Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

 
Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(109- қисм)

Барча мураккаб тажрибаларни риоя қилган холда фалончининг кофир ва муртад экани мушаххас бўлган пайтда ва унинг муртад эканлиги худди осмонда кўриниб турган қуёшдек очиқ-ойдин бўлгач, у хақида салохиятга эга маржаълар томонидан хам қатъий хукм содир қилинган; агар сен уни кофир ва муртад деб билмасанг ва уни мусулмон деб хисоблайдиган бўлсанг, бу шунга ўхшайдики спидга ё силга, вабога, маларияга, ўлатга, моховга чалинган шахсни жамиятни орасига қўйиб юборасан ва унга соғлом бир одамдек муносабатда бўласан. Мана бу ўзингни ва бошқаларни жисмини саломатлигига нисбатан ошкор зулм ва ошкор хиёнат хисобланади,  бу борада хеч ким шубха қилмайди.  

  Энди агар бир киши шариатдаги мураккаб, аниқ тажрибалар яъни қуръон ва суннат  орқали ва мутахассислар томонидан ишонч билан кофир, муртад деб ташхис қўйилган бўлса, хамда уни муртад эканлигида хеч қандай шубха бўлмаса, лекин сен уни мусулмон деб санайдиган бўлсанг, уни энг кам хатари шуки , сен аллохни шариатидаги қонунлар бўйича ахкомни инкор қилиб бир четга суриб қўйган бўласан, мана бу катта жиноят саналади. Бундан ташқари мана бу шахсни ва унга ўхшаган бошқа шахсларни динни, аллохни қонунини  оёқ- ости қилишларига журъатлироқ қилиб парвариш берган бўласан ва одамларни янада кўпроқ муртад бўлишлари учун шароитни мухайё қиласан, нима учун? Чунки сен ўзингни ва бошқа мусулмонларни иймоний ва ички саломатликларига нисбатан зулм қилдинг, хиёнат қилдинг. Сен спидга,силга чалинган шахсни жамиятда соғлом инсон сифатида кўрсатдинг, аслида эса барча тиббиёт тажрибалари бўйича бу шахс бемор деб ташхис берилган эди.

Сен ла илаха ва тоғутга куфр келтириш қоидасига кўра ишни бошланишида уни кофир дейишинг керак, ўтказилган имтихонлардан ўта олмаган  бундай шахсни ла илаха иллаллохни биринчи поясини олдинга силжитиш учун хам кофир дейишинг лозим:

     فَمَن یَکفُر بِالطّاغوتِ  وَ یُؤمِن بِاللهِ فَقَدِ استَمسَکَ بِالعُروَةِ الوُثقی”

албатта буни амалга оширишинг керак, шунда барча анбиёлар харакат қилган йўлдан юришга қодир бўлган бўласан.

ولَقَد بَعَثنَا فِی کُلِّ أمَّةٍ أنِ اعبُدُوا اللهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغُوت،

худди шу ерда тоғутдан узоқлашишинг ва тоғутга куфр келтиришинг лозим бўлади,  

” یَکفُر بِالطّاغوتِ”

бундан сўнг унга очиқ-ойдин қуйидагича эй кофирлар ,деб хитоб қила оласан.

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ.

Кофирларга қарата кофир лафзи билан хитоб қилишлик хам амр,буйруқдур, бўлиб хам бу фақатгина росулуллох саллаллоху алайхи васалламга хос бўлган амр эмас, балки хар бир мусулмон ўзини имконига қараб уни амалга ошириши керак. Сени офтобга қараб қандай қилиб офтоб дейишинг равшан ва мушаххас нарса, демак худди шунга ўхшаш кофир,яхудий, насроний, мушриклар,мажусий, собеин, муртад дейилади, шундай экан уларни кофир деб айтасан:

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ.

Баъзи нарсаларни мусулмонни ўзи ташхис беришга қодир ва аллох у нарсаларни ташхис беришни хаммага берган ва аслан далилга, далил келтиришга эхтиёж йўқ. Масалан яхудийлар, насронийлар,мажусийлар, собеинлар, мушриклар ёки секуляристлар кофир эканини хамма билади. Энди баъзилар секуляристларнинг ўша мушриклар жумласидан  эканини билмаслиги мумкин, чунки уни исми ўзгариб қолган, бўлмасам уни мохияти, ишлатилиши бир хил, аммо мушрикларнинг ахли китоб ва шибхи ахли китоб кофирлари билан хамрох холда кофир  эканликларига ишончлари комил, буни хар бир мусулмон яхши билади. Яъни масалан инсон билан дарахтни ўртасини қандай фарқлай олса, уларни хам шунчалик осон ташхис беради, мана шу тартибда осонлик билан бир мусулмонни кофирдан ажрата олади ва ташхис беради, бу ерда далилга, саводга, ёшу-қарига, эркак-аёлга эхтиёж йўқ.

Хар қандай киши мана бу дарахт ва мана бу инсон деб ташхис беришга қодир; шу сабабли хам инсонни инсон, дарахтни дарахт, кофирни кофир, мусулмонни мусулмон дейди. У учун шунчалик очиқ-ойдин бўлмагунича оғзидан бирорта сўз чиқмаслиги керак. Дарахтни дарахт экани ва инсонни инсон экани маълум бўлгач, бу хақида гапириши лозим.

(давоми бор……..)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *