Хавфсизликни таъминлаш асли (3) ( 20 бўлим)
(3-қисм)
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам хижратни жойгохини изохлаб бергач фатхдан ва макка дорул куфрини озод қилинишидан ва у дорул исломни бир қисмига айлангандан сўнг мархамат қиладиларки:
لا هِجْرَةَ بَعْدَ الفَتْحِ، وَلَكِنْ جِهَادٌ وَنِيَّةٌ، وإذَا اسْتُنْفِرْتُمْ فَانْفِرُوا.[1]
Фатхдан сўнг хижрат қилинмайди, аммо жиход ва ният сақланиб қолади, агар сизларни жиходга чақириладиган бўлса, жиходга харакат қилинглар ( сизлардан жиходга харакат қилишни талаб қилинадиган бўлса, харакат қилинглар).
Жиходга сафарбар қилиш,чақириқ ва даъватдан сўнг талаб жиходига қиём қилишликни , шубхасиз тарқоқ шахслар,гурухлар мўъминларга дастур беришмайди, аллох таоло хам мана бу шахсларга ёки тарқоқ гурухларга итоат қилишга дастур берган эмас. Балки талаб жиходида мўъминларнинг улил амрини намояндаси,вакили бўлмиш дорул исломнинг имомига,рахбарига итоат қилинади. Афзал “уч абзорни” бирининг рахбари,имоми жиходга амр қилади ва умумий сафарбарликка даъват қилиб чақиради, мўъминлар вохид имом ва рахбарни амрига,нидосига жавоб беришади. Иккита имомга итоат қилиш вожиб бўлмагандан сўнг,фақат аввалги имомга итоат қилиниши керак, иккинчи имомни хазф қилинади, мана бу холатда тарқоқ шахслар ва гурухларни хеч қандай жойгохи йўқ, улар имомга тегишли ишларни ўзларига хослаб олишга хақлари йўқ, уларга хеч қандай шароитда итоат қилинмайди.
Имоми Нававий рохимахуллох айтадики: мана бу хадисни маъноси шуки: агар хоким сизларни жангга чақирадиган бўлса, жангга боринглар.” [2]
Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хокимиятларини остидаги дорул ислом мусулмонлари хеч қачон исломий давлатни, хукуматнинг имомини рухсатисиз талаб жиходига харакат қилишмаган, хатто агар улар жиходга маъмур бўлиб жўнатилган пайтларида хам уларга буюрилгандан ортиқ ишга қўл урмасдилар, улар комилан буйруқ вахдатига,дастур вахдатига тобеъ бўлишган.
Шу сабабли хам аллох таоло дорул исломни рахбари,имомига мархамат қиладики:
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَى الْقِتَالِ (انفال/65)
Эй пайғамбар, мўъминларни жангга чорланг!
(давоми бор…….)
[1]مسلم1864 – 1353/ بخاری 1834
[2]شرح النووي على صحيح مسلم 9/128 / معناه: إذا دعاكم السلطان إلى غزوٍ فاذهبوا