Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(36– қисмат)
Ибни Таймия рохимахуллох хам мегуяд : бидъати хавориж ба хотири бадфахмишон аз қуръон буд ва қасди муъориза бо онро надоштанд ва чизиро аз он фахм мекардандки бар он далолат намекард ва гумон доштанд он мужиби такфир кардани касони астки муртакиби гунох мешуданд. Дидид ,ингуна ибни Таймия рохимахуллох дар мовриди хавориж мегуядки корхои онхо нишонаи бадфахми онон аз қуръон буд ва қасди муъориза ва душмани бо қуръонро надоштанд ва чизиро аз он фахм мекардандки хиёл мекарданд бо ин фахми худ ,касики дучори ин гунох шуда кофар шуда аст. Таъвили онхо чанин буд ,истиноди онхо ба оёт ва ривоёт чанин буд. Пас ба хотири таъвилоти иштибохишон каси онхоро такфир накарда аст.
Хуб ,холо ,дар он замонхои ибтидоий садри ислом хамон замоники хукумати исломий вужуд дошт, ин жараёноти инхирофий дар хамон хад мемонданд ва наметавонистанд ба жараёни ғолиб табдил шаванд. Аммо ,замоники хукумати исломий ба равиши росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аз бейн рафт ва замоники шўройи улил амр , ба унвони танхо маржаъи вахдат бахш аз бейн рафт. Танхо маржаъи вахдат бахш дидгоххои мухталиф ,бар асари инхидоми хукумати исломий аз бейн рафт ва дигар маржаъи набудки мусалмонон ба он мурожаъа кунанд ва хар каси худишро бар хақ надонад балки , он маржаъ раъйи охарро бо ижмоики дошт содир мекард. Вақтики ин маржаъ аз бейн меравад ба вужуд омадани ихтилофи нопасанд ва ба дунболи он фирқа сози ва мазхабгаройи воқеияти ижтиноб нопазир шуда аст. Хамма дар тули торих шохиди он хастем ва наметавон ин воқеияти ошкорро нодида гирифт.
Хаммаи мазхабсозихо ,фирқасозихо ва гурухсозихо хамма ба далили инхидоми он маржаъи модар ва ба далили инхидоми уммати вохидаики аз шўро ба вужуд омада буд ва ижмоъи вохидики ироя медод ,хаммаи инхо ба ин далил ба вужуд омаданд ва то замоники ин маржаъ дубора барнагардад вужуди ин мазхабсозихо ,фирқагиройихо ва гуруххои мухталиф ва ижтиходоти мухталифки бар асоси таъвилоти мухталиф ба вужуд омаданд ижтиноб нопазир аст ва каси наметавонад аз он фарор кунад хамчунонки дар тули торих вужуд доштанд.
Замоники муслимин дучори чанин мусибати шуданд ва хукумати исломий худишонро аз даст доданд, хамин жараёнот худ ба худ дар аксари жавомеъ ба жараёни хоким табдил шуданд, табдил шудан ба мазхаб. Илова бар инхо мунофиқин ва секулярзадахо хам шуруъ карданд ба фирқасози ва жамъ кардани иддаи аз муслимин ба дўври худишон. Дар гузашта онхо фирқахои мухталифиро тўлид карданд алъон хам хамин секулярзадахо барои худишон тахти унвони тафосир ва ахзоби мухталиф ба хамин фирқасози ва жамъ кардани иддаи аз муслимин ба дўври худишон идома медиханд. Алъон исми худишонро хизб гузоштанд.
Ба хамин рохати ва танхо ба далили аз даст рафтани хукумати исломий ва шўро ,бозори ижтиходот ва таъвилоти рост ва дуруғ аз чанд қарни гузашта то кунун дар бисёри аз сарзаминхойи мухталифи исломий ва сарзаминхои мусалмоннишин доғ ва гарм шуда аст. Дар инжо дигар ихтилоф хоким нест балки ,тафарруқ ба вужуд омада аст.Умри ихтилоф кутох аст, самарашро медихад ва дар хамон шўро дафн мешавад. Аммо тафарруқ метавонад қарнхо тул бикашад ва фожеъа ба бор биёварад. Ин хамон тафарруқи астки хаммаи мо шохиди он хастем ва то замони ташкили шўройи улил амр ва ижоди уммати вохиди аз ин шўро ва хуружи ижмоъи вохид аз ин уммат,ин тафарруқ ба зиндаги нангин ва фожеъабори худиш идома медихад.
Замоники дар асри сахобаи гером розиаллоху анху таъвилоти ғалат дар хадди тахлил ва тахрим вужуд дошта оё дар асри хозир чанин чизи баъид аст? Ғейри мумкин аст шогирдони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дучори чанин иштибохоти шуда бошанд аммо , шогирдони асотиди мо ва шогирдони мо дучори чанин иштибохоти нашаванд. Ин интизор иштибох аст, ин интизор тўвхин ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аст ва бузург ангуштан асотиди мо ва шогирдони мо ва худи мост. Ин ғурур ,такаббур ва истикбор аст.Пас ,ғейри мумкин астки баъди аз асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам то кунун ва то рузи қиёмат хам афроди дучори чанин иштибохоти нашаванд. Бахусус хам акнунки бо инхидоми шўрои улил амр ва ба хукми зарурат,уламо мажбур ба ижтиходоти фардий шуданд ва ижтиходоти фардий жойи ижтиходоти жамъий ва шўроро гирифта аст. Ижтиходоти фардийки уламо мажбур ба он шуданд жойи чи чизиро гирифта?Жойи ижтиходоти жамъий ва шўроро гирифта аст:
:«وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ ۚ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ* وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ» (آلعمران/۱۰۵-۱۰۴)،
Дар инжо он мақомики шойистагийи амр ба маъруф ва нахи аз манкарро дорад ” уммат ” аст. Бародарон ва хохарони мутарамам,гуш бидихид
«وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ»
Он маржаъ уммат аст
«يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ»
Гуфта уммати бояд дар миёни шумо вужуд дошта бошад.Он маржаъики шойистаги амр ба маъруф ва нахи аз мункарро дорад уммат астки вужуди уммат хам ба вужуди “шўро ” бастаги дорад, ва коноли хамин шўро ек раъйи вохид ба унвони ” ижмоъ ” ба касоники қасди амр ба маъруф ва нахи аз мункарро доранд ироя мешавад.
(идома дорад…….)