Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс

 Шаръий душманшиносий  (2) мушриклар( секуляристларга) тегишли умумий ахкомлар, ахли китоб ва шибхи ахли китоблар.

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс

 Шаръий душманшиносий  (2) мушриклар( секуляристларга) тегишли умумий ахкомлар, ахли китоб ва шибхи ахли китоблар.

(19-қисм)

Шибхи ахли китоб кофирларининг жамияти.

Биз кофирларнинг учинчи дастасига шибхи ахли китобни кофирларига хам ишора қилдик. Жахонда пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васалламни шариатларидан ташқари, ахли китоб бўлган фақат икки осмоний шариат мавжуддир: яхуд ва насоро. Аллох таоло мана бу икки шариатни ахли китоб эканига ишора қилиб мархамат қиладики:

   «أَنْ تَقُولُوا إِنَّمَا أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَى طَائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ‏» (انعام/156)،

“Биздан аввалги икки тоифага китоб нозил бўлган, биз эса уларнинг дарсларини ўрганишдан ғофилмиз,” демасларингиз учун ёки: “агар бизга китоб нозил қилинганда улардан тўғрироқ йўлда бўлур эдик”, демасларингиз учун (сизларга бу қуръонни нозил қилдик).

Шундай бўлгач, яхуд ва насоролар хақидаги мана бу оятдан кўриниб турганидек уларда “китоб” бўлган; чунки аллох таоло уларни хар бирини китобини (таврот ва инжил)ни номини келтирган; лекин мажусларни ахли китоб экани  хақида бу оятдан фойдаланиб бўлмайди; чунки қуръонда мана бу сўз фақат бир марта ишлатилган; аммо уларнинг “мушриклар ва мўъминлар” дастасида эмасликлари аниқ нарса; чунки мушриклар қуйидаги оятда алохида келтирилган:

  «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَ الصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ»(حج/17)،

мажусларни эса яхуд,насороларни ёнида зикр қилган,мана бундай ўринлар учун “шибхи ахли китоб” унвонини ишлатса ва ахли китобни ахкомларини уларга ижро қилса бўлади.

“Шибхи ахли китоб”нинг  осмоний бўлганликлари,уларга илохий пайғамбар ва илохий китоб  юборилгани хақида иккиланиш мавжуд, аммо улар хам ахли китобни йўлларидан юрганликлари сабабли, улар хам ахли китобни ахкомларига шомил бўлишади. Яъни мажус ё “магуш” ё ” магу” ё “магусиё” ё ” муғ” ахли китобни йўлидан юришган ва ахли китобни хукмлари уларга жорий бўлади ва зардўштийларни хам мажусларга ўхшашликлари бор, шунинг учун ахли китобни ахкомлари уларга хам тегишли. Баъзи ўринларда шибхи ахли китоб хисобланган мажуслар бугунги кунда топилмайди. Аммо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам улар хақида мархамат қилганларки:

«سَنّوا فی المجوس سُنَّةَ اَهلِ الكِتاب فی الجزیة»،[1]

Мажусларга нисбатан жизъяда  ахли китобни равиши бўйича муносабатда бўлинглар.

Баъзи бир уламолар ахли китоб ва шибхи ахли китобни йўлидан юриб уларга ўхшаш балоларга дучор бўлган  язидийларга,исмоилийларга ўхшаш муртадларни набираларидан бўлмиш  кишиларни хам, шибхи ахли китобни жумласидан хисоблашган. [2]

Шундай бўлгач, муртадлар ва нажас мушриклар, ифлос секуляристлардан ташқари барча фирқаларни жизъя қонунига шомил қилса бўлади, уларни ширклари ва куфрларидан бароат қилсак хам, аммо уларни ўзларидан бароат қилмаймиз.

Исломни мушриклар билан ахли китобни ва шибхи ахли китобни ўртасига фарқ қўйганлигини ва уларга сабр-тоқат қилмаслигини,аммо ахли китоб ва уларга ўхшаганларга тоқат қилишини; мушрикни ақидасини тарк қилишга мажбур қилишини ,лекин ахли китоб ва уларга ўхшаганларни эмас ақидасини тарк қилишга мажбур қилмаслигини хикмати шуки, мушриклар ва нажас  секуляристлар аллохни шариатидаги ахкомларни,қонунларни бир четга ташлаб қўйиб секуляризм динини қонунларига,дастурларига ёпишиб олишган ва ўзларини юзига нажот эшикларини ёпиб қўйишган, улар бу шароитда ўзларини хар қандай рахм ва кечиримдан махрум қилишган; лекин ахли китоб ва шибхи ахли китоб хидоят ва тўғриланиш имконига эга бўлган шароитдадир. Чунки улар умумий суратда аллох тарафидан бўлишига эътиқод қилишади ва уларни танхо мушкилотлари аллохни охирги элчисини канали орқали мана бу қонунларни қабул қилишларидадир, буни хам аста-секинлик билан қабул қилишларини  ва ўзларини жахолат тўсиқларини енгиб ўтишларини умиди бор. 

Мана бу мусулмонларнинг алоқалари ва дипломатакаси бўйича  кофирларнинг уч гурухи хақидаги умумий ахкомларни жамланмаси эди.

(давоми бор……)


[1]– احمد بن حنبل، الموطا،ج 1، ص 278؛ نیز: نوری حسین محدث طبرسی، مستدرک الوسائل، انتشارات مدرسه ال بیت لاحیاء التراث، ج11، ص 101

[2] کوردهای ملک طاوسی عراق که از طرف سکولاریستهای مرتد با نام ایزدی هم اخیرا شناسانده شده اند و کوردهای شیطان پرست و ملک طاوسی بخشهایی از ایران  که با نام علی الهی و اهل حق و قلخانی و یارسان و… در میان مردم معروفند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *