Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс:

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс:

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

(матлабни комил матни)

Бисмиллах валхамдулиллах

“Албатта хамд ва сано танхо аллохга лойиқдир, унга шукр айтамиз ва ундан ёрдам сўраймиз, ва ундан мағфират талаб қиламиз ва ўзимизни нафсларимизни  шарридан ,амалларимизни ёмонлигидан аллохдан панох сўраймиз, кимни аллох хидоят қилса уни хеч ким гумрох қила олмайди, кимники аллох гумрох қиладиган бўлса уни хеч ким хидоят қила олмайди, ва аллохдан ўзга илох йўқлигига ва уни шериксиз эканига гувохлик бераман, Мухаммад уни бандаси,элчиси эканига шаходат бераман.”

“Эй мўъминлар,аллохдан хақ-рост қўрқиш билан қўрқинглар ва фақат мусулмон бўлган холларингда дунёдан ўтинглар!”

“Эй инсонлар! Сизларни бир жондан (одамдан) яратган ва ундан жуфтини (хавони) вужудга келтирган хамда у икковидан кўп эркак ва аёлларни тарқатган парвардигорингиздан қўрқингиз! Яна ораларингиздаги савол-жавоблардан ўртага номи солинадиган аллохдан қўрқингиз ва қариндош- уруғларингиз (билан ажралиб кетишдан сақланингиз)! Албатта аллох устингизда кузатувчи бўлган зотдир.”

 “Эй мўъминлар, аллохдан қўрқинглар, тўғри сўзни сўзланглар! (Шунда аллох) ишларингизни ўнглар ва гунохларингизни мағфират қилур. Ким аллохга ва унинг пайғамбарига итоат этса, бас у улуғ бахтга эришибди.”

Аммо баъад: энг рост сўз аллохни китоби ва энг яхши равиш Мухаммад саллаллоху алайхи васалламни равишидир, энг ёмон иш динда янгилик вужудга келтиришдир, динда янги пайдо бўлган нарса, бидъатдир; хар қандай бидъат гумрохлик ва хар бир  гумрохлик эса жаханнамдадир.^[1]

Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух[2]

Аввалги дарсимизда дин хақида сухбат қилган эдик, яъни дин тўрт ўриндан  иборат бўлган мафхумдир: хокимият қудрати, қонун ва программа, итоат қилиш ва нихоят охирида жазо ва мукофот системасини барқарор қилиш. Дин тўғри ё нотўғри бўлиш жихатидан, ё аллох томонидан бўлиши мумкин ё башарни ўзи уни вужудга келтирган бўлиши хам мумкин. Шунингдек аллох мутаол ўзини пайғамбарига қурайшни кофирларига қуйидагиларни айтишга буйруқ беради:

«لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ» (کافرون/6)،

Сизни динингиз ўзингиз учун ва мени диним ўзим учундир!

Шундай бўлгач, дин сўзи фақат хақ дин учун  ишлатилмайди, балки тўғри ё нотўғри бўлган холатда одамлар ишонган нарсаларга нисбатан хам ишлатилади. Бут парастлик аллох томонидан нозил бўлиши мумкин эмас, аллох бутпарастликни ўзини пайғамбарига одамларга ўргатиши учун  вахий хам қилган эмас; аммо аллох бутпарастликни дин деб хисоблайди. Шунга асосланган холда дин ё осмоний бўлади ёки инсон томонидан ясалган фикрлар,ақидалардан хосил бўлган бўлади.

Аввал хам айтиб ўтганимиздек, мушрикларни дини ёки бугунги таъбир билан айтганда секуляризм дини, ислом динига ўхшаш бир диндир. Энди уни даражаси ислом динига ўхшаш эмас, лекин унда диндаги айтилган тўрт ўринни хаммаси мавжуд, яъни у хам бир дин. Бу холатда дунёда икки дин мавжуд ё турли-хил шариатларга эга ислом дини( пайғамбаримизни шариатлари,Ийсо ва Мусони шариати……..) ёки биз уни секуляризм деб номлайдиган мушрикларни дини бўлиб, у юзлаб балки минглаб хилма-хил мазхабларга бўлинган.

Бундан сўнг, инсонни пайдо бўлиш замони билан баробар бир пайтда вужудга келган секуляризм динини пайдо бўлиш булоғига хам ишора қилгандик, секуляризм дини ошкор ва ички яширин дасталарга тақсим бўлади; охирида эса секуляристлар бизлардан исломни қайси қисматларини хохлашларини ва бизларга қарши қачонгача қуролли жанг олиб боришларини хам баён қилиб бергандик.

Иккинчи дарсда эса янги жохилиятни ахамияти ва уни жойгохини иймонни,жиходни сақлаш ва ширкдан узоқ бўлиш учун бир зарурат сифатида ўрганиб чиқдик. Сахобаларга ўхшаш жохилиятни яхши таниган,тушунган кишилар исломни хам яхши тушуниб етишларини айтгандик. Жохилият хақдан узоқлашиш ва тавхиддан,ислом динидан огох бўлмаслик маъносидаги мафхумдир. “Ла илаха иллаллох”, тоғутга куфр келтириш ва аллохга иймон келтиришдан огох бўлмасликдир, жохилият бу, саводсизлик ва тажрибий илмлардан ёки башарни тажрибий билимларидан  узоқда бўлиш маъносида эмас,балки жохилият аллохни шариатидаги қонунлардан,арзишлардан узоқлашиш маъносидадир.  мана бу кўз-қараш орқали бизлар ўша даврни жамиятини донишманди,профессори бўлмиш  Абул хакамнинг нима учун абу жахл деб номланганини тушуниб олдик. Яъни уни ўзини жамиятидаги ана ўшанча илми,саводи бўлишига қарамасдан  жохилликни( бу сўз арабчада жахл бўлади),тушунмасликни отаси деб номланган  эди.

Ишора қилиб ўтилганидек, жохилиятни хос бир маконга,замонга махдуд қилиб бўлмайди,балки у шундай бир холат,кайфият бўлиб хар қандай замон ва маконда такрорланиши,вужудга келиши мумкин. Баъсат  асридаги жохилиятни белгиларини баён қилиш орқали уни бугунги янги модерн жохилиятига муқояса қилдик ва бугунги кундаги модерн жохилиятнинг қадимги жохилиятга қараганда нихоятда дахшатлироқ экани  ва уни таниб олиш зарурати эса  иймонимизни сақлаш учун жуда хам зарурий,хаётий деган натижага келдик.

Учинчи дарсни эса ақидани такмил қилиш йўлидаги аввалги қадам сифатида  тоғутшиносийга ихтисос бердик. Бу дарсда тоғутга ишонмаслик ва унга куфр келтиришлик “ла илаха иллаллох”ни ярмини ташкил қилишини ўргандик, ва барча пайғамбарлар бутун тарих давомида инсонларга аввало тоғутдан узоқлашишни ва унга куфр келтиришни  ва бундан сўнг ибодатларини фақат аллохни ўзига хос қилишни таълим бериш  учун келишган. Мана бу холатда, тоғутга куфр келтиришлик аллохга иймон келтириш ва аллохни ибодатларига етиш йўлидаги дарвоза хисобланади. Бундан сўнг ақидаларни тақлидий бўлмаслигини хам эслатиб ўтдик. Яъни ақидалар борасида тақлид қилиб бўлмайди, ота-боболардан меърос қилиб олинмайди, бошқалар қилаётганидек уларни ақидаларига тақлид қилинмайди. Буни кетидан эса тоғутни маъноси ва тоғутларни раислари, қандай қилиб тоғутлар ясаб олиниши,қандай қилиб инсон томонидан ботил худолар, илохлар вужудга келтирилиши, турли-хил ботил худолар, охирида  тоғутларни энг кўзга кўринган химоячилари хақида сухбатлашдик.

Тўртинчи дарсда хам фақатгина икки дин мавжуд экани айтилди; ё ислом дини ( ўзини хилма-хил шариатлари билан) ё секуляризм дини ( юзлаб балки минглаб турли-хил мазхаблари билан),

       «وَلَقَد بَعَثنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسولًا أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ» (نحل/36)،

Мана бу оятга ишора қилиш  орқали, барча пайғамбарларнинг одамларни ягона динга даъват қилишдаги икки муштарак ва собит аслига хам ишора қилинди, хар қандай киши ўша даврни пайғамбарини канали орқали мана бу икки аслга таслим бўлса, ислом доирасига кирган бўлади, бунга росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қуйидаги иборатлар билан мана бу мухим нарсага ишора қилиб  мархамат қилганлар:   

يَا أَيُّهَا النَّاسُ، قُولُوا: لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни аввалги жумлалари мана шу бўлган. Мана бу суратда ислом яъни:

1-Ла илаха- тоғутга куфр келтириш.

2-Иллаллох- аллохга иймон келтириш,яъни ўзини барча ибодий ишларини ,кундалик вазифалари,хаёти, хонадони, хукумати,қонунларни ва ўзини хамма нарсасини аллохга топширишдир. Аллохга эътимод қиласан, унга ишонасан ва хаётингдаги барча ишларни аллохга топширасан, ишора қилиб ўтганимиздек

 «قل إن صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین»

Хатто ўзингни яшаш равишингни хам унга топширасан, ўлимингни равишини хам у зотга топширасан, худди аввалги оятда ишора қилганимиздек  мусулмон бўлиб ўлишни хам  ундан сўрайсан.

Аллох таоло мана бу икки аслни яъни “ла илаха” ва “иллаллох” ни охирги элчисини канали орқали қабул қилган кишиларга “мусулмон” деган исмни ихтиёр қилган; охирги пайғамбарни канали орқали  мана бу икки аслга таслим бўлган киши, ислом динини доирасига кирибди ва бу кишини “мусулмон” деймиз; мана бу кишини қалбида нима бўлаётгани,рост ё ёлғон экани аллохга аёндир, қиёмат кунига қолади, бу дунёда биз бу кишини “мусулмон” деб номлаймиз, агарчи бу киши яширин ички кофирлардан ё мунофиқлардан бўлса хам, хар холда бу дунёда биз уни мусулмон деб биламиз.

 Шундай экан, “куллий ва ижмолий” суратда тоғутларни,жохилиятни  нафий қилган ва “куллий ва ижмолий” суратда аллохни шариатидаги қонунларга иймон келтирган киши мусулмондир. Энди мана бу тоғутга куфр келтиришда юзлаб тоғутларга ишора қилса бўлади, уларни инкор қилиб оёқ-ости қилинади, аллохга иймон келтириш ва аллохни қонунларига риоя қилиш  масаласида хам юзлаб балки минглаб ўринларга ишора қилса бўлади. Бир мусулмон илм канали орқали ақидасини ўрганишга қарор қилган пайтида, даражама- даража суратда тоғутга куфр келтириш ва аллохга ибодатни махсус қилиш борасида юзлаб ўринларга дуч келади, бу йўлда кишилар ақидавий очиқ хатоларга хатто гунохларга дучор бўлишлари мумкин, аммо уни қалбидаги иймони ва умумий иқрор бўлиши ва аллохни қонуни,буйруғи асосида қилаётган амаллари уни ислом доирасига киргизади, агар гунохни халол деб билмаса ва шу билан бирга қабул қилса бўладиган шаръий узрга хам эга бўлса, мана бу узрлар гунохнинг уни иймонига зарба уришига монеълик қилишади, яъни икки томоннинг  бирида гунох иккинчисида эса иймон турадиган бўлса, ўртада монеълик,тўсиқ бор бўлиб, бу монеълик уни иймонига зарба урилишига йўл қўймайди, бу худди бизларга совуқ ва иссиқ етишидан сақлайдиган уйга ёки бизлар киядиган либосга ўхшайди, ёки ўқ ўткизмайдиган кийимларга ўхшайди, бундай гунохлар мусулмонларни исломдан чиқариб ташламайди.

Мана бу ўтган дарслар хақидаги мухтасар хулоса бўлиб, бу дарсларда дўстларни талабларига биноан имкон борича фиқхий истелохларни ишлатишдан ва фуқахоларни хилма-хил гохида эса қўл ва оёқни боғлаб қўювчи назарларини келтиришдан эхтиёт бўлдик, чунки бу назарлар баъзи бир дўстларни чалкашликларга дучор бўлишларига боис бўлиши мумкин. бундан сўнг хам бизлар содда суратда ва фиқхий истелохларни ишлатмасдан, уламоларни назарлари,кўз-қарашларини баён қилмасдан, дўстларни фахмлаш чегараси бўйича  бу дарсаларни ироя берамиз иншааллох.

Энди навбат бугунги дарсимизга, бу дарсимизни номи ” шаръий душманшинослик”. Аввало кофирлар хақидаги биринчи анализга эга бўлишимиз керак, чунки бир мажлисни ўзида уни тамом қилишни имкони бўлмаслиги хам  мумкин.

Имоми Бухорий ва имоми Ахмадни Абу Саъид ибни Муъаллодан келтирган ривоятига ва Муслим ва Насоийни ибни Аббосдан келтирган ривоятига асосан, агар бизлар “уммул кутуб” бўлмиш  фотиха сурасини мусулмонларни дин ва ақидасидаги жамланмаси ,хамда уни қуръонни хаммаси мана бу сурада хулоса қилинган қуръоннинг энг катта сураси ва фотиха сурасини  қуръонни хаммасини тафсири,деб биладиган бўлсак, бу сурада аллох таоло икки дин ислом ва мушрикларни динига эргашувчиларни ёки ана ўша секуляристларни уч гурухга тақсим қилган, бизлар хар куни 17 марта бу хақиқатга ишора қиламиз:

 «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ. صِراطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لا الضَّالِّینَ».

Бир-бирига комилан қарама-қарши икки дин, ўзини уч даста ва гурухи билан бирга:

1-Аллох таоло уларга неъмат бериб тўғри йўлда бўлган кишилар хақида мархамат қиладики:

  «وَمَن یُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَـئِكَ رَفِیقًا» (نساء/69)،

Кимда- ким аллох ва пайғамбарига итоат этса, ана ўшалар аллох инъомларига сазовор бўлган зотлар-пайғамбарлар хақ-рост иймон эгалари, шахидлар ва фақат яхши амаллар билан ўтган кишилар билан бирга бўлурлар. Улар эса энг яхши хамрохлардир.

Мана бу гурух тўғри йўлдаги кишилардир, аллох таништирган  ” анъамта алайхим” гурухи эса бизлар мусулмон деб номлаймиз. 2-Аллох уларга ғазаб қилган кишилар эса; мағзубин.

3-Саргардон бўлган кишилар эса; золлин.

 Мана бу уч гурух яъни “анъамта алайхим”, “мағзубин”, “золлин” дан сўнг бақара сурасида мана бу борада кўпроқ тафсир қилиб берилади ва аллох таоло мана бу уч гурухни қуйидагича таништириб айтадики:

1-Муфлихун ё солихлар нажот топган кишилардир. Улар сиротол мустақим ва “анъамта алайхим”га эргашган кишиларни қаторидагилардир.

2-Куффор сўзини эса “мағзубин”ни баробарида келтиради.

3-Мунофиқларни эса “золлин”ни қаторидаги сўз сифатида келтирган.

Аллох таоло мана бу уч гурух борасида қуйидагича изох  беради:

1-Сиротол мустақимда бўлган кишилар, қуйидаги сифатларга эга бўлган ростгор тақводорлардир:

 ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ* وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ* أُولَئِكَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.

Алиф,лом,мим. (хақ эканлигига) хеч қандай шак-шубха бўлмаган ушбу китоб ғайбга ишонадиган ,намозни тўкис адо этадиган ва биз ризқ қилиб берган нарсалардан инфоқ-эхсон қиладиган тақволи кишилар учун рахбар-йўлбошчидир. Улар сизга нозил қилинган ва сиздан илгари тушурилган нарсаларга (динларга) иймон келтирадилар ва охират кунига аниқ ишонадилар. Парвардигорлари тарафидан хидоят топганлар ана ўшалардир ва нажот топгувчилар хам уларнинг ўзидир.

Улар биринчи гурухдаги кишилар бўлиб, хамд сурасида биз уларга нисбатан “анъамта алайхим” жумласини ишлатдик, мана бу бақара сурасида хам уларга “муфлихун” сўзи орқали ишора қилинган.

2-“Мағзубин” яъни шундай кишиларки, аллох уларга ғазаб қилган бақара сурасида уларга нисбатан кофирлар деб мурожаъат қилинган:

  إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ* خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ.

Куфр йўлини тутган кимсалар эса хох (аллохни азобидан) қўрқитинг,хох қўрқитманг, уларга баробардир- иймон келтирмайдилар. Аллох уларнинг дилларини  ва қулоқларини мухрлаб қўйган. Кўзларини эса парда қоплаб олган. Улар учун буюк азоб бордир.

3-“Золлин” хам саргардон бўлган кишилардир,бақара сурасида уларга нисбатан мунофиқлар деб мурожаъат қилинган:

 وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَا هُمْ بِمُؤْمِنِينَ* يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ* فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ* وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ* أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَكِنْ لَا يَشْعُرُونَ* وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَكِنْ لَا يَعْلَمُونَ* وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ* اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ* أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَتْ تِجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ* مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَا يُبْصِرُونَ* صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَرْجِعُونَ.

Одамлар орасида шундай кимсалар хам борки, ўзлари мўъмин бўлмаганлари холда ” аллох ва охират кунига иймон келтирдик”,дейдилар.*** Улар аллохни ва иймонли кишиларни алдамоқчи бўладилар ва ўзлари сезмаганлари холда фақат ўзларинигина алдайдилар.*** Уларнинг дилларида мараз бор эди, бас, аллох маразларини янада зиёда қилди. Улар учун қилган ёлғонлари сабаб аламли азоб бордир. ***  Уларга:” ер юзида бузғунчилик қилманглар” дейилса “биз- ислох қилувчилармиз” дейдилар.*** Огох бўлингизким, улар албатта бузғунчилардир,лекин ўзлари буни сезмайдилар.*** Уларга:”мана бу кишилардек иймон келтиринглар”,дейилса, “шу пасткашларга ўхшаб мўъмин бўламизми?”,-дейдилар. Огох бўлингизким, уларнинг ўзлари тубан кимсалардир, лекин буни билмайдилар.***Иймон келтирган зотларга йўлиққанларида: “биз хам иймон келтирдик”,дейдилар. Ўзларининг шайтонлари (бошлиқлари) билан холи қолганда эса:”биз албатта сизлар билан биргамиз, фақат (уларнинг устидан) кулмоқдамиз,холос”,дейишади.*** Аллох уларнинг устидан кулади ва ўз туғёнларида адашиб-улоқиб юришларини давомли қилади.*** Улар хақ йўлнинг ўрнига залолатни сотиб олган кимсалар бўлиб, бу савдоларида фойда қилмадилар ва тўғри йўлга юрувчилардан бўлмадилар. ***Уларни мисоли бир ўт (машъала) ёқувчига ўхшайдилар. Энди олов атрофини ёритганида аллох ёруғликни кетказиб,уларни хеч нарсани кўролмайдиган холда зулматда қолдиради. ***(улар) кар,соқов, кўрдирлар, демак (йўлларидан) қайтмайдилар.

Мана бу бақара сурасидаги фотиха сурасида зикр қилинган  уч гурух хақидаги аллох таолонинг  тафсиридир. Баъзи бир муфассирлар ана ўша даврда бўлган яхуд ва насороларни хам мағзубин ва золлин гурухига қўшишганига қарамасдан, қуръон оятларини зохири кофирлар мағзубинга ва мунофиқлар эса золлин сўзига тўғри келишини кўрсатиб турибди. [3]

Бу ерда яна бир нуқтага ишора қилиш керакки, аллох таоло мархамат қиладики:

قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوا أَهْوَاءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَأَضَلُّوا كَثِيرًا وَضَلُّوا عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ (مائده/77)،

Айтинг: “эй ахли китоб,динингизда нотўғри томонга тажовуз қилманг ва ( ислом келишидан) илгари йўлдан озган ва кўпларни йўлдан оздирган хамда тўғри йўлдан чиқиб кетган қавмнинг нафси хаволарига эргашманг!

Бу ерда иккита нуқта мавжуд бўлиб, уларни бирида аллох таоло ахли китобни ўзларини дини яъни ана ўша исломда хадларидан ошиб кетмасликка даъват қилади, яъни агар улар хаддан ошиб кетишликдан ўзларини тийсалар, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам айтган кишиларга айланишади, чунки уларни ва бизларни барчамизни динимиз ислом,лекин уларни шариатлари бир-биридан фарқ қилади. Улар исломдан мунхариф бўлган фирқалардир, агар улар ўзларини хаддан ошишларидан қўлларини тортишса, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам келтиргандек бўлишади,чунки бутун башарият  тарихи давомида пайғамбарлар айтган нарсалар битта бўлган, аммо уларни  шариатлари хилма-хил холос. Шунинг учун хам динингизда хаддингиздан ошмангиз дейилган. Бу ердаги иккинчи масала шуки,уларнинг хаддан ошишларини  ва гумрохликларини омилини “золлин” бўлган кимсаларнинг хавасларига тобеъ бўлишда деб кўрасатади. Тарих хам шуни кўрсатадики, мусулмонларни ақидавий инхирофотларини, ясама хадисларни, тарих ясашни, ички тафрақаларни ижод қилишни, мусулмонларни ўртасидаги қирғинларни аксарини  омили мана бу золлинлар ва ички яширин кофирлар,мунофиқлар бўлишган; улар хозирда хам мавжуд. Хозирги кунда хам бизларни аксар мусибатларимизни омили мана шу кишилар бўлиб, улар шайх,мулло, мавлавий, хохом, рохиб, мамуста, диний равшанфикр, исломий хизблар, ислом исми билан номланган фалончи гурухлар, муфтилар,фалон уламони хайъати……кўринишида ақидаларга ва мусулмонларни манфаъатларига қарши фаолият олиб бориш билан  машғулдирлар.

Шунга қарамасдан, бизлар мунофиқларнинг бу дунёда мусулмонлардан хисобланишини яхши биламиз. Натижада исломий жамиятларда икки гурух мавжуд, ё мусулмонлар ё кофирлар учинчи гурух эса йўқ.

Фиқх ва шариатдан огох бўлган баъзи кишилар, мана бу кофирларни икки гурухга яъни ахли китобни кофирлари ва ғайри ахли китобни кофирларига тақсим қилишган. Аммо қуръонга янада диққат билан назар ташласак, кофирларнинг умумий суратда беш гурухга тақсим бўлишидан хабардор бўламиз:

 1-Ахли китобни кофирлари ( улар исломдан мунхариф бўлган шариатларга эга яхуд, насоролар  бўлиб, ўзларини секуляризм дини билан булғаб олишган, яъни секуляризм дини билан булғанишган, бу худди касалликка чалинган кишиларга ўхшайди).

 2-Шибхи ахли китобни  кофирлари ( мажус ёки секуляризм динига булғанган шибхи ахли китобга ўхшаш фирқалар бўлиб , улар хам ахли китобни йўлидан юришган.)

 3-Ғайри ахли китобни кофирлари ( қуръонда уларни “мушриклар” номи билан номланган, бизлар бугунги кунда уларни секуляр деймиз.     [4]

4-Муртад кофирлар ( бу кишилар аввал мусулмон бўлишган, аммо  огох холда, қасддан ва ўзларини ихтиёрлари билан аллохни шариатидаги қонунларни бирини ёки хаммасини, ахли китобни ёки шибхи ахли китобни ёки ғайри ахли китобни  олдин айтиб ўтилган уч гурухидаги қонунларига алмаштиришган ва мана бу тоғутларни бирига иймон келтиришган, уларга куфр келтиришни ўрнига  иймон келтиришган ва ўзларини сафини мусулмонлардан жудо қилиб олишган. Мана булар  кофир муртадлардир, мана бу борада бир оз ёритиб ўтмоқчимиз.

5-Яширин ички кофирлар ( мунофиқлар). Аллох таоло уларни ахли китоб кофирларини биродарлари ва кофир деган бўлса хам, мархамат қиладики: 

 «أَلَمْ تَرَإِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ» (حشر/11)،

(эй Мухаммад), мунофиқ кимсалар ўзларининг ахли китоблардан (яхудийлардан) бўлган кофир биродарларига: “қасамки, агар сизлар (мадинадан) қувиб чиқарилсангизлар, албатта бизлар хам сизлар билан бирга чиқиб кетурмиз ва сизлар (га қарши урушиш) тўғрисида хеч қачон бирон кимсага итоат этмасмиз. Агар сизларга қарши жанг қилинса, албатта бизлар сизларга ёрдам берурмиз”, дейишларини кўрмадингизми? Аллох гувохлик берурки, улар шак-шубхасиз  ёлғончидирлар.

Аллох таоло уларни мана шу холатда таништиради ва қиёмат кунида хам уларга хамма кофирлардан кўра бадтарроқ жойни хозирлаган. бунга қўшимча равишда бизлар хам уларни  жуда кўп сифатларини биламиз, аммо бу дастани ташхис бериш ва жудо қилиш худди яхуд,насоро ва секуляристларни бир-бирларидан жудо қилганимиздек, фақат аллох таолога тегишли ишдир, бизлар бу дунёда уларни жуда жудо қилишга қодир эмасмиз. Улар мавжуд бўлишса хам, жудо қилиб оладиган қудратни аллох таоло бизларга берган эмас. Бу дунёда уларни мусулмонларни хукмига шомил қиламиз, бу борада хато қилишимиз мумкин, аммо бу буюрилган буйруқдир. Аллох таоло    модомики улар мусулмонларни сафида хозир бўлишар экан, уларни мусулмонлардан деб хисоблашимизга буюрган.

Чунки улар мусулмонларни орасида хозир ва зохирда хам худди мусулмонлардек хаёт кечиришади,уларни сонлари озгина бўлиши хам мумкин; аммо уларни атрофида  мухлис мўъминлар хам мавжуд бўлиши эхтимоли бор. Буни мисоли худди зирор масжидини имомига ўхшайдики, уни ўзи росулуллох саллаллоху алайхи васалламни сахобаларидан бўлган ,аммо мунофиқларни хийласиги алданган эди. Аллох таоло мана бу алданган мусулмонларни мухофизат қилиш учун мунофиқлар  ёки ички яширин кофирлар  ёки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам энг бадтар инсонлар сифатида таништирган золлинлар хақида бундай буйруқни берган:   

«وَتَجِدُونَ شَرَّ النَّاسِ ذَا الْوَجْهَيْنِ»

аллох таоло уларни бундай сифатлар билан сифатлаганига қарамасдан,бу мавжудотларни хам мусулмонлардан деб хисоблашган буйруқ берган. Аллоху акбар. Аллоху акбар. Аллох таоло мусулмонларга қанчалик ахамият берган, мунофиқларни фитнасига алданган мусулмонлар қурбон бўлиб кетишларини хам истамайди. Ла хавла ва қуввата илла биллах.

Бу ердаги воқеият шуки, мунофиқларни гурухини ташхис бериш ва уларни ажратиш инсонни қўлидан келадиган иш эмас, мана бундай сўзларни сўзлаб мана бундай амалларни қилаётган киши, ўзи аслида бир мусулмонми ёки хато,таъвил ва бошқа нарсалар сабабли бу ишларни  қиляптими, буни била олмаймиз ва билишга қодир хам эмасмиз? Ёки уни фалон қилган хато ишлари хақиқатда қалбидан ислом динига эътиқоди бўлмаганлиги учунми ёки ундаги ақидавий касаллик бунга боис бўлганми? Яъни бизлар бир шахсда касалликни ё сифатларни кўрган пайтимизда,зохирда мусулмон бўлган холда уни сўзлаётган сўзи ва қилаётган ишлари хато,таъвил сабаблими ё хақиқатда қалбида ислом динига нисбатан эътиқоди йўқми ёки бу уни ақида борасидаги касаллиги сабаблими буни кўра олмаймиз ва билолмаймиз? Шунинг учун хам аллох таоло уларни мусулмонлардан деб хисоблашга буйруқ берган.

Албатта охирги икки асрда хижоздаги мадрасаларда дарс ўқиган баъзи бир кишилар, алданган ва жохил мусулмонлар гурухини хам ички яширин кофирлар (ёки мунофиқлар) билан бирга мушрик мусулмон ё исломга нисбатланган мушриклар ё исломга нисбатланган кофир номи остида …… исмлашган, мени назаримда эса аллох таолони уларга қўйган мунофиқ исми яхшироқдир. Бизлар бу дунёда уларни мусулмон деб номлаймиз ва уларга қўйилаётган таркибий исмларни ёки шубха туғдирувчи,зарарли ибораларни мусулмонларни дунёси учун тўғри келмайди деб санаймиз.

