پَرتِیَه (حِزب)، پَرتِیَه وِیلِیک وَ دارُ الاِسلام وَ دارُ الکُفردَگِی حِزبلشر ( 3) (24 بُولِیم)
(3-قیسم)
بُوگوُنگِی کوُندَه دارُ الاِسلامدَه مَوجُود توُرلِی- هِیل شُورالَر، حِلفلَر، سِیندِیکالَر وَ باشقَه حَلق اوُیُوشمَه لَرِینِی مَوجُودلِیگِینِی اوُزِی بِیر اَبراز وَ کَنَل بوُلِیب، اوُلَرنِی واسِیطَه سِیدَه هِیلمَه – هِیل عَقِیدَه وِی، رَفتارِی، اِقتِصادِی وَ حُکوُمَتِی فَسادلَرگه قَرشِی مُبارَزَه قِیلسَه بُولَدِی وَ اوُلَرنِی اِصلاح قِیلِیش بِیلَن اَلله تَعالَی نِی اَنَه اوُشَنچَه جِنایَتلَر، فَسادلَردَن……آماندَه قالسَه بُولَدِی وَ اَلله تَعالَی نِی اَنَه اوُشَنچَه عَذابلَرِیدَن نَجات تاپِیش اوُچُون حَوفسِیزلِیک اَسبابِی بُولَه آلَدِی، چُونکِی: وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ(هود/١١٧) پَروَردِیگارِینگِیز اوُ شَهَرلَرنِینگ اوُزلَرِینِی توُزَتِیب ( حَق یُولگه یُورگن) اَهالِیسِینِی ظُلم بِیلَن هَلاک قِیلگن اِیمَسدِیر.
اَگر مُؤمِنلَر دارُ الاِسلامدَه مَنَه بُو شوُرالَر، سِیندِیکا لَر، حَلق اوُیُوشمَه لَرِینِی اوُزلَرِینِی اِیختِیارلَرِیگه آلِیشسَه، آسانلِیک بِیلَن اِصلاح قِیلِیش یُولِی آرقَلِی مُنافِقلَر توُدَه سِینِی وَ عَقِیدَه وِی، رَفتارِی فَسادچِیلَرگه تَأثِیر قِیلِیب اوُلَرنِی بِیر چِیتگه سُورِیشَدِی. چُونکِی مُؤمِنلَرنِی فَعالِیَتِی فَسادچِیلَرنِی عَقِیدَه سِی، فِکرلَرِینِی ضَعِیفلَه شِیشِیگه وَ فَسادچِیلَرنِی شوُرالَردَن ، سِیندِیکالَردَن وَ حَلق اوُیُوشمَه لَرِیدَن حَیدَه لِیشِیگه ، بِیر چِیتگه سوُرِیلِیشِیگه سَبَب بوُلَدِی، مَنَه بُو شَکلدَه اَستَه – سِیکِینلِیک بِیلَن یَحشِیلِیکلَرگه بُویُورِیش وَ مُنکَردَن قَیتَه رِیشدَه ،یامانلِیکلَرنِی آلدِینِی آلِیشدَه شَرعِی واظِیفَه لَرگه عَمَل قِیلسَه بُولَدِی. [1]
سُفیان ثَورِی رَحِمَهُ الله اَیتَدِیکِی: إذا أمرتَ بالمعروفِ شددتَ ظهرَ المؤمنِ، وإذا نهيتَ عن المنكرِ أرغمتَ أنفَ المنافقِ . مَعرُوف اِیشلَرگه، شایِیستَه عَمَللَرگه دَعوَت قِیلِیب بُویوُرگن پَیتِینگدَه مُؤمِنلَرنِی قُوَّتلَنتِیرِیب اوُلَرگه یاردَم بِیرَسَن وَ ناشایِیستَه، یامان اِیشلَردَن قَیتَرگن پَیتِینگدَه اِیسَه مُنافِقلَر توُمشُوغِینِی یِیرگه اِیشقَلَیسَن.[2]
- اَصلِیدَه دارُ الاِسلامنِی تَشکِیلاتلَرِیدَن حِسابلَنگن، اَمّا کامُّونِیزمگه، ساسِیالِیستلَرنِی اَحزابلَرِیگه دَعوَت قِیلِینَیاتگن اِیشچِیلَر سِیندِیکاسِینِی قَرشِیسِیدَه سِیزلَر مَیدانگه توُشسَنگِیز، مُنافِقلَر توُدَه سِینِی توُمشُوغِینِی توُپراققَه اِیشقَلَگن بُولَه سِیزلَر.
- اَصلِیدَه دارُ الاِسلامگه وَ مُسُلمانلَرگه تِیگِیشلِی تَشکِلات حِسابلَنگن، اَمّا سِکوُلارلَرنِی وَ سِکوُلار اَحزابلَرنِی، مَحَلِّی مُرتَدلَرنِی فَمِینِیزمِیگه دَعوَت قِیلَیاتگن، اِسلامِی شِیعارلَر بِیلَن اِدَّعا قِیلَیاتگن عَیاللَر اوُیُوشمَه سِینِی قَرشِیسِیدَه سِیزلَر مَیدانگه توُشَدِیگن بُولسَنگِیز مُنافِقلَر توُدَه سِینِی توُمشوُغِی توُپراققَه اِیشقَلَنَدِی.
- اَگر سِیزلَر اَدَبِیات وَ هُنَر اوُیُوشمَه لَرِیدَه، شوُرالَردَه مَیدانگه توُشسَنگِیز مُنافِقلَر توُدَه سِینِی توُمشُوغِی توُپراقگه بِیلَنَدِی.
بُوگوُنگِی کوُندَه کافِرلَر مَخصُوصًا سِکوُلار کافِرلَر فَسادنِی یَنَدَه کِینگه یِیشِینِی وَ مُؤمِنلَرنِی عَقِیدَه سِی تِیبرَنِیشِینِی وَ دارُ الاِسلامدَگِی اِجرائِی، حُکوُمَت تَشکِلاتلَرِینِی اِیشدَن چِیقِیشِینِی هاحلَشَه دِی، هَمَّه اوُلَرنِی اوُزلَرِیگه اوُحشَه شِینِی اِیستَشَدِی، عُثمان اِبنِ عَفّان رَضِیَ الله اَیتَدِیکِی: زِناکار هَمَّه نِی اوُزِیگه اوُحشَگن زِناکار بُولِیشِینِی آرزُو قِیلَدِی.
شُو سَبَبلِی هَم کوُرِیب توُرگنِینگِیزدِیک، مَنَه بُو فَسادچِیلَر توُرلِی- هِیل نِسبَتلَر بُویِیچَه شوُرالَرگه، سِیندِیکالَرگه، حَلق اوُیُوشمَه لَرِیگه کِیرِیب آلِیب هَر قَیسِینِیسِی قوُلِیدَن کِیلگنچَه بوُزغوُنچِیلِیک بِیلَن مَشغُولدِیرلَر، اوُلَر فَقَطگِینَه جَمِیعیَتدَگِی فَسادچِیلَرنِی آرَسِیدَه اِیمَس، بَلکِی مُؤمِنلَرنِی اوُرتَه سِیدَه هَم اوُزلَرِی اوُچُون اَدَبِیات وَ هُنَر، اِیشچِیلَر، مُعَلِّملَر اوُیُوشمَه لَرِیدَن طَرَفدارلَر جَملَشگه اوُلگوُرِیشگن، حَتَّی بِیر گوُرُوه کِیشِیلَرنِی سِکوُلار اَحزابلَرنِی طَرَفدارِیگه اَیلَنتِیرِیب بُولِیشگن: وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ (توبة/٤٧) همده آره لرینگیزده اولرگه قولاق سالگوچیلر هم (تاپیلگن) بولور ایدی.
(دوامی بار……..)
[1] «اصلاح طلبي يك روحية اسلامي است. هر مسلماني به حكم اينكه مسلمان است خواه و ناخواه، اصلاح طلب و لااقل طرفدار اصلاح طلبي است. زيرا اصلاح طلبي هم به عنوان يك شأن پيامبري مطرح است و هم مصداق امر به معروف و نهي از منكر است كه از اركان تعليمات اجتماعي اسلام است» (مطهري، مرتضي، نهضت هاي اسلامي در صد سالة اخير، انتشارات صدرا، ص7.)
[2] الأمر بالمعروف خلال (٤٨)