Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(79-қисм)

Мана бу оятни хаммаси мана шуни айтади, яъни бизларни  баъзи олимларимиз тафсир қилишганидек, бу оятлар ахли китобни ё шибхи ахли китобни кофирлари хақида эканлиги  тўғри эмас, хато қилган бўлишлари мумкин, ахли китобни ё шибхи ахли китобнинг жизя бера олишларига диққат қилмаган бўлишлари мумкин, ёки улардан ислом билан жангни ўртасидан бирини танлашга мажбур қила олмаслигимизни унутишгандир. Аммо мушриклар ва муртадлар ислом билан жангни ўртасида бирини танлашлари керак.

Бошқа бир жойда аллох таоло уларни дунёда азоб беришига ишора қилади:

  «وَلَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلامِهِمْوَهَمُّواْ بِمَا لَمْ يَنَالُواْ وَمَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُاللَّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ وَإِنيَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُعَذَابًا أَلِيمًا فِيالدُّنْيَاوَالآخِرَةِ» (توبه/74)

Улар ( яъни мунофиқлар сизга етиб келган хақорат сўзларини ) айтмаганликларига қасам ичадилар. Холбуки, куфр сўзини аниқ айтган эдилар ва исломга қирганларидан сўнг яна куфрга қайтган эдилар хамда ўзлари етолмаган нарсага ( яъни пайғамбар жонига суиқасд қилишга) қасд қилган эдилар. Улар (мунофиқлар) фақат аллох ва унинг пайғамбари уларни ўз фазлу карамидан (қаттиқ эхтиёжлари вақтида ғаниматлар билан) бой-бадавлат қилиб қўйгани учунгина ( аллох ва унинг пайғамбарини) ёмон кўрдилар, холос. Бас, энди агар тавба қилсалар, ўзлари учун яхши бўлур. Агар юз ўгирсалар, аллох уларни дунёю охиратда аламли азоб билан азоблар ва улар учун ер юзида бирон дўст ва ёрдамчи бўлмас!

Зулқарнайнга боғлиқ бўлган кахф сурасидаги оятдан хам мана бу азоб беришдан бўлган манзур нима эканини тушуниб олсак бўлади?

 «قَالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُكْرًا».

Мана бу оятларни барчаси бизларга шуни тушунтиряптики, муртаднинг дунёдаги жазоси фақат ўлим. Уни бундан бошқа нарса кутмайди. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан келтирилган ривоятлар, оятдаги мана бу муомала қилиш равишини кўпроқ изохлаб ойдинлаштириб берадиган нарса шуки, муртадларни дунёда фақат ўлим  кутади. Мисол тариқасида келтирсак:

1-Ибни Аббос розиаллоху анхудан ривоят қилиниб росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:

“مَنْ بَدَّڵ دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ”

Динини ўзгартирган одамни ўлдиринглар, имоми Молик рохимахуллох муваттоъда келтиришича:

 “من غير دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ”.

Ўша ривоятни росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан мана бу равиш билан ривоят қилган.

2-Бошқа бир ўринда, Муоз розиаллоху анху яманга  борган пайтида Абу Мусо Ашъарийнинг бир кишини исломдан қайтганлиги  ва муртад, яхудий бўлганлиги сабабли боғлаб қўйганини кўрди, шунда Муоз уч марта айтдики:

لَا أَجْلِسُ حَتَّى يُقْتَل،َ قَضَاءُ اللَّهِ وَرَسُولِهِ،فَأَمَرَ بِهِ فَقُتِلَ.

яъни аллох ва росулини хукми билан мана бу шахс ўлдирилмагунча ўтирмайман. Мана буни уч марта айтди, бундан сўнг  у шахсни ўлдиришга фармон берилди ва ўлдирилди.

فَأَمَرَ بِهِ فَقُتِلَ.

3-Абдуллох ибни Масъуд розиаллоху анхудан ривоят қилинишича, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:

 “لاَ يَحِلُّ دَمُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ يَشْهَدُ أَن لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وأَنِّي رسُولُ اللهِ إِلاَّ بِإِحْدَى ثَلاَثٍ: الثَّيِّبِ الزَّانِي، وَالنَّفْسِ بِالنَّفْسِ،وَالتَّارِكِ لِدِينِهِ الْمُفَارِقِ لِلْجَمَاعَةِ”.

Шаходатайнни айтаётган мусулмонни қони халол эмас ( шаходатайнни келтирган киши яъни ашхаду ан ла илаха иллаллох ва ашхаду анна Мухаммадар росулуллох,деб бундай шаходат берган мусулмонни қони халол эмас), магар мана бу уч нафардан бирини: 1- турмуш ўртоғи бор бўлиб зино қилган шахс,2- жонни муқобилида жон, яъни нохақ қотилликни баробаридаги қасос, 3- динини тарк қилиб мусулмонларни жамоатидан жудо бўлган киши.

Қаранглар қандай чиройли айтилган:

“وَالتَّارِكِ لِدِينِهِ الْمُفَارِقِ لِلْجَمَاعَةِ”

Динини тарк қилади ва мусулмонларни жамоатидан жудо бўлади. Бизлар тўрт филтер ва тўртталик мархалани босиб ўтдик ва мана бу шахс мусулмонларни жамоатидан жудо бўлган деб ташхис берилди, тўғрими ё йўқми? Жудо бўлган деб ташхис берилмаганда мунофиқлар ва секулярзадаларга ўхшаб мусулмонларни ўртасида қолган бўларди ва бизлар уни мусулмонларни жумласидан деб хисоблардик ва у мана бу хукмга шомил бўлмасди. Аммо уни тўрт филтер ва тўрт мархалададан ўтказганимиздан  ва ошкор кофир деб ташхис берилгандан сўнг, у мана бу хукмга шомил бўладими ё йўқми? Уни ўзи бориб мана бу хизбларга қўшилган, энди буни бошқа нарсага ниёзи йўқ. Муфариқ лилжамаати, яъни мусулмонларни жамоатидан жудо бўлган.

Шуни зикр қилиб ўтиш лозимки, қуръон ва суннатдаги нарсаларни эътиборга олган холда, турли-хил исломий фирқаларни хаммаси муртадни жазоси бўйича иттифоқли назарга эгадирлар, албатта шароитлар ва уни ўринлари бўйича уларни ўртасида ихтилоф мавжуд,лекин хукмни асли борасида хатто ўлим жазосида иккиланишмайди. Агар турли-хил исломий мазхабларнинг фуқахоларини сўзларидаги  андак ихтилоф, хукмни аслида эмас, уни мафхумида ва масодиқларида холос.

Алмуғний яъни ахли суннат деб маъруф бўлган фирқани фиқхидаги мухим манбаъда зикр қилинганки:

  وأجمع أهل العلم على وُجوبِ قَتْلِ المُرْتَدِّ.

Барча донишмандлар муртадни ўлдиришни вожиб эканига ижмоъ қилишган. Айтишадики: мана буни Абу Бакрдан, Умардан, Усмон,Али, Муъоз, Абу Мусо Ашъарий, ибни Аббос, Холид ва бошқалардан ривоят қилинган ва хеч ким уни инкор қилмайди, мана шу шева билан ижмоъ қилинган, мана бу шева билан нима учун ижмоъ қилинган, нима учун? Чунки уларни хаммаси бу назарга иттифоқ қилишган. Сахобаларни барчаси  уни устида ижмоъ қилишган.

(давоми бор……)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *