Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(5– қисмат)
Жойгох ва мовқеияти ин секулярзадахо ё мунофиқиники ба муртаддин табдил шуданд аслан мухим нест:
-Мухим нест ин шахс ек мунофиқ ва кофари пинхони бошадки дунболи фурсати мегашта ва руз шумори мекардаки мовқеияти пеш биёядки озодона ақоидишро баён кунад ва бар асоси ақоидиш амал намояд.
-Ё ек мусалмони заифул иймони бошадки озмоиш хам пас дода бошад. Мисли Абдуллох ибни Жахшки ба хамрохи хамсариш ба хабаша хижрат кард ва дар онжо муртад шуд.
-Ё каси бошадки ба хастаи рахбари хам хийли наздик бошад. Мисли Абдуллох ибни Аби Сурох аз мухожирин ва мусалмони аввалия ва аз котибони вахийки хамрохи мухожирони Макка ба Мадина хижрат карда буд ва баъад муртад шуд, ва ба Макка назди секуляристхо баргашт.
-Ё хар каси бошадки ғейри аз аллох наметавонад нифоқи қалбий ва беморийи қалбий уро ташхис дихад ва мо уро жузви муслимин хисоб карда бошем ва баъдан ба ақаб баргашта бошад. Чун дар бахси мунофиқин ва секулярзадахо арз кардемки дуруст аст аллох таоло исми теъдоди аз онхоро ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дода буд аммо,аллох таоло ба сирохат мегуяд иддаи хам хастандки ту хеч вақт наметавони онхоро бишноси ва танхо ва танхо аллох астки метавонад онхоро ташхис дихад.Хуб ,ин гурух аз мунофиқин ва секулярзадахоки баргаштанд ва жузви муртаддин шуданд хам мумкин аст жузви хамин гурухи бошанд.
Ин гуруххои мухталиф ва ин таркиб ва дастахои мухталиф аз секулярзадахо ва мунофиқин то замоники дар миёни муслимин гум буданд хар кори анжом медоданд бо ек маъзиратхохи дуруғиники мекарданд аз онхо гузашт мешуд ва хатто ба андозаи аз онон гузошта мешуд, росулуллох саллаллоху алайхи васалламро одами сода ва зудбовари медонистандки инхо хар чи бигуянд росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бовар мекунад:
:«وَ مِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَأُذُنٌ».
Хиёл мекарданд хар чи бигуянд росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бовар мекунад ингуна мехостанд росулуллох саллаллоху алайхи васалламро озор диханд ва уро ба сода ловхи ва зудбовари муттахам мекарданд. Дар хар сурат , инхо агар тамоми журмхойики мухтасси мунофиқин ва секулярзадахо будро дар жомеъайи муслимин анжом диханд ва корро ба тафрақа накашонанд яъни худишонро жудо накунанд ва ошкоро ба ақаб барнагарданд ,тахаммул мешаванд ва жузви муслимин хам махсуб мегарданд.
Журми болотар аз ин вужуд надорадки шахси мусалмон шавад аммо , амдан ,бо мейли худ ва огохона муртакиби сухан ё кори шавад ё муртакиби амал ё феъли шавадки баъди аз мусалмон шудани вай жузви куффор қарор бигирад ва дубора ба ақаб баргардад , аммо ин мунофиқин ва секулярзадахо муртакиби чанин журми азим ва бузурги шуданд :
«یَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ یَنَالُواْ» (توبه/74)،
Мунофиқин ба худо сўганд мехурандки ( суханони зинандаи ) нагуфтанд , дар холики қатъан суханони куфромизи гуфтанд ва пас аз мусалмон шудан, ба куфр баргаштанд
«وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ»
Ва қасди анжоми кори кардандки бидон нарасиданд ( ва он терори ва куштани пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам ба хенгоми мурожаъа аз жанги табук буд ).
Яъни то ин хад ин мунофиқин чанин корхоиро анжом медоданд боз дар жомеъайи исломий тахаммул мешуданд.Чун дар он замон ин корро хам карданд далили ровшан, қароини ошкор вужуд надоштки инхо ба ин кор махкум шаванд фақат аллох таоло чанин хабариро ба муслимин дода буд. Хуб ,инхо журми бузурги муртакиб шуда буданд баъди аз мусалмон шудан ба куфр баргаштанд
«وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ».
Тоза бадтар аз ин хам муртакиб шуданд,иддаи аз инхо ек даража болотар аз мусалмон хам қарор гирифтанд ва жузви мўъминин шуданд аммо , боз муртакиби чанон журми шудандки дубора дар радифи куффор қарор гирифтанд :
«وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ ۚ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ*لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ ۚ إِن نَّعْفُ عَن طَائِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ» (توبه/65-66)،
Агар аз онон бозхост куни ,мегуянд : бози ва шўхи мекардем. Бигу : оё бо худо ва оёти у ва пайғамбариш метавон бози ва шўхи кард?! Бигу: узр хохи накунид . Шумо пас аз иймон овардан ,кофар шудаид. Агар хам бархи аз шуморо бибахшем ,бархи дигариро намебахшем . Чиро ? Зеро онон ба журми худ идома медиханд,
،«لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ».
Инхо баъди аз инки иймон хам оварданд аз онжо дубора ба куфр баргаштанд.
(идома дорад……)