Четлаб ўтиб бўлмайдиган исломий “иттиход жараёни, бугунги кундаги тафарруқдан исломий “вахдат”га ўтиш давридир.(3)
(7-қисм)
Фақат мунофиқлар ё секулязадалар тўдасигина мана бу кофирлар билан “валоъ” қилишади:
فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ (مائده/52)
Бас,сиз дилларида мараз бўлган кимсалар: “бизга бирон бало етишидан қўрқамиз”, деган холларида улар( кофирлар) томонга шошаётганларини кўрасиз.
Бизларни “валоъ”йимиз эса мушаххасдир:
إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ (مائده /55)
Сизларнинг дўстингиз фақат аллох, унинг пайғамбари ва таъзим –тавозеъ қилган холларида намозни тўкис адо этадиган,закотни (хақдорларга) ато этадиган мўъминлардир.
Бизларни мувозанатсиз,меъзонсиз дўстларимиз шуни яхши билишсинки, росулуллох саллаллоху алайхи васалламнинг ақидавий,рафторий фасодларга эга бўлган аллохни, пайғамбарларни,малоикаларни душманлари билан тузган “иттиход”лари “валоъ” ва “вахдат” маъносида эмас.
Аммо бизлар олтинчи муқаддамот дарсларида мусулмонлар учун огохона,хадафманд,харакатли “вахдат” хақида баён қилган нарсамиз,дархақиқат мўъминлар билан “валоъ” қилиш ва исломий “вахдат” га етиш учун агарчи бир қанча йилларга чўзилса хам, босиб ўтиладиган йўлдир; аммо бизлар “мавжуд вазиятда” “зарурат хукми” юзасидан турган шароитимизда ночорликдан биринчи қадам сифатида мусулмонларни “иттиход”га даъват қилишга мажбурмиз. Яъни ўртадаги ихтилофларни қабул қилган холда муштарак нарсаларга диққат қилишдир, шу холатда аста-секинлик билан турли-хил мазхаблар, гурухларни орасида дилларни “иттиходи”га етиб борсак ва афзал “уч абзор”ни бирини улил амр шўросини вохид ижмоъси билан бизлар вохид умматга ва вохид жамоатга эга бўлсак,
«أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ»
мана бу йўл исломий “вахдат”ни ва аллох таолони химоясини хам қўлга киритади:
إنَّ اللَّهَ لا يجمعُ أمَّتي علَى ضلالةٍ ويدُ اللَّهِ معَ الجماعةِ [1]
Бу ерда шу нарсага диққат қилишимиз керак, “зарурат” бизларни шундай бир мархалага тушуриб қўйганки, “ўтиш мархаласи” сифатида афзал “уч абзорни” бирини улил амр шўросида “иттиход”га даъват қилиш билан, кофирларга таклиф қилиниши керак бўлган дипломатикани мусулмонларга таклиф қилишга мажбурмиз ва қуйидаги оятга
«فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ» (تغابن/16)
хамда
«ما لا يُدرَكُ كُلُّه، لا يُترَكُ جُلُّه»
қоидасига кўра худди ўлган хайвонни гўштига ўхшаш жонни сақлаб қолиш учун вожиб сифатида зарурат ва изтирорий холатда, дин ва жон ва номус,ақл,обрў, мол,ватанга ўхшаш ўзимизни асосий зарурий нарсаларимизни сақлаб қолиш учун шу нарсаларга чанг солишга мажбурмиз, умуман олганда бундан ошиқ нарса хам қўлимиздан келмайди, аммо хануз хам баъзилар мусулмонларга аслий кофирлардан кўра баттарроқ назар билан қарашади, мана бу кимсаларни назарида кофирлар билан “иттиход” тузишни хазм қилса бўлади,аммо биринчи қадам сифатида мусулмонлар билан “иттиход” тузишни қабул қилиб бўлмайди, энди улар мўъминларни ўртасидаги “вахдат” хақида фикр хам қилишмайди. Аллохдан ёрдам сўраймиз.
Аслида бизларга керакли нарса, улил амр шўросини канали орқали харбий қудратни ва афзал “уч абзорни” бирини хукуматини химояси остида қўлга кирадиган “вахдат” бўлади, бу борада тўғри эътиқодга эга бўлишимиз лозим, аммо мавжуд вазиятдаги “иттиход” мусулмонлар учун қабул қилинган “зарурат” хукми сифатидаги “ўтиш мархаласи”дир, бу улил амр шўроси томонидан хидоят қилиниб бошқарилиши керак.
(давоми бор……)
[1] ترمذی 2161