Дарсхойи муқаддамотий/ дарси севум: шинохти тоғут, аввалин қадам дар вуруд ба ислом
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(26- қисмат)
Куфр ва бебовар шудан ба тоғут, нисф, муқаддима ва аввалин пилла ва склети аввалин табақайи ақида ва ислом буда аст; бар ин асос чун аъроб ба алфоз ва мафохим ва истелохоти қуръоний комилан ошно буданд хамма медонистандки гуфтани “ла илаха иллаллох” танхо ба забон овардани ек жумла ба теъдоди каламоти бекорбурд нест, ин каламот корбурд доранд. Чун қуръон ба забони онхо нозил шуда буд ва медонистандки “ла илаха” ва дунболи он”иллаллох” аз онхо чи мехохад?
Пас, агар кофари қасд дорад мусалмон шавад, ибтидо бояд “ла илаха”ро бар забон биёварад ва тамоми тоғутхо ва худоёни дуруғин ва ботили онхоро инкор кунад ва ба онхо кофар ва бебовар шавад, ва ба дунболи он “иллаллох” ро бар забон биёварад ва ахли тўвхид шавад. Замоники таслими чанин қонун нашуд ва аз тоғут дурий кард, он вақт астки мархалайи баъдий пеш меояд; яъни иймон. Ва худованд ба чанин бандагони башорот додаки:
وَالَّذينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَأَنابُوا إِلَي اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْري فَبَشِّرْعِبادِ(زمر/۱۷)
Касоники аз ибодоти тоғут дурий мекунанд, ва ба суйи худо боз мегарданд, ишонро башорот бод, пас мужда биде ба бандагонам.
…………….
Ровшан шудки,
“илох”созий яъни хар махлуқ ё барномайиро жойгузини аллох ва қонун ва барномаш куни холо ин жойгузини дар баъзи аз маворид ва вижагихо бошад ё дар тамоми вижагихоки, баъзихо дар рубубият ва зоти аллох жойгузинхойи қарор медиханд ё қавонинро жойгузин мекунанд. Дар хар сурат, аввалин қадам дар вуруд ба доирайи ислом ва муслимин, куфр ва бебовар шудан ба тоғут аст. Аммо, куфр ба тоғут хам ба хамин содагийхо нест ва касони хастандки саъй мекунанд нагузоранд мардум ба даражайи куфр ба тоғут бирасанд ва ё агар ба ин даража расиданд аз тоғутхо химоят кунандки уламойи бузургвор, баржастатарин пуштибонони тоғутхоро дар мусалласи “зар ва зур ва тазвир” ном бурданд. Аз “зар ва зур ва тазвир” ба унвони бузургтарин хомиён ва пуштибонони тоғутхо ном бурда шуданд.
Зар: дар қуръон яъни мулло ва сармоядорон, сирватмандони хастандки шуракойи воқеъийи тоғутхо дар чаповули сирватхойи мардуманд. Имруза ба унвони кортелхо, тирастхо ва …….дар буржувази,
Копитализми навин ва хатто сармоядороийи довлатий мисли: чин, кубо, кўра шимолий ва амсоли он мушохада кардаид.
Зур: аз тариқи низомиён, пуштибонони тоғутхо, низомиён хам мудофеъини тоғутанд ва дар рохи онхо межанганд. Ба хамин далил, дар қуръон ба унвони кофар маърифий шуданд ва худованд мефармоянд:
الَّذينَ آمَنُوا يُقاتِلُونَ فيسَبيلِ اللَّهِ وَالَّذينَ کَفَرُوا يُقاتِلُونَ فيسَبيلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِياءَ الشَّيْطانِ إِنَّ کَيْدَ الشَّيْطانِ کانَ ضَعيفاً(نساء/۷۶)
Касоники иймон оварданд, дар рохи аллох межанганд ва касоники куфр пешаанд, дар рохи шайтон межанганд. Пас, бо ёрони шайтон бижангид, бегумон нейранги шайтон хамиша заъиф буда аст.
(идома дорад……)