Дарсхойи муқаддамотий /дарси панжум .Душманшиносийи шаръий ( 2) Ахкоми куллий марбут ба мушрикин ( секуляристхо ),ахли китоб ва шибхи ахли китоб
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(17-қисмат)
Ба хар хол ,ахли китоб хадди васати муслимин ва мушрикин қарор доранд . Аз он жихатки пейрави дини осмоний хастанд , бо муслимин шабохати доранд ва аз жихатики иймони онхо омихта ба хурофот ва матолиби беасоси дини секуляризм аст ; шабихи мушриконанд .Бо доро будани ин сифат ва вижагихо на мусалмон номида шуданд ва на мушрик ва мушрикин .
Лизо ,дар суратики хозир шаванд ба унвони ек иқлийяти солими мазхабий бо мусалмонон зиндаги хуби дошта бошанд ,бо шароити ” зимма “, метавонанд чанин пеймони бо муслимин дошта бошанд. Аллохи мутаол ба унвони хам масирони мунхарифи муслимин ,жихати ислох ба онхо фурсат медихад ва бо мадоро бо онон бархурд мекунад ; ба гунаики ба онхо ижоза медихад бо пардохти жизъя ,ба сурати озодона дар кишвари исломий зиндаги кунанд ва бар шариати мунхарифи худ нез боқи бимонанд.
Жомеъайи куффор шибхи ахли китоб .
Ба дунболи ин даста аз куффор мо ба дастайи севуми тахти унвони куффори шибхи ахли китоб ишора кардем.Дар жахон ,илова бар шариати пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васаллам ,фақат ду шариати осмоний вужуд дорандки ба тури мусаллам ва иттифоқи оройи уламойи исломий ,ахли китобанд : “яхуд ” ва “насоро ” .Аллохи мутаол ба ахли китоб будани пейравони ин ду шариат ишора карда ,мефармояд :
«أَنْ تَقُولُوا إِنَّمَا أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَى طَائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ» (انعام/156)،
( онро фуру фристодаем ) то нагуйид китоб танхо ба ду гурух пеш аз мо фуру фристода шуда аст, ва аз бахс ва барраси онхо бехабар будаем.
Пас ,дарбораи яхуд ва насоро ба ровшани аз оёт бармеоядки доройи ” китоб “анд ;чироки аллохи мутаол китоби хар кудом ( таврот ва инжил ) ро ном мебурд ; ва ле дар мовриди мажус ба сирохат наметавон аз оёт истефода кардки дорои ахли китоб буда бошанд ; чун фақат ек бор дар қуръон ин вожа ба ижмол ба кор рафта аст ; ва ле хамин қадар мушаххас астки дар дастаи ” мушрикин ва мўъминин ” нестанд; чироки мушрикинро дар ояи :
«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَ الصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ»(حج/17)،
Жудо оварда ва “мажус ” дар кинори яхуд ва насоро матрах шуда ва метавон унвони ” шибхи ахли китоб ” ро барои чанин мавориди ба кор бурд ва ахкоми ахли китобро бар онхо ижро кард.
“шибхи ахли китоб ” касони хастандки дар осмоний будани онхо ,баъсати пайғамбари илохий ва ирсолий китоби осмоний барои онхо тардид вужуд дорад ,аммо чун пейравони онхо хамон масири ахли китобро рафтанд ,онхо хам машмули хамон ахкоми ахли китоб мешаванд .Яъни мажус ё ” магуш ” ё ” магов ” ё ” магусия ” ё ” моғ ” ки хамон масири ахли китобро рафта машмули хукми ахли китоб мешавад ва зартуштихо хамки шабохатхойи бо мажус доранд шабихи мажус махсуб шуда ва машмули ахкоми ахли китоб шуданд .Мажусики худиш дар порайи маворид шибхи ахли китоб ба хисоб омада ва хам акнун пейрави аз он боқи намонда аст.Аммо росули хотас саллаллоху алайхи васаллам дар мовриди онхо мефармояд :
:«سَنّوافی المجوس سُنَّةَ اَهلِ الكِتاب فی الجزیة»،[1]
Тибқи равиши ахли китоб бо мажус дар масалайи жизъя бархурд кунид.
Иддаи аз уламо нез ,касони аз наводгони муртаддини чун язидийхо ,исмоилийхо ва ғейрихроки хамон масири инхирофий ахли китоб ва шибхи ахли китобро той карда ва ба болойи онхо гирифтор шудандро жузви куффори шибхи ахли китоб ба хисоб меоваранд.
Дар ин сурат ,ғейри аз муртаддин ва мушрикини нажас ва секуляристхойи палид ,метавон хаммайи фирақро машмули қонуни жизъя кард , ва бо вужуди бароат аз ширкийёт ва куфрийёти онхо ,аммо машмули қавонини бароат ва кинорагирики мухтасси мушрикин аст намешаванд.
(идома дорад…….)
[1]– احمد بن حنبل، الموطا،ج 1، ص 278؛ نیز: نوری حسین محدث طبرسی، مستدرک الوسائل، انتشارات مدرسه ال بیت لاحیاء التراث، ج11، ص 101