اصل تامین امنیت (1) (قسمت18)
(5-قسمت)
دست رد زدن سليمان عليه السلام به عنوان حاکم دارالاسلام با دارالکفر سکولاری كه با او نجنگيده بودند و اصلا سابقه اذيت و آزاري به دارالاسلام يا يكي از شهروندانش نداشتند و تازه از طرف آنها نسبت به دعوت آرام و سالم سليمان در مملكت سکولارشان هيچ ممانعتي انجام نگرفته بود، محکم و قاطع، زيرك و دليرانه و شجاع و متدبرانه در عين حال رعب انگيز و خوفناك بود، آنگاه كه هديه را همراه نماينده بلقيس برگرداند و به او گفت: أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٍ فَمَا آتَانِيَ اللَّهُ خَيْرٌ مِمَّا آتَاكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بِهَدِيَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ.«مي خواهيد مرا از لحاظ دارايي و اموال كمك كنيد؟چيزهايي را كه خدا به من عطا فرموده است بسي ارزشمند و بهتر از چيزهايي است كه خدا به شما داده است. بلكه اين شماييد كه به هديه خود شادمان و خوشحاليد . ارْجِعْ إِلَیْهِمْ فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُم مِّنْهَا أَذِلَّةً وَهُمْ صَاغِرُونَ (نمل/37) .«به سوي ايشان بازگرد [و بديشان بگو] ما با لشكرهايي به سراغ آنها مي آييم كه قدرت مقابله با آنها را نداشته باشيد، و ايشان را از آن [شهر و ديار محل زندگی شان] به گونه خوار و زار در عين حقارت بيرون مي رانيم» . كلماتي همچون صاعقه هراس انگيز و رعب آور … عدم پذيرش هدایای نماينده ی دارالکفر سکولار دموکرات و غیر محارب که نشانه ی کوچک کردن آن بود و بعد دستور به برگشت (ارْجِعْ إِلَيْهِمْ *بسويشان بازگرد) سپس این نماینده ی دارالکفر سکولار و دموکرات را تهدید می کند که با لشکری به سوی آنها می آید که آنها را نابود خواهد کرد و تذكر مي دهد که لشكر و سپاه و قدرت نظامی دارد كه قدرت مقابله با آن را ندارند. در فعل فَلَنَأْتِيَنَّهُمْ (لام متمم) با (نون تاكيد) و استعمال (نون عظمت) وجود دارد كه خود در اين جمله از تهديد و وعيد است؛ به دنبال این رهبر دارالاسلام نتيجه جنگ را از قبل همچون اتفاقي مسلم به آنها يادآوری مي كند (لَنُخْرِجَنَّهُمْ) که (لام متمم) بار ديگر و (نون تاكيد) بار ديگر (نون عظمت) بار دیگر به کار رفته که باز تهدید و وعید را در پی دارد. تمامی این عزت و ابهت دنیوی مسلمین و دارالاسلام آنها از قدرت نظامی دارالاسلام و وحدت فرماندهی و وحدت دستور دارالاسلام سرچشمه گرفته بود و گرنه در طول تاریخ کفار سکولار به همراه سایر کفار با پشتوانه ی قدرت نظامی چندین پیامبر را به قتل رسانده بودند و فجایعی چون اصحاب الاخدود را آفریده بودند وگاه کار را به چنان جائی رسانده بودند که با قدرت مادی طوفان یا صاعقه و زلزله های شدید و … توسط الله تعالی نابود شدند.
دارالکفر قوم سباء سرزمینی بود که این قوم صلح جو و آشتی طلب و سکولار سبا قرنها در آن به سر برده بودند و به اصطلاح وطن و مالک آن بودند حالا اگر این قوم سکولار آشتی طلب تسلیم دارالاسلام نمی شدند باید از زمین الله تنها به دلیل کفرسکولار بودن آنها اخراج شوند. با وجود اينكه اين امر اخراج در قول سليمان(لَنُخْرِجَنَّهُمْ) واضح و آشكار و روشن است. اما باز هم سليمان با (مِّنْهَا – از آن) تاكيد مي كند كه اخراج از شهر و ديارشان مي باشد و نه از جايي ديگر. اگر دقت کنید این تنها سکولاریستها هستند که یا باید اسلام بیاورند و مسلمان شوند یا باید کشته شوند و پس مانده های آنها اخراج شوند و گرنه سایر کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب طبق پیمانهائی می توانند اهل ذمه شوند و در سرزمین خود با حفظ عقاید و باورهای خود باقی بمانند.
(ادامه دارد……)