Секуляр хизбларни ё мушрикларни демократия тузумидаги туолетларга ишлатиладиган хаво спрейларини тажрибасини такрорланиши бахонаси билан: бу сафар тунисда.
(матлабни комил матни)
Бисмиллах валхамдулиллах; аммо баъад: ассаламу алайкум ва рохматуллох ва барокатух
Секуляристларнинг ё ахзобларни ё мушрикларни хукумат тузуми билан муомала қилинадиган равиш танхо инқилобий равишдир; ислохгарлик йўлларидан юриш ва демократияда роиж бўлган сиёсий ўйинлар, аслида адашган йўлларда харакат қилишлик ва мусулмонларни алдашлик ва секуляристларнинг умрини узоқ бўлишига ёрдам беришдир.
Аллох таоло дорул куфр бўлмиш маккадаги мусулмонларнинг азобланган, хамма нарсадан чегараланган энг ёмон даврларида росулуллох саллаллоху алайхи васалламга кофир секуляр ахзобларга қарата қуйидагича хитоб қилишларини амр қилган эди:
لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ (کافرون/6)
Яъни: сизларни 1- хукумат қудратингиз, 2- қонун ва дастурларингиз,3- итоатингиз,4- жазолаш ва мукофотингиз ўзларингиз учун ва мени ўзимни мана бу тўртта нарсам ўзим учундир; мен хам аллохни қонунларини ўрнига куфр қонунларига итоат қилиш билан сизларни ибодатларингизни қилмайман ва сизлар хам аллохни шариатидаги қонунларга ва бу қонунларни асосидаги шаклланган хокимиятга итоат қилишга хозир эмассизлар; шундай экан сизларни динингиз ўзингиз учун мени диним хам ўзим учундир……
Нима учун? Чунки секуляристлар учун асл нарса қуйидагичадир:
وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا ۚ (بقره/217)
Яъни: улар мусулмонларни динининг тўрт мафхуми ва мағзидан ажратиб олмагунларича жанг қилишни исташади. Ўзбекистоннинг фарғона вилоятидаги “Қўқон” шахрида 1336 қамарий йилда ( 1296 шамсий / 1917 милодий йилда) туркистонни халқ шўроси амалга оширган муроса ва келишувга ёки татаристонни “Қозон” шахрида 1336 қамарий йилда рамазон ойидаги (1298 шамсий/ 1918 милодий йилда) “мусулмонларнинг марказий комиссарияти” амалга оширган ёки алжазоирнинг исломий нажот жибхаси 1390 қамарий ( 1350 шамсий) йиллари билан 1412 қамарий (1370 шамсий) йилларни ўртасида амалга оширган ёки мисрдаги мурсий хизбини ё мана бу яқин даврларда алғанушийни тунисдаги амалга оширган муроса ва келишувларини фойдаси йўқ, бу ишлар секуляристларнинг ўзларини сиёсатларидан воз кечишларига харгиз сабаб бўлмайди, балки мана бу секуляристлар аллохни шариатидаги қонунларни жамиятнинг ижроий ва хукуматий хаётидан бир четга суриб ташламагунларича бошқа нарсага рози бўлишмайди.
Мусулмонлар учун бўлган асл хам аввало секуляристларни,ахзобларни ўзидан сўнгра эса ақидаларидан бароат қилишдан иборат:
إِنَّا بُرَآءُ مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ (ممتحنه/4)
“Дархақиқат, бизлар сизлардан ва сизлар аллохни қўйиб ибодат қилаётган бутларингиздан безормиз. Бизлар сизлар (ишониб, ибодат қилаётган бут-санамлар)ни инкор этдик.
Мана бу мархала маккадаги даврга ёки Иброхим алайхиссаломни давридаги мусулмонларни хукумат қудрати ва дорул исломга эга бўлмаган пайтларига ўхшайди, ёки эга бўлган бўлса хам мустазъафин бўлган кишилар узрга эга бўлиб хижрат қилишга қодир эмаслар; шу сабабли хам аввало биринчи бўлиб турли-хил секуляр ахзобларни ўзидан ,уларни идорий ташкилотларидан бароат қилинади, масалан парламентларидан, дорун надваларидан бароат қилинади ( Умар ибни Хаттоб хам адий қабиласини намояндаси сифатида маккадаги ахзоблар парламентида қатнашарди, бунга қўшимча қурайшни элчиси ва ташқи ишлар вазирлиги вазифасини хам бажарарди, у киши иймон келтиргандан сўнг мана бу парламентда қатнашмаган ва у ерда хозир бўлмаган) ; ёки секуляристларни устида уларни ўзларини қонунлари бўйича хокимлик ,султонлик қилиш рахбар бўлишдан бароат қилиш керак ( мушриклар мана бу мансабларни росулуллох саллаллоху алайхи васалламга таклиф қилишган эди) [1].
لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ (کافرون/6)
Бу оят баъсатни аввалида нозил бўлди ва ундан сўнг бу оятга амр қилинди:
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ (حجر/94)
Бас,сиз ўзингизга буюрилган ишни (яъни хақ динга даъват қилишни) юзага чиқаринг ва мушриклардан юз ўгиринг!
Ахзоблардан ё секуляр мушриклардан юз ўгиринг ва уларга эътибор берманг, мана бу фармон маккани машаққатга тўла ва хукуматсиз даврида нозил бўлган эди, бу инқилобгарликни ва мустахкам туришнинг бахоси, мусулмонларнинг Аби Толиб дарасида иқтисодий,ижтимоъий томондан мухосара қилиниши ва Сумайя розиаллоху анхуга ўхшаш кишиларни ўлгунча азобланиши билан тўланган эди.
Мусулмонларнинг хилма-хил имтихон қилинишлари мана шу даврдан бошланган, Иброхим алайхиссаломга ўхшаш кишилар эса секуляристларнинг хокимияти даврида оловга ташланган. Ёки Нух алайхиссаломга ўхшаганлар эса ана ўшанча даъватдан сўнг ўзини секуляр қавмини нобуд бўлишига гувох бўлади. Росулуллох саллалоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:
لَقَدْ أُخِفْتُ فِي اللَّهِ وَمَا يُخَافُ أَحَدٌ، وَلَقَدْ أُوذِيتُ فِي اللَّهِ وَمَا يُؤْذَى أَحَدٌ.[2]
Аллох йўлида шунчалик қўрқитилдимки, хеч ким менчалик қўрқитилган эмасди ва аллохни йўлида шунчалик азият бўлиб менга озорлар етдики, хеч ким менчалик озор-азиятга дучор бўлган эмас.
Секуляристларнинг хукумат қудратини хилма-хил ташкилотларидан четланиш анбиёларнинг ва пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васалламнинг сийратларида ва уларга эргашган содиқ кишиларнинг мана бу мархалада комилан тангликка тушиб қолишлари ана ўшанча бахоларни тўлашларига боис бўлгани очиқ-ойдиндир; аммо бу ердаги четланиш ёлғизланиб олиш,ноумид бўлиш, кутиб туравериш, секуляр ахзобларнинг хокимиятига рози бўлиш маъносида эмас, балки секуляристларни мавжудиятини ва секуляристларни хокимиятини инкор қилиш ва бу секуляристлар нобуд бўлгунларича жиход қилиш ва дорул исломни,аллохни шариатини қонунлари бўйича хокимиятни ташкил қилиш,жиход билан бирга сабр қилиш,давомли мубораза олиб бориш, секуляр ахзобларни ва уларни фосид ақидаларини нобуд бўлишлари учун инқилобга шароит хозирлашдир.
Секуляристлар хукуматини хилма-хил ташкилотларидан уларни хокимиятидан бароат қилиб безор бўлиш мархаласида, секуляр кофирларни қўлида хокимият бор ва мўъминлар хам инқилоб холатидадирлар. Бу ердаги инқилобдан мақсад, секуляр ахзобларни хукумат ташкилотларидаги ислохотлар эмас. Секуляристларни илдизини ва секуляристларни хокимиятини нобуд қилиш учун даражама-даража,тубли инқилоб бўлиб, мана бу ўз-ўзидан секуляристларнинг ишончларини нобуд бўлишига сабаб бўлади.
Аллох таоло ва унинг росули саллаллоху алайхи васаллам секуляристлардан,ахзобдан,мушриклардан бароат қилиб безор бўлганлигини эълон қилгандан сўнг:
أَنَّ اللَّهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ (توبه/3)
Хар қандай киши аввало секуляристларни ўзидан ва уларни турли-хил идоралари,хукуматларининг ташкилотларидан узоқлашиб бароат қилишмас экан, аллохни амрига хилоф равишда иш қилган бўлади ва харом ишни қилган хисобланади, огох бўлган холда ва қасддан, ўзини ихтиёри билан тоғутга куфр келтиришига ва динини аслига зарар етказади.
Исломий диёрларда хоким бўлиб турган секуляр тоғутларнинг хилма-хил ташкилотларида қатнашиш ва ислохотлар,референдум билан машғул бўлишлик, аслида уларга ва уларни секуляристик қонунларига итоат қилишлик ва уларни хокимиятларига равнақ бағишлаш хамда уларнинг секуляристик қонунларини,хокимиятларини яхши қилиб кўрсатиш ва аллох таолони шариатидаги қонунларни хукумат ишларидан ажралишини тўғри деб кўрсатиш,аллох таолони дастурларидан итоат олиб секуляризм динига бериш ,секуляристларни хокимиятига ва қонунларига таслим бўлиш ва нихоят секуляристларни зулмини,хокимиятини умрини узайтиришдир.
Мана бу мархалада мунофиқлар тўдаси мусулмонларни алдаш учун олиб келаётган, ёмонларни орасидаги яхшиси ёки баттарроқ нарсадан пархез қилиш учун ёмонни танлаш каби маккор бахоналар ,фақат мусулмонлар исломий диёрларга хоким бўлиб олган секуляристик тоғутларни тузумида иштирок этишлари учун холос, бунга хеч қандай шаръий асос йўқ, мана бу ақлий беасос шубхалар бўлиб буларни воситасида мусулмонларни секуляр хукуматини тузумида ва бу хукуматни турли-хил ташкилотларида туолетларни хавосини хушбўй қилиб турадиган нарсага айлантиришмоқчи бўлишяпти, улар ошкора анбиёларнинг сахих манхажига қарши бўлишяпти.
Росулуллох саллаллоху алайхи васалламга вазирликни ё фалон идорадаги раисликни таклиф қилишмаган эди,балки бутун жамиятга рахбар,хоким бўлишни топширмоқчи бўлишганди. Турли-хил секуляр ахзобларни ва турли-туман секуляристик хукуматларни жиноятларида шерик бўлган мунофиқлар тўдаси мана шунча ёлғондан,хийлалардан, авом халқни алдашдан ва миллатга,динга исломийга ўхшаш шиорлар билан хиёнат қилишдан шарм қилишмайдими?
Мана бу туолетларни хушбўй қилиб турувчиларнинг секуляристларни фосид тузумини турли-хил ташкилотларида хозир бўлишлари исломга зарба уришни бир навидир. Чунки улар исломни авом халқига гўёки мана бу золим,фосид тузумни бир қисмидек қилиб кўрсатишяпти.
Зохирда исломгаро бўлган мана бу мусулмонлар,гурухлар тузумни ўзгартириш ва нобуд қилиш учун анбиёларни инқилобий равишларини қўллашни ўрнига мана бу тузумни бир қисмига айланиб турли-туман ахзобларни секуляристик ўйинларига кириб олишган. Бу ерда уларнинг исломнинг хамма нарсани қамраб олувчи комил тузум эканлиги хақидаги шиорларини ва ……..юзлаб китобларини бизга эътибори йўқ, чунки уларнинг қилаётган амаллари буларни аксини кўрсатиб турибди.
