Партия (хизб),партиявийлик ва дорул ислом ва дорул куфрдаги хизблар (2) (23 бўлим)
(6-қисм)
Шу сабабли хам “вохид умматни” йўлида харакат қилишни ва умматни булғанишлардан поклашни ўрнига уларни ўзлари турли-хил умматларни вужудга келтиришади; якка ёки тарқоқ гурухлар қолибидаги даъватни шўро ва вохид умматни канали орқали қилинадиган даъватдан афзал кўришади ва мана бу усул билан машхурроқ бўламиз деб ўйлашади, аммо аслида шуни айтиш лозимки, уларни кўзбўямачилик ва ислом душманларини режалари асосида харакат қилишлик уларни тафарруқ ширки томонга тортиб кетган ва хақиқатда эса улар илми кам ё қўрқоқ ва заиф,пойдевори суст инсонлар бўлиб, улар хатто ўзларини махалласидаги масжидларни минбаридан мунофиқлар тўдасини олиб ташлашга хам қодир эмаслар, энди жамиятга хоким бўлган хоким тоғутларни олиб ташлаш ва ер юзини олтиталик кофирлардан поклаш хақида гапирмаса хам бўлади. Ёки улар нихоятда осонлик билан кофирларни ахборот воситалари ва аллохни шариатидаги қонунларни,дорул исломни душманларининг рухий жанглари вужудга келтирган фазога таслим бўлишади. Шубхасиз улар аллохни динини кўтариб юрувчилар ва жахондаги куфр дунёси ,махаллий иртидодни қаршисидаги диннинг тўртталик мафхумини даъватчилари бўла олишмайди, агарчи улар қўлларида тўғри адресга эга бўлишса хам,аммо хато,нотўғри йўлдан юришяпти.
Албатта шуни назарга олиш керакки, қуйидаги аллох таолони мархамат қилган оятига кўра:
قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى (سبأ/46)
(Эй Мухаммад, мушрикларга) айтинг: “мен сизларга фақат биргина нарсани – аллох учун жуфт-жуфт, ёлғиз- ёлғиз холингизда туриб,сўнгра (Мухаммад ва у келтирган китоб хақида) тафаккур қилишингизни тавсия қилурман.
Ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қилганларига кўра:
بَلِّغُوا عَنِّي ولو آيَةً [1]
агар бир оятни бўлса хам мендан етказинглар; хар бир шахс “вохид уммат” ироя берган нарсаларга асосланган холда ўзи қодир бўлган миқдорда якка ёки жамланган суратда аллох таолони динини етказа олади ва ўзини росулуллох саллаллоху алайхи васалламни қуйидаги дуоларига шомил қилади:
نَضَّرَ اللَّهُ امْرَأً سَمِعَ مَقَالَتِي فَوَعَاهَا وَحَفِظَهَا وَبَلَّغَهَا فَرُبَّ حَامِلِ فِقْهٍ إِلَى مَنْ هُوَ أَفْقَهُ مِنْهُ[2]
мендан бир сўзни эшитиб ёдлаб олган ва эшитганидек уни баён қилган кишини аллох хурсанд қилиб шодмон этсин. Ўзидан кўра фақихроқ кишига ривоятни етказиб берган фақих қандай хам яхши кишидир.
Аммо фақат жамланган холда “ бугунги кунни эхтиёжларига” жавоб бера оладиган ишларда якка холда харакат қилинадиган бўлса, бу монеълик,тўсиқни вужудга келтириш хисобланади, дорул исломдаги шўролашиш, маслахатлашиш хизбларга бўлинишни ўрнига келган нарсадир.
Инсонларни ўртасидаги хизбларга бўлинишни фақат шўро номли абзорни канали орқали вохид ақида билан йўқотилади, бўлмасам либирал жамиятларда хизбгаролик ва хизбларга бўлиниш четланиб бўлмайдиган ёки тугатиб бўлмайдиган ишдир, хизбларнинг энг кўп миқдордаги фойдаси шуки, агар улар жамиятда хозир бўлишса, бошқа сиёсий ўйинчилар уларни назарга олмасдан туриб ўйинни давом эттиришмайди ва улар хам ўйинни бир қисмига айланишади.
Вохид ақида мавжуд бўлмагандан сўнг хар қандай хизб ўзини хақ деб ўйлайди ва ўзида мавжуд нарсаларга иймон келтиради ва ягона нажот берувчи йўлнинг сўзлашуви ўзини хузурида эканидан хурсанддир, у бошқа ахзобларни ботил дейди ва улардаги мавжуд нарсаларни қабул қилмайди, хатто бошқа ахзобларни баробарида кар ва кўрга айланиб қолади ва тўнғиз сифатларга ўхшаб мухолиф ахзобларни фақат манфий,булғанган қирраларини кўради холос.
Аммо мана шу ахзоблар ботил асосга ва аллохни шариатидаги қонунларга душманчилик қилишга кўра бир-бирлари билан муттахид бўлишади ва харгиз ахзоб аллох таоло юборган хақга кўра бўлишмайди, чунки секуляристлар (мушриклар) харгиз бу йўлда бўлишган эмас.
(давоми бор……)
[1] بخاری 3461 / صحيح ابن حبان 6256/ حلية الأولياء6/80
[2] الترمذي (2658) / وأبو يعلى في ((المعجم)) (219)، /والطبراني في ((المعجم الأوسط)) (5179)./ ابن ماجه 2498