз аллохники бўлур!
Мана бу оятлардаги дин калимасини маъноси инсонни амаллари борасида хукм чиқариш, жазолаш ва мукофот беришдан иборат.
Дин жомеъ ва умумий истелох унвонида,динни хар тўрт мафхумини бир жойда етказади:
Аллох таоло мархамат қилади:
إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ (آل عمران/۱۹)
Албатта аллох наздида мақбул бўладиган дин фақат ислом динидир.
وَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الإِسْلاَمِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الآخِرَهِ مِنَ الْخَاسِرِینَ (آل عمران/۸۵)
Кимда- ким исломдан ўзга дин истаса, бас (унинг “дини” аллох хузурида) харгиз қабул қилинмайди ва у охиратда зиён кўрувчилардандир.
Шундай бўлгач аллох таолони мархамат қилишича, “дин” ўзини тўрт маъно ва мафхуми билан комил суратда фақат ислом “дини” га тегишлидир, аллох таоло ислом “дини” дан бошқа “дин”ни қабул қилмайди.
Аллох таоло бошқа бир ўринда мархамат қиладики:
هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ ( توبه/۳۳)
У (аллох) ўз пайғамбарини хидоят ва хақ дин билан- гарчи мушриклар хохламасалар-да – барча динларга ғолиб қилиш учун юборган зотдир.
Бошқа бир ўринда аллох таоло мархамат қиладики:
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ (انفال/۳۹)
То (дунёда) бирон фитна-алдов қолмай, бутун дин фақат аллох учун бўлгунга қадар улар билан жанг қилинглар!
Мана бу оятда мусулмонларга буйруқ берилишича, дин комил суратда аллохга тегишли бўлгунга қадар ва …….жанг қилиниши керак.
Бошқа бир ўринда аллох таоло мархамат қиладики:
إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ* وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا(نصر/1- 2)
(Эй Мухаммад), қачон аллохнинг ёрдами ва ғалаба келса ва одамлар тўп-тўп бўлишиб аллохнинг дини (ислом) га кираётганларини кўрсангиз,
Мана бу оят билан пайғамбарга хитоб қилинган пайтда, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам динни хар тўрт мафхуми,маъносига комил суратда эга бўлган хукумат қудратига эга эдилар ва комил суратда уни ижро этардилар ва одамлар ўша замонни секуляристларининг пойтахти фатх бўлгандан сўнг,арабистон ярим оролида ислом динига киришарди.
Аллохни наздидаги ягона дин, исломдир:
« إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ» (آل عمران/ ۱۹)
Албатта аллох наздида мақбул бўладиган дин фақат ислом динидир.
Дини исломни баробарида ўзини барча шариатларига эга мушриклар ё секуляристларнинг “дини” барча ахзоблари,мазхаблари билан бирга жойлашган, улар хам “дин”нинг хамма тўрт маъно ва мафхуми билан бирга бўлишини талаб қилишади, шу сабабли хам аллох таоло ўзини пайғамбарига мушрик кофирларга қуйидаги жавобни беришга буйруқ берган:
لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ (کافرون/6)
“Сизларнинг динингиз ўзларингиз учун, менинг диним ўзим учундир!”
Мана бу “дин”ни ўтмиш тарихи ислом “дини”ни ўтмишига нисбатан узунроқ. Масалан фиръавн хам ўзини мана шу “дин”ни химоячиларидан деб хисоблаб айтган эди:
وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسَى وَلْیَدْعُ رَبَّهُ إِنِّی أَخَافُ أَن یُبَدِّلَ دِینَکُمْ أَوْ أَن یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسَادَ (غافر/26)،
Фиръавн деди: “мени қўйинглар, Мусони ўлдирай. (қани) у парвардигорига дуо-илтижо қилсин-чи, унга нажот берармикин? Дархақиқат мен (Мусо) сизларнинг динингизни ўзгартириб юборишидан ёки ер юзида бузғунчиликни авж олдиришидан қўрқмоқдаман”.
Энди аллох таоло мархамат қиладики:
هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ (توبه/33، فتح/۲۸، صف/۹)
У (аллох) ўз пайғамбарини хидоят ва хақ дин билан – гарчи мушриклар хохламасалар-да – барча динларга ғолиб қилиш учун юборган зотдир.
إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ (آل‌عمران/۱۹)
Албатта аллох наздида мақбул бўладиган дин фақат ислом динидир.
Шунингдек буйруқ берадики:
وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ (نساء/146)،
“динларини аллох учун холис қилган зотлар”
وَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الإِسْلاَمِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ (آل عمران/۸۵)
Кимда-ким исломдан ўзга дин истаса,бас (унинг дини аллох хузурида) харгиз қабул қилинмайди ва у охиратда зиён кўргувчилардандир.