 Ширк,нифоқ, куфр,фисқ ва ……..мана булар бошқа нарса, энди бир шахсни мушрик, мунофиқ, кофир, фосиқ ва ……….даражасига етиши бу бошқа масаладир. Мушрик ё секулярист умум суратда худога эътиқоди бор кофирдир, аммо мана буни ёнида бир ёки бир неча тоғутларга хам иймон келтиради ва аллох охирги росулини шариатида нозил қилган нарсага шерик қоил бўлишади. Аллох охирги росулини шариатида нозил қилган “нарсаларни хаммасига” шерик қоил бўлишади. Бу ерда зот,хилқат, махлуқ масаласида холиқга шерикни қўйиб олишган бўлиши мумкин, ё тадбир ва жахонни идора қилиш ёки ибодатларини биридаги масалалари бўйича ёки қонун ишлаб чиқариш,хукм ёки итоат қилиш ё аллох охирги шариатида нозил қилган нарсаларни хар қайси масалалари бўйича бўлиши мумкин, хулоса қилиб айтганда мушрик ё секулярист деб ўзини дунёвий хаётини идорий ишларида хеч қайси осмоний шариатларга аслан иймон келтирмайдиган ва мана бу шариатларни бирортасига кирмаган  бир кишига айтилади. Хар қандай суратда хам, шахс мана бу даражага етган пайтида ва мушрик ё секулярист деган калимага мустахақ бўлганда, бизлар қуръон ва суннатда улар учун алохида бир қонунларга эга эмасмиз. Балки қуръон хамма мушрикларни ( секуляристларни) бу дунёда янада кўпроқ қаттиққўллик,шиддат билан  кофирларни хукмига шомил қилади.

Қуръон Ийсони худони ўғли дейдиган кишиларни кофир деб хисоблайди.

• لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ ۚ (مائده/17)
• لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ (مائده /72)
• لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلَاثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا إِلَٰهٌ وَاحِدٌ(مائده/73)
• وَ قالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللّهِ وَ قالَتِ النَّصارى الْمَسیحُ ابْنُ اللّهِ ذلِکَ قَوْلُهُمْ بِأَفْواهِهِمْ یُضاهِؤُنَ قَوْلَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قاتَلَهُمُ اللّهُ أَنّى یُؤْفَکُونَ (توبه/30)

Мана бу ерда уларни кофир деган.

Бу ахли китобни кофирларига қилинган хитоб эди, олдинги оятда хам аллох таоло мунофиқларни кофирларни биродари деган, ва уларни хам ахли китобни кофирларидек санайди, қурайшни мушриклари ва секуляристларини хам кофир деб хитоб қилади. Хар уч гурухни ахли китобни кофирларини, хам мунофиқларни, хам қурайшни секуляристлари ва мушрикларини хам кофир деб таништиради ва айтадики:

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ*لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ*وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ*وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ*وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ*لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ*

Шу билан бирга уларни ғалат ишончларини хам дин деб таништиради. Мана бу секуляристлар насроний ё яхудий ё мажус (шибхи ахли китоб) ё мунофиқ  бўлишмаган; балки секуляр мушриклар бўлиб бошқа кофирлар билан бирга бир жамият хисобланишади. Умумий қилиб айтганда  улар бир жамият бўлишади ёки икки гурухга бўлинишади ё  мусулмон ё кофир. Кофирлар жамиятини хаммаси бир хил хукмга эга, аллох таоло мана буларни хаммасини кофир дейди. Уларнинг  хаммаси секуляристлар билан бирга кофир хисобланади, фақат куфрларини даражаси бўйича фарқи бор, уларни хар бири ўзига хос хукмга шомил бўлади,аммо бир-бирлари билан биродардирлар. Секуляризм мазхаби,фирқаларини барчасини ихтилофлари, дини секуляризмни аслида эмас, хозирда хам яхшилаб диққат қиладиган бўлсак уларни ўртасидаги ихтилофотларни сабаби, секуляризм динини аслида эмас,балки кўпроқ фойда,манфаъатга  ёки кўпроқ лаззатга тегишли бўлган фаръий масалаларда эканини кўрамиз. Хамма кофирларни ихтилофлари “ла илаха иллаллох”га қарши мубораза қилиш ё унга қарши мухолифат қилишга асосланган эмас, уларни хаммаси бу масала бўйича иттифоқли назарга эга, улар тоғутга куфр келтиришни ўрнига тоғутга иймон келтиришган; улар аллохга иймон келтириш ва ибодатларни фақат аллохни ўзига хослаш бўйича мушкилотлари бор. Шу сабабли хам кофирларни хаммаси секуляристлар хам  бир-бирлари билан биродардирлар дейилади.

Худди шу равиш билан аллох таоло мўъминларни хам биродар деб мархамат қилган:

«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»،

танхо ва фақат мўъминлар бир-бирлари билан биродардирлар. Мана бу равиш билан бошқа бир хақиқатни хам баён қилган эди, яъни кофирлар,секуляр кофирларни  хаммаси бир-бирлари билан биродардирлар:

«وَالَّذِينَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُنْ فِتْنَةٌ فِي الْأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِيرٌ»(انفال/۷۳)،

Кофир бўлган кимсалар бир-бирларига дўст- хамкордирлар. (бас, эй мўъминлар,сизлар уларни ўзларингизга душман тутингиз). Агар шундай қилмасанглар (яъни мўъминга дўст,кофирга душман бўлмасанглар), ерда фитна ва катта фасод бўлур.

Бизлар кофирларнинг мана бу биродарчиликларини ўтган бир неча йиллар ичида ироқни курдистонида, сурияда, афғонистонда, яманда ва ………кўзимиз била кўрдик, барча ахли китоб кофирлари, шибхи ахли китоб, секуляристлар,мунофиқлар аллохни шариатидаги қонунларга қарши мубораза қилиш учун муттахид бўлишди. Бу иттифоқ секуляристларни байроғини остида содир бўлди.

Барча секуляристларнинг ягона муштарак хадафи бутун жахон бирлигини ташкил қилишдир, бу жамиятда аллохни шариатига иймон  келтириш ва инсонларни дунёвий хаётида  унга амал қилиш мавжуд эмас, жамият алим хаким аллохни буйруқлари асосида эмас, балки  ширк қонунлари ва секуляризм динини жохилияти бўйича идора қилинади.

Уларни демократиясини бошланиш нуқтаси, секуляризм дини ва аллохни шариатидаги қонунлардан ,хокимиятидан чиқишдир, бу орқали улар инсонга хокимият ва қонун ишлаб чиқариш хаққини беришни қасд қилишган. Секуляристларнинг 1789 йилдаги  башар хуқуқларини баёниясида  6 моддани матнида айтиладики: қонун миллатни иродасини белгисидир. Яъни қонун худони иродасини белгиси эмас, балки қонунни одамлар парламент номли бутхона сифатида ихтиёр қилишган тоғутлар,илохлар ишлаб чиқаришади.

Шунингдек, демократия хокимиятни ва қонун ишлаб чиқариш хаққини инсонга топширади, худовандни улухият сифатларидан бўлган бу сифатни инсонга топшириш ва бу орқали инсонни қонун ишлаб чиқаришга мажбурлайди ва аллохни шериги қилиб қўяди, натижада эса мана бу масала шубхасиз куфри акбар хисобланади.  Муржиъа уламолари деб танилган Мухаммад Носириддин Албоний ва Муқбил Водиий ва бошқалар мана бу борада тўғрими ё ғалатми, “исола” мажалласини иккинчи сонида фатво бериб айтишадики:  демократия шу жумладан тоғутларнинг тузумларига нисбатан худованд куфр келтиришга амр қилгандир, бу борада аллох таоло мархамат қилган уч оятни истинод қилиб келтиришади: [5]

فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (بقره/۲۵۶)

وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ (نحل/36)

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَٰؤُلَاءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا(نساء/51)

Китобдан насибадор бўлган кимсаларнинг бут ва санамларга сиғинаётганларини хамда кофир кимсалар хақида: “ўшалар иймон эгалари бўлган мусулмонлардан кўра тўғрироқ йўлдалар”, деяётганларини кўрмадингизми?

Бу равиш билан, мана бу гурухдаги уламолар секуляризмга нисбатланган демократияни тоғут деб санашади ва унга куфр келтириб уни инкор қилишимиз керак ,дейишади. Яъни буни исломга киришни асосий дарвозаси дейишади, худди “ла илаха”га ўхшаш  албатта уни инкор қилиб куфр келтирилиши лозим ,бундан сўнг бошқа нарсани исбот қиласан,лекин аввал мана буни инкор қилишинг ва уни оёқ-ости қилишинг керак. Мана бу холатда,барча мусулмонлар секуляризм динини тоғут эканига иттифоқ қилишади, мана бу секуляризм қуролни кучи билан мусулмонларни  қуйидаги ўринларга мажбурлайди:

-Аллох бизларни дунёвий хаётимизни идора қилиш ишларида аралашишга хаққи йўқ, аллох фақат инсонни қалбида ёки ибодатгохларда бўлиши керак.

-Аллох бизларга нималарни ейишимиз ё емаслигимиз хақида бир нарса дейишга хам хаққи йўқ? Ёки нималарни кийишимиз ё киймаслигимиз хақида хам гапирмаслиги керак? Ёки кимлар билан турмуш қурамиз ёки қурмаймиз? Ёки қандай қилиб муомала қиламиз? Қайси асосга биноан инсонларни ўртасини фарқлаймиз? Қандай қилиб фақирликни ўртадан йўқотиб фаровонликни  келтирамиз? Қандай қилиб қўрқувни  йўқотиб хавфсизликни ўрнатамиз?  Кимлар дўст ва кимлар бизларга душман? Бизлар кимларга валоъ қилиб кимларга эса бароъ қила оламиз? Ва бундан бошқа нарсалар. Секуляризмни айтишича мана булар дунёвий қонунлар бўлиб, аллох мана бу ва бунга ўхшаш ўринларга аралашишга хаққи йўқ, уни айтишича: аллох фақат уларни комилан шахсий бўлган ички ишлари бўйича гапиришга хаққи бор холос.

Дархақиқат, секуляризм дини ўзидаги аслаха ва қуролни кучи ва ўзига хос диктаторликни кучи билан сенга айтадики: фақат худони нихоятда майда гапларинигина қабул қилгин, яъни фақат мана бунга рухсат беради,аммо қолганларини рад қилишинг керак. Аллох таоло эса мана бундай шахслар хақида айтадики:

  «أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ»(بقره/۸۵)،

Ё китобнинг (тавротнинг) бир қисмига ишониб,бир қисмини инкор қиласизми?

Секуляризм дини биринчи бўлиб тоғутга иймон келтиришга инсонни мажбурлайди ва мусулмонни тоғутга куфр келтиришини тоғутга иймон келтиришга айлантиради, ибодатни бир қисмида хам фақат уларни арзимаган бир қисмига эътироф қилади; ислом динини бир қисмига куфр келтиришлик уни хаммасига куфр келтириш маъносида экани хам табиийдир.  [6]

Секуляризм динини хатарли бўлганлиги сабабли аллох таоло мусулмонларга ер юзида сайр қилишни ва мушрикларни оқибатларини кўришни тавсия қилади, бу оқибатлар хақида фикр қилиб тадаббур қилишни,  мушрикларни йўлини давом эттирмаслик учун ундан ибрат олишга чақиради. Аллох таоло айтадики:

«قُلْ سیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کیفَ کانَ عاقِبَةُ الَّذینَ مِنْ قَبْلُ کانَ أَکثَرُهُمْ مُشْرِکین» (روم/42)

(эй Мухаммад,мушрикларга) айтинг: ” ер юзида сайру- саёхат қилиб, илгари ўтганларнинг оқибатлари қандай бўлганини кўринглар! Уларнинг кўплари мушрик эдилар”.[7]

Кўриб турганингиздек биздан олдинги даврдаги кофирларни яхуд,насоро ё бошқа шариатларга эргашувчилар эмас,балки  секулярист деб атаяпти.  Аввал хам айтиб ўтганимиздек қуръонда мушрик ё мушриклар номи танхо келган пайтида,ундан мақсад мана шу секуляристлар бўлган. Мана бу секуляристларнинг ислом динига нисбатан кўз-қарашини бир кўринишидир.

Албатта жамиятни орасида хар уч гурухдан яъни ахли китоб ва ғайри ахли китоб ва шибхи ахли китобни кофирларидан мусулмон бўлганлар мавжуд. Ёки бўлмасам мунофиқларни жараёнидан ўзларини жудо қилиб мўъминларни сафига қўшилганлар хам бўлган. Яхудлар ва мана бу секуляристларнинг мусулмонларга нисбатан душманчиликда энг қаттиққўл,махкам бўлганлари, мусулмон бўлгандан сўнг хам энг яхши кишиларга айланишган, мана бу секуляристларнинг орасидан росулуллох саллаллоху алайхи васалламни энг яхши ёронлари зухур қилишган. Яъни росулуллох саллаллоху алайхи васалламни энг яхши ёронлари мушрикларни,секуляристларни дилидан чиқиб келиб мусулмон бўлишган эди.

Мана бу уч табақадагиларни ислом келтиришлари аллох таоло уларни хаммасини кофир деганлиги сабабли, баъзи кишилар учун аллохни таърифига нисбатан қарама-қарши бўлиб кўриниши мумкин. Чунки аллох таоло кофирлар хақида айтадики:

 «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ* خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ» (بقره/6-7)،

Куфр йўлини тутган кимсалар эса хох (аллох азобидан) қўрқитинг,хох қўрқитманг, уларга баробардир- иймон келтирмайдилар.*** Аллох уларнинг дилларини ва қулоқларини мухрлаб қўйган. Кўзларини эса парда қоплаб олган. Улар учун буюк азоб бордир.

Нима учун? Нима учун уларга хеч нарса кира олмайди? Нима учун уларни қалблари,кўзлари,қулоқларига мухр уриб қўйилган ва нима учун хеч нарсани қабул қилмайди? Нима учун улар харгиз иймон келтирмайдилар? Чунки, мана бу кофирлар олдин қуръон ва аллохни шариатидаги қонунларни хақ эканига қалбан ишонч хосил қилишган, аммо золимларча ва ўзларидаги такаббур,кибрланиш сабабли инкор қилишган.

«وَ جَحَدُوا بِها وَ اسْتَيْقَنَتْها أَنْفُسُهُمْ ظُلْماً وَ عُلُوًّا فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ» (نمل/14)،

Ва ўзларини аниқ билган холларида зулм ва кибр қилиб, у (мўъжизаларни) инкор этдилар. Энди (эй Мухаммад), у бузғунчи кимсаларнинг оқибати қандай бўлганини кўринг.

