Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(58-қисмат)
Инхо намунаи ахкоми хастандки бар секуляристхои муртад ва ошкори чун кумалахо , демократхо ,пикакахо, портихо ва тамоми ахзоби секуляр ва муртадики мебинем, ва хар касики бо қовл ё амали аз чохор мархала ва чохор филтер абур дода шуда бошад ва ин шахс аз дин баргардад ва ба кофари ошкори табдил шавад, ин ахком бояд бар инхо ижро гардад. Ин ахком иборатанд аз :
1-Бароат аз худиш ва аз ақоидишки , табиий аст мо уро кофар медонем. Дар аввалин мархала мо уро кофар медонем ва аз худиш ва ақоидиш бароат мекунем. Қаблан хам арз кардемки ,бароат аз мушрикин аввал бояд аз худиш бошад ва аз худишонки бароат карди хамон улгуйи саййидина Иброхим алайхиссаломки хаст табиий аст аз ақоидишон хам бароат мешавад. Яъни муртаддин машмули хамон хукми бароат аз мушрикин мешаванд. Чизики ахли китоб ва шибхи ахли китоб намешуданд ва фақат мухтасси мушрикин будки мо имруза онхоро секулярист меномем.
2-Аз муртад набояд тахти хеч унвони пуштибоний кард,на бо қалб ,на бо забон ва на бо даст. Тахти хеч унвони набояд аз муртаддин химоят ,пуштибоний ва тарафдори шавад. Хатто набояд дар жанг бейни муртаддин бо куффори ошкор ахли китоб (яхуд ва насоро ) ва шибхи ахли китоб хам аз муртаддин пуштибони шавад. Хар чандки ин муртад еки аз наздикон ва қовми хешхои шумо бошад ва кофари ахли китоб ё шибхи ахли китоб аз ек нажод ё қораи дигар бошад. Ин еки аз дарсхойи ибтидоий сураи Рум астки қаблан ба он ишора кардем ва иншааллох дар дарсхои дигар дар мовриди даража банди душмани бештар ба он ишора мешавад.
3-Мусалмон ба никохи муртад дар намеояд ва чунончи хамсар дошта бошад бояд аз у жудо шавад. Аллохи мутаол мефармояд:
:«لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ یَحِلُّونَ لَهُنَّ» (ممتحنه/10)،
Ин занон барои он мардон , ва он мардон барои ин занон халол нестанд. Ин хукми мушрикин ва секуляристхостки бояд руйи инхо татбиқ шавад, ва агар заниш аз у дури накунад заниш хам пас аз иқомаи хужжати набавий ва гузарондан аз хамон филтерхо у хам монанди шўхариш муртад мешавад; чун огохона ва бидуни узри ва ба мейли худиш хукми возих ва ошкор аллохро ба хотири амёли пасти дунёвий рад карда аст.
4-Муртад масъулияти сарпарасти кардан фарзандон ва шўхар додани духтарониш аз у гирифта мешавад ва хаққи вилоят ,сарпарасти ва итоат кардан барояш намемонад ва дигар наметавон аз у итоат кард.
5-Муртад сохиби молиш нест ва қовли сахих ин астки мол ва сирвати муртад ба ғанимат гирифта мешавад. Далил барои ни кор хам достони шахси астки бо еки аз хамсарони падариш никох ва издивож карда буд ва асхоби росулуллох саллаллоху алайхи васаллам пас аз куштани у амволишро хам бурданд.
6-Хайвоники тавассути муртад забх шуда бошад харом аст ва масраф намешавад. Дубора мегуям ва бояд барои чандумин бор такрор шавадки хукми муртад мисли хукми мушрикин ва секуляристхост на мисли куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб. Барои хамин астки ахкоми муртаддин бо ахкоми куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб фарқ дорад.
7-.Намоз хондан пушти сари муртад ботил аст ва хаққи имомат барои мардумро надорад. Ва касики пушти сари у намоз хонда бошад бояд намозишро дубора бихонад; чи дониста бошад ин шахс муртад аст чи надониста бошад, аммо ,касони чун имоми Ахмад рохимахуллох ба хукми ” аззарурот табихул махзурот” ва барои жиловгирий аз фаромуш шудан ва тарки намозхои жамоат ва жумъа ,ба хукми зарурот мегуяд:
“مَنْ قَالَ ذَلِكَ الْقَوْلَ لَا يُصَلَّى خَلْفَهُ الْجُمُعَةَ وَ لَاغَيْرَهَا: إِلَّا أَنَّا لَانَدَعُ إِتْيَانَهَا فَإِنْصَلَّى رَجُلٌ أَعَادَ الصَّلَاةَ، يَعْنِي خَلْفَ مَنْ قَالَ: الْقُرْآنُ مَخْلُوقٌ”.
Касони хастандки гуфтанд намози жумъа ва ғейри он хам пушти сариш хонда намешавад. Аммо ,ман мегуям хондан ба жамоат намозхоро рахо накунид аммо ,замоники пушти саришон намоз хондид онро дубора кунид. Яхё бин Муъин рохимахуллох хам мегуфт : чихил сол астки ба далили зухури жухамийхо тавассути Маъмуни Аббосий ман намози жумъамро дубора мехонам.
8-.Хукумат ва байъат бо муртад ботил мешавад агар дорои қудрати хукумати бошад. Чун аллохи мутаол мефармояд:
«وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا» (نساء/141)،
Харгиз худованд рохи қарор надода астки дар он кофарон бар мўъминон чийра шаванд.
Замоники валояти падар бар фарзандиш ва вилояти шўхар бар зан ва фарзандониш бо муртад шудан аз бейн меравад табиий аст ва шакки нестки рахбарият ва фармонравойи барои кофар мунъақид намешавад, ва агар хокими муртад шавад; масалан кофари секулярист ё кофари ахли китоб ё шибхи ахли китоб шавад азл мегардад, ва хукми рахбарият ва фармондехи у хадар меравад, ва итоат кардан аз у хам бардошта мешавад ва бар муслимин вожиб мегардадки уро бардоранд. Агар натавонистанд чанин хокими кофар ва муртадиро бардоранд бояд он сарзаминро ба хотири амал ба қонуни шариати аллох тарк кунанд ва хижрат намоянд. Ин еки аз хамон мавориди астки хижрат бар муслимин вожиб мешавад.
(идома дорад……..)