Дарсхойи муқаддамотий/ дарси чохорум : ислом чист ва мусалмон кист?
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(15-қисмат)
Холо ,замоники вужуди жахл ва иштибох ва хатойи ақидатий дар хамин масоили ақидатий куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ё хамон ” ла илаха иллаллох ” ё асли муштарак тамоми пайғамбарон ва соири ахкоми шаръий дар замони хузури пайғамбарон ва шогирдони мустақими онхо амри оддий буда ,дигар барои асри мо наметавонад чизи ажибий бошад. Чизи ажиб ин астки мо ахли қиблайи атрофи худимонро болотар аз ёрони пайғамбар ва хатто маъсум ва бидуни хато бидонем ,ва кори кунемки бо бахонахойи ғейри шаръий ин манбаъ қудратроки аллохи мутаол дар ихтиёри пайғамбариш ва мо гузошта хушик кунем.Онро тика тика ва худро аз он махрум кунем. Мисли мохики хар чи об бештар бошад қудрати моневри бештари дорад; ва хар чи об камтар бошад ба хафаги ва нобуди наздиктар мешавад .Об барои мохи ,қудрат аст, мўъминин барои мўъминин қудрат хастанд .Касики мехохад обро хушик кунад дусти мохи нест.
Инро дар назар дошта бошемки дар кул ,ақидаро ниметавон аз рохи тақлид ва ирси ба даст овард, балки бояд тахқиқий ва аз руйи илм ва огохи бошад.Замоники ин аслро қабул кардаем ,бояд инро хам қабул кунемки касби илм ,аз рохи озмоиш ва хато ва харакати тадрижий аз жахл ба суйи илм ба даст меояд ,харакати он тадрижий аст фард ором ором аз жахл ба суйи илм харакат мекунад ва они ва ек дафъаий нест, ба хамин далил эхтимоли хато хам дар он вужуд дорад.Барои хамин ,муслимин дар мовриди ахли қиблайи жохилики муртакиби журми бузурги дар заминайи ақида ё соири ахкоми шуданд бароишон узр қоил хастанд ва дар ин узр ,ихтилофи бо хам надорад. Аммо ба далили набуди хукумати исломий ва находхойи муртабит бо он дар бисёри аз сарзаминхойи мусалмоннишин ,ихтилофоти бештар бар сари ин астки :
Дар фалон замон ва макони мушаххас ,чи чизи барои ахли қибла зохир ва ошкор аст то барои шахсики огохона муртакиби журм мешавад узр қоил набошем ; ва чи чизи пушида ва хуфя аст , то барои касики муртакиби журм шуда узр ва бахона биёварем.
Яъни чизи мумкин аст дар замон ва макони ровшан ва мушаххас набошад .Масалан дар Эрон чизи барои мо ровшан бошадки дар Афғанистон ровшан набошад .Ё дар Афғанистон ровшан бошадки дар Эрон ровшан набошад. Ё дар Мадина ровшан бошад ва дар Ироқ ровшан набошад .Пас масалайи замон ва макон хийли мухим астки ;дар он замон ва макон чи чизи барои ахли қибла ровшан ва ошкор аст.Агар ровшан ва ошкор астки узри надоранд ва агар хамон чиз дар хамон замон ровшан ва ошкор нест ,пас он мовқеъ барояш узри меоварем.
Иддаи нез бар ин боварандки исломи асл ва фаръи надорад ва узр ба жахл барои хар касики шойистайи узр бошад оварда мешавад чи дар биёбон бошад ё дар шахр ё хар макони дигари.
Иддаи дигар бар ин боварандки узр ба жахл имтиёзи астки ба мусалмон дода шуда аст аммо ба куфри аслий ва муртаддин дода нушуда ва мусалмонон дар ин масала ,бо куффори аслий ва муртаддин мутамойиз хастанд …….ва дидгоххойи дигарики хар кас дуст дошта бошад метавон муталаъа кунад.
Бояд бидонем ,мусалмон назди аллох доройи жойгохи бузурги аст ва аллохи мутаол дуст дорадки барои бандахоиш узр оварда шавад.Дар ин сурат ,агар еки ахли қибла аз руйи жахли мўътабар ,муртакиби куфри шавад ,бидуни овардари узр ва иқомайи ” хужжати набавий ” фовран уро аз доирайи ислом хориж намекунем ;ин адами такфир ба маъни жамъ намудани куфр ва иймон дар ек шахс нест ; аслан чанин шахси кофар нашуда то дар сурати адами такфири у ,мо хам кофар шавем , у муртакиби куфр нашуда аст . Агар ек яхудий ,насроний ,коммунист ва секулярро такфир накардики мушаххас аст кофар аст, он шахс кофар мешавад . Чун хенгомики гуфта мешавад жахли мўътабар монеъ аз такфир аст, ин жахли у монеъ расидан ба иймони у шуда ва у дар ин холат кофар нест.
(идома дорад……..)