Партия (хизб),партиявийлик ва дорул ислом ва дорул куфрдаги хизблар (2) (23 бўлим)
(5-қисм)
Аби Саъид Худрий розиаллоху анху ривоят қиладики, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам айтдиларки:
«لَا ضَرَرَ وَلَا ضِرَارَ»[1]
Бошқа ровийлар мана бу лафзни хам росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан келтиришган:
« مَنْ ضَارَّ، ضَارَّ اللَّهُ بِهِ، وَمَنْ شَاقَّ، شَقَّ اللَّهُ عَلَيْهِ »[2]
“ кимки зарар етказадиган киши бўлса, худованд унга зарар етказади, кимки душманчилик қиладиган бўлса худованд унга душманчилик қилади”, шубхасиз мулукият номли уммул фасод ва нубувват манхажига асосланган хукуматдан бурилиб кетишдан ва улил амр шўросини қулашидан сўнг ва даъват,жиход ишларидаги хамда дорул исломни амниятини саломатлигини таъминлашга боғлиқ бўлган ишлардаги манхажий,ақидавий адашишлар вужудга келгандан сўнг, тафарруқдан кўра каттароқ ва шиддатлироқ зарар мавжуд эмас, бўлиб хам бу ана ўша икки офатни самараси хисобланади.
Мусулмонларга ерни эхтиёт қилиш вазифаси юклатилган, чунки буни оқибатида ер юзида ошкор “олтиталик кофирлар”,мунофиқлар тўдаси ва жиноятчи мусулмонлар томонидан фасод тарқалиб кетмайди, шунингдек аллох таоло бу борада мархамат қиладики:
وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ ( بقره /۲۵۱)
Агар аллох одамларларнинг айримларини айримлари билан дафъ қилиб турмас экан, шубхасиз, ер фасодга дучор бўлади. Энди хозирги пайтда кўзимиз билан кўриб турганимиздек, секуляр ва мушрик кофирлар муттахид бўлган холда бизларга қарши қуролли жангга киришган, бизлар хам уларга қарши қуролли жангга муттахид бўлган холда кирдикми ва аллох таоло мархамат қилганидек дастурларига амал қилдикми?
وَ قاتِلُوا الْمُشْرِکينَ کَافَّةً کَما يُقاتِلُونَکُمْ کَافَّةً (توبه/36)
Барча мушриклар ( бу хукмга қарамай) сизларга қарши жанг қилгани каби ( биринчи бўлиб жанг бошласалар), сизлар хам барчангиз уларга қарши жанг қилингиз!
Агар шундай қилмайдиган бўлсак: шубхасиз бундан хосил бўладиган икки натижани қабул қилишимиз керак:
1- Ердаги жиноят,гунох,фасодларни бир қисмига шерикмиз, мана бу фасодларни катта бир қисми учун масъулмиз.
–2-Агар кофирлар бизларни бошимизга бало ва мусибатларни олиб келадиган бўлишса, улар ўзимизнинг манхажий,харакатий адашишларимизни ва фирқаланиш ўйинларини, тафарруқни, убухатсизликни,сустлигимизни самараси хисобланади:
«وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ (شوری/ ۳۰)
(Эй инсонлар), сизларга не мусибат етса, бас ўз қўлларингиз қилган нарса – гунох сабабли (етур).
Мана бундай фазода : шубхасиз баъзилар даъват ишига қизиқишади, аммо:
-Ё баъзиларда кифоя қиладиган илм бўлмайди.
-Ёки баъзилар ўзларини олдиларида минбарларга ва шўроларга хукмронлик қилиб олишган мунофиқлар тўдасини монеъ,тўсиқ сифатида кўришади ва “эркакларга ўхшайди-ю аммо эркак бўлмаган,гўдакларга ўхшаб фикрлайдиган ва ақллари хужралардаги аёлларга ўхшайдиган!” “соқол ва саллага эга бўлган аёллар” дек амал қилишади ва уларни кўнгиллари шунчалик нозикки, хатто мунофиқлар тўдасини сўзлари,рафтори уларни ортга чекинишга……. мажбур қилади.
-Ёки баъзилар душманнинг дорул ислом хақидаги рухий жангларига таслим бўлишган ва шўроларга, расмий ташкилотларга яқинлашишни жиноятни бир тури,арзишларга зид нарса деб хисоблашади.
(давоми бор…..)
[1] رَوَاهُ ابْنُ مَاجَهْ [راجع رقم:2341]، وَالدَّارَقُطْنِيّ [رقم:4/228]، وَغَيْرُهُمَا مُسْنَدًا. وَرَوَاهُ مَالِكٌ [2/746] فِي “الْمُوَطَّإِ” / النووي، الأربعون النووية 32 / الألباني، صحيح ابن ماجه1909
[2] روى أبو داود (3635) ، والترمذي (1940) ، وابن ماجة (2342) ، وأحمد (15755) والطبراني في “الكبير” (830) ، والبيهقي في “سننه” (11386) ، والخرائطي في “مساوئ الأخلاق” (583)