
Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(6- қисмат)
Ин оя ошкоро мегуядки шўхи кардан ба аллох ,хар ек аз оёт ва қавониниш ва росули у саллаллоху алайхи васаллам куфри астки шахсро аз мархалаи иймон хам ба ақаб бармегардонад ва уро кофар мекунад , ин дар мовриди шўхи аст; холо чи расид ба инки беадабий ва беэхтироми ба сурати амдий бошад ва шўхи ва жиддий дар маворид хукмиш еки аст. Фарқи надорад шахс барои шўхи ва саргарми аллох ,қавонин ,оёт ва росулишро ба тамасхара бигирад ё ба жиддий бошад. Аллох дар ин оя намефармояд : дуруғ гуфтид ин харфхо барои бози ва саргарми набуд, балки мефармояд : ин кор наметавонад барои шумо бахона бошад ва бо инхо наметавон шўхи кард, шумо бо ин кор пас аз инки иймон оварда будид кофар шудид……
….«لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ»
Яъни инхо бо каломики хадафишон шўхи буда , на инки манзури бади дошта бошанд, ду мархала ба ақаб баргардонда шуда ва кофар мешаванд.
Журми ин даста
“كَفَرُوا بَعدَ إسلَامِهِم”
Нест,балки онхоро сохиби иймон медонадки мархалаи болотар аз мусалмон шудан аст ва ба иймони онхо гувохи медихад ва журмишон
“كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِكُمْ”
Аст. Дар ин сурат ,ек мўъмин хам метавонад сифоти мунофиқинро дар худиш дошта бошад ва дар марохили ин сифот хатто боиси иртидоди у хам шавад пас , дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахоро маъжуни аз ин даста аз ба зохир мусалмон ташкил медиханд.
«كَفَرُوا بَعدَإسلَامِهِم» یا «كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِكُمْ»،
Ин бузургтарин журми астки ек мусалмон ва бахусус ек мўъмин мумкин аст муртакиб шавад , ва ба нахви бошадки аллох таоло шахси мусалмон ва мўъминро ба хотири он журми бузург такфир кунад, ва хукми хуружи онхо аз исломро содир кунад, ва хукми баргашти онхо аз ислом ба кофариро содир намояд. Бо вужуди чанин журми бузургики аллох таоло хукми такфири онхоро содир мекунад,ва инхо дар жанголи хукумати исломий хам буданд,аммо мисли муртаддин бо онхо бархурд намешавад, ва аз сафи муслимин ихрож намешаванд, балки бо ек тўвбаи сода аз журми онхо сарфи назар мешавад, хар чандки хамма медонем ин дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо чиқадар дар сухбатхоишон дуруғгу, қасамхўр ,риёкор ,хуққабоз ва дағал хастанд. Аммо , тўвбашон пазирофта мешавад ва мисли муртаддин бо онхо бархурд намешавад,балки бо овардани узр ба жахл ва узрхои дигар барои онхо ,ононро мушмули мазоёйи муслимин мекунанд ва мисли ек мусалмон аз онхо мухофизат мешавад.
Ин сарневишти мусалмон ва мўъмини астки дар дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахост ва чанин журми бузурги муртакиб шуда ва тўвба карда аст.Тўвба хийли хийли мухим аст. Дар инжо шахс бо чанон сухани ё амали муртад шуда,аммо хамин тўвбаи зохирий уро нажота дода аст. Хар чандки намедонем ва шак доремки тўвбаш дуруғин буда ё рост. Аммо мутмаъиннем ва яқин доремки тўвба карда ва дубора мусалмон шуда ва хамин тўвба дар дунё аз у пазирофта мешавад. Чун ,яқин бар шак ва гумон чиратар аст ва бояд шакро рахо кунем ва яқинро бигирем.
Дар инжо, шак вужуд дорадки шахсики дар дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахост ва дучори амали шудаки аллох таоло уро такфир карда, тўвбаш ростин аст ё дуруғин? Аммо , итминон дори ва яқин дорики тўвба карда аст. Ин яқин жойгохиш болотар аз шак ва гумон мебошад ва касики бо яқин вориди ислом шуда бо шак,гумон ва эхтимол наметавон уро аз ислом хориж кард. Ин ек қоидаи куллий астки ахли қибла онро пазирофтанд.
Тамоми ин журмхо ва гунохон барои ек мусалмон дар дунё дар хадди гунохони кабира ё сағира боқий мемонанд ва агар шахс мусалмон ё мўъмин муртакиби хар ек аз ин журмхо шавадки ровшан ва ошкор ,боиси кофар шудани вай мешавад аммо , ба дунболи иртикоби журм тўвба кунад ва худишро жузъи аз жомеъайи муслимин бидонад ва аз сафи онхо жудо нашавад, чанин тўвбаи аз вай пазирофта мегардад, ва боз мисли муслимин ба у бархурд мешавад.Хатто агар тамоми журмхои мунофиқин ва секулярзадахоро хам муртакиб шавад боз ,мисли ек мусалмон бо онхо бархурд мешавад. Аммо ,агар бори дигар хамин журми сангин ва мушаххасро такрор карданд ва ба авоқиби дунёвий он огох шуда буданд ва хамон бори аввал хенгоми иртикоби журм ,итмоми хужжати росулий шуда буданд ва узри шаръий надоштанд,онвақт узр ба жахл хам бароишон намемонад ва машмули хукми касони мешавандки огохона ,амдий ва бо мейл ва ихтиёри худишон муртакиби журми шуданд.
(идома дорад……..)