اصل تامین امنیت (3) (قسمت20)
(4-قسمت)
این دستور به تحریک به جهاد و سایر قوانین اجرائی در جامعه تنها به رهبر دولت و حکومت اسلامی داده می شود و می بینیم که در مکه ی قبل از دارالاسلام مدینه چنین دستوراتی وجود ندارد؛ به دنبال آن الله تعالی واضح بیان می کند که اجازه ی جهاد منوط به اذن امام و رهبر جامعه است چنانچه به رسول الله صلی الله علیه وسلم به عنوان امام و رهبر دارالاسلام و دولت و حکومت اسلامی می فرماید:
- عَفَا اللّهُ عَنکَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکَ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَتَعْلَمَ الْکَاذِبِینَ (توبه/43) خدا تو را بیامرزاد! چرا به آنان اجازه دادی (که از جهاد بازمانند و با شما خارج نشوند) پیش از آن که برای تو روشن گردد که ایشان (در عذرهائی که میآورند) راستگویند و یا بدانی که چه کسانی دروغگویند. لاَ یَسْتَأْذِنُکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ أَن یُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ، آنان که ایمان به خدا و روز قیامت دارند در انجام جهاد با مال و جان از تو اجازه نمیگیرند، (زیرا جهاد واجب است و در اداء واجبات، کسب اجازه لازم نیست. هیچ مومنی برای انجام ندادن واجبات اجازه نمی گیرد. مگر امکانش هست کسی که روزه و حج و زکات و غیره بر او واجب هستند و توانائی انجام این واجبات را نیز داشته باشد و بعد بیاید و بدون داشتن عذری شرعی بگوید من را از انجام این واجب معذور بدارید؟) وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالْمُتَّقِینَ (توبه/44) و خداوند به خوبی افراد پرهیزگار را میشناسد (و از نیّات و اعمال آنان کاملاً آگاه است).
- فَإِن رَّجَعَکَ اللّهُ إِلَى طَآئِفَةٍ مِّنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوکَ لِلْخُرُوجِ، هرگاه خداوند تو را ( از جنگ تبوک ) به سوی گروهی از آنان [دارودسته ی منافقین] بازگرداند و ایشان از تو اجازه خواستند که در رکاب تو به سوی جهاد حرکت کنند، فَقُل لَّن تَخْرُجُواْ مَعِیَ أَبَداً، بگو: هیچ گاه با من به جهاد نخواهید آمد، وَلَن تُقَاتِلُواْ مَعِیَ عَدُوّاً ، و هیچ وقت همراه من با هیچ دشمنی نخواهید جنگید، إِنَّکُمْ رَضِیتُم بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُواْ مَعَ الْخَالِفِینَ (توبه/83) چرا که شما نخستین بار به کنارهگیری و خانهنشینی خوشنود شدید، پس با کنارهگیران و خانهنشینان بنشینید .
دارودسته ی منافقین هستند که جهت انجام ندادن واجبها و فرضها از امام و رهبر دارالاسلام اجازه می طلبند که آنها را در انجام فرایض معاف کند؛ اما مومنین تنها برای انجام دادن کارهای شخصی که ممکن است ساعاتی از ارتش رسول الله صلی الله علیه وسلم دور شوند اجازه می گیرند (که الان تحت عنوان مرخصی ساعتی و روزانه و غیر در نیروهای مسلح از آن نام برده می شود؛ این مرخصی گرفتنها با ترک ارتش و نظام فرق دارد. مومنین ممکن است که مرخصی بگیرند اما تحت هیچ شرایطی واجباتی مثل جهاد و مثل حضور در ارتش دارالاسلام را ترک نمی کنند بخصوص زمانی که رای امام و عموم بر جهاد باشد.
(ادامه دارد……)