Яъни натижада улар билан сухбатлашиш ва уларга эслатма беришни фойдаси йўқ; аммо шу билан бирга мана бу кофирларни орасидан мусулмон бўлаётган кишиларни хам кўрамиз. Буни сабаби нимада?

Хозир кофирлар жамиятининг  хилма-хил табақаларини жойгохини ижтиход ва тақлид масаласи билан сизлар яхшироқ тушунишингиз учун изохлаб бермоқчиман, тасаввур қилинглар уларни баъзиси мужтахиддир, бу ерда фақат ўхтатиш маъносида айтяпман, яъни кофирларни ўртасида мужтахидлари бор,баъзилари хам мана шу мужтахидларга тақлид қилишади. Хозирча фақат мана шу фарзни ушлаб туринглар. Яна бир мисолни зикр қилиш бизларни тўғри жавобга йўллаши мумкин. Аллох таоло ички кофирлар ёки мунофиқлар учун жаханнамни энг бадтар,ёмон жойини тайёрлаган (яъни ахли китобни ошкор кофирлари ёки шибхи ахли китоб,ғайри ахли китоб хатто муртадлардан кўра хам бадтарроқ) ва мана бу мунофиқларни кофирларнинг  биродарлари дейди. Аллох таоло кофирлар хақида мархамат қилган эдики:

 «تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ»(حشر/14)،

(оғизларидаги сўзларидан) уларни бир деб хисоблайсиз-у, (аммо) диллари хилма-хилдир.

Яъни мунофиқлар хам кофирлар сингари турли-хил қалбларга,хилма-хил назарларга ,истакларга эгадирлар; аммо мана шу мунофиқларни бу дунёда мусулмонлардан деб хисоблайди. Нима учун? Олдин айтганимдек ижтиход ва кўр-кўрона,жохилона  тақлид қилишни хам назарда тутиб туринглар.

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни ўзлари бизларга тўғри жавобни берадилар. Нима учун? Аллох таоло уларни мусулмонларни жумласидан дейишини сабаби ,уларни атрофидаги бир неча мусулмонни химоя қилиш учундир. Аммо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам умумий бир қонунни баён қилиб жавоб берадилар ва мархамат қиладиларки:

  مَنٌ تَشَبَّهَ بِقَوٌمٍ فَهُوَ مِنٌهُمٌ.

Кимки ўзини бир қавмга ўхшатса, у ана ўшалардандир. Нахоятда чиройли айтилган. Мана бу айтилган сўзлар ақида,ишончлар хақидадир. Бу абу жахл қандай либос кийган бўлса, сиз хам ана ўшани кийишингиз ёки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қандай зохирга эга бўлган бўлсалар, сизлар хам ана ўша кўринишда бўлишингиз керак, ёки араб ярим оролидаги мушрик ва кофирларни либосидек кийинишингиз лозим, деган маънода эмас. [8]

مَنٌ تَشَبَّهَ بِقَوٌمٍ فَهُوَ مِنٌهُمٌ.

Кимки ўзини бир қавмга ўхшатса ана ўша қавмни жумласидан хисобланади. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни мана бу фармонларини бугунги кунни тирик мисоли билан изохлаб бермоқчиман, биз бу билан шахсни бир қавмга ўхшаши қандай қилиб уни ана ўша қавмни жумласига шомил қилишини тушуниб оламиз, мана бу қавмлар бир-бирларига ўхшамаслиги ёки турли- хил салиқага  ёки хар-хил рафторларга эга бўлишлари хам мумкин.

Биз бугунги кунда баъзи кишиларни ё секуляр кофир хизбларни бирига аъззо бўлганини ёки мана бу кофир секуляристларга  ва секуляризм динига тарафдорлик қилишаётганини ва забонлари,амаллари билан уларни химоя қилишаётганини кўрамиз, улар фақатгина бир қисминигина назарда тутган бўлишлари хам мумкин; аслида эса жохилият хокимияти ва секуляризм дини деб номланган тоғут ва барча секуляристлар ва барча секулярист ахзоблар, башарни хаётини барча қирралари учун қонун ишлаб чиқаришган. Бирлашган бир мажмуъани ташкил қилувчи тоғутлардир, улар аллохни шариатини хаммасига қарши қонунларга эгадирлар.

 Хозирги мана бу фурсатда сизни атрофингиздагилар секуляризм дини хақида қанчалик огох эканликларини ёки агар огох бўлишган бўлса уни қанча қисмини қабул қилишганини  билиш учун, секуляризм динини барча қирраларига ишора қилишни имкони бўлмайди, шунинг учун хам инсонни биринчи таркиб топувчи ўрни яъни хонадонга тегишли қисмига ишора қилмоқчимиз, чунки бу иш билан биз хам секуляристлар жамиятини анализ қиламиз ва хам бизларни рафторларимизни  шубхасиз шаръий йўлларга йўллайдиган,марказлаштирадиган натижага эришамиз. Мана бу натижа бизларни рафторимизни шаръий йўлларга марказлаштириши ва хидоят қилиши нихоятда мухим. Энди тирик мисолга айланадиган ўринларга ишора қилмоқчимиз

 «مَنٌ تَشَبَّهَ بِقَوٌمٍ فَهُوَ مِنٌهُمٌ»

Секуляристларнинг худолари,илохлари, тоғутлари бўлмиш карл маркс, ленин, маъу ва ……..аллох ва росулини қонунларини ўрнига ўзларини қонунларини ишлаб чиқаришган ва оилани бекор қилиб аёлларни умумий бўлишини тарафдори бўлишган; мана бу коммунистлар монифестини 49 ё 50 сахифасида ўқишингиз мумкин. Яъни оилани бекор қилиш билан жамият баъзи хайвонларни жамиятига ўхшайди,албатта барча хайвонлар бундай эмас. Чунки хамма хайвонлар хам бундай жамиятга эга эмас, аммо улар мана бундай жамиятни хохлашади: оила бекор қилиниши ва аёллар хаммага умумий бўлиши керак. Хўп, энди вазият шундай бўлгач болалар туғилади, нихоятда кўп болалар хам дунёга келади, оила бекор қилингач ота-онасиз,оиласиз болалар дунёга келади, мана бундан сўнг нима қилиш керак?

Инглас коммунизм усуллари китобида айтадики: болалар муштарак суратда парвариш қилинади. Биз буларни совет социалистларини асосий қонунларида хам кўрганмиз, давлат уларни парвариш қилишни масъули бўлган. Шундай бўлгач, уларни назари бўйича хар қандай одам ўзи истаган одам билан алоқа қилса, мушкили йўқ, ва ……….карл марксни ўзини  хам харомдан туғилган бир боласи бўлган, у бу болани ташлаб кетган ва бу бола 1929 йилгача хам тирик бўлган, мана бу бола уни хизматкоридан туғилган эди.

Жон пол сортер франциялик файласуф экзистанциалист хам франциялик ёзувчи сиймон ду бувар билан бирга, социалистларни қонун ишлаб чиқаривчи худоларидан бўлиб, улар  хонадонни бекор қилинишини тарафдорларидан бўлишган. Улар эр ва хотинни алоқасидек алоқаларга эга бўлишган ,аммо бир-биридан жудо алохида яшашган ва хеч қачон оила бўлиб яшаш,турмуш қуришни қабул қилишмаган.

 Бертронд росел хам секуляристларнинг худолари,илохларидан бири бўлиб,у талабаларни орасида жинсий озодликни ривожлантирувчилардан бўлган. Мана бу фақат бир қисм намуна холос.

Европа секуляристларининг башар хуқуқларини химоя қилиш девони белгияни қонуни ниқобдан фойдаланишни манъ қилган пайтни ўзида, германия секуляристларини парламенти хам хамжинсбозларни никохини бу давлатда қонуний деб тасдиқлади. Мана бу қонунга асосан одамлар хайвонлар билан аёллар хатто эркаклар хам хайвонлар билан никохлана олади,секуляристларни ўртасида бу оддий бир нарсага айланган. Ёки швецияга ўхшаш давлатда эса махрамлар билан никохланиш қонунийдир. Сиз бир оз тахқиқ қилсангиз,секуляристларнинг башарият учун вужудга келтирган фожеани умқини тушуниб етасизлар.

Хайвонот билан никохланиш эса ,американи миллий қонуни бўйича харбий лашкарни ўртасида расмий холга айланган ва жамиятда,харбий лашкарни орасида озод холда амалга ошириляпган,хатто ит,эшак,маймунга ўхшаш хайвонот билан никохланганларга хужжат хам содир қилинади. Спид касаллиги хам аёл кишини маймун билан қилган жинсий алоқасини натижасида вужудга келган, секуляризм дини мухайё қилган чегараси йўқ алоқаларни оқибатида мана бу аёл ва унга ўхшаганларни воситаси билан мана бу касаллик бутун башар жамиятида  тарқалиб кетди.

Аллохга қасамки, секуляристларнинг жохилият дини ва секуляристлар олиб келган мана бу жохилият ,хамда секуляристлар мана бу жамиятда парвариш бераётган бу дин, миқёсини кенгайтириб боришаётган бу жохилият, баъсатдан олдинги жохилиятга қараганда қабихроқ, пасткашроқдир.  Мана бу қандай динки, инсонни аллохни энг шариф,афзал махлуқотини мана бу даражада паст,беарзиш,хор холатга етказиб боради ва бу махлуқот ит,эшак,маймунга ўхшаш хайвонлар билин никохланади, тўй маросимларини ўтказади ва ўзини ихтиёрини итни,эшакни,йўлбарсни қўлига топшириб қўяди, бу ердаги қонун ва хукумат хам уни химоя қилиб чиқади, хеч ким хатто уни атрофидагилар хам уни йўлини тўсишга қодир эмас; чунки бу шахсий озодлик хисобланади?!

Мана булар бизларни асримиздаги секуляризм дини вужудга келтирган нарсаларни бир қисми бўлиб, уларга ишора қилиб ўтдик, аммо бу ерда шундай кишилар хам борки, намоз ўқишади, рўза тутишади, пок инсонлар, хатто хажга боришади, маст қилувчи ичимликлардан, ёлғончиликдан, тухмат қилишдан, одамларга озор беришдан, одамларни молини ейишдан, муомаладаги ғиллу-ғашликлардан ва жуда кўп ёмон сифатлардан четланишади ва жуда яхши сифатларга хам эга; лекин шунга қарамасдан, секуляризм дини ва  секуляр жамиятини ташкил қилишни химоя қилиб чиқишади ва мана бу ишларни барчасини шу жамиятда амалга оширишади.

Мана бу бадбахт шундай бир қонунни химоя қиляптики, агар эртага уни боласи,қизи ё ўғли мана бу ишларни бирортасини қиладиган бўлса, уни йўлини тўса олмайди; чунки мана бу қонунни орқасида хукумат қудрати турибди. Бизлар хам мана бу дунёда аллох таолони шариатини буйруғига биноан уларни секуляристларни жумласидан деб хисоблашга мажбурмиз. Чунки уларни ўзлари ўзларини бу кофирларни ичига қўшиб олган, биз уларни куч билан мажбурлаб кофирларни орасига қўшиб қўйган эмасмиз. Хозирги пайтда секуляристлар бизларни устимизда хукумат ўрнатишга муваффақ бўлишганми ё йўқми ва мана бу одамлар ўзларини уларни орасига жойлаштириб олган  фақатгина тарафдор  холосми, буни хам билмаймиз, ёки улар мусулмонларни жамиятида намози,рўзаси, хажлари……билан яшириниб олган фохишагар,ахлоқи бузуқ кишилар хам бўлиши мумкин? Ёки улар буларни хеч қайсиниси бўлмаслиги хам мумкин. Хар қандай холатда хам, биз уларни секуляризм дини вужудга келтирадиган фосид кишиларни жумласидан хисоблаймиз, яъни бу холат  улар ўзларини секуляризм ва секуляр ахзобларидан бутунлай жудо қилиб олмагунича, уларга куфр келтирмагунича давом этади. Хар холда бизлар уларни яхши сифатларини кашф қилиш орқали бу кишиларни хидоят қилиб йўллашга харакат қиламиз. Уларни элакдан ўтказиб хидоятга лойиқ бўлганларини жудо қилиб олишни яхши кўрамиз.

 Ўзларини кофирларга ўхшатиб олган кишиларни бир дастаси, жахолат сабабли уларга тақлид қилаётган бўлишлари ва уларга ўхшаб амал қилишаётган бўлишлари хам мумкин; мана бу холатда улар кофирларни жумласидан хисобланади. Бир гурух кишилар хам  мунофиқларга ўхшаб ўзларини  мусулмонларни орасига қўшиб олган бўлиши хам мумкин; мана бу одамлар хам мусулмонларни жумласидан хисобланади, агарчи мана бу одамлар шароит мухайё бўлиши билан ўзларини мусулмонларни доирасидан чиқариб олишса хам у пайтгача мусулмон хисобланади. Чунки  ўзларини кофирларнинг  орасига қўшиб олган мана бу  одамларга  шароит мухайё бўлган вақтда, хатто уларни жахолатларини бартараф бўлиб, тақлид қилишдан қўлларини тортишлари ва  кофирларни доирасидан чиқишлари ва мусулмон бўлишлари хам мумкин.

“Адий ибни Хотамни” ислом келтириш достони, ахбор ва рохиблар, Масих ибни Марямга сиғинган , ширк келтирган ва бундай сўнг ўзларини кофирлардан жудо қилган ва мусулмон бўлган кишиларга машхур намуна бўла олади. Хозирда хам бизлар ўзларини яхуд,насороларни жамиятидан хатто секулярист кофирларни жамиятидан ўзларини жудо қилаётган  ва мусулмон бўлаётган жуда кўп кишиларни  кўриб турибмиз.

Қуръондаги оятларда хам ахдларини бузувчи секуляристлар хақида сухбат қилинган пайтда, куфр аиммаларига қарши жанг қилиш ( ёки ана ўша сизларга айтиб ўтган ўхшатишим, яъни уларни мужтахидлари) биринчи ўринга қўйилади, лашкарни ўзи эса биринчи даражада турмайди. Жанг қилиш яъни қуролли жанг пайтида куфрни рахбарлари, мужтахидларига аввало жанг бошланади. Аллох таоло мархамат қиладики:

   «وَإِن نَّكَثُوا أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِۙ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ» (توبه/12)،

Агар ахдлашганларидан кейин қасамларини бузсалар ва сизларнинг динингизга тош отсалар, у холда (бу кирдикорларидан) тўхташлари учун куфр етакчиларига қарши жанг қилингиз! Зеро улар учун хеч қандай қасам йўқдир. ( яъни улар мудом ичган қасамларини бузаверадилар) .

Аллох таоло кофирларни орасидаги мусулмон бўлиши мумкин бўлган кишиларни ёки мусулмонларни ўртасидаги мунофиқ бўлган кишиларни ташхис бериш қудратини инсонга берган эмас, фақатгина росулуллох саллаллоху алайхи васалламга ўхшаб дуо қилишлари ва фалончи яхши сифатларга эга бўлган кофир шахсни мусулмон бўлишига умидвор бўлишилари мумкин холос. Натижада зохири бўйича, бизлар фақат икки гурухни танишга қодирмиз: 1- мусулмон, 2- кофир. Учинчи гурух эса мавжуд эмас.

Албатта, тоғутга “мужмал кўринишда” иймон келтирадиган ва охирги пайғамбарни канали орқали жўнатилган аллохни қонунларига итоат қилишга хозир бўлмайдиган ёки ақидалари саросимада қолган хатто шахсий рафторларида хам меёрда бўлмаган  инсонлар хам мавжуд; бизлар уларни зохирига қараб кофирларни жумласига қўшамиз.

Кофир жамиятини орасида тоғутларга қарши мубораза қилиш бўйича ислом динини алохида буйруқларини ижро қиладиган кишилар хам бўлиши мумкин, ёки аллохни шариатида жой олган минглаб ўринларни  орасидан бирига эга ёки исломни назаридан қабул қилинган зўравонликни қабул қилмаслик,тавозеъ, ғайрат,шахомат, рахмдил бўлиш, дўст тутиш,ота-онани хурмат қилиш, қариндошчилик алоқаларини сақлаш, мазлумларни химоя қилишга ўхшаш сифатларга хам риоят қилишлари мумкин,яъни ёмонларни ўртасидаги яхши одам сифатида танилган бўлиши хам мумкин, хар холда биз уларни кофирларни жумласидан деб хисоблаймиз.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:

 «تَجِدُونَ النَّاسَ مَعَادِنَ خِيَارُهُمْ فِي الْجَاهِلِيَّةِ خِيَارُهُمْ فِي الْإِسْلَامِ إِذَا فَقِهُوا، وَتَجِدُونَ خَيْرَ النَّاسِ فِي هَذَا الشَّأْنِ أَشَدَّهُمْ لَهُ كَرَاهِيَةً، وَتَجِدُونَ شَرَّ النَّاسِ ذَا الْوَجْهَيْنِ الَّذِي يَأْتِي هَؤُلَاءِ بِوَجْهٍ وَيَأْتِي هَؤُلَاءِ بِوَجْهٍ».[9]

Жохилият замонида энг яхши бўлган киши ( ахлоқ ва ундан бошқа чиройли сифатлар бўйича қараганда) исломда  хам энг яхши кишилардан бўлади. Улар жахолат ва тақлид сабабли “мужмал суратда” ислом динига эътиқод қилмаган холда, мужмал суратда тоғутга иймон келтиришади. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни асридаги Абул Бахтарийга ёки росулуллох саллаллоху алайхи васалламни жохилият замонидаги  барча сахобаларига ўхшаш, албатта Али  ибни Абу Толиб розиаллоху анху  бундан мустаснодир. Мана бу холатда ислом динига эргашганлар хам, кофирлар жамоъасига эргашганлар хам бир хиллик холатда эмаслар. Шунингдек бир мусулмон аллохга иймон келтириш бўйича турли-хил даражаларда жойлашиши мумкин, хатто мушрикларни сифатларига ўхшаш амалларни хам қилишлари мумкин. Табиий холат бўйича у пархез қилиши ва ўзини булғамаслиги лозим бўларди. Ғайри мусулмон бўлган киши хам, тоғутлар жуда кўп,хилма-хил бўлганлиги боис бошқа тоғутларга нисбатан ёмонроқ  бир тоғутга иймон келтирган бўлиши мумкин, ёки ўзи иймон келтирган тоғутни янада мустахкамроқ қилиш учун, аллохни шариатидаги қонунларни  ва аллохни ўзгармайдиган суннатларини баъзисидан фойдаланган бўлиши хам мумкин, ёки хар қандай инсонда топиладиган хақни талаб қилиш табиати бўйича яхши сифатларга эга бўлиши хам мумкин, мана бу ўринларни барчаси бизларга кофирларни жамиятидаги кишиларнинг  хаммаси бир хил эмасликларини кўрсатяпти.

Яъни арзишлар ёки арзишни зиддидаги нарсалар худди саломатлик ё касалликка ўхшаш мусулмонлар билан кофирларни ўртасида сузиб юради, ва шахс риоят қилиб саломат қолади ва рияот қилмаслик билан бемор бўлади ва мана бу ўринларда бемор бўлиш ё саломат қолиш шахсни кофир ё мусулмон бўлишига алоқаси йўқдир. Бунга бир қуръоний мисол келтирмоқчимиз:

Масалан аллох таоло тафарруқ касаллиги ва ундан келиб чиқадиган хатарлар хақида мархамат қиладики:

• وَلَا تَکُونُواْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ* مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُواْ دِینَهُمْ وَکَانُواْ شِیَعاً کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ (روم/31-32)،

Мушриклардан бўлманглар!*** Улар (яъни мушриклар) динларини бўлиб, фирқа-фирқа бўлиб олгандирлар. Хар бир фирқа ўз олдиларидаги нарса билан хурсанддирлар.

وَ أَطيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ريحُکُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرينَ (انفال/46)،

Ва аллохга хамда унинг пайғамбарига итоат қилингиз ва (ўзаро) талашиб-тортишмангизки, у холда сустлашиб, куч-қувватингиз кетур. Сабр- тоқат қилингиз! Албатта,аллох сабр қилгувчилар билан биргадир.

إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (انعام/159)،

Динларини бўлиб,ўзлари хам гурухларга бўлиниб олган кимсалар тўғрисида бирон нарсада масъул эмассиз. Уларнинг ишлари фақат аллохнинг ўзига хавола. Кейин уларга қилиб ўтган ишларининг хабарини берур.

• قُلْ هُوَ الْقادِرُ عَلي‏ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْکُمْ عَذاباً مِنْ فَوْقِکُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ يَلْبِسَکُمْ شِيَعاً وَ يُذيقَ بَعْضَکُمْ بَأْسَ بَعْضٍ انْظُرْ کَيْفَ نُصَرِّفُ الْآياتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ (انعام/65)،

Айтинг: “у сизларги устингиздан ё оёқларингиз остидан азоб юборишга, ёки сизларни гурух- гурух қилиб аралаштириб юбориб (жангу жадалларда) айримларингизга айримларингизнинг зарарини тоттириб қўйишга қодир бўлган зотдир”. Қаранг, англаб етармикинлар,деб оятларимизни қандай баён қилмоқдамиз.

Мана булар касаллик ва уни аломатлари бўлиб, унда аллох таолонинг  қилган тахдидлари хам мавжуддир. Энди тоғутга эргашаётганларни бир дастаси фахмлаб аллохни шариатидаги қонунларга эргашади, ўзларидаги салиқаларни ва ихтилофларни хилма-хиллигига қарамасдан дунёвий манфаъатларни сақлаб қолиш учун бир-бирлари билан муттахид бўлишади, бу ердаги вахдат хам қудратга сабаб бўлиши табиийдир. Буни қаршисида, мусулмонлар шариатни хаммасига иймон келтиришган бўлишса хам, аммо амалда бу қонунларга тобеъ бўлишмайди ва тафрақага дучор бўлиб бўлиниб кетишади, мусулмонларни хайбати мана бу тафрақа сабабли ўртадан кўтарилиб кетади.

Бу ерда қонун ягона, агар вахдатга эга бўлсанг қудратманд бўласан; тафрақага тушадиган бўлсанг залил бўлиб хор ,нобуд бўласан. Мана бу дунёдаги аллохнинг  суннатларидан биридир. Хайдовчиликка ўхшаш, хайдовчилар учун ўзига хос қонунлар чиқарилган ва хайдовчиликни ўрганиш учун хам йўл-равишлар мавжуд. Энди агар мусулмон бўлсанг ,аммо хайдовчиликни билмайдиган бўлсанг ва қонунларни риоя қилмасанг, орада ўзингни хам бошқа мусофирларни хам нобуд қиласан, ғайри мусулмон бўлсанг-да хайдовчиликни ўрганган бўлсанг ва қонунларга риоя қилсанг,ўзингни ва бошқа мусофирларни хам мақсадларига саломат етказа оласан.

Мусулмон ўзига нисбатан хорлик,нобуд бўлиш ва аллохни рахматидан узоқлашиш сабабларини ўзига мухайё қилиб олади, мана бу ўринда у ўзини мушрикларга ўхшатади; аммо буни қаршисида мушрик кофир киши ўзи учун вахдатни,қудратни сабабларини бу дунёда мухайё қилади ва мана бу ўринда аллохни шариатидаги қонунларига эргашади. Россиядаги ленинни октябр инқилобини равиши ва мана бу даврдаги мусулмонларнинг  муносабатлари шуни аниқ кўрасатадики, ленинни инқилобини равиши исломий инқилобни равишига яқин бўлган, россияни қўл остидаги мусулмонлар эса инқилобни сабабларидан узоқда бўлишган ва натижада ленин дунёвий қудратга эришади ва мусулмонлар хор бўлишади, улар хозирги пайтгача хам россияни мана шу қисматларида хор холда юришибди.

Ёки ухуд жангига ўхшаш, агар жангни қонунларига риоя қилмасанг ва қўмондонни ягона буйруғига, ягона буйруқга бўйсинмайдиган бўлсанг; сени сафингда худони пайғамбари бўлган тақдирда хам мағлубиятга учрайсан ва ғайри мусулмонлар ғалаба қозонишади. Мана бу ерда аллохни суннати росулуллох саллаллоху алайхи васалламни борликлари сабабли  ўзгариб қолмайди, энди биз билан сизга ўхшаганлар сабабли ўзгармаслиги табиийдир.

Бир мусулмон қайси андозада тафарруқ,вахдатдан узоқлашиш билан аллохни шариатидаги қонунлардан бош тортса; ана ўша андозада аллохни рахматидан махрум бўлади ва мусибатлар,хорликдан халос бўла олмайди, мушрик ва кофирлар уларни устидан ғолиб бўлиб олади, улар мағлубиятни аччиқ мазасини мана бу дунёда тахаммул қилишлари лозим бўлади, андалусга ўхшаган диёрларга ўхшаш асрлар давомида давом этган хукмронликдан сўнг супуриб ташланади. Буларни қаршисида эса вахдат ва қудратни касб қилиш масаласи бўйича аллохни ўзгармас суннатини риоя қилган мушрик,кофирлар бу дунёда ғалабани қўлга киритишади.

 Ўзингиз бир тасаввур қилиб кўринглар, хамма фирқалар шуни яхши билишадики, уларга мухолиф бўлган фирқанинг қуръони,пайғамбари,қибласи, жаннати,жаханнами ва бошқа нарсалари мана шу фирқа эътиқод қилган нарсани ўзи эканини ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам аллохни элчиси эканини  яхши билишади, аммо шунга қарамасдан гунох ё жиноят қилган мухолиф фирқага эргашган кишилардан мушриклар ва аслий кофирларга нисбатан кўпроқ безор бўлишади, ва баъзи ўринларда эса аслий кофирлардан кўра бадтарроқ хам дейишади. Мана бундай одамлар аллохни рахматига сазоворми ё ғазабига ва мужозотига? Аллох таоло олдинги оятда бу тафарруқ  хақида худди тўфон,зилзила каби айтиб ўтган эди. Яъни тафарруқ хам зилзила ва тўфонга ўхшаш бир балодир,балким ундан хам бадтарроқ. Зилзила ва тўфон жуда кўп давом этмайди ва одамларни бир замонни ўзида ўзи билан олиб кетади, аммо тафарруқ йиллар балким асрлар давом этиши мумкин ва жуда кўп инсонларни фасодга,нобуд бўлишга, даражама-даража ўлимга,қирғинга тортиб кетиши мумкин.

Мусулмонларни ўзларини қўли билан қирғин қилиш ва уларни хамма жойда мағлубиятга учраши ва уларни устидан секуляр кофирларни хукмронлик қилишлари, мана буларни хаммаси жиноятчи мусулмонлар учун гунохларининг  жазосидир, чунки улар вахдат неъматини ва ундан келиб чиқадиган қудратни ва аллохни шариатидаги қонунларга амал қилишни қудратини қадрига етишмаган.

Исломий хукумат ва унда вохид умматни ва вохид ижмоъни каналидан  келиб чиқадиган улил амр шўроси, мусулмонларнинг  қўлидан чиқиб кетган нихоятда қимматли бир абзордир, фақатгина иттиходга эришган пайтларида яна янгидан уни қўлга кирита олишади. Бизлар қандай қимматли нарсани қўлдан бой берганимизни тушунишимиз лозим, шунда уни яна қайтадан қўлга киритишни фикрига тушамиз, уни хам фақат вахдат канали ва вахдатдан келиб чиқадиган қудрат орқали қўлга киритса бўлади холос.

Шу билан бирга яхудларни эътиқоди бўйича, улар насронийларни пайғамбарини ўлдиришган; ёлғон айтишади, лекин уларни барчаси мана бундай эътиқодга эгадир ва насронийлар хам уларни кофир деб санашади. Аммо кўриб турганимиздек, мана буларни хаммаси жуда кўп мусулмонзодалар, будоийлар, брахманлар, шайтонпараст язидийлар ва…………америка бошчилигидаги секуляристларни байроғи остида мусулмонларга қарши муттахид бўлишган ва фақат мусулмонларни ўзига  тегишли бўлган хос  қудратни  қўлга киритиб олишган.

Бунчалик узоқ мисолларни зикр қилишимизни далили шуки, азизлар кофирларни жамияти “мужмал суратда” тоғутга иймон келтирган ва “мужмал суратда” исломга иймон келтирмаган бўлса хам, бу дегани улар мутлақо барча яхши сифатлардан ёки хаётий қадр-қийматлардан пок бўлишган деган маънода эмас. Натижада жохилиятга,тоғутга  эргашган кишиларни ўртасида турли-хил рафторларга эга бўлган инсонлар топилади. Шунинг учун хам ўртада ихтилоф бўлишини инкор қилиб бўлмайди, уларни хаммасини бир жойда жамлай оладиган система демократия ва аксариятнинг  қабул қилиши  бўлади.

  Биз золимларга қарши мубораза қилиш заминасидаги  уларнинг  ихтилофларини айтишдан мақсадимиз  шуки, уларни жамияти турли-хил салиқаларга эга  хилма-хил гурухлардан ташкил топгандир. Золимларга қарши мубораза қилиш заминасида бизлар жуда кўп паймонларни ёки якка холдаги жуда кўп харакатларни аввалги ё хозирги  жохилиятда  кўрганмиз, хозирги даврда хам мана бунга ўхшаш паймонлар кўрилган. Жуда кўп кофир секуляр хизблар ва махаллий муртадлар борки, улар она тилларида таълим олиш,табақаларни ўртасидаги фарқни йўқотиш, ақидавий ва шахсий  озодликлар ва бошқалар учун секуляризм диктаторлигини канали орқали, ўзларидан бадтар бўлган тоғутлар билан жанг қилишни иддао қилишади. Яъни улар махаллий бўлмаган золим тоғутни ўрнига махаллий золим кичкина тоғутни ўрнатиб қўйишмоқчи бўлишяпти. Зохирда қараганда хам тоғут ва катта ёмонликни ўрнига кичикроқ ёмонликга эга бўлган тоғутни қўйилиши хам яхши нарса, фосидроқ тоғутни ўрнига кичикроқ фасодга эга тоғутни қўйилиши афзалроқ бўлади. Мана бу нарсаларни бизлар турли-хил жамиятларда кўрганмиз.  

Эрон ва румни ўртасида бўлиб ўтган тарихий жангга аллох таоло рум сурасида ишора қилганини кўрганмиз, ёки хинддаги ганди,африкадани жанубидаги мондуло ва ……..баъзи бир ўринларда олдинги золимга қараганда ё бадтарроқ ё яхшироқ амал қилишганини хам кўрганмиз. Бу ердаги мухим нарса шуки, иймони ва ишончи охирги пайғамбар бўлмиш росулуллох саллаллоху алайхи васалламни шариатидаги қонунларига яқинроқ бўлган кофир тоғут учун хурсанд бўламиз ва ишончи,иймони бизлардан узоқроқ бўлганига эга тарафдор бўлмаймиз.

Аммо мана бу жой алмашинуви кофирларни ўзи ёки уларни тоғутга иймон келтириш асосида идора қилинадиган  жамияти учун фойдали бўлиши мумкин, лекин мусулмонларни устидан хокимият ўрнатиш бўйича фойдали бўла олмайди, баъзи бир бошига салла ўраб олган кимсалар ироқни курдистонида муртад курд тоғутларни референдумида, жиноятчи тоғутларнинг мусулмонларни устида хокимият ўрнатишини химоя қилиб чиқишди, мана булар иддао қилиб турган  мазхабни фиқхи бўйича бу кимсаларнинг  куфр келтирганлигига ,иртидодига  шак-шабха йўқ.  Аллох таоло мунофиқларни шубхалари,рухий жанглари хақида мархамат қиладики:

 «وَ لَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرينَ عَلَي الْمُؤْمِنينَ سَبيلاً» (نساء/141)،

Мана бу аслни эълон қилиши бўйича, аллох таоло кофирларни мусулмонларни устидан хокимият юргизиши бўйича хеч қандай йўлни қўймаган. Аммо мана бу муллолар,бошига салла ўраб олганлар, зохирда исломгаро бўлган хизблардан биз кўриб турган нарса, бошқа нарсани  кўрсатяпти.

Улар ўзбекистонни,тожикистонни,туркманистонни,туркияни,покистонни, бангладешни,арабистонни,мисрни ва ……..куфристонларига ўхшаш мусулмон курдларни ўртасида бутун жахон бўйича қабул бўлган янги куфристонни пайдо қилмоқчи бўлишган эди. Улар қуйидаги оятда аллох таоло уларни сифатлаган кишиларга ўхшаш сифатларга эгадирлар: 

«إِنَّ الْمُنافِقينَ يُخادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ»(نساء/142)،

“Албатта мунофиқлар аллохни алдамоқчи бўладилар. Холбуки, аллох уларни “алдаб” қўйгувчидир.

Мана бу мунофиқ сифат кишиларни атрофида мусулмонлар бўлганлиги боис, биз уларни бу дунёда мусулмонлардан хисоблашга мажбурмиз,бу вазият мусулмонларга қарши кофирларни сафларига ўтиб олмагунларича давом этади. Албатта мана бу заминадаги мусулмонларни ғалат ижтиходларини кўрмасликка олмаймиз.

Бу ерда яна бир мисол бор бўлиб, уни бизларга айтишича кофирларни жамияти агарчи “мужмал суратда” тоғутга иймон келтиришган ва ислом динини ақидавий ахлоқларидан узоқда бўлишса хам, аммо улар умумий яхши ахлоқлардан хам узоқлашиб кетишмаган; мана бу тарихий воқеа шунга ишора қиляптики,чиройли ахлоқлар ва яхши сифатлар барча жохилий қавмларни орасида топилган, мана бу сифатлар пайғамбар ва анбиёларни таълимларидан бўлиб, қавмларни ўртасида қолган бир кўринишидир; чунки хар бир қавмга росул жўнатилган:

«وَ لَقَدْ بَعَثْنا في کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاًأَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ»،

Хар бир қавмга пайғамбар жўнатилиши билан бирга,қавмларни ўртасида ўзаро маданият ва ахлоқ жихатидан алмашинувлар,муносабатлар бўлган ва қавмлардаги сифатлар даражама-даража холатда аста-секинлик билан  алмашган. Шунга асосан исломда хар қандай қавмни жохилият асридаги умумий гўзал фазилатларига,чиройли ахлоқларига урфга биноан ва шариат қонунларига қарши бўлмаган суратда амал қилса бўлади. Мехмондўстлик, ёлғондан пархез қилишга ўхшаш, ( ўзингиз бир тасаввур қилиб кўринг Абу Суфён хатто хираклиюсни хузурида ўзини биринчи даражали душмани бўлмиш росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хақида ёлғон айтишга хозир бўлгани йўқ) ёки сабр,тартиб, ўзини контрол қилиш, дилсўзлик (абул бахтарийга ўхшаш) кечиримли бўлиш, ёмон сўзларни айтишдан пархез қилиш, умумий дипломатика бўйича ишлар ва……… бизлар мана бу сифатларни аксарини росулуллох саллаллоху алайхи васалламни асридаги мушрикларни ўртасида ёки ундан олдин ва кейинги даврда, хатто турк,араб,форс, курд, паштун ва ……..ларни орасида кўрдик.

Ибодатларни аллохни шариатидаги қонунларга хос қилиш қисмида ёки аллохга иймон келтириш заминасида, бизлар ғайри мусулмонларни ўртасида аллохни шариатидаги қонунлар,қадр-қийматларни баъзисига дуч келамиз, буни инкор қилиб бўлмайди. Одамларнинг фаровонлиги  йўлидаги мубораза, умумий хавфсизликни таъминлаш йўлидаги мубораза, душманларни ўртасини даражаларга ажратиш, қарор қабул қилиш бўйича шўрони қабул қилиш, ( худди маккадаги дорун надва ёки мадинадаги сақифайи бани соидага ўхшаш) хозирда хам хитойга,шимолий кареяга,совет социалистларига  ўхшаш коммунистик давлатларда қарор қабул қилиш бўйича шўрога мурожаъат қилишга эътиқод қилинади. Шу билан бирга уларни ўртасида муштарак нуқтани атрофида бирлашиш, муштарак душманни қаршисида тафарруқдан пархез қилиш, сайланган рахбарга итоат қилиш, якка холда бўлишдан пархез қилиш, шўрога мойиллик, жамоат холда бошқариш, маст қилувчи ичимликлардан,наркотик моддалардан  фойдаланмаслик, иффатсизликдан узоқлашишга ўхшаган нарсалар хам мавжуд бўлиб, бу ишлар мусулмонларни орасида  аллохни шариатидаги қонунларда,қадр-қийматларда хам роиж бўлган.

Шубхасиз, росулуллох саллаллоху алайхи васалламни замонларида ва қурайшни орасида умумий суратда очлик хам топилмаган,фаровонлик  хоким бўлган ва мана бу фаровонликни ёнида қўрқув хам топилмаган, инсонларни шахсий хаётларида озодлик,хавфсизлик хоким бўлган.  Жамиятдаги ана ўша фаровонлик,хавфсизлик бугунги кундаги европа,америкага ўхшаш бошқа миллатларни бойлигини талон-тарож қилиш йўли билан қўлга киритилмаган эди; балки уларда (яхши ва ёмон)  тижорат манбаълари мавжуд бўлган. Аллох таоло бу хақида мархамат қиладики:

 «لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ* إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ* فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ* الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ».

Аммо бу система ноқис система бўлган эди, чунки унда тоғутларни қонунлари яхши,чиройли қадр-қийматлар билан аралаштириб юборилган эди, яхши ва ёмон бир-бирига аралаш холда бўлган ва бу нарсаларни ислом деб хисоблаб бўлмасди. Мана бу чиройли сифатлар билан хеч ким ислом динига,ислом доирасига кирмасди. Чунки башариятни бу дунёдаги энг охирги хадафи хам фақат

«أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ»

эмас. Балки фаровонлик ва   хавфсизлик жамиятдаги барча одамлар учун  аллохга ибодатни махсус қилишга ёрдам берадиган муносиб замина хисобланади. Бу ердаги хадаф аллохни ибодатини хаётдаги қонунларни,дастурларни фақат аллохни ўзи учун хослашдир. Яъни хаётингдаги барча дастурларни аллохга ва аллохни шариатидаги қонунларга топширасан.

Яъни ислом тоғутга куфр келтириш ёки ана ўша ла илаха ва сўнг иллаллохдир. мана бу мархалада, яъни тоғутга куфр келтириш “ла илаха”  мархаласида катта золимларнинг одамни қўл оёғини боғлаб қўювчи турли-хил зулмларига,қонунларига қарши мубораза қилиш билан бирга бир кичкина золим хам қўшиб бўлмайди. Худди ужалонни ишчилар хизбини золимларига ,кумалаларга, демократларга ва……….ўхшаш, уларни хисобот карталари нихоятда қора ва бошқа четдан келган золимларга қараганда хуникроқдир. Бу холат  хозирга пайтда хам худди шу вазиятда.

Исломни бошқа қисми аллохга иймон келтириш “иллаллох” хисобланади, яъни барча золимлар ва туғёнгарларни инкор қилиш билан бирга фақатгина аллохни шариатидаги қонунларни уни ўрнига қўйилади, бу ерда хеч қандай зулм йўқдир. Мана бу суратда, агар ғайри мусулмонлар тоғутга куфр келтириш ва золимона амаллар,қонунларни яхши сифатларини бир қисмига эга бўлишса, ёки аллохга иймон келтиришни жуда кўп белгиларига эга бўлишса; уларни мана бу амалларини хурмат қилган холда, уларни тасдиқлаш ва бошқаларни мана бундай амалларни қилишга қизиқтириш учун, уларни ислом доирасига киргиза олмаймиз.

Ишларини тартиб билан қиладиган ё хайдовчилик пайтида ижтимоъий хуқуқларни риоя қиладиган, ёки ростгўй, беозор бўлган фалончи  ғайри мусулмонни ишлари, ишига бетартиб ё машинасини дубла қилиб қўядиган ёки йўл қоидасини аломатларига эътиборсиз,ёлғончи, одамларга озор берадиган мусулмондан кўра исломни қадр-қийматларига яқинроқдир, дея оламиз. Лекин хар қандай бўлганда хам ғайри мусулмон кофирларни жумласидан хисобланади, уни мусулмонларнинг  баъзи яхши сифатларига эга бўлиши, уни ислом доирасига киргизиб қўймайди. мусулмон хам мусулмон холича қолади, фақат у жиноятчи мусулмон бўлиб ғайри мусулмонларни баъзи сифатларига эгадир ва мана бу жиноятчиларни белгилари уни ислом доирасидан четга чиқармайди.

Мана бу мухим нуқтани дарк қилмаслик ва кофирлар эга бўлган баъзи яхши,тахсинга лойиқ сифатлар ва буни қаршисидаги исломий хукуматдаги қудрат ва тартибни йўқлиги боис баъзи мусулмонларни рафторидаги офатлар, баъзи кишилар учун, мана бу аломатлар, сифатлар мусулмон бўлишликдан кўра мухимроқ ва ислом динига эътиқод қилишни жуда хам кўп ахамияти йўқ,деган хаёлларга боис бўлган. Шу сабабли хам, мана бу хатарли шубха уларни осонлик билан секуляризм дини ва куфр томонга тортиб кетади. Гилонийга ўхшаган кишилар айтадики: май ичиб минбарга ўт ёқ…….одамларга озор берма. Яъни уларни хузурида май ичиб минбарга ўт қўйиш, энг катта гунохлардан хисобналади. Ёки соддароқ забон билан айтганда динда фахш ва куфр ишларни қилиш мумкин, фақат одамларга озор бермасанг бўлди.

  Мана бу жохиллар май ичиш ва минбарга ўт қўйиш хам одамларга озор беришни бир нави эканини тушунишмайди, шахс аллохга ва аллохни шариатидаги қонунларга  иймон келтириш билан бирга солих амалларни хам қила олади, мана бу солих амаллардан бири одамларга озор беришдан пархез қилишдир. Муомаладаги ғиллу- ғашликлардан пархез қилиш, пора беришдан ва пора олишдан пархез қилиш,хақорат қилиш, жамиятни орасида сабр-тоқат қилмаслик ва……..,мана бундан бошқа сифатлар хам бор,лекин агар мусулмонлар хам мана бу амалларни қилмайдиган бўлишса, қонунни аслини ва аллохни шариатини савол остига қўйишлик, тўғри иш эмас, балки мана бу жиноятчи мусулмонлар савол остига олиниши лозим,чунки улар қонунни бузишган ва шариат қонунларига риоя қилишмаган.

   Шунингдек,ростгўй, мубораза қилувчи, пора олмайдиган, хақорат қилмайдиган,маст қилувчи ичимликлар ичмайдиган, тартибли, ахлоқи чиройли кофирни мана бу сифатларини хурмат қилган холда ва уни мусулмонларни сифатларидан янада кўпроқ бахраманд бўлиши учун, уни мусулмон деб номлаб ёки наузу биллах мусулмонга нисбатан яхшироқ деб хисоблаб ислом доирасига киргиза олмаймиз; ана бу жиноятчи мусулмон хам модомики қилаётган жиноятларини халол деб хисобламас экан, уни хам ислом доирасидан четга чиқариб юбора олмаймиз. Хар қандай суратда хам мусулмон мусулмон бўлади ва кофир хам кофир хисобланади.

Нифоқ ва мусулмонлар масаласи хам худди шундайдир. Яъни бир мусулмон мунофиқларни баъзи сифатларига,белгиларига эга бўлиши мумкин, аммо бу нарсалар уни ислом доирасидан четга чиқармайди, балки жиноятчи ва фосиқ мусулмон хисобланади.  Мунофиқ шундай бир кишики, қалбида ислом динига эътиқод қилмайди, аммо зохирда ўзини мусулмонларга ўхшатади; лекин  фосиқ киши ислом динига иймон келтиради, аммо фисқ ва гунохларни қилади. Мусулмон киши “огох бўлмаган холда” кофирларни ё мунофиқларни баъзи сифатларига мубтало бўлган  бўлиши мумкин,аммо уни қилган хар қандай ширки ва гунохи шахсни мунофиқ ё кофир бўлиб қолишига сабаб бўлмайди.

 Мусулмон “ла илаха иллаллох”га  ва “Мухаммадур росулуллох саллаллоху алайхи васаллам”га иқрор бўлиш билан “мужмал суратда” тоғутга куфр келтиради ва аллохга иймон келтиради, хамда амалларни бажариш билан ислом доирасига киради. ( аммо жохилиятни аломатларига,жиноятларга, гунохга эга бўлиши хам мумкин.)

 Буни муқобилида, мушрик кофир хам “мужмал суратда” тоғутга ё тоғутларга иймон келтиради ва аллохга шерик қўйиб олади ва натижада куфр келтиради. ( аммо бу кофир фитрий худо парастликни аломатларига,яхшиликларга, хатто хар қандай қавмда анбиёлардан  қолиб кетган  шариат қонунларини баъзисига ёки исломий маданиятга эга бўлиши ё мойил бўлиши хам мумкин.)

Шахс тоғутга иймон келтирган пайтида, дархақиқат ўзи учун бир илох ясаб олган ва аллохни ёнига шерик қўйиб олган бўлади; бу баъзи бир ўринларда ё хамма ўринларда бўлиши мумкин, аллохни ўзига хос бўлган сифатларни,мулкни ўзига ясаб олган худосига беради, мана бундай шахс осмоний шариатлардан четдаги мушрик ( секуляр) хисобланади. Бу ерда тошни, чўпни, ойни, офтобни, дарахтни, хиндларни молини, секуляристларни парламентини, авлиёларни қабрини, абдуллох ужалонни, борзонийни, мухтадийни, бошқа бутларни, худоларни ёки хар қандай бошқа махлуқни ўзлари  истаган ўринларда аллохга шерик  қилиб олишадими фарқи йўқдир.     [10]

Энди бир киши мана бу мушрик кофирларни баробарида айтадики: “ла илаха” яъни тоғутга куфр келтириш ва уни кетидан “иллаллох” хам дейди ва Мухаммад саллаллоху алайхи васалламга иқрор бўлади, аммо яна “огох бўлмаган холда” тоғутга куфр келтириш ва аллохга иймон келтириш бўйича хатоларга дучор бўлади. Яъни ана ўша “ла илаха- иллаллох”да қасд қилмаган холда хатоларни қилиб қўяди. Ислом нима? Ва мусулмонлар кимлар?,- номли дарсларда мана бу хақида мухтасар изохлаб берганмиз, мана бундай мусулмонга нисбатан такфирни шартлари ва такфирни монеъликлари ва набавий хужжатни иқома қилиниши ва мана бунга ўхшаш масалалар риоя қилиниши лозимлигини ва шундан сўнг бу шахсга нисбатан “огох холида” ва қасддан, ўзини ихтиёри билан аллохга иймон келтиришни ўрнига тоғутга иймон келтиришни қўйиб қўйди,дея олишимиз хақида айтганмиз. Бу шахс исломга ишонч билан кирганига ўхшаш, ундан шак-шубха билан эмас,балки  ишонч билан хам чиқиши керак.

Душманни таниб олиш хақидаги бугунги аввалги дарсимиз нихоясига етади ва дарсимизга тегишли дўстларни саволларига жавоб бермоқчимиз.

  1- савол : Салом, охирги пайғамбар келишидан олдин ахли китоб ва мушрикларни ўртасида шахсларни кофир бўлганлиги учун меъёр бўлганми? Чунки бу одамлар жохилиятда хаёт кечиришган.

Исломдан олдинги жохилият асри хақида сухбат қилган пайтимизда мана бу нуқтани тушуниб етдикки, аллох таоло мана бу шахсларни жохил бўлганлигига гувохлик беради; аммо мана бу кофирларни жохиллиги, уларни такфир қилишга ва агарда аллохни шариатидаги қонунлардан бош тортишса, бу дунёда жазоланишига монеъ бўла олмайди. Мана бу мухим нарсага жуда кўп оятлар ишора қилган:

«وَإِنْ أَحَدٌ مِنْ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْلَمُونَ» (توبه/۶)

Бу ерда шахсни мушрик деб номланган ва бу шахсни жохил эканлигига ишора қилинган, мана бу аллохни каломини росулуллох саллаллоху алайхи васаллам эшитмаган эдилар, ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам билан хам сухбат қилинмаган ва пайғамбар томонидан иқомайи хужжат хам қилинмаган эди. Барча пайғамбарларни даъватини асли мағзи тоғутга куфр келтириш ва аллохга иймон келтириш ёки ана ўша “ла илаха иллаллох” бўлган, бўлиб хам булар охирги юборилган  элчини канали орқали бўлган эди, мана бу охирги элчи хам росулуллохдан олдинги Ийсо алайхиссалом бўлган. Буни натижасида исломни охирги шариатига нисбатан жохил бўлган мана бундай шахсларга мушрик ва кофир дея олмаслигимизга боис бўлмайди. Улар пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васалламни шариатларидан олдинги шариатни баробарида хам мушрик ва кофир бўлиб бўлишган. Мана бу тартибда  бу силсила аввалги пайғамбаргача давом этиб борган. Шунинг учун хам мушриклар ё секуляристларнинг тарихи башарият тарихини аввалига бориб тақалади.

Аллох таолони ўзи алим ва хаким бўлган зотдир, исломни янги шариатини қаерга ва қайси пайтда нозил қилишни ва олдинги шариат бандалари учун қачонгача самара бера олишини, хамда уни охирги нафаси қачон тамом бўлишини  яхши билади. Ийсо алайхиссаломни шариатини охирги нафаси росулуллох саллаллоху алайхи васаллам келган пайтгача бўлган, яъни росулуллох саллаллоху алайхи васаллам келишларидан олдин Ийсо алайхиссаломни шариатларига кофир бўлган кишилар мавжуд эди. Барча осмоний шариатларга кофир бўлишлик, мушрик ва секуляристларнинг доимги одатлари хисобланган ёки ахли китобни орасидан хам куфрга дучор бўлган кишилар бўлган. Шу сабабли хам, биз росулуллох саллаллоху алайхи васалламни келишларидан олдин хам мушрикларни ва ахли китобни орасидаги кофирларга дуч келамиз, аллох таоло улар хақида мархамат қилганки:

     «لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ * رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً * فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ» (بینه/۱-۳)،

Ахли китобдан ва мушриклардан бўлган кофир кимсалар то уларга очиқ хужжат келгунича (куфрдан) ажругувчи бўлмадилар.*** (у очиқ хужжат) Аллох томонидан (юборилган) бир пайғамбар (яъни Мухаммад алайхиссалом бўлиб,уларга) ичида энг тўғри ёзувлар- хукмлар бўлган покиза сахифаларни (яъни қуръонни) тиловат қилур.

Мушриклар (хозирги секуляристлар) хар қандай суратда яхудият ва насрониятни ўзгартирилган шариатлари мавжуд бўлган замонда,яъни пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васаллам юборилишларидан олдин хам кофир деб хисобланган. Улар қонун ишлаб чиқариш ва хаётларига тегишли масалаларда осмоний шариатларни хеч қайси бирини қабул қилишмайди. Шу бугунги кундаги секуляристларга бир назар ташланг, улар худди шундай эмасларми? Насроният ва яхудият шариатларига эътиқод қилишадими?  Мана бу шариатлар уларни жамиятидаги ижтимоъий хаётларини идора қилиш бўйича қонунларга аралашишига рухсат беришадими? Шундай бўлгач, улар росулуллох саллаллоху алайхи васалламни рисолатларидан олдин ва кейин хам кофир ва мушрик бўлишган.

Ахли китобни жамиятидан хам кофирлар бўлган. Энди улар ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ё муртад кофирлар бўлган бўлиши мумкин. Ёки масалан Мусо алайхиссаломни шариати яхудиятга ва насрониятга хам эътиқод қилмайдиган кофирлар бўлишган, аслида эса Ийсо алайхиссаломни шариатларига иймон келтиришлари лозим эди. Демак, уларни орасида ички  яширин кофирлар хам бўлган,Ийсо алайхиссаломни шариатларидан бўлган  ахли китобни кофирлари хам бўлган, хам муртад кофирлар ва хам бошқа шариатларни кофирлари хам мавжуд бўлган. Мана бу кофирларни хаммаси охирги осмоний шариатга эргашганлар билан бирга бир даврда яшашган, мана бу шариатни хабари уларга етиб борган,аммо унга иймон келтиришмаган, улар янги пайғамбар келганидан олдин хам кейин хам узрга эга эмаслар, чунки улар хар икки холатда хам исломий шариатларга қарши туришган, аслида эса унга иймон келтиришлари керак эди.

2-Савол: худованд рахматул лилаъламин орқали мархамат қиладики:

  «وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا».

агар фақат икки жамоъат мавжуд бўладиган бўлса, бири кофирлар ва иккинчиси мусулмонлар, энди хабар уларга етиб бормаган ва кофирларга эргашган кишиларни таклифи нима бўлади?

Аввал хам сизларга буни айтиб ўтган эдим, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки: кимки ўзини бир қавмга ўхшатса, ана ўша қавмни жумласидан хисобланади, бу нарса мана бу дунёда ва бу бизларни хукмимиз. Энди қавм мусулмонми ё кофирми? Бу дунёда “зохирда” охирги элчи томонидан жўнатилган ислом динидан бошқа динни танлаган киши бу дунёда кофирдир. Охирги элчига эргашган кишиларни ёнида бўлмаган ва охирги элчини хабари хам етиб бормаган кишиларга, охирги элчини даъвати уларга етказилгач бу дунёда азоб бор. Энди бу охирги элчи Мусо ё Ийсо ё Мухаммад алайхиссаломлар бўлиши мумкин. Мана бундан кишилар бу дунёда кофирларни жумласига киради. Аммо “набавий хужжат” уларга иқома қилинмаган бўлса, улар қиёматда қуйидаги оятга шомил бўлишади:

 « وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا» (اسراء/۱۵)

Шунга асосланган холда охирги элчини даъвати “меъёр” бўлиб қолади.

3-Савол: Ассаламу алайкум, дехқон ерга уруғни яширганлиги сабабли унга кофир дейилишини биламиз, яъни дехқон ер остига яширган нарсасини билади, аммо сизни айтганларингизга биноан кофирларни  жамиятидагиларни аксари жохилдир ва улар мана бу жохилликлари сабабли мусулмонлар билан жанг қилишади, уларнинг мана бу жохилликлари сабабли аллох уларни хаддиақал қиёматда кечирмайдими, бу жохиллик уларга узр бўла олмайдими?

Ана бу дехқонга кофир дейилиши луғавий маънодадир, яъни шаръий маънода эмас, жумладан нотўғри  хулоса чиқарманглар.

Аллохни охирги шариатини тушуниб етган ва аллохни шариатини қаршисида туриб тоғутларни забони, моли қуроли билан химоя қилиб жанг қилган кишилар; улар бу дунёда кофир хисобланишлари билан бир қаторда, қиёматда хам дардли, дахшатли вазиятга эга бўлишади. Бундан ташқари кофирлар орасида жохил ва ғайри муонид бўлган кишилар хам бор, улар мусулмонлар билан жанг қилишмайди, аммо улар хам исломдан ташқарида ва охирги росулни шариатидан бошқа динга эргашганликлари ва бошқаларга тақлид қилганликлари  боис, яхши оқибатга эга бўлишмайди. Уларни муонид бўлганликлари кофирликларини нафий қила олмайди. Зеро кофир худовандни инкор қилиб пайғамбарини рад қилишади; энди буни огох бўлган холда қайсарлик билан қиладими ё жохиллиги ва тақлид қилиши биланми фарқи йўқ.

Мана бундай кишилар агарчи муонид бўлишмаса хам, қайсар кишиларга тақлид қилишади,тобеъ бўлишади ва хаммалари бирга бир жамиятни ташкил қилишган, қиёматда хам ўзларини мана шу рахбарлари, раислари билан хашр бўлишади. Аллох таоло мана бу бечораларни батафсил ўзини шариатида чизиб кўрсатиб берган, қуръон ва суннатга мурожаъат қилсангиз улар хақидаги дахшатли филмни тамошо қила оласиз. Мана бу филмда жуда хатарли нарсаларни кўрамиз:

 وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا* رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا (احزاب/67-68)

Улар яна: “парвардигоро, дархақиқат бизлар бошлиқларимизга ва катталаримизга бўйинсиндик, бас улар бизларни (тўғри) йўлдан оздирдилар. Парвардигоро, сен уларга азобни иккин хисса қилиб бергин ва уларни катта лаънат билан лаънатлагин”,дедилар.

یَقُولُ الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذینَ اسْتَكْبَرُوا لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّامُؤْمِنینَ(سبأ/۳۱)

(ўшанда) бечора саналган (яъни эргашувчи бўлган) кимсалар мутакаббир кимсаларга (яъни пешволарига) : “Агар сизлар бўлмаганингизда, бизлар шак-шубхасиз, мўъминлар бўлур эдик”, десалар.

وَإِذْ یَتَحاجُّونَ فِی النَّارِ فَیَقُولُ الضُّعَفاءُ لِلَّذینَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا نَصیباً مِنَ النَّارِ قَالَ الَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُلٌّ فِیهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَکَمَ بَیْنَ الْعِبَادِ ‏(غافر/47-48)

Ўшанда улар дўзахда ўзаро тортишиб, бечора (эргашувчи)лар мутакаббир кимсаларга (яъни ўзларининг собиқ йўлбошчиларига): “бизлар сизларга эргашган эдик, энди сизлар бизлардан дўзах (азоби)дан бирон бўлагини даф қила олурмисизлар?” дер эканлар; Мутакаббир кимсалар айтдилар: “бизларнинг барчамиз, шак-шубхасиз (дўзахдадирмиз). Дархақиқат, аллох бандалари ўртасида ўз хукмини чиқарди.

إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّأُوا مِنَّا كَذَلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ (بقره/۱۶۶- ۱۶۷)

У кунда пешволар эргашувчилардан тонадилар ва хаммалари азобни (кўзлари билан) кўрадилар. ( у кунда уларни боғлаб турадиган) бахонаю сабаблар узилади. ** Эргашувчилар: ” қанийди, яна бир карра (яшашнинг) иложи бўлса-ю, улар биздан тонганларидек, биз хам улардан тонсак”, дейдилар.  Шундай қилиб, аллох таоло уларнинг қилган амалларини ўзларига хасрат- надомат қилиб кўрсатади ва улар жаханнамдан чиқувчи бўлмайдилар.

قالَ ادْخُلُوا فی أُمَم قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِکُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الإِنْسِ فِی النّارِ کُلَّما دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها حَتّى إِذَا ادّارَکُوا فیها جَمیعاً قالَتْ أُخْراهُمْ لاِولهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النّارِ قالَ لِکُلّ ضِعْفٌ وَ لکِنْ لاتَعْلَمُونَ* وَ قالَتْ أُولهُمْ لاِخْراهُمْ فَما کانَ لَکُمْ عَلَیْنا مِنْ فَضْل فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما کُنْتُمْ تَکْسِبُونَ (اعراف/۳۸-۳۹)،

(Аллох) айтур:”сизлардан илгари ўтган жин ва инсдан иборат (кофир) миллатлар билан бирга дўзахга кирингиз!” Қачон бир жамоат (ўша дўзахга) кирганида шеригини (яъни ўзини йўлдан урганларни) лаънатлайди.  Қачонки унда (дўзахда) хаммалари топишишгач, кейингилари (эргашганлар) аввалгилари (бошлиқлари) хақида: “Парвардигоро, ана ўшалар бизларни йўлдан оздирганлар, бас, уларга дўзах азобини икки баробар қилгин”, дейдилар. (Аллох) айтур: “хар бирингиз учун икки баробар (азоб бўлур), лекин сизлар билмайсизлар”. *** Аввалгилари эса кейингиларига: “Сизларнинг бизлардан бирон афзаллик томонингиз йўқдир, бас, қилиб ўтган гунохларингизга яраша азобингизни тотаверинглар”, дейдилар.

Парвардигоримизнинг бизларга берган хабарига кўра, раис хам,итоат қилган хам,тарафдор хам, рахбар хам, қўмондон хам муштарак азобга сазовор бўлишади ва мусулмонларга қарши чиқиб кофирларга кўр-кўрона тақлид қилган кимсаларга узр келтириб бўлмайди. Рахбарлар ўзларига эргашганларга, тарафдорларига ,муридларига нисбатан икки баробар гунохкор бўлишса хам, эргашган кишиларни ва  тарафдорларни гунохларидан хеч нарса камайиб қолмайди. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки: гумрохликка даъват қилган хар қандай кишини бўйнига унга эргашганларни гунохи хам қўйилади, аммо эргашганларни гунохлари камайтирилмайди. Яна мархамат қиладиларки: жаханнам ахли беш қисмдир ( уларни бир дастаси)ни  гумрох ва куфр  раисларига эргашганлар ташкил қилади.

4-Савол: кофир холда ўлган кишиларни аллох таоло кечирмаслигига ва уларни жаханнам ахли бўлишларига сизни далилларингиз нима?

Мана бу хақида жуда кўп оят ва хадислар мавжуд, масалан аллох таоло мархамат қиладики:

إِنَّ الَّذینَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبیلِ اللَّهِ ثُمَّ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ (محمد/۳۴)،

Албатта кофир бўлган ва (ўзгаларни хам) аллох йўлидан тўсган, сўнгра кофир холларида ўлган кимсаларни харгиз аллох мағфират қилмас!

إِنَّ الَّذینَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعینَ (بقره/۱۶۱)،

Куфр йўлига кириб, кофир холида ўлиб кетган кимсалар шубхасиз аллохнинг ва жамики фаришта ва одамларнинг лаънатига дучор бўлғайлар ва азоблари енгиллатилмаган, рахмат назаридан бахраманд бўлмаган холларида абадий (жаханнамда) қолгайлар.

إِنَّ الَّذینَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْ‏ءُ الْأَرْضِ ذَهَباً وَ لَوِ افْتَدى‏ بِهِ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرینَ(آل عمران/۹۱)،

Албатта кофир бўлган ва кофир холда ўлган кимсалар, агар улардан биронтаси ер юзини тўла олтинни тўлов қилиб берса хам харгиз қабул қилинмас. Ундай кимсалар учун аламли азоб бордир. Ва улар учун хеч қандай ёрдамчи бўлмас.

5-Савол: Салом нима учун сиз секуляристларга узр келтирмайсиз? Нима учун уларга узр ба жахлни қоил бўлмайсиз?

Чунки аллох уларга узр келтирмаган. Бу иш менга боғлиқ нарса эмас, агар нима учун аллох уларга узр қоил бўлмайди?-деб савол берганингда яхшироқ бўларди. Ахир уларни ўзлари хам уларни химоя қилиниши учун хеч қандай йўлни қолдиришмадику. Аллох таоло қуйидагича мархамат қилган бўлса: “эй одамлар” хамма инсонлар учун пайғамбар юбордим.

 قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا (اعراف/۱۵۸)

Аллох таоло ислом динидан ва ислом шариатидаги қонунлардан бошқа нарсани қабул қилмайман,деб мархамат қилган.

إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ (آل عمران/۱۹)

وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (آل عمران/۸۵)

Хўп, энди аллохни шариатини хабари,даъвати уларга етган, тахқиқ қилиш ва савол сўраш имконига эгадирлар,аммо енгилтаклик қилишади, ошкора бир ёки бир қанча тоғутларга эргашиб итоат қилишади, бекорчи бахоналар билан аллохни даъватини эшитишни хам хохлашмайди, улар ўзларини ақлларини секуляр раисларини қўлларига бериб уларга тақлид қилишади, нажодпарастликни хамма нарса учун меъёр қилиб олишган, турли- хил бахоналар билан кофир ахзобларни ва секулярларни йўлларини аллохни шариатидаги қонунлардан афзал деб санашади, мусулмонларнинг қуръоний далилларини қаршисида қайсарлик қилишади, худди қиёмат бўлмайдигандек мана бу дунёга кўнгил боғлаб олишган ва қабр,жаннат, жаханнам, кейинги хаётлари учун нималарни тайёрлаш кераклиги ва нималарни ўзлари билан бирга олиб боришлари лозимлигини аслан  фахмлашмайди, гунохлар ва секуляр кофирларнинг,дин фурушларнинг  рухий жанглари уларни шунчалик тошбағир қилиб қўйганки, шариат хабарлари уларни қалбларига кириб хам бормайди ва динни асрлар олдинги нарса ва хозирги кунни  дардига емайди,дейишади, ахмоқларча кофир ва муртадларни аллох ва росулига,мўъминларга нисбатлаган ёлғонларини такрорлашади, мана шунча ёлғонларни гумрох инсонлардан эшитишга мажбур бўлгани учун одамни кўнгли ўзига ачиниб кетади. Агар бир ёлғонга жавоб берадиган бўлса, бир кеча-кундузда юзта ёлғонни сизга яна олиб  келишади, ингор уларнинг ёлғон ишлаб чиқариш корхоналари хеч қачон дам олмайди ва бундан бошқа яна ўнлаб далиллар мавжуд бўлиб, уларни хаммасини санаб ўтиришга вақт йўқ, санаб ўтилган нарсаларни хаммасига оят ва хадислар бор; бутун тарих давомида мана бу дастадаги мужрим инсонлар собит мохиятга эга бўлмаган жохилиятга эргашиб юришган. Бу дастадаги қайсар  инсонларнинг, узр ба жахл имтиёзидан махрум бўлишларига мана булар далил бўла олади. Мана бу имтиёзлар секуляр кофир хизбларга, махаллий муртадларга ё кофирларга эргашиб юрган жиноятчи кофирларга эмас, балки ўзига хос шароитларга эга мусулмонларга тегишлидир.

6-Савол: Салом, секуляристларнинг орасида шундай кишилар хам борки, хақиқатда хизбга ва хизбларини дастурларига эътиқод қилишади ва уни бизларни жамиятимизга хам яхши деб санашади, уларни ўртасида хатто шундай кишилар топиладики, мана бу хизбларга кириш билан ўзларини миллатларига хизмат қиламиз ва худованд бизлардан рози бўлади,сўнгра агар ўлдирилишса шахид бўлиб жаннатга кирамиз,дейишади. Мана бу кишилар хам жохил хисобланадими?

Бу ерда сизни манзурингиз нима эканини яхши тушуна  олмадим, сизни саволингизни тушуниб етдим ,деб умид қиламан. Хурматли дўстлар шуни яхши билингларки, секуляристлар бутун тарих давомида ва бугунги кунда хам дастурларини, қонунларини,ишончларини ва ўзларини ақидаларини аллохни шариатидаги қонунлардан яхшироқ,деб билишади. Умуман айтганда куфрни булоғи,манбаъси ширк ва иртидод,эътиқоддир; гунохни,жиноятни манбаъси,булоғи эса шахват,хавасдир. Шунга асосланган холда сиз худди ўғрилар,қотиллар, хиёнаткорларга ўхшаб ўзларини ишларини харомлиги,хунуклигидан огох бўлган ва бу ишларни аллохга яқинлашиш учун қилаётган кишиларни топа олмайсиз. Бу ишларни қилаётган шахс нима қилаётганини яхши билади.

Мушрик ва кофир шахс дунёни қаерида бўлишидан қатъий назар, ўзи ақида ва дин сифатида қабул қилган нарсани хақ ва бу уни аллохга яқинлаштиради, деб хисоблайди. Бир тасаввур қилиб кўринглар! Абу жахлдек мушрик, секуляр бадр жангида дуо қилиб комил эътиқод билан айтадики: Эй аллох! Агар Мухаммад рост айтаётган бўлса,мени бошимга осмондан тош ёғдир. Хақиқатда у шундай эътиқодга эга эди, хақиқатда хам Мухаммадни ёлғончи, каззоб, тафрақа солувчи, қавми ва қариндошларини ўртасида қирғинга сабаб бўлган омил, золим, фосид, жамиятга зарарли ,аллохга ёлғонни нисбатлаётган киши,деб биларди. Аллох таоло мана бу жиноятчи кофирни сўзларини қуйидагича баён қилади, бу баён орқали бизлар бу мавжудотни янада яхшироқ таниб оламиз:

    «وَإِذْ قَالُوا اللَّـهُمَّ إِن کَانَ هَـذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنَا حِجَارَهً مِّنَ السَّمَاءِ»(انفال/32)

Ла хавла ва қуввата илла биллах.

Уларнинг: “эй худо, агар мана шу (қуръон) сенинг даргохингдан келган хақиқат бўлса, устимизга самодан тош ёғдиргин ёки бизларга аламли азоб келтиргин”, деганларини эсланг!

Кўриб турганингиздек, улар хақиқатда Мухаммад саллаллоху алайхи васалламни хақ устида эмас,деб эътиқод қилишган,балки улар ўзларини хақ деб санашган. Бир киши ўзини ботилда эканини билса-да, сўнгра мана бу ботил билан бирга аллохга яқин бўлишни хохласа, бу нарса қандай қилиб бўлиши мумкин? Мана булар қадимги эски жохилиятдир, ундаги кишилар хам ўзларини хақда ,деб ўйлайдиган жохил,фахмсиз одамлардир, башариятни бутун тарихи давомида мушрикларни,кофирларни ақидасини муқаддимаси жахолат,фахмсизликдан иборат бўлган, ва бу жохиллик ва фахмсизлик улардан жудо бўлмайди.

Саволлар жуда кўп, бугунги дарсимиз хам нихоятда узоқиб кетди, иншааллох қолган саволларни кейинги мажлисимизга қолдирамиз.

Бизларнинг ўзимизни таниб олиш,душманларимизни таниб олишни(душманшиносий) шариатни сахих йўлида қўйишлигини сўраб қоламиз, мусулмонларга вахдат ва қудрат йўлларини кўрсатсин ва мусулмонларни халок қилувчи тафарруқ касаллигидан нажот берсин ва хаммамизни ўзини динида собит қадам қилсин ва оқибатимизни хайрли қилсин. 

 سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ،لاَإِلَهَ إِلاَّأَنْتَ،أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

---

[1] این مقدمه را رسول الله صلی الله علیه وسلم قبل از هر خطبه و سخنرانی ایراد می فرموند.

[2] بعضی از دوستانمان جدید هستند و ممکن است درس امروز برایشان کمی دیر هضم باشد، برای همین سعی می کنیم به صورت مختصر به چند درس گذشته اشاراتی داشته باشیم.

[3] کسانی که انعمت علیهم هستند، کسانی که کسانی که ضالین هستند و کسانی که مغضوبین علیهم هستند

[4] آن ها اسمشان عوض شده همان طور که در قرآن به عده ای که دهری هستند یا طبیعت گرا هستند امروزه به آن ها آتئیست می گویند یا ماتریالیست و کمونیست می گویند و اسم های دیگری را برای خودشان انتخاب کرده اند غیر از همان طبیعت گرا یا همان دهری هایی که آن عقاید را در قدیم داشتند و الان هم دارند. ماهیتشان یکی است. همان ماهیت را دارند ماهیتشان یکی است، کلمات با هم فرق می کنند

[5]– ص 24

[6] آن هم نه این اندازه و مقداری که سکولاریست ها تقریباً نود و خرده ای درصد آن را حذف کرده اند، بلکه اگر کفر به مقدار ریزی هم باشد و آگاهانه طاغوت شود و عمداً کسی چنین طاغوت هایی را در برابر الله قرار بدهد حتی کوچک هم باشد کفر به معنی همه ی دین اسلام است.

[7] الان هم اکثریت روی زمین همین سکولاریستها هستن

[8]-رواه ابوداود

[9]– المعجم الأوسط، باب الألف/ صحيح البخاري؛ المناقب/ صحيح مسلم؛ فضائل الصحابة/مسند الإمام أحمد/باقی مسند المكثرين

[10] در درس طاغوت شناسی در این زمینه در حد نیاز صحبت کردیم و نیاز به تکرار نیست.