پَرتِیَه (حِزب)، پَرتِیَه وِیلِیک وَ دارُ الاِسلام وَ دارُ الکُفردَگِی حِزبلشر ( 3) (24 بُولِیم)
(1-قیسم)
بُو یِیردَگِی حِلفلَرنِی، حَلق اوُیُوشمَه لَرِینِی کوُپ سانلِی بُولِیشِی وَ یَحشِی سُنَّتلَرنِی وُجُودگه کِیلتِیرِیشلِیک، مَنَه بُو حِلفلَرنِی، حَلق اوُیُوشمَه لَرِینِی توُغرِی، اوُیلَب حَرَکَت قِیلِیشلَرِیگه بائِث بوُلَدِی وَ اوُلَرنِی رَقابَت قِیلِیشگه وَ دارُ الاِسلامگه یَحشِیلِیک قِیلِیشنِی کوُپَیتِیرِیشگه، یَنَدَه کوُپراق عَمَل قِیلِیشگه مَجبُور قِیلَدِی، حَتَّی مِقدارنِی کوُپَیتِیرِیشِیگه قوُشِیمچَه رَوِیشدَه عَمَللَرنِی بَجَرِیشلِیکدَه صِیفَتنِی یَحشِیلَنِیشِیگه هَم سَبَب بُولَدِی. مَنَه بُو حِلفلَر حوُددِی اَنصار وَ مُهاجِرلَرگه اوُحشَب اوُزلَرِی اوُچُون بَیراق، بِیلگِی وَ خاص اَمِیرگه هَم اِیگه بُولِیشلَرِی موُمکِین.
مَنَه اِیندِی اوُزِینگگه وَ سِین تَنِیگن کِیشِیلَرگه قُویِیدَگِی سَوالنِی بِیرَه آلَسَن، نِیمَه اوُچُون دارُ الاِسلامدَگِی حِلفلَرنِی، سِیندِیکا لَرنِی، اِینجِی اوُلَرنِی، شوُرالَرنِی وَ ……..لَرنِی دُشمَنلَرگه تاپشِیردِینگ؟ مَنَه شُونچَه جَورَشلَر وَ هَمَّه نِی قَرضدار قِیلِیش وَ هَمَّه دَن طَلَبکار بُولِیشدَن سُونگ، مَنَه بُو شوُرالَرنِی، حِلفلَرنِی، سِیندِیکالَرنِی ، باشقَه حَلق اوُیُوشمَه لَرِینِی اَکثَرِی مُنافِقلَرنِی توُدَه سِیگه، حَتَّی مَحَلِّی وَ بوُتُون جَهان مُرتَد،آشکار سِکوُلارِیستلَرنِی طَرَفدارلَرِیگه تاپشِیرِیب قوُیگنِینگنِی توُشوُنِیب یِیتکَندِیرسَن؟
رسول الله صلی الله علیه وسلم مَرحَمَت قِیلَدِیلَرکِی: «لَقَدْ شَهِدْتُ فِي دَارِ عَبْدِ اللهِ بْنِ جُدْعَانَ حِلْفًا مَا أَحِبُّ أَنَّ لِي بِهِ حُمْرَ النَّعَمِ، عَبدُالله اِبنِ جُدعاننِی مَنزِیلِیدَه بِیر پَیماننِی توُزِیشدَه اِیشتِراک اِیتدِیم،مَنَه بوُندَه حاضِر بوُلِیشنِی، اوُندَگِی اَعضالِیکنِی نِهایَتدَه فَراوان قِیزِیل تُویَه لَرگه اَلِمشمَس اِیدِیم، وَلَوْ أُدْعَى بِهِ فِي الْإِسْلاَمِ لَأَجَبْتُ»[1] “اَگر اِسلام دَورِیدَه هَم مِینِی مَنَه شوُندَی پَیمان توُزِیشگه چَقِیرِیشسَه ، اوُلَرنِی اِجابَت قِیلَر اِیدِیم.” چوُنکِی اَلله تَعالَی اَمر قِیلگنکِی: ” وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ . وَلا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ “(آل عمران / 104، 105) آرَلَرِینگِیزدَن یَحشِیلِیککَه (اِسلامگه) دَعوَت قِیلَدِیگن، عِبادَت- اِطاعَتگه بوُیُورَدِیگن وَ عِصیان- گوُناهدَن قَیتَه رَدِیگن بِیر جَماعَت بوُلسِین. اَنَه اوُشَه لَر نَجات تاپگوُچِیلَردِیر. *** اَنِیق حُجَّتلَر کِیلگنِیدَن کِییِین بوُلِینِیب کِیتگن وَ بِیر- بِیرلَرِی بِیلَن اِیختِلاف قِیلِیب، تَلَشِیب- تارتِیشگن کِیمسَه لَر کَبِی بوُلمَنگِیز! اَنَه اوُندَیلَر اوُچُون اوُلوُغ عَذاب باردِیر.
