
Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(24- қисмат)
15 – зимни доштани фасоди даруни ,ба махзи онки чашми қудрати хукуматиро дур бибинанд тамоми мовжудот чи инсон ,чи хайвон ва табиат аз фасоди зохирий онхо дар амон намемонад :
«وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ» (بقره/205)،
Ва хенгомики пушт мекунад ва меравад ,дар замин ба талош меофтад то дар он фасод ва табохи варзад ва заръ ва насл ( инсонхо ва хайвонот ) ро нубуд кунад ва худованд фасод ва табохиро дуст надорад.
Ин афрод зимни талош жихати қонуншикани ва қонунгуризий ,дар хар амри зиндагики назорати қонун бар онхо заиф бошад ё назорати аз тарафи муслимин бар онхо вужуд надошта бошад , ва қудрати вужуд надошта бошадки ба хотири он битарсанд хеч чизи аз зулм ва фасоди онхо дар амон намемонад. На бачча , на зан , на хамсоя , на шарики кори , на рафиқ ,на номуси мардум , на обруйи мардум ,на қовм ва хеши , на хамсафар , на хайвон ,на хатто табиат . Хеч мовжуди аз фасоди онхо дар амон намемонад ,чун дасти қонун ва қудрати хукуматиро дур мебинанд ва қудрати нестки аз он битарсанд ва риоят кунанд.
16 – мўъминини мухлисро сафих ва ахмақ ва табъан худро олим ва ровшанфикр медонанд:
«وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ ۗ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَٰكِن لَّا يَعْلَمُونَ (بقره/۱۳)،
Ва хенгомики бидонон гуфта шавад иймон биёварид хамон гунаки тудаи мардум иймон оварданд , мегуянд оё хамонанди бехирадон иймон биёварем? Огох бошид ! Ишон бехирадонанд ва лекин нимедонанд.
Замоники муслиминро сафих,содаловх ва хушбовар медонанд дар баробар ,шайтонат,дуруйи ва нифоқи хидишонро дар қолиби заранги ,оқили ва хушёри фарз мекунанд. Алъон хам бейни хийлихо роиж шуда мегуянд : фалони заранг буд ва масалан сари чанд нафарро кулох гузошт , ё заранг буд ва моли чанд нафарро хурд бидуни инки он чанд нафар бимахманд, ё заранг буд ва фалониро ба хотири сирвати падариш гирифт ва сирвати уро боло кашид ва талоқ дод ва ғейрих .Пасти ,ризолат,тўвтиъа ва тахриб назди инхо заранги ва оқилий мешавад ; таслими хақ шудан ва содиқона зиндаги кардан хам мешавад сифохат ,содаги ,ақаб мондаги ва кўхнагаройи . Аммо ,аллох таоло мегуяд инхо худишон сафих ва ахмақ хастанд аммо ба ин сифохати худ огох нестанд. Ин бадтирин балойи астки бар сари секуляристхо омада ,ба ин сифохати худишон огох нестанд
«وَلَٰكِن لَّا يَعْلَمُونَ».
Инхоки қаблан бо адабиёти юноний ,хиндий ва зурвоний ва акнун хам бо адабиёти секуляристи ,демокраси хохи ва жомеъайи маданий ба сабки секуляристхо ба жанги қонуни шариати аллох ва муслимин пойбанд омаданд,худишонро дар интихойи ақл ва тараққий ва пешрафт мебинанд ва муслимини шариатгаро ва рахбари шариатгаройи онхоро сафих,нодон ,ақабмонда ,ва кўхнапараст фарз мекунанд. Ва жолиб инжостки хам акнун ,бо бахонахойи мухталиф ва таъвилоти хосси худишон таржих медиханд ,худишонро аз назари зохир хам хамчунонки гуфтем бо пайғамбар ,аимма ва муслимини шариатгаро мутамойиз мекунанд . Намехоханд зохиришон хам шабихи инхо бошад.
(идома дорад…..)