Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(9– қисмат)
Ба унвони мисол ,мумкин аст дар дўвраи дар Арабистони Саъудий пас аз ташкили қудрати хукумати, диққат кунид пас аз ташкили қудрати хукуматий ,мушкили онхо ислохи иштибохоти муслимин дар мовриди зиёрати қубур,тавассули ғалат ,надонистани одоби сахихи тахорат ва мавориди инчунини буда бошад, ва ин мушкилро бо пуштивонаи қудрати хукуматийки ба даст оварда буданд ва ба сабки худишон рафъ карда бошанд ва тамом шуда бошад ва гузашта бошад ва медонем солхост аз чанин падидахойи дар Арабистон хабари нест.Аммо ,иддайи хануз ба хамин маворид часпиданд ва аз ниёзхойи рузи жомеъа ва мафосиди рузи жомеъайи худишон ғофил шуданд.
Соатхо ва балки рузхо ва солхойи мутамодийро ба такрори хамин маворид барои миллати худишон ихтисос медиханд ва даххо китоб ,шарх ,совтий ва тасвирий аз тариқи расонахои мухталиф ва ғойрих дар ин заминахо ироа доданд дар холики ,солхои сол аст хукумати тоғутий ,хоин ва ғейри исломий дубора бар сарзамини вахий хоким шудаки манбаъи тамоми мафосиди эътиқодий ,ижтимоий ,ахлоқий ,иқтисодий ва ғейрих хам барои худи миллати Арабистон шуда ва хам мусибати ғейри қобили инкор барои тамоми сарзаминхои мусалмоннишин ва монеъи асосий дар баробари мусалмон озодийхох ва ходими содиқ барои куффори секуляри жахоний чун Англиз,Амрико ва дигарон шуда , ва хар жо мусалмони озодийхохи кушта мешавад ё гулулахойи оли саъуд дар куштори онхо сахим аст ё доллорхойи онхо.
Холо ,ба назари шумо дар чанин сарзамини часпидан ба чанд моврид аз мункароти хал шуда тахти унвони навоқизи ислом ва рахо кардани соири мавориди асосий дигар ,хидмат ба ислом ва муслимин аст ё хиёнат ва тўвтиъайи азими алайхи муслимин ва мушғул кардани муслимин ба умури инхирофий? Ин хамон тўвтиъайи астки солхои солхо аст аз коноли системи фосид оли саъуд бар миллати ситамдида ва дар холи фосид шудан сарзамини вахий тахмил мешавад. Руз ба руз миллатро фосидтар мекунад.
Хам акнун хам дар аксари сарзаминхои мусалмоннишинки неъмати асосий хукумати исломий аз онхо бардошта шуда ва аксари муслимин аз чанин неъмати махрум хастанд,пас аз пазириши исломи мужмал ва исломи куллий аз тарафи муслимини он сарзамин ,увлавияти асосий ва зербаноий онхо ташкил додани хукумати исломий ва аз бейн бурдани хукуматхои тоғутий астки танхо ва танхо аз тариқи вахдат ,шўро ва пархез аз тафарруқ анжом мешавад. Қудрати хукумати исломий дар мантақайи мусовий аст бо аз бейн бурдани тадрижий тамоми мафосидики дар тули қуруни мутамодий муслимин ба он дучор шуда ва ба он олуда шуданд. Ин ,урва ва дастгирайи астки муслимин бо аз даст додани он дучори анвоъи мусибатхо шуданд. Агар мехохи жилови ин хамма мусибатро бигири ва олудагихоро аз бейн бибари ,увлавияти нухуст ту бояд ташкили чанин хукуматий бошад. Агар мехохи жилови расидани оби масмумро бигири ,рохи он бастани фалакайи аслий ва рохи он аз бейн бурдани хукуматхои тоғутий дар жавомеъи муслимин аст.
Аммо ,ин нукта ,вазифа ва увлавияти мухим хам ,пеш шарти он ин астки набояд мо қавоиди бунёдин ва зербанойи шариати аллохро кунор бигузорем ва бичасбем ба сенориохойики аз тарафи душманони доно ва дустони жохил барои муслимин чида шуда ва муслиминро ба увлавиятхойи даража чандум ва хатто умури инхирофий машғул карданд.
Бояд диққат шавад ва ба мусалмон расонда шавадки бояд таслими хар чизи шавандки ба он яқин пейдо карданд ва ё дар оянда яқин пейдо мекунандки аз тарафи аллох омада аст, ва ин яъни бузургтарин хидмат ба даъват,вахдат ,ташкили хукумати исломий дар сарзаминхойики аз он махруманд ва аз миён рафтани тадрижий олудагихои ақидатий ва рафторий муслимин.
Илова бар ин,шахси мусалмон бояд мутаважжихи ин нуктаи асосий ва бисёр хатарнок шавадки фарқи намекунад ва мухим нест шахси мусалмон ” огохона ” амдан ва бо мейли кудом хукм ва дастури аллох ва қонуни шариати аллохро кунор мегузорад ва онро қабул намекунад, ва кучак ва бузург хам надорад,мухим ин астки наъузу биллах ,аллохро дар еки аз ахкоми он жохил медонанд ва худиш ё соири махлуқотро дар ин моврид олимтар,оқилтар, хакимтар,дилсузтар, ботадбиртар ва муфидтар аз аллох дониста аст ва ин яъни ,шарики қоил шудан барои аллох ва хатто тўвхин ба аллох. Хамин ба танхоий уро аз доираи ислом хориж мекунад ; хар чандки дар мовриди резтарин ва кучактарин дастуроти аллох дар шариат бошад, ва хар чандки тамоми ибодоти дигарро хам анжом дихад.
(идома дорад…….)