اصل نفی سبیل و عزت اسلامی (1) (قسمت 16)
(3-قسمت)
این پروسه و سیستم «اطاعت» پذیری از الله و رسولش و نفی «اطاعت» از کفار پیامی به مومنین می دهد و یکی دیگر از اصول اساسی و شالوده های دیپلماسی و روابط خارجی دارالاسلام و حکومت اسلامی با دارالکفرها را معرفی می کند تحت عنوان : اصل نفی سبیل و عزتمداری برای دارالاسلام و دولت اسلامی که به عنوان یک خط قرمز در سیاست خارجی دارالاسلام عمل مسئولین و مومنین را در امر استقلال، روشن و تعیین می کند.
سبیل یعنی: راه، نفی هم در اینجا یعنی : رد، منع، بسته شدن؛ در مجموع مفهوم و معنای قاعده نفی سبیل یعنی: الله تعالی راه تسلط کفار بر دارالاسلام را منع کرده و رد می کند و هیچ راهی قرار نداده است که از چنین راهی کفار بر دارالاسلام و دولت اسلامی آن حاکمیت داشته باشند، بلکه تمام راهها را بسته است.
الله تعالی می فرماید :«وَلَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً» (نساء / 141) و خداوند هرگز راهى براى سلطه‌ى كفّار بر مومنین قرار نخواهد داد ( و الله تعالی تا ابد اجازه نداده که کافران کمترین تسلطیبر مؤمنان داشته باشند و الله تعالی راهی قرار نداده که از این راه کفار بر مومنین تسلط پیدا کنند و هرگز هیچ راه سلطه ای برای کفار بر مومنین قرار نداده است )
لَن از ادات نفی محسوب می شود که بر سر فعل مضارع می آید و معنی آن را به آینده ی منفی تبدیل می کند، یعنی در آینده این کار هرگز انجام نمی گیرد. به عنوان مثال الله تعالی می فرماید:
- وَلَمَّا جَاءَ مُوسَى لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنْظُرْ إِلَيْكَ قَالَ لَنْ تَرَانِي (اعراف/143)هنگامی که موسی به میعادگاه ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، عرض کرد: پروردگارا ! ( خویشتن را ) به من نشان بده تا تو را ببینم (الله به او) گفت : ( تو با این بنیه آدمی و در این جهان مادی تاب دیدار مرا نداری و) هرگزمرا نخواهی دید و مرا نمی‌بینی .
- وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّكَ لَنْ تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَلَنْ تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولًا(اسراء/37) و در روی زمین متکبّرانه و مغرورانه راه مرو . چرا که تو ( با پای کوبیدن قلدرانه‌ات بر زمین) هرگزنمی‌توانی زمین را بشکافی، (و با گردن کشیدن جبّارانه‌ات بر آسمان) هرگز نمی توانی به بلندای کوهها برسی.
- قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (توبه/51) بگو : هرگز چیزی به ما نخواهد رسید، مگر چیزی که خدا برای ما مقدّر کرده باشد. او مولی و سرپرست ما است ، و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل و اعتماد کنند و بس .
(ادامه دارد…..)