Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(18- қисмат)
Хенгоми бозгашт,бояд бо ин ихсос ва шуур бозгардемки омухтанро барои ба кор бастан,бихохем; ва пижухиш ва касби маълумотро хадаф қарор надихем.Бозгашти мо бояд барои он бошадки бидонем қуръон мехохад чигуна бошем ва мо нез хамонгуна бошем……..
Бо ин ахвол,мумкин аст ек мусалмон дар мовриди жузъий ба беморийи жахл ва жохилият гирифтор шавад.Хамчунонки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба Абу Зар гуфт :
«إنّكَ امْرُؤٌ فِيكَ جَاهِلِيَّة».
Мусалмон мумкин аст баъзи аз сифатхойи жохилийро хануз дар худиш дошта бошад,ё аз қабл бо худиш оварда бошад, ё аз дигарон гирифта бошад.
Ё хийли аз муслимини кунуний мо,инхойики мо мебинем мумкин аст мисли Абу Зар ва ……….бар асари парвариш дар жомеъайи жохилий ё бар асари жанги равоний ахзоби секулярист ва ихвонуш шаётин ва уламои суъ дарборий,ва дин фурушони хоин дучори еки аз беморихойи мутаъаддиди дини секуляризм шуда бошанд ва ба ин беморий хам жохил бошанд,дар ин сурат таклиф чист ?
Муслимин бархилофи куффор аз имтиёзи узр ба жахл бархурдор хастанд ба сурати шаръийи он ;метавонанд дар дунё бо тўвба аз ин имтиёз бархурдор бошанд ,аллохи мутаол мефармояд:
: إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ (نساء/17)
Бешак,аллох танхо тўвбайи касониро мепазирадки аз руйи нодоний ба кори зишт даст мезананд.
Аммо нуқтайи асосий шинохти жохилият аст ва мухим тасфияйи худ аз олудагихойи жохилияти навин фарханги дини секуляризм аст ва пас аз ин шинохт ва тасфияйи амр мухим амал ба муфод ва мафохими шариат аст.Шинохти жохилияти но0вин дар мезони пойбандий асосий ва мухлисона ба қонуни шариати аллох таъсири ба сазойи дорад.
Хар мусалмоники “огохона” вориди еки аз бандхо ва муфоди жохилият мешавад,хаддиақал журмиш аз гунохи шуруъ мешавадки бо вужуди ин гунох боз дар доирайи ислом боқий мемонад,мисли касики дучори дузди, шаробхури ва соири гунохон мешавад то замони онхоро халол надонад ва хаддиаксар журми вай ба чанон даражайи мерасад,яъни вақти вориди еки аз бандхойи жохилият мешавад ба чанон даражайи мерасадки шахсро вориди доирайи иртидод мекунад ва аз доирайи ислом уро хориж мекунад.Мисли касики еки аз қавонини дини секуляризм ва фарханги жохилий онро бехтар аз қавонини дини ислом бидонад ва ё аз еки аз хукуматхо ва ахзоби секуляр химоят кунад хар чандки бо қалбиш бошад.Аз хукуматхо ва ахзоби секуляр ва кофар ва муртад алайхи муслимин химоят кунад ё худишро дар дохили онхо қарор дихад, ё аз онхо химоят кунад ва лав бо қалбиш бошад; чи бирасад ба инки бо калама бошад ва бо забониш аз онхо тарафдори бикунад ва ё аз лахози жоний ва молий ба онхо хидмати бирасонад,ин дигар хисобиш пок аст.Чанин шахси бо ислом хеч иртиботи надорад.
Замоники шахси мусалмон “огохона ” ба ин даража мерасад ва қавонини дини секуляризм ё қавонини еки аз мазохиби онро бехтар аз қавонини аллох меданад,чи мехохад чи нахохад вориди доирайи ширк ва жохилият шуда.Бечора муртакиби гунохи шудаки бузургтарин гунохи астки ек шахс мумкин аст муртакиби он шавад ва худишро мустахаққи мужозоти кардаки дар дунё ва қиёмат хеч журми дигари чанин мужозоти надорад.У худишро муртад карда,ин бечорайи ахмақ агар дузди мекард,одам мекушт, зино мекард ,моли мардумро мехурд ва журмхойи ин чанинро муртакиб мешуд ба шартики онхоро халол намедонист хаддиақал дар дунё суди барояш дошт ва бо инхо кофар намешуд.Аммо у хеч кадом аз инхоро анжом намедихад бо забон, ё бо қалбиш аз ин қавонини секуляристи ва ахзоби секуляр химоят кунад чанин шахси хеч иртиботи ба ислом надорад ва вориди доирайи ширк шуда аст.
Аллохи мутаол дар қиёмат харгиз гунохи чанин мушрикиро намебахшад,магар инки дар дунё қабли аз фаро расидани сакароти маргиш тўвба карда бошад.Дар ин сурат,мусалмон барояш зурурий ва хаётий астки аз ширк битарсад ва аз он дури кунад ва аз хар чизики уро ба доирайи куфр ва иртидод наздик мекунад дурий кунад то дар он наёфтад.
Дар ин сурат,шинохти жохилият новиники дини секуляризм онро ба сурат ақида ва фарханг дар оварда ек зарурат жихати хифзи иймон ва пархез аз ширки астки аллох мутаол дар мовридиш фармуда:
: إِنَّ ٱللَّهَ لَا یَغۡفِرُ أَن یُشۡرَکَ بِهِۦ وَیَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِکَ لِمَن یَشَآءُۚ (نساء/ ۴۸)
Аз аллох мутаол хосторемки пок аз чанин ширки,уро дар қиёмат мулоқот кунем ва мо ва шуморо бар дини худ собит қадам нигах дорад ва оқибатимонро бахейр кунад.
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ،لاَإِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
Вассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.