
حزب، حزب سالاری و احزاب در دارالاسلام و دارالکفر (3) (قسمت 24)
(6-قسمت)
صرفنظر از چند خطیب مسجد نگاه کن چه کسانی از جامعه ی اهل سنت از تخریبگران به اصطلاح اصلاح طلب لیبرال حمایت می کنند؟ ثمره ی فعالیت این تخریبگران لیبرال در میان مردم چه بوده؟
احزاب با آنکه موجب اتحاد اعضای یک حزب و افزایش مشارکت مردمی می شوند، اما غیر از دامن زدن به تفرق و چند دسته شدن مردم و دسته بندی های جدید در یک امت و جامعه و در برابر هم قرار گرفتن و پیدایش دلبستگی های باطل ارمغانی نیاورده اند؛ حتی در میان اعضاء و هواداران خودشان هم شخصیتهائی وابسته و غیر مستقل و متکی به غیر با عزت نفس پائین و حسادت شدید و لجاجت و یکدندگی و ضعف شخصیّت تولید کرده اند، و در واقع به خود باوری و اطمینان به خود و تجزیه و تحلیل مستقل این افراد لطمات گاه جبران ناپذیری وارد کرده اند که گاه دچار وارونه بینی در درک و فهم واقعیّت ها و حقایق اطراف خود، و عدم شناخت واقعی و شیفته تسلّط بر دیگران از سوی خود یا حزب مورد دلخواهش حتی اگر شده در عالم خیال شده اند.
در کنار این بیماران درونی ناشی از حزب گرائی، باز شاهد تولید انسانهای نامتعادل روحی و مشتی سکولار و سکولار زده هستیم که همچون ویروس به جان عقاید و فرهنگ و باورهای اسلامی مردم افتاده اند و «عملاً» در جبهه ی جنگ روانی دشمنان قرار گرفته اند یا حداقلش این است که از دور رگ گردن کلفت کرده و چشم قرمز می کنند و پاس می کنند و یا پاچه شریعت گرایان را می گیرند.
واضح و آشکار است که حزب گرائی مخلّ آرامش روانی مردم و ابزار تفرق و ویروس خطرناک داخلی جهت انهدام وحدت و انسجام دارالاسلام است. حزب گرائی و تحزب مثل بسیاری از مفاسد عقیدتی و اخلاقی و رفتاری از سکولاریستها (مشرکین) وارد شریعتهای آسمانی شده است که منافقین (سکولار زده ها) در دارالاسلام سعی می کنند با لباس و نقابی اسلامی و تولید احزاب متنوع و رنگارنگ همان اهداف حزبی سکولاریستها در تشکیل احزاب را پیاده کنند.
انسان باید تعجب کند که مسئولین دارالاسلام چگونه اجازه می دهند تا کفار پنهان داخلی (منافقین) بتوانند در قالب حزب گرائی انبوهی از مسلمین را با شعارهای رنگارنگ دور خود جمع کرده و به همین سادگی در حالی که در دارالاسلام زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم اینها حتی اجازه ی ساختن یک مسجد را نداشتند هم اکنون با تشکیل دفاتر حزبی و حتی اختصاص بودجه هائی به آنها و… این دشمنان داخلی بتوانند با اهرم تحزب گرائی و آزادی های قانونی، دارالاسلام را متفرق و قدرت دارالاسلام را کاهش یا نابود کنند؟
(ادامه دارد……)