Хавфсизликни таъмин қилиш асли ( 18 бўлим)
(2-қисм)
Келтирилган далил:
وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا،
Мана бу “хавфсизлик” иймонга ва солих амалга кўра оятни аввалида шарт қилингандир:
« وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ »
Оятни охирида эса:
дейилган, яъни аллох таоло мўъминларнинг ер юзидаги мана бу хокимиятини қуйидаги нарсаларга шарт қилган:
«يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا»
1-Мана бу ваъда мусулмонларга берилган эмас,балки мусулмонларни орасидаги мўъминларга берилган “аллазина аману минкум”, мусулмонлар орасидаги мана бу хокимиятни хохлайдиган кишилар аввало ўзларини умумий мусулмонлар даражасидан хос мўъминлар даражасига кўтаришлари керак.
2-Солих амаллар қилишлари керак. Диққат қилинглар хукумат қудратини касб қилиш ва қувватлантириш ва исломий хокимиятни кенгайтириш борасидаги шойиста ишлар, бошқа ўринларга тегишли шойиста ишлардан фарқ қилади. Агарчи барча ишлар борасида умумий муштарак нуқталар мавжуд бўлса хам, хар қандай замина ва синфга хос бўлган шойиста ишларни ўша замина ва синфга тегишли белгилари мавжуд бўлиб, уларни риоя қилиниши керак, шахсий ёки махсус масалаларни баъзини риоя қилиш билан хилма-хил синфларга тегишли махсус масалаларда ютуқларга эришиб бўлмайди. Бир киши сарф,наху ва ахкомга ўхшаган илмни китобхоналарда ўрганиб олгач, бориб қўмондон бўлган хатто жиходга рахбарлик қилган; ёки ўзи араб эмасда қуръонни хифз қилган, аммо қуръон бўйича тафаққухдан огох бўлмаса хам, фақат қуръонни ёдлаганлиги боис мужохидлар гурухини амири бўлган. Агарчи қуръонни хифз қилган,ёдлаган бир мутахассис бўлиши билан, қуръонни хифзи сабабли қўмондонликни, раисликни, махсус масъулиятни бўйнига ола олмайди.
3-Ибодатни аллох таолони махсус ўзига қилишади ва ибодатни хеч қайси қисмларида (эътиқодий,қалбий, забоний, баданий, молий) бирон нарсани аллох таолога шерик қилишмайди, қуйидаги тўрт оятда аллох таоло мана бу шахслар хақида мархамат қиладики:
إِنَّمَا کَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ أَن یَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ( نور/51)
Аллох ва унинг пайғамбарига ўрталарида хукм чиқариш учун чорланган вақтларида,мўъминларнинг сўзи “эшитдик ва бўйинсиндик”, (демоқдир). Ана ўшалар нажот топгувчилардир.
Демак дунё ва қиёматдаги тинчлик,хотиржамлик мўъминларга,муттақинларга ва “анъамта алайхим” га хос бўлади ва “мағзубин алайхим” ва “золлин” ларни орасида эса дунёдаги кичкина хавфсизликка мустахақ бўлганлар, аллохни шариатидаги қонунларни, дорул исломни ёки дорул ислом билан ахд тузганларни қўл остида бўлган кишилардир.
Мана бу холатда бу дунёда фақат “анъамта алайхим” бўлган кишилар ва аллохни шариатидаги қонунларни хокимияти ва дорул исломни қўл остидаги кофир кимсалар учун хавфсизлик мавжуд, жиноятчи мусулмонлар ва кофир хукуматлар махсусан секуляр кофир хукуматлар ва уларга тегишли ташкилотлар ва мана бундай хукуматларни бошқарувчилар таъйин қилинган нисбатга кўра хавфсизлик неъматидан бебахрадурлар, балки мусулмонлар ўзлари эга бўлган харбий қудратга муносиб равишда кофирларнинг ёлғон,тебраниб турувчи хавфсизликларини бузиб ташлашлари мусулмонлар учун вожиб бўлади, худди Сулаймон алайхиссалом ва пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васаллам ва хулафойи рошидин ва содиқ мўъминлар қилишганига ўхшаш.(давоми бор……