Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(50- қисмат)
Секулярзадахо аз хамон замони пейдоиш бо жанги равоний ва эъломи валоъ бо куффори ошкор ва иртикоби анвоъи хиёнатхо ва ғейрих боиси изтироб ва иғтишош дар амнияти равоний ва хатто зохирий муслимин буданд , ва оромиш ва амниятро дар масоили аз муслимин салб карданд , ва хамиша дар холи садама задан ба назми ижтимоий муслимин буданд ва барои муслимин бухронхойи мухталифиро ба вужуд оварданд.
Инхо мисли тўфон ва зилзилаки ба нахви назм ,амният ва оромишро аз мардум мегиранд бо иқдомоти худишон ва ханжоршиканихойики мекунанд боис мешаванд ба оромиш ва амнияти муслимин садама ворид шуда ва назми ижтимоий муслимин дучори изтироб ва хатто харж ва марж ,беназми ва бухрон шавад. Мунофиқин ва секулярзадахо бо шинохтики аз даруни муслимин доранд омили бисёри аз ихтилофот ,ошубхо ва хатто даргирихойи миёни муслимин хастанд.
Нуқтаи дигар инки ,аллох таоло харгуна тахаллуф аз дастуроти рахбари хукумати исломий амири исломий ва надоштани самъ ва тоатро боиси ижоди фитна ва дар воқеъ,бархам задани назми ижтимоий муслимин ,аз бейн бурдани оромиш ва амнияти муслимин ,бурузи мушкилот ва болоё ва мусибатхойи дигар медонадки аз ин сарпичи ба вужуд меоянд:
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَجِیبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُم لِمَا یُحْیِیکُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ* وَاتَّقُواْ فِتْنَةً لا تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنکُمْ خَآصَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ» (انفال/24-25)،
Эй мўъминон ! фармони худоро бипазирид , ва дастури пайғамбари уро қабул кунид хенгомики шуморо ба чизи даъват кунадки ба шумо зиндагийи ( моддий ,маънавий ,дунёвий ва ухравий ) мебахшад – жиход астки ба инсон зиндаги мебахшад – ва бидонидки худованд миёни инсон ва дили у жодойи меандозад ( ва метавонад инсонро аз расидан ба хостахо ва орзухойи дил боздорад ва уро бимиронад ва нагузорад умри тулоний дошта бошадки мухимтарин орзуйи дили хар инсони аст ) ва бидонидки хамагон дар пешгохи худойи субхон гирд оварда мешавид ( ва ба хисоб ва китобитон расидаги мегардид ). Хувиштанро аз бало ва мусибати ба дур доридки танхо домангири касони намегардадки ситам мекунанд ( балки агар жилови ситамкорон гирифта нашавад ,хушик ва тар ба гунохи онон месузад ) ва бидонидки худованд дорои кейфари сахт ва мужозоти шадид аст . Бале ,архамур рохимин аст аммо шадидул иқоб хам хаст.
(идома дорад…….)