Диндан қочиш тасаввури ёки “вахн”ни хақиқати ва мўъминларни томошабин бўлишлари хамда дорул исломдаги ижроий ташкилотларининг бепарволиги.
(8-қисм)
Мана бу мухим ташқи омилдан сўнг, балоғат ёшигача бўлган даврда ақидани баён қилишдаги шаръий озодликлар ва ақидани қабул қилиш йўлидаги тахқиқ қилиш учун шароитни мухайё бўлмаслиги ва сахих ақидага етгунча бўлган даврдаги тахқиқ давомида муносиб хавфсизликни йўқлиги хам мавжуд. Бу ерда ота-она хам аллох таоло томонидан берилган масъулиятда камчиликка йўл қўйишган ва жамият хам сахих таълим-тарбия марказларини йўлга қўя олмаган, хамда балоғат ёшигача бўлган даврда ақидани баён қилишдаги хавфсизликни ва шубхаларни орадан олиб ташлашни таъминлай олмаган, шу сабабли хам гохида мусулмонларни орасида бепарво ота-оналар ёки фикрлари тошга ўхшаб қотиб қолган секуляр ота-оналар топилади, жахолат сабабли ва мавжуд зулмлар,жохилий суннатларга эътироз қилиш учун уларни йўлида дилсўз йўлбошчи хам топилмаган ,буни натижасида улар ёлғизликни,танхоликни, ғарибликни,бешахсият бўлишни хис қилишади, шунинг учун хам улар гохида бутун жахон секуляр кофирлари ,секуляр ахзоблар,махаллий муртадлар,мунофиқлар тўдаси ва ички секулярзадаларнинг фитнали таблиғотларини ва рухий жангларини ташкиллашган хужумига дучор бўлишади, мана бу душманлар хам андалус лойихасига ўхшаган лойихалар билан дорул исломга хамла қилишади, дорул исломга қарши турли-хил ақидавий,маданий хужумларни,турли-туман ёлғонлар,тухматларни уюштиришади ва дорул исломни ахлини бадгумон қилиб қочириб юборишади, агар уларда иймондан, исломий арзишлардан бир нарса қолган бўлса уни сустлаштириб исломий арзишларни ва аллохни шариатидаги қонунларни уларни наздида қийматсиз қилгач нобуд қилиб юборишади, ва нихоят эса мияси поклаб ташланган ва секуляризм динига боғланган, ислом динини мазхабларини биридан секуляризм динини ахзобларига кўчиб ўтган янги шахсиятни вужудга келтиришади.
Инсонни вужудида икки унсур мавжуд бўлиб, у барча ташқи омилларни устидан ғолиб бўлишга қодир: ихтиёр ва ирода; мана шу икки далил сабабли шахс балоғат ёшига етгач ўзини фикрлари ва амаллари бўйича масъул бўлади ва амалларини масъулиятини хам қабул қилиши лозим, шунинг учун хам:
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ (مدثر/38)
хар бир киши ўзини қилган ишлари бўйича гаровга олингандир; чунки у ўзидаги ирода ва ихтиёр билан рўбарўсидаги ислом ва ғайри исломни,аллох таолони охирги шариатини қабул қилмаслик борасида узрга эга эмас, у ақидасини,рафторларини ўзгартира олади ва шаръий жихатдан тараққий топган,ривожланган инсонга айланишга қодир,шунга ўхшаш секуляр кофир ахзобларни бирига боғланган жуда кўп биродарларимиз,опа-сингилларимиз, ўзимиз хам жохил хонадонлардан,қабилалардан чиқиб келганмиз:
النُّزَّاعُ مِنَ الْقَبَائِلِ [1]
шу шаклда ўзимизни динимизни сақлаб қолиш учун мана бундай жохил хонадонлардан, маконлардан қочиб чиққанмиз:
الفَرَّارُون بِدِيْنِهِم[2]
албатта қуйидаги кишилар жумласидан хисобланасизлар:
الَّذِينَ يُصْلِحُونَ إِذَا فَسَدَ النَّاسُ [3]
яъни одамлар фосид бўлган пайтларида хам ислох бўласизлар:
أُنَاسٌ صَالِحُونَ، فِي أُنَاسِ سُوءٍ كَثِيرٍ، مَنْ يَعْصِيهِمْ أَكْثَرُ مِمَّنْ يُطِيعُهُمْ [4]…
Сон жихатидан кўп,фосид одамлар орасида солих одамлар андакдирлар, уларни сўзларига итоат қилмайдиган ва сўзларини қабул қилмайдиган кишилар уларга итоат қиладиган кишиларга қараганда кўпроқдир; мана бу йўлдаги мушкилотларга сабр-тоқат қилиш орқали ўзимиздаги ихтиёр ва ирода сифати билан хаётимизни ўзгартирамиз.
Буни баробарида биз шундай кишиларни хам гувохи бўламизки, ўзларидаги мана бу ихтиёр ва ирода сифати билан аллох таолони шариатидаги қонунларни қабул қилишмайди ва қолоқ инсонга айланиб “аллазина анъамта алайхим” бўлган ахли иймонни карвонидан орқада қолиб кетишади, шу сабабли хам ихтиёр сизларни ўзингизда, аммо шуни хам ёддан чиқармангларки хатардан огохлантирувчи абзор сифатида жаханнам хам мавжуд:
لِمَن شَاء مِنکُمْ أَن یَتَقَدَّمَ أَوْ یَتَأَخَّرَ (مدثر/37-36-35)
Албатта,у (жаханнам барча) инсонлар учун – сизларнинг орангизда ( яхшилик ва тоат-ибодат томонга) илгарилаётган ёки ( куфру – исён томонга) чекинаётган кишилар учун – огохлантирувчи бўлган катта (бало)лардан биридир.
(давоми бор…..)
[1] ابن ماجه (3978) / ابن حزم: أصول الأحكام 1/594
[2] الزهد لأحمد بن حنبل 236
[3] السنن الواردة في الفتن لأبي عمرو الداني (1/ 25) وغيره، وصححه الألباني في الصحيحة
[4] أخرجه أحمد (6650)، والطبراني (13/363) (14178)، والبيهقي في (الزهد الكبير) (203)