مَنَه بُو حالَتدَه “اوُمَّت”نِی قالِیبِیدَگِی هَر قَندَی یَحشِیلِیک اِیشلَرِیگه دَعوَت قِیلِیشلِیک وَ “اوُمَّت” نِی قالِیبِیدَگِی مَعرُوفگه بُویُورِیب مُنکَردَن نَهِی قِیلِیشلِیک وَ تَفَرُّقدَن، اِیچکِی اِیختِلافلَردَن پَرهِیز قِیلِیشلِیک بِیر دَستوُردِیر. بَرچَه شوُرالَر، حِلفلَر، سِیندِیکالَر وَ هَمَّه حَلق اوُیُوشمَه لَرِی یَحشِی اِیشلَرنِی عَمَلگه آشِیرِیش وَ یَحشِیلِیک قِیلِیش بُویِیچَه اِیککِی اَصلگه کوُرَه « وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ» وُجُودگه کِیلِیشَدِی.
مَعرُوفگه بُویُورِیب مُنکَردَن قَیتَه رِیش بُویِیچَه هَم جَماعَه کَنَلِینِی فَعالِیَتِینِینگ ثَمَرَه سِی یَککَه حالَتدَن کوُرَه یَحشِیراق اِیکَنِی هَمَّه گه مَعلوُم. یَعنِی رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّم هَم مُنکَر اِیشلَرگه قَندَی مُناسَبَتدَه بُولِیش حَقِیدَه قوُیِیدَگِیچَه مَرحَمَت قِیلگنلَر: مَنْ رَأَى مِنْكُمْ مُنْكَرًا فَلْيُغَيِّرْهُ بِيَده، فَإنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِلِسَانِهِ، فَإنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِقَلْبِهِ، وَذَلِكَ أضْعَفُ الإيمَانِ”. باشقَه بِیر رِوایَتدَه اِیسَه: “وَلَيْسَ وَرَاءَ ذَلِكَ مِنَ الإيمَانِ حَبَّةُ خَرْدَلٍ” [2] سِیزلَردَن بِیرارتَنگِیز یامان، مُنکَر اِیشنِی کوُرگن پَیتِیدَه اوُنِی قوُلِی بِیلَن اوُزگرتِیرسِین، اَگر قوُل بِیلَن اوُزگرتِیرِیشگه قادِر بُولمَسَه، تِیلِی وَ سوُزِی بِیلَن اوُزگرتِیرسِین وَ اَگر تِیلِی بِیلَن هَم اوُزگرتِیرِیشگه قادِر بُولمَسَه دِیلِیدَه اوُنِی اِنکار قِیلسِین وَ مَنَه بُو مَرحَلَه ( یَعنِی دِیل واسِیطَه سِیدَه اِنکار قِیلِیشلِیک) اِیماننِی اِینگ ضَعِیفِی حِسابلَنَدِی.
(دوامی بار……)
[1] ابن هشام : 1/133 / ابن الملقن، البدر المنير7/325 / مختصر سيرة الرسول، شيخ عبد الله نجدي ص 30- 31.
[2] ابن كثير ( التفسير) : 2/91