Аллох таоло берган мана бу саволни биз хам сизларга бермоқчимиз:
أَفَغَیْرَ دِینِ اللّهِ یَبْغُونَ (آل‌عمران/۸۳)،
Аллохнинг динидан ўзга дин истайдиларми?!
“дин”ни мана бу тўрт маъно ва мафхуми билан бирга ислом “дини”га берасизларми ё секуляризм “дини”гами?
Секуляристлар ёки араб тили билан айтганда “мушриклар” “дин”ни тўрт маъно ва мафхумини осмоний шариатларни хеч қайси биридан қабул қилмайдиган кишилардир, улар ошкора ва равшан эълон қилишадики, бизлар мана бу қонунларни аллохни хузуридан олган эмасмиз, уни ё ўзимиз ишлаб чиқарганмиз ёки парламентларимизда ишлаб чиқарилган ёки ўтган асрлардаги ота-боболаримиздан бизларга етиб келган,
«وَ إِذا قيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما أَلْفَيْنا عَلَيْهِ آباءَنا» (بقره/170) .
Қачон (мушрикларга): “аллох нозил қилган хукмларга бўйсинингиз”, дейилса, улар “йўқ биз оталаримизни қандай йўлда топган бўлсак,ўшанга эргашамиз,” дейишади.
Ёки аллох,қиёмат ва бошқа нарсалар хақида ўзларига хос тасаввуротларга эга бўлган кишилар бўлиб бугунги кунда уларга либирал секулярлар,дейилади.
Ёки бўлмасам аллох ва қиёматни қабул қилмайдиган кишилар бор, уларга қуръонда дахрий ,бугунги кунни адабиётида эса атеист,материалист,даюс деб ном берилган.
Мушриклар ё секуляристлар умумий суратда мана шу икки дастадан минглаб хизблар,фирқалар,мазхабларга тақсим бўлишади.
Секуляристлар ёки мушриклар 1- хокимият, 2- қонун ишлаб чиқариш, 3- итоат ва бўйсинишлик,4- жазо ва мукофот бериш бу дунёда инсондан бутунлай олиниб аллох таолони ихтиёрига берилишини қабул қилишмайди.
Шундай бўлгач, “секуляризм” хам бир “дин” бўлиб ислом “дини”ни осмоний шариатларни муқобилида жойлашган, аллох таоло бундай деб мархамат қилган пайтда:
“لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ”
Бу нима дегани бўлади? Яъни барча динлар фақат аллох тарафидан бўлиши қарор қилинмаган. Балки башарни ўзи хам “дин”ни вужудга келтириши мумкин. Бу ерда кўпчилик қиладиган хато шуки, “дин” албатта аллох томонидан келган бўлади,деб хаёл қилишади. Йўқ, ундай эмас.
“لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ”
Бу яъни нима дегани? Бу ана ўша “мушриклар” ё “секуляристлар”ни қўлида ишлаб чиқарилган “дин” хам ислом “дини”ни баробаридаги бир “дин” хисобланади, фақат бу “дин”ни уларни ўзлари вужудга келтиришган; буни асосида “дин”ни тўрт маъносини татбиқ этишади ва хаётда ижро қилишади.
1-Улар ўзига хос хокимият ва хукумат қудратига эгадирлар.
2-Улар ўзига хос қонунлар,программалар,мумкин ва мумкин эмас нарсаларга эгадирлар.
3-Ўзларини қўл остидаги ахолидан мана бу қонунлар ва хукумат ахкомларига итоат қилишларини,бўйсинишларини талаб қилишади.
4-Уларни ўзига хос жазолаш,мукофот бериш ва суд системаси мавжуд.
Секуляристларда “дин”ни хар тўрт маъно ва мафхуми мавжуд. Шундай бўлгач “секуляризм дини” “ислом дини”ни қаршисидаги бир дин хисобланади, шахс хам “секуляризм динига” ва хам “ислом динига” эга бўла олмайди. Яъни хам шайтонга ва хам аллохга эргаша олмайди, бир вақтни ўзида аллохни хокимиятини хам ва шайтонни хокимиятини хам қабул қила олмайди.
Аллох таоло инсонга икки қалбни берган эмаски, қалбини бирини ислом “дини”га берса иккинчисини эса шайтонни “дини”га берса:
مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ (احزاب/4)
“Аллох бирон кишининг ичида икки юрак қилган эмасдир,”
Мана бу икки йўлдан инсон бирини танлайди ва ё мусулмон ё секулярист бўла олади; ёки бўлмасам ислом “дини”ни баъзисига иймон келтириб уни баъзисини эса қабул қилмасдан кета олмайди,
« وَيَقولونَ نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَنَكفُرُ بِبَعضٍ»
Хақ ва ботилдан таркиб топган аралашма хам бўлиши мумкин эмас, масалан исломни бир қисмини олиб секуляризм “дини”ни бир қисмига қўшиб қабул қилса; хақни бир қисми ва ботилни бир қисмидан ташкил топган маъжун ясашни хам имкони йўқ.
Мана бундай таркибни фақатгина бу иккисини қўшиб учинчи ўртадаги йўлни вужудга келтирмоқчи бўлганлар хохлашади,
« وَيُريدونَ أَن يَتَّخِذوا بَينَ ذٰلِكَ سَبيلً»
Аллох таоло мана бундай кишилар хақида мархамат қиладики:
أُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/151).
“Ана ўшалар хақиқий кофирлардир. Бундай кофирлар учун хор қилгувчи азобни тайёрлаб қўйганмиз.”
Мана бу секуляр ( ёки араб тили билан айтганда мушрик) аллохни шариатини бир қисмини ёки уни бутунлай хаммасини рад қилган холда айтадики:
Наузу биллах- аллох тахорат одоблари,намоз ва бошқа майда шахсий ишлар бўйича қонун чиқаришга лойиқ зот,аммо лекин жамиятнинг суд системаси, иқтисодий ва харбий,идорий ишлари бўйича қонун чиқаришга лойиқ эмас дейишяпган бўлади.
Наузу биллах- улар аллох хокимиятимни уни қонунларига топшириб қўйишга лойиқ эмас,деб айтишяпти.
Наузу биллах- ўзимни итоатимни,буйсинишимни уни қонунларига топшириб қўйишга аллох лойиқ эмас,балки ўзим танлаган хавойи-нафс ва бошқа худолар, секуляр ахзоблар унга лойиқдир. Шу сабабли хам аллох таоло мана бундай тахқир қиладиган секуляр шахсларни харгиз кечирмайди, улар аллохни аълим, хаким, қодир ва бошқа сифатларини савол остига қўйишган ва у зотни жахл,заифлик ва ……билан муттахам қилишган.
سبحانه عما یشرکون.
Аллох таоло дунёда мушрикларни нажас дейиш билан
«إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ » (توبه/28)
аввал секуляристлардан сўнгра эса уларни ақидаларидан бароат қилиш системасини тузиб берган
«إِنَّا بُرَآءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ» (ممتحنه/4)
Шу сабабли хам секуляристлардан уйланиб хам бўлмайди ва уларни таомларини хам ейилмайди,улардан жизъя хам қабул қилинмайди, аммо ахли китобга нисбатан мана бу бароат ишлатилмайди, бу уч хукм уларга тегишли эмас, бизлар фақатгина уларни ақидаларидан бароат қиламиз, уларни ўзига нисбатан бундай қилинмайди.
Аллох таоло қиёмат кунида хам секуляристик ақида билан ўлган кишини харгиз кечирмайди, шунингдек росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:
كلُّ ذنبٍ عسَى اللهُ أنْ يَغفِرَهُ، إلَّا مَن مات مُشْرِكًا، أوْ مُؤْمِنٌ قَتَل مؤمِنًا مُتعمِّدًا [1]
Аммо мана бу секуляристлар (ёки араб тили билан айтганда мушриклар) ўзларини “дин”ларига эга бўлиш билан ва мусулмонлар хам ўзларини “дин”ларига эга бўлишлари билан қонеъ бўлиб қолишмайди,балки росулуллох салаллоху алайхи васалламга эргашган кишиларни қуролли жанг қилишга мажбур қилишади. Улар бу жангни исломдаги “дин”ни тўрт маъноси ва тўрт асосини секуляризм “дини”ни қўлига топширмагунча олиб боришади. Аллох таоло мархамат қиладики:
وَلا یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّى یَرُدُّوکُمْ عَنْ دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا (بقره/۲۱۷)
Улар (кофирлар) қўлларидан келса то динингиздан қайтаргунларича сизлар билан урушаверадилар.
Улар осмоний шариатларга эргашувчилардан махсусан пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васалламни шариатларига эргашган кишилардан ислом “дини”ни тўрт мафхуми,маъносидан бош тортишни талаб қилишади. Шу сабабли хам улар мусулмонларни қуролли жанг ,қитол қилишга мажбур этишади.
Аллох таоло яратишни,хукм чиқаришни, қонун ишлаб чиқишни ўзини хаққи деб билади,
«أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ»،
аммо бир киши 1- огохона,2- қасддан, 3- ўзини ихтиёри билан аллох яратган махлуқни аллохни ўрнига ўринбосар қилиб қўядиган бўлсачи?
Мана энди аллох таоло нима учун ахли китобни ва шибхи ахли китобни кофирларини мушрик демаганини тушунгандирсизлар? Чунки мана бу дастадагилар ўзлари эга бўлган нарсаларни аллох томонидан келган деб ишонишади ва харгиз бу нарсалар аллохни хузуридан эмас,дейишмайди. Аммо мана бу мушриклар уялмасдан мен ишлаб чиқарган мана бу қонунларни аллохга алоқаси йўқ ва булар аллохни қонунларини ўрнига қўйилиши керак дейди!!!
Шундай бўлгач, бир махлуқни осмон ва ерни яратган холиқни мартабасигача кўтариб чиқарадиган,хатто махлуқ ишлаб чиқарган қонунларни аллохни қонунларидан юқорироқ,деб биладиган мушрик кофирларни ё секуляристларни нима қилиш керак? Хатто секуляр бўлиб ўлиб кетган кишиларга мағфират сўраб дуо қилиб хам бўлмайди,бу ишни уларга хеч қандай манфаъати йўқ, чунки аллох таоло уларни харгиз кечирмайди, агар мана бу мушрик ё секуляр шахс саййидимиз Иброхим алайхиссаломни отаси бўлган тақдирда хам унга фойдаси етмайди.
«إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ» (ممتحنه/4)
Фақат Иброхим ўз(ининг кофир бўлган) отасига: “албатта мен (аллохдан) сен учун мағфират сўрайман,(лекин) сенга аллох томонидан бўладиган бирон нарсани (азобни қайтаришга) молик эмасман,”
Сиз 1- хукумат қудрати,2- аллохни шариатидаги қонун ва программа,3- мана бу қонун ва программаларга итоат қилиш ва бўйсиниш,4- мана бу программаларга асосан жазолаш ва мукофот беришдан қўлингизни тортсангиз, бунда “дин”ни асли асосидан қўлингизни тортган бўлмайсизми? Хўп, секуляристлар сизлардан мана шуни хохлашади, шунинг учун хам сизлар билан доим жанг қилиш урушишади. Шунисига диққат қилинглар, улар ўзларини мана бу хадафларига етиш учун сизлар билан сўзлашув олиб боришмайди,балки жанг қилишади қурол билан урушишади.
Бир шахс агар мана шу даражага етиб “дин”ни тўрт маъноси,асосидан бош тортадиган бўлса, секуляристлар хам унга қарши жанг қилишдан,қитолдан тўхташади, ва худди коммунистлар,хамжинсбозлар, шайтон параст гурухлар ва секуляристик жамиятнинг бошқа ижтимоъий табақаларига ўхшаш уларга хам шахсий озодликлар қолибида баробарга ўхшаган имтиёзлар беришади, чунки уларни хаммасига секуляристлар билан баробар бўладиган имтиёзлар берилмайди, ўзини динини тўрт асосидан қўлини тортган кимсалар мана бу хаддиақал озодликлар соясида масжид қуриш,соқол қўйиш,хажга бориш, рўза тутиш, эътикофда ўтириш ва бошқа шахсий ишларни қилиш имконига эга бўлишади. Аммо бошқа ишларини фақат дилларида сақлаб туришади, худди шунга ўхшаш бир шайтон параст ёки насроний хам ўзига хос маконларга эга бўлиб мана шу марказларида маросимларини ўтказиш имконига эга.
Бу ерда ошкора кўриниб турганидек “секуляризм дини” харбий ва қуролланган бир диктатор бўлиб,улар секуляристик қонунлар,программаларга қарши бўлган хар қандай қонун билан ўзларини “дин”ларини тўрт маъно,мафхумидан бош тортмагунларича жанг қилишади; агар мусулмонлар мана бу даражага етмаган бўлишса, уларга қарши юмшоқ ,рухий,таблиғий жангларни химояси остида қуролли жанг қилишда давом этишади.
Энди сиз “дин”ни мана бу тўрт маъноси,мафхумини яъни: 1-хукумат қудрати, 2- қонун ва программа,3- итоат қилиш,4- жазолаш ва мукофот беришни қайси “дин”га берасизлар? Аллохни “дин”игами ё секуляризм “дин”игами?
Агар сиз мана бу саволга жавоб берсангиз, бу жавоб сизни “дин”ингизни мушаххас қилиб беради.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الجَنَّة وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ وَعَمَلٍ، وَأَعُوذُ بِكَ مَنَ النَّارِ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ وَعَمَلٍ.
رَبَّنَا أَعِزَّنَا بِالإِسْلامِ، وَأَعِزَّ بِنَا الإسْلامَ، اللَّهُمَّ أَعْلِ بِنَا كَلِمَةَ الإسْلاَمِ، وَارْفَعْ بِنَا رَايَةَ القُرْآنِ.
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته [2]
Вассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.
[1] صحيح أبي داود 4270
[2] پیاده شده از سخنرانی تصویری شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله تحت عنوان : «دین» شما چیست؟ اسلام یا سکولاریسم؟