شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم

دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها 

درس های مقدماتی/ درس پنجم

دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها 

(4- قسمت)

این آیه، صراحتاً به نکته ای اساسی اشاره می کند و آن این که، منافقین کافراند و قابل هدایت توسط بشر نیستند. البته در جاهای دیگری هم به این مهم اشاره دارد و می فرماید:

  • «وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِینَ» (بقره/8)، در میان مردم دسته‌هایی هستند که می‌گویند ما به خدا و روز رستاخیز باور داریم. در صورتی که باور ندارند.[1]
  • وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ کَفَرُواْ بِاللّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلاَ یَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَهُمْ کُسَالَى وَلاَ یُنفِقُونَ إِلاَّ وَهُمْ کَارِهُونَ (توبه/54)، آیه می گوید: هیچ‌چیز مانع پذیرش نفقات و بذل و بخشش‌هایشان نشده است جز این که آنان به خدا و پیغمبرش کافر هستند. 
  • فَلاَ تُعْجِبْکَ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا یُرِیدُ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ کَافِرُونَ ‏‏(توبه/55)، زیادی اموال و اولاد (یعنی نیروی اقتصادی و انسانی) ایشان، تو را به شگفتی نیندازد. چرا که خداوند می‌خواهد آنان را در زندگی دنیا بدین وسیله معذّب کند و در حال کفر جان دهند و قالب تهی کنند.‏

به همین دلیل، کسانی که منافق می شوند تا روز قیامت تغییر نمی کنند: «فَأَعْقَبَهُمْ نِفاقاً فی قُلُوبِهِمْ إِلی یوْمِ یلْقَوْنَهُ بِما أَخْلَفُوا اللَّهَ ما وَعَدُوهُ وَ بِما کانُوا یکذِبُونَ» (توبه/77)، خداوند نفاق را در دل هایشان پدیدار و پایدار کرده تا روزی که خدا را در آن ملاقات می‌کنند. بدین خاطر است که پیمان خدا را شکستند و همچنین دروغ گفتند.‏ پس نفاق در دلشان است تا روز قیامت.

زمانی که الله تعالی منافقین را کافر معرفی می کند و می گوید تا روز قیامت هم همین طور هستند یعنی این ها هم در دنیا مشمول: «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ*خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ» (بقره/6-7)، می شوند، این ها مشمول همین قاعده می شوند و برای آن ها یکسان است چه  آن ها را بیم دهی و چه بیم ندهی، ایمان نمی‌آورند.‏ با این وجود، الله تعالی در دو دسته به معرفی این کفار می پردازد و آن ها را به دو دسته تقسیم می کند:

  1. عده ای از آن ها هستند که در همان اساس ایمان نمی آورند و تنها ادای مسلمین را درمی آورند: «أُوْلَئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا» (احزاب/19)، آنان هرگز ایمان نیاورده‌اند، و لذا خدا اعمال ایشان را باطل و بی‌مزد می‌کند و این کار برای خدا آسان است.‏
  2.  دسته ای دیگر از این کفار، ابتدا مسلمان می شوند بعد ایمان هم می آورند، یعنی یک مرحله بالاتر، اما در نهایت کافر می شوند. این ها ابتدا از درجه ی مسلمان بودن هم بالاتر می روند و ایمان می آورند، اما به دنبال این ایمان، کافر می شوند. برای همین است که بر قلب هایشان مهر گذاشته می شود، و قلب هایشان دیگر قدرت تفقّه و فهمش را نسبت به دین الله از دست می دهد:
  3. إِذَا جَاءکَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّکَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّکَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَکَاذِبُونَ* اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ*‏ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُونَ» (منافقون/3)، بدین خاطر است کهایمان آورده‌اند و سپس کافر شده‌اند، پس بر دل هایشان مهر نهاده شد، و ایشان دیگر (حقیقت را درک نمی‌کنند و از ایمان چیزی) نمی‌فهمند.‏
  4. یَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ یَنَالُواْ وَمَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن یَتُوبُواْ یَکُ خَیْراً لَّهُمْ وَإِن یَتَوَلَّوْا یُعَذِّبْهُمُ اللّهُ عَذَاباً أَلِیماً فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ فِی الأَرْضِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ ‏(توبه/74)، منافقان به خدا سوگند می‌خورند که نگفته‌اند. در حالی که، قطعاً سخنان کفرآمیز گفته‌اند و پس از ایمان آوردن، به کفر برگشته‌اند و قصد انجام کاری کرده‌اند که بدان نرسیده‌اند (و آن کشتن پیغمبر به هنگام مراجعه از جنگ تَبوک بود).

دقت کردید، دو گروه بودند یکی کسانی بودند که اصلاً ایمان نیاوردند از همان اوایل ادای مسلمانان را درآوردند «لم یؤمنوا»، کسان دیگری بودند که «آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا» اول مسلمان شدند ایمان آوردند و بعد از آن کافر شدند و ادای مسلمانان را درآوردند و  در همان قالب اسلامیشان ماندند ولی کافر، که خدا با «آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا» آنها را اسم می برد یا می گوید «کَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ»، مسلمان شدند بعد کافر شدند. دسته ای مسلمان شدند بعد کافر شدند در همان درجه ی مسلمان بودنشان کافر شدند درجه ای از مسلمان بودن هم بالاتر رفتند ایمان آوردند «آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا» بعد کافر شدند. این ها دو دسته از کفار هستند.

(ادامه دارد……)


[1] یعنی به خدایی که خودش را قرآن و سنت صحیح معرفی کرده  و روز قیامتی که الله در قرآن و سنت صحیح شناسانده  باور ندارند حالا ممکن است خدایان توهمی یا قیامتهای توهمی و خیالی هم برای خودشان تراشیده باشند . 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *