Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

 
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(36- қисм)

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни асхоблари хам эндигина ширкдан,куфрдан қутулган аввалги насл хисобланишган, улар жуда кўп нарсалар хақида шак қилишарди ва шакларини асосий манбаъ сифатида росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан сўраш орқали,мушкилотларини, жохилликларини бартараф қилишарди, ёки бўлмасам очиқ ақидавий хатоларга,амалларга дучор бўлишар ва яна росулуллох саллаллоху алайхи васалламга мурожаъат қилиш билан иқомайи хужжат қилиниб ислох бўлишарди.

Иқомайи хужжат қилинишдан мақсад, қуръондаги ва суннатдаги, ижмоъдаги шаръий хужжатлар росулуллох саллаллоху алайхи васалламни шаръий равишлари билан мана бу шароитдаги шахсга етказиларди. Яъни истидлол ва равшан хужжатлар билан нотаниш ишларни росулуллох саллаллоху алайхи васалламни равишлари билан шахсга кўрсатишимиз,танитишимиз керак бўлади, уни шундай холатда танитишимиз лозимки, бу шахс ўзини яқинларини,оиласини бегоналардан қандай ажратиб олса, мана бу хақни хам шундай ажратиб ташхис беришга қодир бўлиши лозим:

«يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ»،

яъни шундай равишда шаръий хукмни ботилдан ажратиб ташхис бера олиши керак.

Мана бу огох қилиш йўлида бизлар хам хозирда барча мусулмонлар учун  бир хилда таълим системасига эга эмасмиз, шу сабабли хам бир шахс мана бу даражадаги билимга эга бўлиши,аммо бошқаси эга бўлмаслиги мумкин. Ёки бир маконда мана бу илмлар  раббоний уламоларни мавжудлиги ва ўзига хос етказиш шароитлари сабабли одамларга етиб борган,аммо бошқа бир жойда уламойи суъ борлиги ва ёмон каналлар сабабли раббоний уламоларни хеч қайси бирини сўзи етмаган бўлиши мумкин.

Уларни ўтган аждодларига етказилганлиги сабабли мана бу етказилган нарсалар уларга хам етади, деган нарса далил бўла олмайди. Йўқ, бундай бўлмайди, аслан бўлиши мумкин эмас, агар шундай бўлганида даъват,таблиғ иши тўхтаб қолган бўлар ва дин меърос қилиб олинадиган нарсага айланарди, фақих,мужтахид, ахли фан сўзларини ўзини маъносини йўқотарди.

Аниқ ва равшан кўриниб турганидек, хар бир даврда шаръий билимларни касб қиладиган ва хижрат қиладиган ,хамда ўзини миллатига мана бу билимларни етказадиган кишилар пайдо бўлади:

«وَما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْيَحْذَرُونَ» (توبه/122)،

Барча мўъминлар (жангга) чиқишлари лойиқ эмас. Ахир улардан хар бир гурухдан бир тоифа одамлар (жанг учун) чиқмайдиларми?! (Қолганлари эса мадинада) динни ўрганиб, (жангга кетган) қавмлари уларнинг олдиларига қайтган вақтларида, у қавмлар аллохнинг азобидан сақланишлари учун уларни огохлантиргани (қолмайдиларми)?!

Мана бу даъватчи тоифа диндаги фиқхни ўрганиб сўнгра уни қавмлари тушунадиган тилда уларга етказишлари лозим, бу ерда мана бу нарса жуда мухим, ўша миллат тушунадиган тилда етказилиши керак,

«بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ»

ўша миллатни маданиятига тўғри келадиган қилиб уларга очиқ,равшан баён қилиб бериши керак, бошқача истелох билан айтганда эса динни мана бу миллатга “янгидан” ироя бериши лозим,шу тарзда миллатни жохиллиги бартараф бўлади. Мана бу айни хақиқатдир.

Хўп,энди бартараф қилиниши лозим бўлган мана бу жохиллик нима?-деб савол берилса хам бўлади, агар бартараф қилинмаса такфирни монеъликларини бирига ўхшаб амал қиладими? Фан ахли мусулмонлардаги жохилликни икки қисмга тақсим қилишган:

-Мўътабар жохиллик: яъни мусулмон шахс бир ишни қилишдан олдин “билимга,огохликка” эга бўлмаган. Диққат қилинглар, яъни мусулмон шахс мана бу ишни қилишдан олдин “илмга,огохликка” эга бўлмаган,мана бу уни мўътабар жохиллиги хисобланади.

-Ғайри мўътабар жохиллик: яъни мусулмон шахс “илм ва огохликка” эришгандан сўнг мана бу ишни қилади.  У қилган иш, “илм ва огохликдан” сўнг содир қилинган, шунинг учун хам мана бу жохиллик ғайри мўътабардир, уни жохиллигини қабул қила олмаймиз.

(давоми бор…….)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *