Дарсхойи муқаддамотий/ дарси севум: шинохти тоғут, аввалин қадам дар вуруд ба ислом
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(3- қисмат)
Ё иддайики маъмулан ба афкори секуляристий ва жохилият олуда шуданд бахс дар ин заминаро ба манзилайи вайрон кардани ақоиди ботил ва хужуми ба ахзоби дилхавохишон талаққий мекунанд ба хамин далил бахона меоваранд чун мулло фалоний нагуфта пас зарурати надорад; ин банда худо фаромуш карда ё худишро ба фаромуший задаки аллох мутаол ба инсон ақл дода ва ин тавоноий хам ба у додаки дар хар радайи аз савод ё синники бошад, битавонад мустақиллан дар куфр ба тоғут ва иймон ба аллох хақро аз ботил ташхис бидихад ва тахти хеч шароити набояд ақли худишро ба дигарон ижора дихад.
Қуръон хам бо забони возих ва ошкор ва содайи нозил шуда аст. Ақоид хам хийли сода ва ба сурати такрорий ва дар қолиби достон ва мисол ва …….баён шуданд, ва хар каси метавонад ба андозайи вусъатики аллох ба у дода дар он тадаббур ва таъаққул кунад ва онро бипазирад ва ба андозайи вусъатиш соири умури шариатро бифахмад. Дар ин сурат, бахонайи барояш боқий намемонад ва хаммайи инсонхойи ғейри девона ин тавоноийро дорандки ла илаха- иллаллохро мутаважжих шаванд.
Қуръон сода, ва барои хамма қобили фахм аст, ва аллох мутаол хам дар қуръон тамоми усули ақоидро ба шевайи сода ва қобили фахм барои хамма баён фармуда, аз куфр ба тоғут ба унвони ними аз “ла илаха” ва “иллаллох” то ними дигар он яъни: иймон ба худо ва фариштахо, китобхойи осмоний, пайғамбарон, рузи қиёмат ва тақдири хейр ва шарри хаммаро баён кардаки, мажмуъан “иллаллох” ро ташкил медихад. Ақида, мисли усули ахкоми чун намоз, закот, руза, хаж ва …….нестки тафсили ин маворидро суннат ва аходис ба ухда гирифта бошанд ва инсон дар оройи мухталифи фуқахо гир кунад, балки бисёр сода, ровшан ва комил дар қуръон баён шуда аст.
Агар ақида инқадар сода ва барои хамма қобили фахм набуд, хар каси метавонист дар қиёмат бахона биёварадки ин қуръон ва ақоиди он дар хадди фахми ман набуданд, ва танхо босаводхо, жавонон, дипломахо, лисонсахо ва докторхо, муллохо, мовлавийхо, шуйух ва донишмандон мефахмиданд. Аммо мебинемки ингуна нест, ва ақидаро хар инсони оқили болиғи, дар хар радайи аз таъаққулки бошад метавонад бифахмад ва ба он иймон биёварад ё онро аслан қабул накунад. Дар инжо, танхо девонахо ва кудакон узр доранд.(идома дорад…….