Иккинчи мархалада мусулмонлар хам секуляристларга ўхшаб хукумат қудратига ва дорул исломга эга бўладилар, даъватдан сўнг асл мақсад ғайри муъохид секуляристларнинг мавжудиятини нобуд бўлгунича жанг қилиш бўлади, мана шу асл дорул исломни харбий қудратини меъзони асосида ер юзида татбиқ қилинади:
فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ (توبه/5)
бу қачонгача?
فَإِن تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ (توبه/5)
улар мусулмон бўлгунларича ва ўзларини исломини кўрсатиш учун намозни барпо қилгунларича ва хокимиятни,инсонларни хаққи бўлган закотни бергунларича шундай давом этади.
Ахли китоб ва шибхи ахли китоб кофирлари билан амал қилиш равиши даражама-даража ислохотларга асосланган бўлади. Яъни секуляр ва мушрик ахзоблар билан муомала қилиш равишига бутунлай мухолиф равишдир.
Чунки ахли китобни шариатига эргашувчилар аслида исломга эргашувчилар ва адашган мусулмонлар хисобланишади, улар мушриклар ё ахзоблар ё секулияристларга хилоф равишда маълум шароитлар остида ахли китобни ва шибхи ахли китобни мавжудиятини таъминланиб уларга сабр-тоқат қилинади, дорул ислом хукуматини мана бу кофирларга нисбатан стратегияси, иқтисодий мушкилотларни хал қилиш
«أَطعَمَهُم مِن جوعٍ»
ва хавфсизликни таъминлаш
«وَآمَنَهُم مِن خَوفٍ»
бўлиб,шаръий ва кенг мафхумдаги аллохни ибодати учун озодлик заминасини тайёрлашдир.
«فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ».
Гурухни ичида хам истиқлол бериш ва ахли зимма,ахли ахд кофирларини ақидаларини расмий равишда тан олиш,ақидаларига асосан амал қилиш озодлигини замонат қилиш,ахли китоб ва шибхи ахли китоб кофирларини махсусан ақидавий ва рафторий хавфсизлигини таъминлаш мана буларни барчаси аллох таолони дастури бўлиб, булар ўзини кетидан шахсий,ижтимоъий хуқуқларни ақидаларига асосланган холда риоя қилиш масаласини хам талаб қилади, бу хуқуқларни энг мухими қазоватдаги адолатдир.
Дорул исломда қазоватни талаб қилиш хаққи фақатгина мусулмон фуқароларга тегишли эмас, қилинган шикоятларни текшириб чиқиш хам бир хил эмас, чунки “баъзи ўринларда” ахли зимма бўлган кофирларни хар бирини олдида хилма-хил хақлар мавжуд бўлиб, хар бири бир-биридан фарқ қилади, мусулмонларни хаққи хам фарқли бўлади.
Масалан мусулмонларда харом нарсаларни сақлаш ва олди-сотди қилишлик хаққи йўқ; аммо ахли зимма уни харомлигига эътиқод қилмагани боис бундай хақга эга. Энди агар мана бу заминада ё шунга ўхшаш ўринларда ихтилофга дучор бўладиган бўлишса ва қазоват қилинишига мухтож бўлишса,уларни шикоятларига ақидаларига биноан хукм чиқарилади. Чунки аллохни шариатидаги қонунларда мана бу замина бўйича аслан хукм мавжуд эмас, ёки аллох таолони шариатидаги хукми ахли зимма кофирларини хукмига зид бўлиши мумкин, аслида хам аллох таолони хукми уларни ахкомларини нобуд қилиш учун келган.
Бундан ташқари бошқа ўринларда: ўғирланган зирхни устида хукм қилиш масаласида амирал мўъминин Али ибни Аби Толиб розиаллоху анху бир яхудий билан қози Шарих ибни Хорис кандийни олдига боради. ( Али розиаллоху анху мана бу пайтда энг юқори хукумат мақомига эга бўлиб мусулмонларни халифаси эди). Энди ўғри ё зинокор ё шаробхўр ё қотилни ким бўлишига қараб хукм хам фарқ қилади, ана ўша зинокор, ўғри, шаробхўр,қотилни хукми яхудиятда,насрониятда,мажусларда бошқача пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васалламни шариатларида бошқачадир. Дорул исломдаги ислом ақида ва амал хавфсизлигини,ахли зимма кофирларини қонунлари бўйича хукм,қазоват қилиш ахли зиммага берилишини қабул қилган, мана бу хавфсизликни таъминлаш эвазига уларни кўпларидан жизъя хам олади.
Энди агар ахли зимма ё ахли паймон кофирлари мана бунга ўхшаган ўринларда қазоват қилиш учун мусулмонларни олдига келишса, мусулмонлар уларни устида хукм чиқаришни қабул қилиш ё қилмаслик ихтиёрига эга, уларни ўзларини мазхабларига хос шариат хукмлари бўйича хукм чиқариш учун мазхабларидан огох бўлган қозига қайтара олишади: [3]
فَإِن جَآؤُوکَ فَاحْکُم بَیْنَهُم أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ (مائده/42)
Бас,агар сизга келсалар (хохласангиз), ўрталарида хакамлик қилинг, (хохласангиз) улардан юз ўгиринг. Чунки мана бундай масалаларда қозилик қилиш билан фақат хатокорни таъйин қилиб қолмасдан, балки хукм хам чиқариш керак, ахли зимма ё ахли паймон кофирларини ислом ахкомларини қабул қилишга мажбурлаб хам бўлмайди.
Аллох таоло мархамат қиладики:
قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَیْءٍ حَتَّىَ تُقِیمُواْ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ (مائده/68)
Айтинг: ” эй ахли китоб, то тавротга,инжилга ва сизларга парвардигорингиз томонидан нозил қилинган барча нарсаларга амал қилмагунингизча, хеч қандай динда эмассизлар”.
Тавротни ёки охирги пайғамбарни шариатидаги қонунларга кўра хукм чиқармайдиган яхудий хеч ким эмасдир. Балки улар сехюнистлар режимига ўхшаш қийматсиз секуляристдир. Худди шунга ўхшаш насроният қабул қиладиган манбаълар асосида ё пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васалламни шариати асосида хукм чиқармайдиган насронийни хам арзиши йўқ, у хам секуляристларни орасидан ўрин топади. Мана бу нарса бугунги кунда секуляр бўлган яхудийзода,насронийзода, мусулмонзодаларни яхудийлар, насронийлар ё мусулмонлар жумласидан деб хисоблайдиган ва мана бу секуляристларни устига яхудийни,насронийни,мусулмонни хукмини татбиқ қиладиган кишилар учун нихоятда мухим, уларнинг мана бу хатоларига поён берилиши лозим.
Имоми Қуртубий Зухрийдан ва Самарқандийдан нақл қилган холда шуни суннат деб биладики, ахли китобни хуқуқ ва мерос хукмлари бўйича ўзларининг дин ахлига қайтарилади, магар уларни ўзлари аллохни хукмига мойил бўлишса мана бу суратда қуръонни хукми бўйича қазоват қилинади. [4]
Шу шаклда дорул исломда исломий судларни ёнида ахли зимма ва ахли паймон кофирларига уларни шикоятларини алохида кўриб чиқиладиган судларга эга бўлиш имконияти берилади, мана бу қазоватларда ўзлари қабул қиладиган мезон асосида хукм қилиниш хуқуқига эгадирлар,яъни хам ўзларини мазхабларидаги қонунлар бўйича истиқлолга эга бўлишади ва хам қазоват тузилиши,махкамалар истиқлоли бўйича.
Мусулмонлар мана бу замина бўйича ўзларини фиқхларида жуда мухим захираларга эга, мана бу кофирлар мусулмонлар яшайдиган жойлардан узоқдаги шахарларда ё қишлоқларда бўладими ёки мусулмонлар яшайдиган шахарларда бўлса хам алохида махаллаларда,маконларда бўладими фарқи йўқ. Хатто агар фақат бир мазхабдаги мусулмонлар хоким бўлган минтақаларда хам бошқа исломий мазхабларга уларни ўзларини мазхаблари асосида озодликлар берилган. Бугунги кунда бизлар мана бунга ўхшаган тузилишни эрон дорул исломидаги турли-хил исломий мазхабларга тегишли судларда ва асосий қонунларда бошланғич бир намуна сифатида кўриб турибмиз.
Бунга қўшимча равишда ахли китобга тегишли дорул куфрларда махсусан зарурат пайтида, секуляристик тузумга қарши равишда, мусулмон киши дорул исломдан ташқарида хам мўъминларни хадафларига хизмат қилиш учун ахли китоб кофирларини устида хокимият юргиза олади, албатта мана бу дорул куфрларда ахкомлар мана бу ахли китобни шариати асосида олиб борилади. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни асрида хабашадаги насроний дорул куфрига хукмронлик қилган Нажжоший розиаллоху анхуни хокимиятига ўхшайди, у хатто ўзини иймонини хам яширган эди. [5]
Бундан ташқари хабашадаги мухожирлар Нажжошийни тарафдорлари бўлмиш қўшинга уларни мухолифларига қарши ёрдам беришган. Чунки қурайш секуляр ахзобларини намояндаси бўлган амр ибни ос ва абдуллох ибни аби робиъа хабашани катта кишиларини ўртасига ихтилоф солиб қўйган эди, буни натижасида эса Нажжоший розиаллоху анхуни мухолифлари мусулмон мухожирлар учун янада кўпроқ чекловлар қўйишни исташган эди, мухолиф кофирларни лашкари Нажжошийни хокимияти остидаги дорул куфр лашкарига хамла қилишади. Шу сабабли хам сахобалар ўзаро маслахат қилиб хабар олишга бир кишини юборишади ва агар эхтиёж бўладиган бўлса уларни ўзлари хам Нажжошийга ёрдам бериш учун жангга боришмоқчи бўлишади, ёш Зубайр бу ишга танлаб олинади ва жанг майдонига яқин боради, барча сахобалар Нажжошийни ғалаба қозониши учун дуо қилишарди, бир неча кундан сўнг Зубайр қайтади ва Нажжошийни ғалабасини хабарини олиб келади, хар қандай холатда хам бу вазиятда Нажжошийни лашкарига ёрдам бериш уларни ўзларига ёрдам хисобланарди. [6][7]
Аллох таоло насронийларни ахли китоб кофирларининг ( учинчи сонли душман) мажусларни шибхи ахли китоб кофирларини (иккинчи сонли душман) устидан ғалаба қозонганини хабарини берган пайтда, мўъминлар аллох таолони мана бу ёрдами,нусрати учун хурсанд бўлишади:
وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ ۚ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (روم/4-5)
Ўша кунда мўъминлар аллох (румликларни) ғолиб қилгани сабабли шодланурлар. ( аллох) ўзи хохлаган кишини ғолиб қилур. У қудрат ва рахм- шафқат эгасидир.
Аллох таолони мўъминларнинг иккинчи сонли душманига қарши учинчи сонли душманга ёрдам бериши албатта биринчи сонли душманга қарши ёрдам бериш хам бўлади
(لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (مائده/82))
Аслида мана булар мўъминларга ёрдам берилишидир.
Душманшиносий ва душманларни шаръий даражаларга ажратиш борасидаги рум сураси баъсатни аввалги йилларида маккада нозил бўлган эди. Яъни мўъминлар мадинада таълим олишган ўнлаб бошқа хукмлар ва суннатлардан олдин, шаръий душманшиносийни ўрганишган эди. Шаръий душманшиносий ва душманларни шаръий даражаларга ажратиш бугунги кунда хатто бир неча йил диний дарс ўқиган кишилар хам жохил ва бехабар бўлган, зарурий биринчи ўриндаги нарса бўлади.
Бундан пастроқдаги шофеъий мазхабидаги Салохиддин Айюбий рохимахуллохга ўхшаш кишилар мисрнинг исмоилий шиъаларини хукуматидаги харбий вазирлик хатто ахли бидъатни хукуматида бош вазирлик мансабини 1- афзал “уч абзорни” хокимиятига хизмат қилиш,2- мўъминларни узоқ муддатли хадафларига хизмат қилиш ,3- мунофиқлар тўдасини мудирият қилиш, 4- ташқи ошкор кофирларни босқинчиликларини олдини олиш учун қабул қилади. Чунки зарурат юзасидан турли-хил исломий мазхаблар вохид ижмоъга ва вохид жамоатга ва исломий вахдатга етишини ва афзал уч абзорни биридаги хукумат қудратига суянган улил амр шўросида бирлашишини умид қилиб қабул қилинади.
Худди секуляр ахзобларни ё мушрикларни ахли китоб ва шибхи ахли китобни бошқа кофирлари билан баъзи ўринларда фарқга эга бўлганидек, хукумат тузумида иштирок этиш масаласида хам очиқ-ойдин фарқларга эга, ахли китобни кофирларига қилинган муомалани секуляр кофирларга хам қилиб бўлмайди, фақатгина жохиллар ё мунофиқлар тўдасигина мана бу очиқ ихтилофларни йўқотиб юборишни исташади.
Аллох учун бир ишни қилиш у зотни ўзи хохлаган равиш ва ўзи кўрсатган йўлга кўра бўлиши лозим, агар мана бу равиш ва йўл билан қиладиган бўлсак аллохни розилигини хам ва аллохни динига хамда аллохни бандаларига хизмат қилишни хам қўлга киритамиз. Аллохни шариатидаги қонунларга душман бўлган кимсалар махсусан секулярзадалар тутган йўлдан узоқлашган бўламиз.
أَفَمَن یَمْشِی مُکِبّاً عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن یَمْشِی سَوِیّاً عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ (ملک/22)
Ахир, юз тубан (яъни оёғининг остидан ўзга ёққа қарамасдан) юрадиган кимса хақ йўлни топгувчироқми ёки қадди рост холида тўғри йўлда юрадиган кишими?!
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الجَنَّة وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ وَعَمَلٍ، وَأَعُوذُ بِكَ مَنَ النَّارِ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ وَعَمَلٍ.
رَبَّنَا أَعِزَّنَا بِالإِسْلامِ، وَأَعِزَّ بِنَا الإسْلامَ، اللَّهُمَّ أَعْلِ بِنَا كَلِمَةَ الإسْلاَمِ، وَارْفَعْ بِنَا رَايَةَ القُرْآنِ.
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته[8]
[1] طبقات کبری، ج 4، ص 100; انساب الاشراف، ج 1، ص 231; سیره نبوی ابن هشام، ج 1، ص 298ص 265 .تاریخ طبری، ج 2، ص 67 .
[2] أخرجه الترمذي (2472)، وأحمد (14055) واللفظ لهما، وابن ماجه (151) / أخرجه الترمذي (2472) باختلاف يسير، وابن ماجه (151)، وأحمد (12212)
[3] قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن ،القاهرة، دار الکتب المصریة، ط: الثانیة ،1384 ، ج6، صص185-184 می گوید: مذاهب: نخعی، مالکیه، شافعیه بر این رای هستند/ جصاص، پیشین، ج4 ،صص88-87 می گوید: حسن بصری و شعبی / در مذهب امامیه نیز کسانی چون (مقدس اردبیلى، بی تا، ص684 ؛ طباطبایی ،1417 ، ج5، صص341-339) در این زمینه با این مذاهب متفق هستند.
[4] قرطبی، پیشین، ج6، صص186-185
[5] اسدالغابه، ج 1، ص 99 – الاصابه، ج 1، ص 109.
[6] سیرهٔ ابنهشام،ج 1، ص 334، 338، 364؛ زاد المعاد، ج 1، ص 24، ج 2، ص 44.
[7] مسند احمد بن حنبل ۱/ ۲۰۲ / ابن هشام و یعقوبی هم به تفصیل این واقعه را بیان کرده اند.
[8] این متن ترجمه سخنرانی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی به زبان عربی است تحت عنوان : احتجاجات علی تجارب «المزیلات للعفنة» فی النظام الدیمقراطی للاحزاب الدیموقراطیة أو المشرکین، هذه المرّة فی تونس.