Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(26- қисмат)
Ин секулярзадахо медонандки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аз тарафи аллох омада ва қуръон хам аз тарафи аллох нозил мешавад ,барои хамин метарсидандки сураи алайхи инхо нозил шавад ва онхоро барои мардум бишносонад ва расво кунад .Ин воқеан ек сахнаи таажжуб барангиз ва пур аз дарс аст.Ин секулярзадахо ва мунофиқинки бадтирин жойгохи жаханнамро ба худишон ихтисос доданд воқеан медонандки қуръон аз тарафи аллох омада ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам аз тарафи аллох омада аммо ,боз бо вужуди чанин огохи дар баробари қонуни шариати аллох ва муслимини шариатгаро он хамма коршикани карда ва монеъ дуруст мекунанд.
Хамин алъон хам агар ками бо тамоми секулярзадахойи атрофитон сухбат кунид инхо хам ба хамин воқеийят иқрор мекунанд .Инхо мегуянд бале ,қуръон аз тарафи худо омада ва пайғамбар хам аз тарафи аллох омада аммо ,боз дар баробари мужриёни қонуни шариати аллох ,ва қавонини хамин аллох ва дастуротки аз тарафи хамин пайғамбар омада коршикани мекунанд ва амалан нишон медиханд дилишон дар холи ва хавойи қонуни ғейри аз қонуни шариати аллох аст хар чанд бо забон ,чизи дигариро бигуянд.
Мунофиқин ва секулярзадахо замоники аз дин дам мезананд аммо дар баробари далоили шаръий муслимин шариатгаро кам меоваранд ва ожиз ва нотавон мешаванд қабли аз инки дар баробари умуми мардум ва муслимин ,жахлишон ба мабони шариат бармало шавад шуруъ мекунанд ба масхара кардан ,дасти кам гирифтан ва истехзойи ахли тўвхид ва саъй мекунанд аз ин тарафи хақро дар миёни шўхихо ва масхарахойики мекунанд бипушунанд ва онро поймол кунанд. Аслахайи масхара василайи мешавад жихати жиловгирий аз қудрати иймон ,қудрати истидлол ва бурхони муслимин :
«وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن یَقُولُ أَیُّکُمْ زَادَتْهُ هَـذِهِ إِیمَانًا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَهُمْ یَسْتَبْشِرُونَ» (توبه/124)،
Хенгомики сураи ( аз сурахойи қуръон ) нозил мешавад ,касони аз онон (ки мунфиқинанд ,аз руйи тамасхур ва истехзойи ,бархи ба бархи дигарру мекунанд ва ) мегуянд : ин сура бар иймони кудом ек аз шумо афзуд ?
«یَقُولُ أَیُّکُمْ زَادَتْهُ هَـذِهِ إِیمَانًا»
Ва аммо мўъминон ,бар иймонишон меафзояд ва шодмон мегарданд.
Инхо ингуна дар он замон бо оёти қуръон масхара мекарданд ва шўхи менамуданд.Шумо харгиз намебинид секулярзадахо масалан фалон кофари секуляр чун қози Мухаммад курдистон ,Қосимлу ,Мухтадий ва Мусайламаи каззоби феълий курдхо Ужалон ва тоғутхойи чун Борзоний ва амсолихимро ба андозаики муслиминро дар қолиби мулло ,шайх ,мужохид ва ғейрих масхара ва бадгуйи мекунанд мовриди тамасхара ва бадгуйи ва шўхи қарор диханд.Забонишон дар баробари ин хоинин ба дин ва миллат ,гунг ва лол аст.Аммо ғейри аз рад намудани қавонини аслий шариат ,гох риши ек мусалмонро сужа қарор медиханд ,гох сивок ,гох лоғари ё чоқийи у ,гох камхури ё пурхурийи у ,гох рох рафтан ва почайи шалвори у ,гох такбир гуфтани уро ,ва ……. ва харчики ек мусалмонро аз онхо жудо кунад ва намоди зохирий ек мусалмон бошад чи дар гуфтор чи дар амали инхоро сужа қарор медиханд ва бо хамин сужахо онхоро масхара мекунанд .Бехишт ва жаханнамро мовриди тамасхара қарор медиханд .Дар қолиби жук ва …….фариштахоро масхара мекунандки дар конолхойи ижтимоий даст ба даст мешавад.
(идома дорад…….)