تعارفي درس/څلورم درس: اسلام څه شی دی او مسلمان څوک دی؟ (۱۱)
مسلمانان د دين د اصولو په نيولو او د اسلام عمومياتو ته په تسليمېدو سره به په تدريجي ډول د عقيدې له کوچنيو مسايلو او احکامو سره اشنا کيدل،
او حتی په دې برخه کې یې هم سترې تېروتنې وکړې چې د رسول الله صلی الله علیه وسلم له خوا او بیا د اسلامي حکومت او د هغې د حاکمې شورا لخوا اصلاح کيدل.
نو په عقیده کې د خطا او غلطیو اشتباهاتو شتون، يعنې په همدې دوو اصولو کې د طاغوت باند د کفرکول او پر الله تعالی ايمان چې د ټولو انبياوو دنده وه، تر هغه وخته پورې چې د شخص لپاره په بشپړه توګه ښکاره او څرګند روښانه نه وي. دا ناگزیر و. له همدې امله موږ په قرآن کې د پیغمبرانو پیروانو او د مستقیم شاګردانو سختې فاحشې عقیدتي غلطۍ تېروتنې وینو. او موږ حتی د رسول الله صلی الله علیه وسلم د صحابه کرامو خطاګانې هم په دې اساسی مسایلو کې اورسره مخامخ کیږو. لکه:
۱- سؤال حواريون هغوی وپوښتل: آیا زموږ رب موږ ته د اسمان څخه یو دسترخان موږ ته واستوئ؟ دوی د خپلې د جهل ناپوهۍ له امله د الله تعالی په قدرت شک درلود، خو دودی جهل ناپوهۍ د دوی د ایمان د باطلیدو مخه یې ونیوله.
۲- یا کله چې بني اسرائیلو له موسی علیه السلام څخه وغوښتل چې خدای ته د نږدې کیدو لپاره یو بت جوړ کړي لکه د بت پرستان بتانو په څیر.
۳ – یا د هغه ګناهګارسړی په څیر چې د خدای له ویرې یې وصیت وکړ چې له مرګ وروسته دې وسوځول شي او ایرې دې په بادونو کې وغورځول شي ترڅو خدای ورته لاس ونه رسیږي. د دغه د خداي بنده وينا کفر اکبر دى،
چې هغه د اسلام له ملت څخه خارجوي، ځکه چې د خدای د قدرت يا همغه معاد قیامت له مرګ څخه وروسته راټولولو انکار کړی دی.
خو بیا هم ناپوهي هغه د اسلام له دائرې څخه د وتلو مخه نيسي.
۴- یا د حنین د غزوه پر مهال د زات عناوت کیسه چې نوي مسلمانانو د موسی علیه السلام د قوم غوښتنې په سیر محطره او وړاندیز وکړل. لکه څنګه چې بت پرستانو یوه ونه لري چې دوی اورنه تبرک اخلي ترڅو دوی ته ګټه ورسوي او له دوی څخه ضرر لرې کړي، دوی باید په دې شکل اله، خدایان، طاغوت او بتان هم ولري،
طبراني وايي: مشرکانو د دې ونې عبادت کاوه. بیهقی هم وایی: مشرکانو به د دې ونې تر څنګ ذبح او قرباني کوله.
په هر صورت، دا کار کفراکبر وه، له همدې امله رسول الله صلی الله عليه وسلم د دوی کار د موسی عليه السلام د قوم له کار سره تشبیه کړل چه وویل زموږ لپاره بت جوړ کړه.
۵- یا لکه د ليثيين، له مسلمانانو څخه د صدقاتو راټولولو قضیه چې د رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه یې انکار وکړ. او په هغه باندې یې د دروغ نسبت ورکړل لکه داسې ده چې پیغمبر دروغ ویلي وي. دا انکار کول هم د ارتکاب د کفر اکبر دي.
۶ – یا د یوې قوم حدیث له الفاظ پرته د «لا اله الا الله» دوی له اسلام څخه هیڅ نه درلودل.
زه غواړم په دې اړه لږ څه تشریح او وضاحت ورکړم:
حذیفه بن یمان رضی الله عنه وایي: رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: لکه څنګه چې د جامو تسمې او شکلونه زړې کېږي، ټوټې کېږي او له منځه ځي، د اسلام دين هم زوړ کېږي او د تباهۍ پر لور ځي چې نه پوهيږي روژه، لمونځ، عبادت او صدقه څه ده؟ او دا څه معنی لري؟
او یوه شپه به ناڅاپه د خدای کتاب (یعنی قرآن عظیم شان) د خلکو له مینځه سخه لرې شي او په ځمکه کې به یې هیڅ نښه او اسر نه پاتې کیږي او د دې یو آیت د خلکو په مینځ کې نشي موندلې. په عین حال کې، د پاتې خلکو یوه ډله شتون لري، لکه زاړه لویان، اسپنجړي نارینه او ښځینه، دوی وايي: موږ هم هماغه کلمه «لا اله الا الله» لکه څنګه چې زموږ پلرونو او میندو ویله او موږ دا کلمات خبرې اورېدل په ژبه دوی راوړل، موږ ورته کلمې تکراروو او په ژبه وایو په داسې حال کې چې حذیفه دا حدیث روایت کوي، بل صحابي چې صِلَه نومیږي وایي: «د دې کلمې ویل یوازې «لا اله الا الله» د دوی حال ته هیڅ ګټه نه لري ځکه چې دوی په دې فهم او درک نه دي کړي
او د دې کلمې په معنا سره او نور دینی مسائل لکه لمونځ، روژه، صدقه او داسې نور…. دوی عمل نه کوي».
حذیفه د دې خبرې په اورېدو سره له صِلَه مخ واړوه،صِلَه درې ځله دا جمله تکرار کړه، او هر درې ځله حذیفه له هغه څخه مخ واړوه، تر دې چې حذیفه ورته مخ واړوه او ویې ویل: اې صِلَه! د همدې جملې ویل دوی د جهنم له اوره ژغوري؛ حذیفه دا جمله درې ځله تکرار کړه.