Дарсхойи муқаддамотий/ дарси чохорум : ислом чист ва мусалмон кист?
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(16-қисмат)
Замоники мо бо чанин мусалмон ноогохики ,ба далили адами иқомайи ” хужжати набавий ” дучори мусибати шуда ,дилсузона ва бародарона бархурд мекунем ,муштарак ва кофарро бародари худ накардаем ;балки мо ин хохар ва бародари маризи худро машмули қоидайи узр ба жахл дониста ва аслан кофар намедонем .Ибни Таймия мегуяд : “ахли суннат ва жамоат дар ин моврид иттифоқи назар дорандки гунохони сағийра ё кабийра дар зоти худ боиси куфр ва иртидоди мусалмон намешавад. Замоники мусалмони кофар ва муртад мешавадки ақида ва ё хукми шаръий собит ва мовриди ижмо ва иттифоқиро “олиман ва омидан “инкор кунад ва ин мовзуъи астки хатто ду олим дар мовриди он ихтилофи назар надоранд.”
Мо қарнхо аз хукумати шўроий исломий ва находхойи тахти мудирияти он ва уммати вохид ва ижмоий вохид бебахра будемки дар натижайи ин мусибати бузург , мо шохиди хокимияти тадрижий жохилият ва қудратгирий хазандайи анвоъи тоғутхо ва густариши тафрақа ва ривожи анвоъи шубахот тавассути куффори пинхони дохилий ё хамон мунофиқин ( секулярзадахо ) будаемки хар ек ба новбайи худ ,боис шуданд муслимин дар умури ақидатийи худ жохил шаванд.
Хар чи мо аз асри сахоба ва тобеъин ва хукумати шўрои исломий фосила гирифтаем ,ба хамон мезон ба сурати тадрижий ба олудагихойи ақидатий муслимин хам афзуда шуда ,кор ба жойи расидаки мо хам акнун бо падар ва модар ва ақвоми рубару хастемки аз лахози син дар рутбайи болойи қарор гирифтанд. Аммо ,дар илм ва огохихойи лозим дар заминайи куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ё хамон ” ла илаха иллаллох ” , дар рутбайи бисёр нозилий ба сар мебаранд ;синнишон 40 ,50 , 60 ,70 ва болотар аст аммо ,огохишон дар мовриди дин ва дар мовриди ” ла илаха иллаллох ” дар хадди 10, 20 болотар намеравад ;яъни огохишон дар хадди синнишон нест. Ба хамин далил ,бисёри аз умурики қаблан барои аждоди инхо ва хатто барои бисёри аз милали дигар возих ва ошкор аст барои ин даста аз муслимини пинхон ва гунг монда аст.
Диққат кунид ,бар асари фаолияти фикрий ва низомий бесобиқайи куффори секуляри жахоний ва бар асари жанги равоний ва жиноёти кам собиқайи низомий ва диктарорийи муртаддини секуляри махаллий бар муслимин , ва тахриботи муллохойи дин фурушики дар ихтиёри ин секуляристхо қарор гирифтанд, бисёри аз муслимини имруз ба далили жахл ва ноогохи муртакиби аъмоли мешавандки агар ин аъмолро дар асри сахоба ва хойрул қурун ва хатто садахойи баъди аз онхо хам муртакиб мешуданд,каси аз атрофиёни ин шахс дар куфри онхо шак намекард чи расид ба уламои он дўвра .Яъни ,кор ба жойи расидаки падарони имруз муртакиби гуфтор ва аъмолий мешавандки агар падарбузургишон зинда буд шакки дар куфри инхо надошт. Яъни падарбузургхойи инхо чизхойи бароишон ошкор будки алъон барои насл ,падарони алъон ,насли сухтайи алъон ,ошкор нест ва гунг ва пинхон монда аст.
Имруза ва дар асри хозир , мо меросдори жохилияти хастемки қарнхост ба сурати фарханг дар муслимин бо номи ислом риша карда, ва дар ин чанд дахайи гузашта хам дини секуляризм бештарин олудагийхоро дар ақоиди муслимин ба вужуд оварда ,ва ба далили набуди хукумати шўройи исломий шохиди беморихойи ақидатий ва амалий хастемки танхо пас аз ташкили дуборайи хукумати исломий ва ижоди находхойи тахти амри он чанин беморихойи ақидатий ва амалий раф мешаванд ,чун тамоми ин беморихо бар асари аз даст додани ин неъмати бузург ба вужуд омаданд.
(идома дорад…….)