پروسه ی اجتناب ناپذیر«اتحاد» اسلامی، دوران گذار از تفرق کنونی به «وحدت» اسلامی (3)
( 4 –قسمت)
نکته ای که عده ای از برادران نامتعادل ما و دشمنان آگاه به آن دامن زده اند این است که به مخاطب خود نشان دهند با بستن «اتحاد» با کفار «ولاء» هم صورت می گیرد در حالی که عده ی زیادی از آنها حتی فرق بین «ولاء» با حب و دوستی را نیز نمی دانند و علاوه بر آن متوجه نیستند که «ولاء» تنها در «وحدت» تولید می شود نه در «اتحاد».
ما زمانی که شهادتین را بر زبان می رانیم و کفر به طاغوت خود را بیان می کنیم از تمام عقاید کفری کفار اعلام برائت می کنیم، و علاوه بر آن از خود مشرکین نیز برائت می کنیم چه رسد به عقاید آنها هر چند تطبیق برائت از وجود مشرکین به صورت تدریجی انجام می شود. در این صورت زمانی که ما قوانین آنها را قبول نداریم بر اساس اصل «وَلَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً» (نساء/141) الله تعالی نیز هیچ راهی قرار نداده که از طریق آن نه قوانین کفار و نه خود کفار بر مومنین تسلط پیدا کنند.
رسول الله صلی الله علیه وسلم با پیروی از اصل برائت از مشرکین و عقاید آنها، نه تنها شرکت در پارلمان مشرکین – تحت عنوان دارالندوه – را نپذیرفت بلکه حتی حاضر نشد رهبریت مشرکین را بر عهده بگیرد و حاکم آنها شود که به نحوی رهبریت بر مکه، رهبریت بر تمام مشرکین جزیره العرب محسوب می شد.
سکولاریستها منتظر کوچکترین سازش رسول الله صلی الله علیه وسلم بودند تا آنها نیز فوراً سازش کنند چنانچه الله تعالی می فرماید: وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ؛ اما مسلمین نمی توانند تحت حاکمیت قوانین سکولاریستی به سر ببرند و مفاهیم چهارگانه ی دین (یعنی : 1- قدرت حاکمیت 2- قانون و برنامه 3- اطاعت و فرمانبرداری 4- مجازات و پاداش) را از دین الله جدا کنند و به دین سکولاریستها بدهند، به همین دلیل الله تعالی به رسولش صلی الله علیه وسلم می فرماید که به کافران مشرک یا سکولار بگوید: لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ. (کافرون/6) دین خودتان برای خودتان، و دین خودم برای خودم!
عوامل خارجی که باعث می شوند کفار یهودی و نصرانی و مجوس و منافقین داخلی به «اتحاد» با حاکمیت اسلامی و دارالاسلام کشانده شوند قدرت حکومت اسلامی و یا رقابت داخلی میان خود کفار است نه مبانی عقیدتی و دینی که منجر به تولید «وحدت» می شوند.
(ادامه دارد….)