Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(68- қисмат)
Инхо ду дастаанд: дастаики дар мубораза бо ишғолгарони секуляри хорижий ва новкарони махаллий онхо таъвил ва ижтиходи мухолиф бо мо доранд ва хамин боиси ижоди даргирий онхо бо мо шуда ва нохоста дар жибхайи куффори ишғолгари хорижий ва новкаронишон қарор гирифтанд ва самараи жангхоишон алайхи мо ва ба нафъи душманони хар дуйи мост. Жанги онхо бо мо жанги астки бейни ду мўъмин сурат мегирад,холо ё хақ бо ин тараф аст ё бо он хост. Дар хар сурат ,инхо дар таъвилоти худ иштибох карданд ва дар инжо ду мўъмин бо хам жангиданд аммо , жанг бо шеваи астки нохоста еки аз тарафайн дар жибхаи куффори ишғолгари хорижий қарор мегирад ва самаротиш барои онхост ва шарриш хам ба худишон ва ба муслимин бармегардад ва зохиран бо душманони муштараки муслимин дар ек жибха хастанд бар алайхи гурухи мухолиф.
Дастаи дигар муслимини хастандки фариби новкарони ишғолгаронро хурданд. Масалан алъон хийлихо ба далили таблиғоти уламои суъ вар рувайбиза ва динфурушони хоин монанди Сайёф ,Абдуллатиф мадхалий ( дар курдистони Ироқ),муфти хоини оли саъуд ва амсоли муфтихои хоини дигарики дар ихтиёри хукком ,Амрико ,ното ,дигар ишғолгарон ва тоғутхо қарор гирифтанд, ба далили таблиғоти инхо, моро хавориж медонанд ё хийлихо моро муртад медонанд ё хийлихо моро муздур медонанд ё душмани дин ,мардум ,аимма ва омили куштори бегунохон ва нобуди сарзамини муслимин ва дигар журмхои инчунини медонанд.
Дар воқеъ ,касоники рубаруйи мо хастанд бародарон ва хохарони жохили мо хастандки фариб хурданд ва ба онхо дуруғ гуфтанд ва хиёл мекунанд бо каси межангандки хавориж ,муртад,муздури ажнабий, душмани дин ва миллат ва аимма аст, вахший ва жинояткори астки ба зан ,мард ва бачча хам рахм намекунад, занони муслиминро каниз мегирад, занони муслиминро харид ва фуруш мекунад, кудаконро қатли ом мекунанд ва соири чизхоики хаммаи мо шанидаем. Инхо дар воқеъ , бо мо намежанганд балки , бо ек мовжуди хиёлий межангандки аслан вужуд надорад ва агар вужуд хам дошта бошад мо хам бо он межангем. Кудом ек аз мо бо ин журмхо ва мужримин мувофиқ аст?
Дар мовриди куштани ё накуштани зани муртад хам боз ду дидгохи вужуд дорад:
Аксарияти фирақ ва мазохиби исломий бар ин боварандки агар зани муртад шавад ва бо қовл ё амалий ба яқин ва бидуни шак аз жомеъайи муслимин худишро жудо карда ва тўвба накунад, ба далили фарогир ва ом будани фармудаи росулуллох саллаллоху алайхи васалламки :
:”مَن بدَّلَ دينَهُ فاقتُلوهُ”،
Кушта мешавад,бар ин асос фарқи бейни зан ва мард дар ижрои хадди ридда вужуд надорад. Агар дар мавориди хам мебинемки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аз куштани занон нахий карда, дар мовриди бархи аз занони куффори аслий астки ба далили заъфишон аст. Чун ба далили хамин заъаф, дар он замон тавоноийи хузури дар жангхоро надоштанд. Яъни инхо шамшир ба даст набуданд, дар жангхо ширкат намекарданд, ва ба далили хамин заъфишон ва адами ширкат дар жангхо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам нахий карда аз куштани ин занони кофари аслий.
Дар ин заминаки занон монанди мардон машмули хамон хукми мешаванд
” مَن بدَّلَ دينَهُ فاقتُلوهُ ”
Хукми иртидоди зан ва мард фарқи намекунад, ривоятхои мухталифи хам вужуд дорад масалан:
Аз Жобир розиаллоху анху ва уммул мўъминин Оиша розиаллоху анху ба шевахои мухталифи ривоят шудаки зани муртад шуда ва чун дубора ба у сифориш мешавад мусалмон шавад,тўвба кунад ва ба ислом баргардад аммо ,инкорро намекунад ба дастури росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба қатл мерасад:
- «أَنَّ امْرَأَةً يُقَالُ لَهَا أُمُّ مَرْوَانَ ارْتَدَّتْ عَنِ الإِسْلامِ، فَأَمَرَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ يُعْرَضَ عَلَيْهَا الإِسْلامُ، فَإِنْ رَجَعَتْ وَإِلا قُتِلَتْ».
«أنَّ امرأة يُقال لها أُم مروان ارتدت فأمر النبي صلى الله عليه وسلَّم بأنْ يُعرَض عليها الإسلام فإنْ تابت وإلا قُتِلَت، فأبت أنْ تُسلِم فقُتِلَت».
Ва Оиша розиаллоху анхо фармуда:
- :«ارتدت امرأة يوم أحد، فأمر النبي صلى الله عليه وسلم أن تستتاب فإن تابت وإلا قُتِلَتْ».
Илова бар ин ,Хафса уммул мўъминин розиаллоху анхо бо дасти худиш ек зани сохираро ба қатл расонд.
(идома дорад……..)