اصل تامین امنیت (1) (قسمت18)
(3-قیسم)
در این صورت کسانی که مسلمین را به حفظ امنیت در چارچوب قوانین کفارِ سکولارِ جهانیِ محاربِ اشغالگر و حکومتهای دست نشانده ی آنها فرا می خوانند و مثلاً می گویند شما را چه به ترکستان شرقی یا چچن یا آفریقای مرکزی یا فلسطین یا شما را چه به یمن و عراق و سوریه و لیبی و نیجریه و سایر سرزمینهای اشغال شده و غصب شده ی مسلمین، یا شما را چه به اروپا و آمریکا و روسیه و چین و… این مجریان جنگ روانی دشمن و یا کارگران بی مزد شیطان در میان مسلمین نمی توانند به عنوان دوست مسلمین به شمار بیایند، بلکه همگی خواسته یا ناخواسته در جبهه ی دشمنان قرار گرفته اند.
این واقعیت در نامه ی سلیمان علیه السلام به ملکه ی سبا در یمن و نامه های رسول خاتم صلی الله علیه وسلم به حکام دیگر کشورها کاملاً واضح و روشن است. رسول الله صلی الله علیه وسلم در قالب نامه ای خطاب به هرقل(کافراهل کتاب) می فرماید: «أَسْلِمْ تَسْلَمْ وَأَسْلِمْ يُؤْتِكَ اللَّهُ أَجْرَكَ مَرَّتَيْنِ فَإِنْ تَوَلَّيْتَ فَعَلَيْكَ إِثْمُ الْأَرِیسِيِّینَ»[1] «اسلام بیاور تا در سلامت و امنیت داخل شوی و خداوند متعال دو بار تو را اجر دهد، اما اگر پشت نموده و (از قبول دعوت من) روی بگردانی، گناه کشاورزان برگردن تو خواهد بود.»
نمونه و مثال سلیمان علیه السلام و جامعه ای که به آن اعلام جنگ کرد باز می تواند به عنوان مثالی دیگر تصویر عینی امنیت خواسته شده در شریعت الله باشد :
در سرزمين خوش آب و هوای يمن، مملكت آزاد و آرامي بود كه خداوند نعمتهاي فراوان و خوشي هاي سرشاري نصيبش كرده بود. مردم آن سرزمين تحت رهبري حاکمی عاقل و هوشیار زندگی آرامی را می گذراندند که امور آن بر اساس «دموكراسي» مستقیم نخبگان اداره می شد و مردمشان از این حاکمیت راضي بودند. خداوند در مورد این حاکم می فرماید: وَأُوتِيَتْ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ. «همه چير بدو داده شده است، و تخت بزرگي دارد»
اين ملكه بدون مشورت اعضاي مجلس ملي کار مهمی را انجام نمي داد و دیکتاتور و مستبد نبود و کاملاً تابع رای بزرگان قومش بود، چنانكه خداوند مي فرمايد: قَالَتْ یَا أَیُّهَا المَلَأُ ( بلقیس رو به اعضای مجلس شوری کرد و ) گفت : ای بزرگان و صاحب نظران ! أَفْتُونِی فِی أَمْرِی رأی خود را در این کار مهمّ برای من ابراز دارید مَا کُنتُ قَاطِعَةً أَمْراً حَتَّى تَشْهَدُونِ (نمل/32) که من هیچ کار مهمّی را بدون حضور و نظر شما انجام نداده‌ام .
به همین دلیل مردم و بزرگان کاملاً تابع او بودند و پاسخ می دهند: وَالْأَمْرُ إِلَیْکِ فَانظُرِی مَاذَا تَأْمُرِینَ (نمل/33).«فرمان، فرمان توست بنگر كه چه فرمان مي دهي»و اين حاکم کشورش را از لحاظ نظامی هم در منطقه قدرتمند کرده بود: قَالُوا نَحْنُ أُوْلُوا قُوَّةٍ وَأُولُوا بَأْسٍ شَدِیدٍ. ما از هر لحاظ قوت و قدرت داريم و در جنگ تند و سر سخت هستیم.
(ادامه دارد……)
[1] صحیح بخاری باب 1 ـ صفحه ـ 9 ـ شماره 7