“Икки дар”ни ташхис бериш бўйича дунёдаги меъёрлар.
(3-қисм)
Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хижрат қилишларидан олдинги маккага ўхшайди, у ерда росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва мусулмонлар яшагани билан дорул куфр эди, макка хижратдан кейин хам фатх бўлган пайтигача дорул куфр ва дорул харб хисобланган, имоми Молик рохимахуллох айтадики:
« وَكَانَتْ الدَّارُ يَوْمئِذٍ دَارَ الْحَرْبِ لِأَنَّ أَحْكَامَ الْجَاهِلِيَّةِ كانَتْ ظَاهِرَةً يَوْمئِذٍ».[1]
Хайбар фатхидан олдин ўртада паймон тузилганига қарамасдан куфр диёри дорул куфр хисобланган; аммо фатхдан сўнг агарчи уни хамма ахолиси кофирлар,яхудлар бўлганига қарамасдан дорул исломни ихтиёрига ўтади ва ислом диёрига айланади. Ёки бўлмасам хиндистонни қарасак, уни ахолисини аксари хозирда хам кофир,лекин олдин дорул ислом жумласидан хисобланган. Бу ерда дорул исломни хамма ахолиси мусулмон бўлиши мухим эмас, ёки мадинага ўхшаш унда кофирлар хам яшаши мумкин, ёки хиндистонга ўхшаб аксар ахолиси кофир бўлиши хам мумкин. Энг мухими жамиятдаги қонунлар ва мана бу жамиятни устидаги хокимиятдир.
Бу ерда ахли зимма кофирлари учун ўзларини қонунлари билан ўзларини ишларини идора қиладиган ўзига хос мухторият маконларини борлиги мухим эмас, мана бу ахли зимма кофирлари яшаётган маконлар хам дорул исломни жумласига киради,чунки ислом қонунлари асосидаги хокимиятни,исломий хукуматни қўл остидадир.
Шу сабабли хам тупроқ ва диёр хақида хукм чиқаришни уни ахолисига алоқаси йўқ, бу масалага шунчалик таъкид қилинаётганига сабаб шуки, душманни рухий жангларини олиб борувчилари мана бу шаръий хақиқат борасида шак, гумон,шубхалар туғдиришади ва авом халқни алдаб суистефода қилишгача боришади.
Хаворижни орасидаги авфияга ўхшаган фирқалар айтишадики, агар рахбар кофир бўлса уни хокимияти остидаги барча одамлар,ахоли хам кофир бўлади, ёки хавориждан бўлган азориқага ўхшаган фирқалар хам бор,Абул Хасан Ашъарийни нақл қилишича, мана бу гурухни эътиқодича улар хаёл қилишадики, дорул куфрда сокин бўлган киши хам кофир бўлади. Мана бу адаштирувчи,ғайри шаръий назарларни хозирги ахли суннат деб маъруф бўлган тўрт мазхабга ва ташайъю деб маъруф бўлган иккита мазхабга алоқаси йўқ. [2][3]
Демак “дорул ислом” ни “дорул куфр”дан ажратиб ташхис бериш учун нубувват асрида бўладими ё бошқа замонда бўладими ўзига хос мутахассисликка, хатто ўқиш ва ёзиш саводига хам эхтиёж йўқ, балки шариатни баён қилиш ва хақни қабул қиладиган қалбга,қулоққа эхтиёж бор:
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ (ق/37)
Албатта бунда (огох) қалб эгаси бўлган ёки ўзи хозир бўлган холда (яъни,сидқидилдан) қулоқ тутган киши учун эслатма-ибратлар бордир.
Ўзинг бир қара, қайси давлатни “асосий қонуни” исломий мазхабларни бирига кўра аллохни шариати асосида олиб борилади ва уни рахбари хам исломий мазхабларни биридаги мусулмон бўлса, ана ўша давлат дорул ислом бўлади, энди қайси давлатни “асосий қонунлари” секуляризм ёки яхудият ё насроният ё мажусият, собеийгарликка асосланган бўлса, ўша давлат дорул куфрдир.
(давоми бор……)
[1]مالک بن أنس، المدوَّنة الکبری، بیروت، دارالکتب العلمیه ، ۱۹۹۴م. ج۲ ص ۲۲
[2]المقالات ( 1/ 194) ، الملل والنحل ( 1/ 126) ، الفرق بين الفرق (ص 109) / إذا كفر الإمام فقد كفرت الرعية الغائب منهم والشاهد
[3]مقالات الإسلاميين (1/88)”وزعمت الأزارقة أن من أقام في دار الكفر فهو كافر، لا يسعه إلا الخروج”.