Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(40- қисмат)
Мо хийлихоро дидемки танхо шанидани ек тазаккур аз ек тоғут ё ек масъули хукуматиро шадидтар аз оёти қуръоний талаққий карданд ,яъни ба тазаккури онхо бехтар аз тазаккуроти худо ва оёти қуръон амал карданд ва онро жиддийтар гирифтанд . Яъни тазаккури ин золиминро жиддийтар аз оёти қуръон фарз карданд ё ек боздошт шуданро аз азоби қабр болатар донистанд ва хозир нестанд дар кул ,ба хотири аллох дучори азият ва озори шаванд.
39 – бо хизб,гурухсози ва ихтисоси масжид ,макон ва коноли барои худишон ,саъй дар ижоди тафрақа дар миёни муслимин ва ижро намудан нақшахойи худ дар ин пойгох ба унвони ек камингох амал мекунанд :
«وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَى وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ» (توبه/۱۰۷)
Ва ( аз миёни мунофиқон )касони хастандки масжидиро бано карданд ва манзуришон аз он ,зиён ( ба мўъминон ) ва куфрварзи ( дар он ) ва тафрақа андози миёни мўъминон ва ( ва дархам кубидан сафи мусалмонон ) ва камингох сохтан барои каси будки қаблан бо худо ва пайғамбариш жангида буд ва ( илми туғён барафрошта буд ) . Сўганд хам мехурдандки назари жуз неки надоштанд ( ва танхо муродишон хидмат ба мардумон ва иқомаи намоз дар он буда ва бас ) аммо худованд гувохи медихадки онон ( дар сўганди худ ) дуруғ мегуянд .
Ин секулярзадахо дар миёни муслимин ба дунболи касони мегардандки бо баъзи аз сиёсатхои мужриёни исломий мухолиф буда ва ё дар амри сархурда шуда бошанд , ё дар камоли ноогохи ба сар мебаранд ,то ба василаи инхо фитнаи миёни муслиминро шуълавар кунанд , ва агар дар тамоми жихот бо ин муслимин қадари муштарак надошта бошанд , ба хамон миқдорки вужухи муштарак бейни онхо вужуд дорад бо онхо хамкори мекунанд,балки аз онхо итоат хам мекунанд то захри худишонро тазриқ кунанд . Корики дар асри Усмон ва Али ба ровшани худишро нишон дод . Ва хам акнун тамоми ахзоб ва гуруххо ва хатто афроди секулярзадаи атрофи мо дар холи анжоми он хастанд.
Инхо медонандки бо муслимин танхо аз коноли хамон ислом метавон вориди муомала шуд , ва танхо бо ислом масх шуда ва олуда астки метавон бо ислом асли мубораза кард, ва танхо бо шуорхойи исломий астки метавон хамон жамъики дуруст кардандро жамъи мўъмин ва пойбанд нишон диханд , ва бехтарин абзор ,сохтани масжид аст, ташкили хизби исломий ,баргузорий маросимхойи ба зохири исломий ,рохандози шабакахойи телевизионий ва мохвораий ва конолхойи ижтимоий ва дар кул ,сохтани жараёноти мувози бо ислом ва бози кардан бо ихсосот ва намодхойи диний муслимин мебошад. Ин бехтарин пушиш барои пешбурди ахдофишон мешавад ва муқовамат дар баробаришон хам заиф ва ночиз мегардад , ва героиш ба онхо ва ёргири дар миёни муслимин хам аз ин тариқ бароишон рохаттар ва бедардисартар мешавад ; Чун бо шуори исломий афродро дўври худишон жамъ мекунанд.(идома дорад……